prawo_salickie.pdf

(317 KB) Pobierz
Microsoft Word - prawo_salickie.doc
PRAWO FRANKÓW SALICKICH
Mail: historian@z.pl
MMIII ®
2603560.001.png 2603560.002.png
Zaczyna się przedmowa
do Prawa Salickiego
1. Przesławny lud Franków
Stworzony przez Boga samego
dzielny w boju
trwały w dochowywaniu przymierzy pokoju
rozważny w udzielaniu rad
szlachetnego ciała
niepokalanego blasku sławy
wyniosłej postawy
śmiały, szybki i odporny
świeżo nawrócony na wiarę katolicką
niedotknięty herezją
długo dotąd trwał w kulcie barbarzyńskim
jednak z Bożego wskazania
dostrzegł klucz do mądrości
na miarę swoich obyczajów
zawsze pragnął sprawiedliwości i
strzegł pobożności.
2. Prawo Salickie przedstawili czterej mężowie,
spośród wielu przez ówczesnych naczelników ludu
wybrani, a to ich imiona: Wisogastis, Bodogastis,
Salegastis, i Widogastis w miejscowościach
zwanych Salechagme, Bodochagme Widochagme,
którzy w okresie trzech kolejnych wieców
sądowych wspólnie rozpoznali i rozważyli
przyczyny wszystkich skarg i w ten sposób w
każdej ze spraw wydali wyrok.
3. Kiedy więc potężny i wspaniały Klodwig, król
Franków, jako pierwszy z Bożej woli przyjął
chrzest wówczas to wszystko, co w ich
ustanowieniach uznane zostało jako mniej
stosowne, zostało przez królów Chlodwiga,
Childeberta i Klotara przejrzane i w mądry sposób
poprawione.
4. Cześć każdemu, kto szanuje Franków, Chrystus
niechaj ma w opiece ich królestwo i niechaj świa-
tłem swojej łaski natchnie ich przywódców, wspiera
wojska, zapewnia utrwalenie się wiary. Radość po-
koju i czasy sprawiedliwości niechaj łaskawie
udzieli pan panujących, Jezus Chrystus. Oto
bowiem jest lud, który stał się silny w zwartości,
jako że był wielce dzielny. Bardzo twarde jarzmo
panowania rzymskiego ze swoich grzbietów zrzucili
Frankowie w boju. A po przyjęciu chrztu
odnalezione zwłoki świętych męczenników, które
Rzymianie spalili w ogniu lub okaleczyli mieczem,
lub też rzucili na pożarcie dzikim bestiom
przywrócili do blasku, zdobiąc je zlotem i
kosztownymi kamieniami.
Koniec prologu
Zaczynają się nagłówki prawa salickiego
I O pozwie
II O kradzieży wieprzów
III O kradzieży zwierząt rogatych (bydła)
IV O kradzieży owiec
V O kradzieży kóz
VI O kradzieży psów
VII O kradzieży ptaków
VIII O kradzieżach drzew
IX O kradzieżach pszczół
X O szkodach wyrządzonych w zasiewach
lub innych ogrodzonych uprawach
XI O ukradzionych sługach i niewolnych
XII O kradzieżach i włamaniach dokonywanych
przez wolnych ludzi
XIII O kradzieżach i włamaniach
dokonywanych przez sługi
XIV O porwaniu wolnych lub kobiet
XV O tych, którzy biorą żonę bliźniego za
życia jej małżonka
XVI O napaściach i grabieżach, kto wolnego
człowieka obrabuje
XVII Jeżeli ktoś obce zabudowania napadnie lub
ograbi
XVIII Jeżeli ktoś wykopie zwłoki lub je ograbi
XIX Jeżeli ktoś ograbi zwłoki przed ich
pochowaniem w ziemi
XX Jeżeli ktoś podpali dom wraz ze śpiącym
człowiekiem
XXI Jeżeli ktoś podpali spichlerz lub stodołę
ze zbożem
XXII Jeżeli ktoś innego człowieka chce zabić,
ale zamierzy się nieskutecznie
XXIII Jeżeli ktoś wolnego człowieka uderzy
kijem
XXIV Jeżeli ktoś przed królem oskarża
niewinnego i nieobecnego człowieka
XXV O czarach, jeżeli ktoś innemu podaje
napoje z ziół
XXVI O draśnięciu ręki kobiety
XXVII O tym, kto bez zgody właściciela
wyrusza statkiem w podróż
XXVIII O kradzieży łodzi spod klucza
XXIX O kradzieży wyrządzonej w młynie
XXX O uszkodzeniu cudzej śluzy
XXXI O zabójstwie dzieci lub kobiet
XXXII O uśmiercaniu kobiety mogącej mieć
dzieci
XXXIII O uśmiercaniu kobiety powyżej
średniego wieku
XXXIV O czynach dzieci nieletnich
Zgłoś jeśli naruszono regulamin