Literatura oniryczna – literatura odwołująca się do snu jako motywu bądź uzasadnienia formy i charakteru danej wypowiedzi. Przybiera rozmaite postacie:
· figury alegorycznej, charakterystycznej dla literatury dawniejszych;
· motywacji wątków fabularnych;
· zasady budowy utworu (np. fragment III cz. Dziadów Mickiewicza);
· zapisu snu.
Marzenia senne pojawiają się w polskiej literaturze już u Jana Kochanowskiego.
Motyw snu występował m.in. w Biblii, w Trenach J. Kochanowskiego, w Dziadach Adama Mickiewicza, Lalce Bolesława Prusa, Akademii Pana Kleksa Jana Brzechwy. Występował także w bajkach i baśniach, np. w Calineczce, Śpiącej Królewnie, Królewnie Śnieżce, Księżniczce na ziarnku grochu, Krzesiwie.
Motyw ten stanowi sposób budowania fikcji na jawie.
Sen jest często alegorią lub symbolem śmierci w literaturze.
Antybebok