1036. Jump Shirley - Cztery dni szczęścia.pdf - Harlequin Romans - iwia

Shirley Jump

Cztery dni szczęścia

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Carolyn Duff popełniła w życiu tylko jeden poważny błąd. Zdarzenie miało

miejsce w kaplicy ślubnej w Las Vegas. Mimo upływu czasu wciąż cierpiała z po-

wodu konsekwencji tego nierozważnego kroku. Konsekwencja ta miała prawie dwa

metry wzrostu i pracowała kilka budynków dalej.

Przez większość czasu Carolyn była tak skoncentrowana na pracy, że w ogóle

nie myślała o Nicholasie Gilbercie. Jako asystentka prokuratora okręgowego rzadko

opuszczała biuro o siedemnastej, a jej dni upływały na niezliczonych rozmowach

telefonicznych, wyjaśnianiu zawiłości prawnych i studiowaniu precedensów.

Tego popołudnia było podobnie - według kalendarza był piątek, zegar ścienny

wskazywał kwadrans po piątej, a ona nadal siedziała za biurkiem, próbując uporać

się z kolejną sprawą, choć wiedziała, że następnego dnia zaczyna się długi week-

end, a sądy wznowią działalność dopiero we wtorek.

Dla niej nie miało to znaczenia. Powinna skończyć pracę, zebrać więcej do-

wodów, aby kolejny przestępca trafił za kratki. Potrzebowała świadomości, że robi

coś ważnego.

Potarła skronie, próbując odpędzić ból głowy, który zaczynał jej przeszka-

dzać. Przygotowywała się do ugody z adwokatem, który uważał, że jego klient,

drobny złodziejaszek, zasługuje najwyżej na dziewięćdziesiąt dni odsiadki i nie-

wielką grzywnę.

Carolyn, która oczami wyobraźni widziała już efekty pobłażania przestępcy

oskarżonemu o kradzież z włamaniem i użyciem broni, optowała za kilkoma latami

więzienia. Sędzia orzekający w tej sprawie chciał jednak szybkiego rozstrzygnięcia.

Dał obu stronom weekend na dojście do porozumienia.

W drzwiach pojawiła się asystentka Carolyn, Mary Hudson. Kasztanowe wło-

sy przycięte na modnego pazia stanowiły uroczą ramę dla jej ogromnych brązo-

wych oczu. Uśmiechała się przyjaźnie.

- Wszyscy już poszli do domu - oznajmiła. - Proszę, powiedz, że ty też w ten

weekend zrobisz sobie wolne.

- Tak, tak, za chwilę skończę.

Mary westchnęła ciężko.

- Carolyn, jest długi weekend. Trzeba się bawić, nie pracować. Chodź ze mną

na drinka.

- Nie mogę, mam za dużo pracy.

- Wiesz, czego ci trzeba? Zabójczej sukienki i seksownego faceta. Jedno zaw-

sze przyciąga drugie.

Od pierwszego dnia ich wspólnej pracy Mary z uporem maniaka starała się

organizować Carolyn życie. Uważała, że samotnym kobietom trzeba współczuć i

pomagać.

- Nie potrzebuję faceta, Mary. A ostatni raz, kiedy wybrałam się na randkę...

Nie, nie powinnam nawet o tym myśleć.

Rozmowa przypomniała jej o Nicku - poczuła, że robi się jej gorąco. Co on

ma takiego? Był dla niej tylko przelotną przygodą, ale tkwił uparcie w jej podświa-

domości, wywołując niepożądane reakcje.

Jeden zwariowany weekend. Jedna lekkomyślna decyzja. Cztery dni później

było już po wszystkim.

- Dobrze, dobrze. Widzę, że nie uda mi się namówić cię na wcześniejsze wyj-

ście z pracy, ale mam nadzieję, że będziesz jutro na zbiórce na rzecz dzieci. One są

takie biedne, Carolyn. Widziałam ich teczki. Sieroty, dzieci żyjące poniżej progu

ubóstwa, mają za sobą ciężkie przejścia. Nie będziemy cię bardzo angażować. Ma-

my napięty plan zajęć, dzieciaki na pewno nie będą się nudzić, a rodzice zastępczy

trochę sobie odpoczną. To wprost niewiarygodne, że przyjmują pod swój dach ob-

cych.

To wprost niewiarygodne, że dzieci zgadzają się zamieszkać z obcymi, pomy-

ślała Carolyn.

- Obiecuję, że będę na pikniku. I na pewno nie potrzebuję na tę okazję nowej

sukienki. Włożę tę, którą miałam na sobie na przyjęciu w firmie w zeszłym roku.

Eskorty też nie potrzebuję, bo doskonale...

- Radzisz sobie sama - dokończyła za nią Mary. - Tak, wiem. Tak jak krab pu-

stelnik. Widziałaś kiedyś, żeby się w związku z tym uśmiechał?

- Kraby to skorupiaki, Mary. Chyba nie są w stanie się uśmiechać.

- No właśnie. - Mary pokiwała głową, jakby to potwierdzało jej hipotezę.

Po dwóch latach znajomości Carolyn nadal nie pojmowała, jak funkcjonuje

umysł Mary, ale jej asystentka pisała na maszynie z prędkością światła i była mi-

strzynią archiwizacji. Co do reszty...

W wieku dwudziestu ośmiu lat Carolyn zdecydowanie nie potrzebowała ni-

kogo, kto mówiłby jej, jak ma żyć. Albo że potrzebny jej mężczyzna, który się o

nią zatroszczy. Przecież ma ważniejsze sprawy na głowie, takie jak na przykład ten

złodziej.

Znów otworzyła leżącą przed nią grubą teczkę i po raz kolejny przejrzała do-

wody. Jeśli się na chwilę zdekoncentruje, może przegapić coś ważnego.

Tym razem oskarżała Liama Pendanta, kryminalistę z bogatą przeszłością i

niezarejestrowanym pistoletem, ukrytym w samochodowym schowku. Jego praw-

nik wnioskował o łagodną karę, ale Carolyn się nie zgodziła. A gdyby Liam po-

sunął się o krok dalej i wszedł do domu, zamiast tylko skraść kosiarkę z otwartego

garażu? Albo wziął ze sobą broń? I użyłby jej, strzelając do właściciela posesji,

który zauważyłby włamanie?

Zwykła kradzież może przerodzić się w coś znacznie poważniejszego. Ca-

rolyn wiedziała o tym z doświadczenia. Wszytko może się zmienić w mgnieniu

oka. Nie, ugody nie będzie, zdecydowała i zamknęła gwałtownie teczkę.

Mary usiadła na brzegu biurka i podała jej kubek kawy. Carolyn podziękowa-

ła i zajęła się kolejną sprawą.

- Kochanie, robaki mają ciekawsze życie niż ty.

1036. Jump Shirley - Cztery dni szczęścia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: