Dobosz
Przez czarne miasta i białe wsie,
Po zaśnieżonych drogach,
Przeciwko sobie armie dwie,
Uparcie szły na wroga.
I siały armie śmierć za sobą
Po miastach i po wioskach,
A w każdej armii kroczył dobosz,
co werbel miał i rozkaz.
ref.:
Doboszu graj, doboszu idź,
Choćby się świat zawalił,
Trzeba nam iść i werbel bić
Przed siebie dalej, dalej.
Ponad bitewny zgiełk i huk,
Do broni krzycz do broni,
Bo tamten dobosz to twój wróg
I śmierć mu w werbel dzwoni.
Aż wreszcie na rozstajach dróg
Armia się z armią zwarła,
I przyczajona w bębnach śmierć
Skoczyła im do gardła.
I krew po śniegu zbiegła strugą,
I zamilkły armie obie,
Tylko dwa bębny długo, długo
Warczały przeciw sobie.
ref.: Doboszu graj...
Koło dobosza dobosz legł,
Na skraju wsi, pod dębem,
I z drzewa się posypał śnieg,
I werblem zbudził bęben.
I zagrał bęben naprzód, naprzód
I toczy się po drogach,
A drugi mu wtóruje w marszu,
A drugi zagrał odzew.
Spokojnie leżą armie dwie,
Pod krzyżem na rozstajach,
I tylko nocą poprzez śmierć,
Dwa bębny werblem grają,
Jednaki werbel grają.
Koło
G e C D
Stałem długo przy mym oknie,
Chmurny, chłodny to był dzień.
Wtem karawan się wytoczył,
Aby matkę mą zabrać hen.
Jeśli koło to wytrzyma
wkrótce panie, wkrótce już
lepszy los tam czeka na nią
W niebie, w niebie o panie mój.
Rzekłem do karawaniarz
Ruszaj wolno nie spiesz się
Przy tej pani, którą wieziesz
Dłużej wtedy będę szedł. Jeśli koło to wytrzyma...
Szedłem długo tuż za trumną
Kryjąc w sobie przypływ łez
Lecz nie mogłem ukryć bólu
Gdy w swym grobie musiała lec.
Jeśli koło to wytrzyma...
KALINA MALINA
Kalina malina w lesie rozkwitała
niejedna dziewczyna żołnierza kochała
Żołnierza kochała, żołnierza lubiła
do tego żołnierza liściki kreśliła
Liściki kreśliła, liściki pisała
do swego miłego, którego kochała
A w niedzielę rano, kiedy słonko wschodzi
To ten młody żołnierz po koszarach chodzi
Po koszarach chodzi, ciężkie buty nosi
pana kapitana o przepustkę prosi
Panie kapitanie puść mnie pan do domu
Bo moja dziewczyna urodziła syna
Urodziła syna, pięknego chłopaka
będzie z niego żołnierz, tak jak jego tata
Puszczę ja was, puszczę, ale nie samego
każę wam osiodłać konika karego
Konika karego i te złote lejce
żebyś rozweselił swej dziewczynie serce
Jedzie żołnierz, jedzie, o drogę nie pyta,
a stara teściowa u progu go wita
Żołnierzu, żołnierzu twoja to przyczyna
przez ciebie została zhańbiona dziewczyna
Ja jej nie zhańbiłem, zhańbiła się sama
i ta ciemna nocka po której chodziła
chodziła, pijała i grywała w karty
myślała dziewczyna, że z żołnierzem żarty
Z żołnierzem nie żarty, z żołnierzem nie kpiny
i zamiast wesela odbyły się chrzciny
Ta dzisiejsza młodzież lata samolotem
Najpierw robią chrzciny, a wesele potem
yacol_