11.doc

(409 KB) Pobierz
Helion

 









Rozdział 11. ¨ Portale LAN                            273

Rozdział 11.
Portale LAN

u        Grube kable.

u        Rozbudowa i segmentacja sieci.

u        Podsumowanie.

 

 

 

Nie tylko Internet

Internet to prawdopodobnie pierwszy przykład, który przychodzi na myśl, gdy mowa o sieciach do zastosowań komercyjnych. Jednak strategiczne znaczenie dla komunikacji typu firma-firma mają przede wszystkim sieci prywatne i publiczne sieci dzierżawione poza Internetem. Handel elektroniczny to więcej niż Internet.

W pierwszym rozdziale przedstawiona została teza, że dla wielu współczesnych organizacji informacja pełni rolę surowca, półproduktu i wyrobu gotowego. Sieci komputerowe, w tym Internet i intranety, to linie produkcyjne, magazyny, a nawet punkty sprzedaży produktów informacyjnych generowanych przez wiele firm. Sieci te działają jako lokalne, regionalne, a także międzynarodowe systemy dystrybucyjne dla współczesnego handlu. Tworzą one komercyjną infrastrukturę dla firm oraz krajowych i wielonarodowych organizacji ekonomicznych.

Jeśli sieci lokalne odpowiadają wewnętrznym liniom produkcyjnym w fabrykach, to sieci komputerowe wykorzystujące dzierżawione linie telefoniczne, sieci metropolitalne (metropolitan area network – MAN) i sieci rozległe (wide area network – WAN) są odpowiednikami systemu dróg samochodowych – od podrzędnych i dojazdowych – do autostrad. Do infrastruktury komunikacyjnej mają także zastosowanie inne analogie z infrastruktury transportowej, jak na przykład drogi płatne i drogi prywatne. I tak jak drogi samochodowe, sieci MAN, WAN i sieci prywatne mają różne pojemności, różną ekonomikę i nawet różne „przepisy drogowe”.

Niektóre firmy używają własnych linii kolejowych i prywatnych autostrad, podczas gdy inne korzystają z sieci dróg publicznych i usług komercyjnych. Podobnie niektóre organizacje mają własne instalacje sieci MAN i WAN. Większość jednak dzierżawi specjalistyczne usługi od usługodawców komercyjnych. Usługodawcy ci to zarówno operatorzy dalekiego zasięgu, jak na przykład AT&T, Sprint i MCI, firmy specjalistyczne, takie jak @Home oraz lokalni i konkurencyjni operatorzy telekomunikacyjni.

Internet i korporacyjne intranety to nic innego, jak centra handlowe, biblioteki, centra rozrywki, drogowskazy i chodniki wybudowane obok dróg. Odpowiedź na pytanie, czy to centra handlowe spowodowały wybudowanie dróg, czy też było odwrotnie, nie prowadzi do niczego, najważniejsze, że jedne i drugie spotkały się w tym samym miejscu i w tym samym czasie. Potęga Internetu i WWW wzięła się z rzeczy prostych, takich jak możliwość tworzenia natychmiastowych i nieograniczonych odwołań oraz łatwość zbudowania tablicy ogłoszeń. Technologia internetowa nie jest niczym nadzwyczajnym. To normalna, prosta sieć komputerowa, jednak jej skala i wykorzystanie są rzeczywiście nadzwyczajne.

 

 

 

Tyle sieci!

Wszędzie można usłyszeć o sieciach metropolitalnych, sieciach zarządzanych, sieciach publicznych, sieciach z usługami dodanymi
i tym podobnych. Wszystkie one wywodzą się z dzierżawionych lub subskrybowanych możliwości połączenia ze sobą siecią komputerową odległych biur firm, które prowadzą ze sobą interesy. Wspomniane wyżej inne możliwości sieciowe zostaną opisane w tym rozdziale. Trzeba jednak starać się myśleć elastycznie, bowiem nie ma jednego, najlepszego rozwiązania dla sieci rozległej.

