Ucho zewnętrzne

Pod chrząstka są więzadła – mięsnie – n. facialis.

Cz. chrzęstna – cz. kostna | błona bębenkowa

zawiera gruczoły, które natłuszczając zapobiegają wysychaniu

W cz. górnej skóra grubsza à bolesne procesy; zapalenie skóry przewodu, świąd

Cz. kostna styka się z dołem środkowym czaszki à pęknięcie à krew

Od przodu ze ślinianka przyuszną

Od tyłu z wyrostkiem sutkowa tym

Od dołu z głową żuchwy

N. ruchowy - n. twarzowy, czuciowe – n. uszno-skroniowy (od V2) , n. potyliczny mniejszy, ze splotu szyjnego – n. uszny wielki (g. skórna n. błędnego)

Otalgia – ból ucha udzielony droga n. unerwiających tymi nerwami co twarz unerwiają.

Ucho środkowe

cavum tympani, tuba auditiva, antrum

Ściany:

1. Górna – cienka, kanalik n. skalistego mniejszego wychodzi, wchodzi t. bębenkowa górna, ogranicza zachyłek nadbębnkowy (głowa młoteczka, trzon kowadełka)
2. Dolna (Żylna) – opuszka ż. szyjnej wewnętrznej, canaliculus tympanicus – wnika m. bębenkowy, t. bębenkowa dolna (od gardłowej zstępującej), splot bębenkowy.
3. Przednia (Tętnicza) – kanał t. szyjnej wewnętrznej, kanał mięśniowo-trąbkowy, napinacz błony bębenkowej i trąbka słuchowa.
4. Tylna – wyr. sutkowaty, eminentia pyramidalis, mięsień strzemiączkowy od odnogi tylnej , m. napinacz do szyjki młoteczka, otwór do jamy sutkowej.

uwypuklenie

6. Boczna (Błoniasta) – ze ściana dolno-przednia kąt 27’, ze ścianą górno-tylna kąt 140’, błona bębenkowa umocowana w bruździe bębenkowej za pomocą pierścienia włóknistego. We wcięciu bębenka – mała cz. błony bębnekowej. Pars tensa – 3 warstwy(od zew.: cz. skórna, blaszka właściwa, cz. śluzowa), pars flaccida 2(cz. skórna, blaszka właściwa); przylega do łuski kości skroniowej. Przejaśnienia – stria mallelaris, umbo, prominentia mallelaris, strie membranae tympanici + prominentia = granica między pars tensa et flaccida. Stożek świetlny (zjawisko optyczne, podczas gdy światła pada na błone pod katem prostym); w chorobie ucha środkowego dochodzi do zniesienia tego refleksu.

tylno-dolny, tu nacinamy przy ostrym zapaleniu ucha środkowego z wydzieliną

przednio-górny(kosteczki)

bliższe oku

tensa

flaccida

7. Przyśrodkowa (Błędnikowa) – graniczy z uchem wewnętrznym; wzgórek wywołany zakrętem podstawnym ślimaka, powyżej okienko przedsionka(fenstra vestibuli) zamknięte podstawą, fenstra cochlaea zamknięte błoną bębenka wtórną. Wyniosłość kanału n. twarzowego, a jeszcze wyżej wyniosłość kanału n. półkolistego bocznego.

Na wysokości wzgórka – wyrostek ślimakowaty; jest to koniec tej przegrody kostnej.

Mięsień? w górnym półkanale owija się wokół tego wyrostka; dochodzi do szyjki i rękojeści mostka.

Kosteczki słuchowe

Młoteczek – caput, collum, manubrium, pow. do połączenia z kowadełkiem, crus longum et breve. Wyrostek strzemiączkowaty crus longum łączy się z;

Strzemiączko – capout, stapedis, crus, basis;

articulatio incudomallearis

articulatio incudostapedia

więzadło przednie młoteczka (wnika do błony bębenkowej); górne I boczne

więzadło górne kowadełka; tylne

więzadło okrężne strzemiączka – więzozrost = syndesmosis tympanum stapedia (częste kostnienie)

Mięśnie

m. napinacz błony bębenkowej – związany z mm. życiowymi stąd unerwiony, wciąga błonę bębenkową do środka, zwiększa się ciśnienie przychłonki.

m. stapedius – odciąga podstawę strzemiączka, zmniejsza ciśnienie przychłonki. Ułatwia przewodzenie dźwięków.

Nerwy

Splot bębenkowy – unerwi wszystko, co jest w jamie bębenkowej à n. skalisty mniejszy (n. bębenkowy i n. corticotympanici).

Błona śluzowa pokrywa jak otrzewna.

Trąbka słuchowa, ujście w cz. nosowej gardła, cz. kostna 1/3, cieśń,  cz. chrzęstna 2/3 .

Rozszerzacze – napinacz podniebienia miękkiego, m. dźwigacz natomiast na ujście gardłowe zwężająco.

Unaczynienie: 4 tętnice bębenkowe

Unerwienie: splot bębenkowy.

Ucho wewnętrzne

1