ps 139. oddz 19.doc

(34 KB) Pobierz
O Stworzycielu Duchu Przyjdź

 

                    Bóg wszystko przenika

Panie przenikasz i znasz mnie,

Ty wiesz kiedy siadam i wstaję.

Z daleka przenikasz moje zamysły,

widzisz moje działanie i mój spoczynek

i wszystkie moje drogi są Ci znane.

Choć jeszcze nie ma słowa na języku:

Ty, Panie, już znasz je w całości.

Ty ogarniasz mnie zewsząd

I kładziesz na mnie swą rękę.

Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza,

zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć.

Gdzież się oddalę przed Twoim duchem?

Gdzie ucieknę od Twego oblicza?

Gdy wstąpię do nieba tam jesteś;

Jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę.

Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki,

Zamieszkał na krańcu morza:

Tam również Twa ręka będzie mnie wiodła

I podtrzyma mię Twoja prawica.

Jeśli powiem: „Niech mię przynajmniej ciemności okryją

I noc mnie otoczy jak światło”:

sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie,

a noc jak dzień zajaśnieje:

mrok jest dla Ciebie jak światło.

 

 

 

 

Ty bowiem utworzyłeś moje wnętrze,

Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.

Dziękuję Ci, żeś mnie stworzył tak cudownie,

Godne podziwu są Twoje dzieła.

I dobrze znasz moją duszę,

Nie tajna Ci moja istota,

Kiedy w ukryciu powstawałem,

Utkany w głębi ziemi.

Oczy Twoje widziały me czyny

I wszystkie są spisane w Twej księdze;

Dni określone zostały

Chociaż żaden z nich jeszcze nie nastał.

Jak nie ocenione są dla mnie myśli Twe, Boże,

Jak jest ogromna ich ilość!

Gdybym je przeliczył więcej ich niż piasku;

Gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą.

.............

zbadaj mnie, Boże, i poznaj moje serce;

doświadcz i poznaj moje troski,

i zobacz czy jestem na drodze nieprawej ,

a skieruj mnie na drogę odwieczną!

 

 

Ps. 139.

 

                    Bóg wszystko przenika

Panie przenikasz i znasz mnie,

Ty wiesz kiedy siadam i wstaję.

Z daleka przenikasz moje zamysły,

widzisz moje działanie i mój spoczynek

i wszystkie moje drogi są Ci znane.

Choć jeszcze nie ma słowa na języku:

Ty, Panie, już znasz je w całości.

Ty ogarniasz mnie zewsząd

I kładziesz na mnie swą rękę.

Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza,

zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć.

Gdzież się oddalę przed Twoim duchem?

Gdzie ucieknę od Twego oblicza?

Gdy wstąpię do nieba tam jesteś;

Jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę.

Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki,

Zamieszkał na krańcu morza:

Tam również Twa ręka będzie mnie wiodła

I podtrzyma mię Twoja prawica.

Jeśli powiem: „Niech mię przynajmniej ciemności okryją

I noc mnie otoczy jak światło”:

sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie,

a noc jak dzień zajaśnieje:

mrok jest dla Ciebie jak światło.

 

 

 

 

Ty bowiem utworzyłeś moje wnętrze,

Ty utkałeś mnie w łonie mej matki.

Dziękuję Ci, żeś mnie stworzył tak cudownie,

Godne podziwu są Twoje dzieła.

I dobrze znasz moją duszę,

Nie tajna Ci moja istota,

Kiedy w ukryciu powstawałem,

Utkany w głębi ziemi.

Oczy Twoje widziały me czyny

I wszystkie są spisane w Twej księdze;

Dni określone zostały

Chociaż żaden z nich jeszcze nie nastał.

Jak nie ocenione są dla mnie myśli Twe, Boże,

Jak jest ogromna ich ilość!

Gdybym je przeliczył więcej ich niż piasku;

Gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą.

.............

zbadaj mnie, Boże, i poznaj moje serce;

doświadcz i poznaj moje troski,

i zobacz czy jestem na drodze nieprawej ,

a skieruj mnie na drogę odwieczną!

 

 

Ps. 139.


 

 

 

 

 

 

      

 

 

 

 

 

 

:

                    

 

 

Na skrzyżowaniu naszych dróg

postawił nas Bóg sobie wzajemnie byśmy czynili

pokój, dobro

i radość

 

 

 

       A skrzyżowały się nasze drogi na oddziale XIX,

       w dniach: 3-19.07.2007

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      

 

 

 

 

 

 

:

                    

 

 

Na skrzyżowaniu naszych dróg

postawił nas Bóg sobie wzajemnie byśmy czynili

pokój, dobro

i radość

 

 

 

       A skrzyżowały się nasze drogi na oddziale XIX,

       w dniach: 3-19.07.2007

 

 

 

 

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin