Przygotowała: Moniczka izmonek@interia.pl
Ruch i wysiłek fizyczny prowadzą do wielokierunkowych zmian w organizmie człowieka. Mogą to być zarówno zmiany korzystne jak i niekorzystne, w zależności od tego, czy rodzaj i natężenie ruchu dopasowane są do wieku i możliwości osoby ćwiczącej. Ma to szczególne znaczenie w przypadku dzieci i młodzieży, ponieważ ich organizmy są na etapie ciągłej przebudowy i rozwoju.
Jednakże rola ruchu jest w tym okresie nie do przecenienia. Odpowiednio dobrany wysiłek fizyczny wpływa na prawidłowy rozwój narządów i układów, ma znaczenie korygujące na przykład przy wadach postawy, nie jest również bez znaczenia dla prawidłowego rozwoju psychologiczno-społecznego dzieci i młodzieży (pokonywanie lęku, rywalizacja i współzawodnictwo, praca zespołowa itd.).
Wysiłek fizyczny powoduje zmiany czynnościowe w obrębie układu krążenia.
§ Zwiększa się ogólny przepływ krwi, co zapewnia dostateczny dopływ krwi do tych tkanek, w których zwiększa się metabolizm. Spowodowane jest to wzrastającą częstością skurczów serca (max częstość skurczów u dzieci do lat 10 wynosi 215 skurczów na minutę!-u dorosłych ok.150), przy czym częstość ta wzrasta dużo bardziej u dzieci niż u dorosłych. Związane jest to z tym, że u dzieci i młodzieży pobudzenie adrenargiczne jest silniejsze niż noradrenargiczne, a w związku z tym przyrosty wysiłkowe ciśnienia tętniczego są mniejsze niż u dorosłych (u których pobudzenie noradrenargiczne, jest większe niż adrenargiczne). Wartości wysiłkowego przyrostu ciśnienia tętniczego są adekwatne do wymiarów ciała.
§ U dzieci zwiększony jest także przepływ krwi przez zaangażowane w pracę mięśnie w stosunku do osób starszych ze względu na małe opory naczyń.
§ Na zwiększoną częstość skurczów mięśnia sercowego w odniesieniu do osób, które już zakończyły okres dojrzewania ma wpływ natomiast zmniejszona u dzieci objętość wyrzutowa serca. Maksymalna pojemność minutowa serca oraz objętość wyrzutowa zwiększają się proporcjonalnie do zmian wielkości mięśnia sercowego i są związane ze zużyciem tlenu, przy czym pojemność minutowa serca u dzieci w wieku 9-10 lat wnosi ok. 10,5-12 l/min a u ludzi w wieku 19-20 lat wzrasta do 16-20 l/min
§ Jednocześnie u dzieci obserwuje się szybszy powrót do wartości wyjściowych częstości skurczów ze względu na niższe powysiłkowe stężenie katecholamin we krwi,
§ Młody organizm ma zdolność lepszego wykorzystywania tlenu przez mięśnie, ze względu na większą różnicę tętniczo-żylną zawartości tlenu, co znacznie ułatwia jego dyfuzję oraz zwiększony przepływ krwi.
§ Dzieci mają również sprawniejszą adaptacje wysiłkową układu krążenia, co wyraża się krótszym czasem osiągnięcia indywidualnych względnych wartości pułapu tlenowego (objętość tlenu max/ml/kg VO2max). Przykładowo wartości 50 % VO2max dzieci osiągają w ciągu 30 s, a dorośli potrzebują na to aż 2 min,
§ Sprawność wysiłkowa układu oddechowego osiąga swoje ostateczne wartości w końcowej fazie dojrzewania biologicznego. Dotyczy to pojemności życiowej, objętości oddechowej oraz max minutowej wentylacji płuc. Towarzyszy temu zmiana rytmu oddychania u obu płci, polegająca na zmniejszaniu się z wiekiem częstości oddychania( 22-24 razy na min. w wieku 5-6 lat, 14-16 razy na min. w wieku 18 lat).
§ Trening wytrzymałościowy zwiększa dostępność tlenu dla komórek oraz gęstość naczyń włosowatych w mięśniach. Należy jednak pamiętać o tym , że dzieci mogą wykonywać bez szkody dla zdrowia długotrwałe wysiłki, ale o niezbyt dużej intensywności. Ponadto nie należy obciążać ich zbyt dużą pracą mechaniczną (niewskazane są ćwiczenia siłowe z dużym obciążeniem), z uwagi na mniejszą masę ciała, mniejsze proporcje mięśni i przede wszystkim niższą sprawność glikolizy beztlenowej i sprawności utylizacji glikogenu (dopiero po zakończeniu dojrzewania poprawie ulegają możliwości wykonywania wysiłków beztlenowych),
§ Mechanizmem obronnym przed rozwojem nadmiernej kwasicy metabolicznej u dzieci jest obniżone stężenie katecholamin we krwi a podwyższone stężenie hormonu wzrostu w porównaniu z organizmem osoby dorosłej.
§ Po wysiłku organizm dziecka wykazuje zwiększone zapotrzebowanie na elektrolity, ponieważ zmniejszona jest u nich tolerancja na zmiany równowagi kwasowo-zasadowej,
§ Istotny z punktu widzenia młodych organizmów jest trening kondycyjny, który wpływa na podwyższenie progu zmęczenia mięsni oddechowych i zwiększa zakres i czas trwania wysiłku fizycznego, tolerowany przez organizm, a także zwiększa ruchomość klatki piersiowej.
§ Ruch wpływa na prawidłowe kształtowanie się układu szkieletowego w sposób bezpośredni, ponieważ układ ten jest niejako zaprojektowany do ruchu. Tworzenie struktur kostnych, takich jak beleczki kostne wynika wprost z ruchu, ponieważ ich ułożenie zależy od kierunku sił działających na kość. Jest to wyjątkowo istotne dla osób w wieku rozwojowym, ponieważ jest to okres kształtowania i przebudowy kośćca. Wiele wad czy niedoskonałości w jego budowie można skorygować poprzez odpowiednio dobrany wysiłek fizyczny.
§ Ćwiczenia wpływają też korzystnie na sam proces wzrastania kości u dzieci, poprzez dostarczanie im przez pobudzony układ krwionośny większych ilości minerałów, niezbędnych do budowy kości. Pomaga także w regeneracji kości np. po złamaniach.
§ Utrzymanie odpowiedniego zakresu ruchu w stawach oraz kształtowanie powierzchni stawowych, a także tkanek miękkich okołokostnych takich jak więzadła również uzależnione jest od odpowiednio dobranego wysiłku fizycznego, zwłaszcza w okresie dziecięcym.
§ ...
kot_fredek