 

 

 

ILEC, CLEC i inni

Od czasu wprowadzenia w Stanach Zjednoczonych w roku 1996 Ustawy o telekomunikacji do określenia lokalnych operatorów świadczących usługi telekomunikacyjne stosuje się termin Incumbent Local Exchange Carrier (ILEC). Ustawa ta jednocześnie stworzyła warunki dla firm, które chcą konkurować na rynku telekomunikacyjnym w świadczeniu usług połączeń lokalnych i międzymiastowych, dostępu do Internetu i innych. Firmy te określa się mianem Competitive Local Exchange Carriers (CLEC). Operatorzy CLEC najczęściej dzierżawią linie lokalne od operatorów ILEC.

Jeśli menedżerowie przemysłu ciężkiego pozostawią kontrolę nad systemami transportowymi całkowicie w rękach specjalistów, narażają funkcjonowanie podległych sobie fabryk na zakłócenia i nieprzyjemne niespodzianki. Podobnie jest z systemami komunikacji komputerowej. Ponieważ są one bardzo ważne dla funkcjonowania wielu firm, wymagają szczególnej opieki i zarządzania na wysokim poziomie. Problem w tym, że dobrze zaprojektowane sieci nie rzucają się w oczy, a związane z nimi zagadnienia są zrozumiałe tylko dla specjalistów. Ponieważ jednak mają one strategiczne znaczenie, a ich eksploatacja jest kosztowna, menedżerowie organizacji, które opierają swoje działanie na sieciach komputerowych, powinni mieć ogólną wiedzę na ten temat, aby móc efektywnie nadzorować pracę specjalistów od systemów informacyjnych. W niniejszym rozdziale omówione zostały głównie portale dla połączeń pomiędzy sieciami LAN. Nawet Internet to nic innego jak tylko zbiór łączy pomiędzy sieciami lokalnymi. W następnym rozdziale omówiono rozwiązania alternatywne dla łączy sieci lokalnych. Potem przejdziemy do sedna sieci IP, intranetów i dostępu do Internetu.

Grube kable

Sieci lokalne mają szerokie pasmo transmisyjne; mogą przesyłać miliony bitów danych na sekundę. Łatwo zrozumieć koncepcję, jeśli można wyobrazić sobie sieć LAN jako gruby kabel, którym można przesłać szybko wiele danych. Ponieważ sygnały odpowiadające zerom i jedynkom w szybkich sieciach LAN podążają „ciasno” jeden za drugim, sprzęt nie może tolerować pogorszenia parametrów sygnału ani szumu w strumieniu danych.

Niestety przy dłuższych odległościach w kablach miedzianych zakłócenia elektryczne się akumulują. Impulsy elektryczne i świetlne reprezentujące bity danych podczas transmisji w przewodach miedzianych i w światłowodach tracą ostrość
i moc. Indukowanie się szumu i pogorszenie charakterystyk sygnału to dwa główne czynniki ograniczające zasięg „grubych” kabli sieci LAN do kilku kilometrów i to w najlepszych warunkach.

Z uwagi na zakłócające wpływy zewnętrzne łącza komunikacyjne dłuższego zasięgu muszą przesyłać dane z mniejszą prędkością. Transmisja danych na dalsze odległości z dużą prędkością jest możliwa dzięki multiplekserom, wtórnikom i innym specjalnym urządzeniom. Jednak cały ten sprzęt jest drogi. Zatem duża prędkość transmisji w połączeniu z dużym zasięgiem oznaczają zwiększone koszty. Można samemu kupić i zainstalować kabel, umożliwiający transmisję danych z prędkością 10 Mb/s na odległość kilku kilometrów w cenie kilku złotych za metr. Jednak już za łącze dzierżawione o gwarantowanej przepustowości 1,5 Mb/s pomiędzy Nowym Jorkiem a San Francisco trzeba zapłacić rocznie około 10 000 USD, a sprzęt umożliwiający podłączenie komputerów do linii dzierżawionej wymaga poniesienia na początek nakładów inwestycyjnych rzędu kilku tysięcy dolarów.

Ponieważ coraz więcej organizacji potrzebuje przesyłać duże ilości danych na odległości większe niż kilkaset do kilku tysięcy metrów, osoby odpowiedzialne w nich za komunikację muszą poznać nowe techniki zwiększania zasięgu i łączenia ze sobą sieci LAN. Techniki te zależeć będą od wymaganej odległości i prędkości, od używanych sieciowych protokołów komunikacyjnych i od strategii firmowej skłaniającej się do dzierżawy odpowiednich urządzeń lub instalacji własnych.

Rozbudowa i segmentacja sieci

Pierwsza kategoria opisywanych tu produktów (wtórniki, mosty i routery) umożliwia zwiększenie zasięgu i segmentację szybkich kabli sieciowych. Produkty te działają jako portale w sieciach LAN.

Są one oknem na świat zewnętrzny oraz, zależnie od stopnia wyrafinowania, regulują przepływem ruchu, a nawet dzielą wysyłane dane i pakują je w formie odpowiedniej dla infostrady.

Konieczność zwiększenia zasięgu kabli sieci LAN nie trudno zrozumieć. Wystarczy, że trzeba będzie połączyć ze sobą kilkadziesiąt pomieszczeń w biurowcu lub budynki w kompleksie rozciągającym się na trzy kilometry. Dzięki urządzeniom zwanym wtórnikami (repeater) można zwiększyć maksymalną długość kabli LAN do kilku tysięcy metrów. Wtórniki regenerują i synchronizują pakiety (ramki) danych, dzięki czemu mogą one być przesyłane na takie odległości.

Przyczyny konieczności podziału sieci na segmenty mogą być mniej oczywiste. Pracownicy we wszystkich organizacjach współpracują ze sobą w grupach wydzielonych na podstawie wspólnych zadań. W ramach takich grup, według określonych ścieżek, zachodzi większość procesów komunikacyjnych. Jednak konieczne są również metody komunikowania się pomiędzy grupami.

Najprostszy schemat to podłączenie użytkowników wszystkich grup roboczych do wspólnego kabla i umożliwienie im komunikowania się ze sobą zgodnie z potrzebami. Jest to tak zwana sieć płaska. Jednak taka organizacja sprzyja szybkiemu wykorzystaniu zasobów okablowania.

Nie ma wielkiego sensu zapychanie kabla obsługującego dział księgowości całym ruchem generowanym w dziale technicznym tylko dlatego, że inżynierowie potrzebują od czasu do czasu popracować wspólnie z księgowymi nad budżetem.

Organizacje o obciążonych sieciach potrzebują urządzenia, które pozwoli połączyć ze sobą grupy robocze i jednocześnie będzie w stanie ograniczyć transmisję ruchu wewnątrz grup w całej sieci.

 

 

 

Router = przełącznik warstwy 3

W powyższym tytule postawiono znak równości pomiędzy routerami a przełącznikami pracującymi w warstwie 3 modelu sieciowego OSI. Współczesne routery są praktycznie nie do odróżnienia od takich przełączników, zarówno pod względem wyglądu zewnętrznego, jak
i ogólnego funkcjonowania. Istniejące pomiędzy tymi urządzeniami pewne różnice wewnętrzne zostaną opisane w dalszej części tego rozdziału.

Pierwszym rodzajem urządzeń pełniących rolę separujących portali są mosty (bridge). W przeciwieństwie do wtórników, które przesyłają wszystkie dane pomiędzy poszczególnymi segmentami okablowania, mosty przepuszczają tylko określoną część całego ruchu sieciowego. Routery i przełączniki warstwy 3 są bardziej skomplikowanymi urządzeniami sieciowymi i mają większe możliwości kontroli przechodzącego przez nie ruchu i kierowania nim. Rysunek 11.1 przedstawia ideę leżącą u podstaw każdego z czterech urządzeń łączących sieci LAN.

Rysunek 11.1.

Segmentacja ruchu
w sieci

 

 

 

 

Segmenty

Podpis do rysunku przeniosłem do ramki na marginesie

sieci

Wtórnik przesyła bez żadnych ograniczeń cały ruch w obydwu kierunkach pomiędzy segmentami sieci LAN. Jego główną funkcją jest zwiększenie zasięgu sieci. Most przepuszcza tylko ruch adresowany do określonego węzła po drugiej stronie. Jego zastosowanie pozwala zwiększyć zasięg sieci i podzielić ją na segmenty. Router odczytuje bardziej szczegółowe informacje adresowe i podejmuje decyzje na podstawie informacji o bieżącym stanie sieci.

Każde z tych urządzeń funkcjonuje w innej warstwie modelu ISO OSI. Wtórnik obsługuje pakiety lub ramki generowane przez karty sieciowe, pracujące w warstwie fizycznej.

Mosty używają określonych adresów stacji generowanych przez oprogramowanie wbudowane w kart sieciowe w warstwie łącza danych. Z kolei routery wykorzystują informacje dostarczane przez oprogramowanie zgodne z określonymi protokołami warstwy sieci.

Bramy sieci LAN opisano bardziej szczegółowo w rozdziale 15 – „Modemy telefoniczne”.

Jak pokazano w tabeli 11.1 – bramy LAN, urządzenia czwartego typu, działają
w wyższych warstwach modelu OSI i dokonują translacji formatów danych i otwartych sesji pomiędzy programami użytkowymi.

 

Tabela 11.1. Urządzenia łączące i warstwy sieciowe

Warstwa

Funkcje

Urządzenie łączące

7 Warstwa aplikacji

Aplikacje przesyłają pliki, emulują terminale
i generują inny ruch

Brama

6 Warstwa prezentacji

Programy formatują dane i dokonują
konwersji znaków

Brama

5 Warstwa sesji

Programy negocjują i nawiązują połączenia pomiędzy węzłami

Brama

4 Warstwa transportowa

Programy zapewniają dostawę danych
od nadawcy do adresata

Niektóre przełączniki

3 Warstwa sieci

Programy kierują pakiety pomiędzy wieloma łączami międzysieciowymi

Router i przełącznik

2 Warstwa łącza danych

Oprogramowanie wbudowane w sprzęt
przesyła pakiety lub ramki

Most

1 Warstwa fizyczna

Oprogramowanie wbudowane w sprzęt
dzieli dane na pakiety lub ramki
i przygotowuje je do transmisji

Wtórnik

Chociaż nazwy, idee i zastosowania mostów i routerów są względnie proste, wybór jednego z tych produktów wymaga rozważenia tylu opcji, że może zająć na dłuższy czas całą komisję zakupową. Poniżej przedstawiono klasyczne opisy tych urządzeń, a także sporo objaśnień i przykładów. Jednak producenci wciąż starają się dostarczać produkty, które wykraczają poza klasyczne opisy.

Wtórniki

 

 

 

Koncentratory to wtórniki, ale...

Z technicznego punktu widzenia koncentratory sieci Ethernet są wtórnikami. Jednak fachowcy od sieci mówiąc o „wtórnikach” najczęściej mają na myśli dwuportowe urządzenie przeznaczone do przedłużania normalnego zasięgu kabli sieciowych, a nie wieloportowe koncentratory.

Różnice pomiędzy urządzeniami, których można użyć do zwiększenia zasięgu sieci lokalnej, są niekiedy subtelne, jednak wszystkie one opierają się na koncepcji wielu warstw protokołów komunikacyjnych.

Wtórnik to zwykle skromne, niewielkie pudełko o rozmiarach modemu, które łączy dwa segmenty kabla sieciowego, regeneruje i synchronizuje sygnały cyfrowe odebrane z kabla i wysyła je w dalszą drogę. Funkcje te są typowe dla warstwy fizycznej modelu OSI, dlatego o wtórnikach zwykło się mówić, że są urządzeniami warstwy fizycznej.

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin