MARZEC.doc

(233 KB) Pobierz
STYCZEŃ – TYDZIEŃ I

Scenariusze zajęć dla dzieci 3, 4 letnich  MARZEC

MARZEC– TYDZIEŃ I

Tematyka tygodnia: DBAMY O ZDROWIE I URODĘ.

 

 

Temat dnia: Chcemy być czyści.                            2.03.2009

 

Cele ogólne:

Kształtowanie nawyku dbania o higienę osobistą.

Cele operacyjne:

Dziecko rozpoznaje i potrafi nazwać przybory służące utrzymaniu czystości.

Dziecko uważnie słucha i ogląda teatrzyk sylwet, potrafi wymienić przedmioty potrzebne do zachowania czystości.

Dziecko ćwiczy orientację w schemacie własnego ciała, naśladuje czynności wykonywane przez nauczyciela, rozpoznaje i wykonuje czynności odpowiadające usłyszanemu dźwiękowi., reaguje na przerwę w muzyce, wie, jak używać przyborów służących do utrzymania czystości.

 

Metody:

-          oglądowe: obserwacja, pokaz;

-          słowne: objaśnienia, pogadanka, rozmowa;

-          czynne: metoda zadań stawianych dziecku, metoda kierowania własną aktywnością dziecka.

 

Formy: zbiorowa, indywidualna.

 

Środki dydaktyczne:

Lusterko, grzebień, szczotka do włosów, mydło ręcznik, szampon, gąbka, szczoteczka do paznokci, kubek, pasta do zębów, szczoteczka do zębów, pumeks, nożyczki do paznokci, pilniczek, balsam do ciała, krem do rąk, dezodorant; sylwety mydła, szamponu, pasty, szczoteczki, grzebienia, wody, ręcznika; karta pracy „Czterolatek…” s. 23.

 

Przebieg dnia:

1.       Zabawa dydaktyczna „Co jest w worku?” – dzieci wyciągają z worka przedmioty potrzebne do zachowania czystości, nazywają je, wyjaśniają, do czego służą (lusterko, grzebień, szczotka do włosów, mydło ręcznik, szampon, gąbka, szczoteczka do paznokci, kubek, pasta do zębów, szczoteczka do zębów, pumeks, nożyczki do paznokci, pilniczek, balsam do ciała, krem do rąk, dezodorant ...).

 

2.       Teatrzyk sylwet na podstawie utworu A. Kuhn-Cichockiej „Żeby nie było brudasów”.

-          Przedstawienie teatrzyku

 


Narrator

Do przedszkola przyszli goście

Wszystkim dobrze znani.

Przedszkolaki siadły grzecznie

Obok swojej pani.

Słuchajcie uważni

Nie róbcie hałasu

Dowiemy się co robić

By nie było brudasów.

 

Mydełko

Ja każdemu chętnie myję:

Rączki, buzię, uszki, szyję.

A kto często mnie używa

Ten czyścioszkiem się nazywa.

 

Szampon

Czy długie włosy czy krótkie,

Wszystkie umyję w minutkę.

Bo czyste włoski pachną i rosną,

Jak młoda trawka na łące wiosną.

 

Pasta i szczoteczka

Czekamy na ciebie rano i wieczorem,

By ząbki nie bolały, były piękne i zdrowe.

 

Pasta

W chorym ząbku dziura robi się powoli,

Buzia puchnie jak balonik i okropnie boli.

 

Szczoteczka

Ząbki lubią częste mycie,

Wszyscy o tym wiedzą,

Zwłaszcza mądre przedszkolaki,

Gdy cukierki jedzą.

 

Pasta i szczoteczka

Kto o ząbki swoje dba,

Zawsze piękny uśmiech ma.

 

Woda

A ja jestem najważniejsza,

Bo beze mnie nie ma życia.

Wciąż potrzebna jestem:

Do prania, do pływania,

Do zupki gotowania.

I do picia i do mycia.

Czy kto stary, czy młody,

Ten nie może żyć bez wody.

 

Ręcznik

Jestem duży, jestem miły,

Już mnie dzieci polubiły.

Każdego wytrę do sucha,

I starszaka i malucha.

 

Grzebień

Dużo ząbków mam- to prawda-

Lecz słowo wam daję,

Ugryźć kogoś wcale

Nie jest moim obyczajem.

Dziewczynkom i chłopcom pięknie włosy czeszę.

 

Narrator

Ja się bardzo cieszę.

A teraz zadam pytanie

I wcale nie będzie trudne.

Ile razy trzeba myć rączki?...

 

Wszyscy razem

Zawsze kiedy są brudne,

Chcemy żebyście nas kochali i często używali.

Bo najładniejsze na świecie są czyste dzieci przecież.


 

-          Rozmowa na temat bohaterów przedstawienia, przedmiotów potrzebnych do zachowania czystości. Dzieci wymieniają bohaterów i opisują ich.

-          Oglądanie i omówienie ilustracji przedstawiającej przedmioty służące utrzymaniu czystości – dzieci określają, które z nich mogą używać wszyscy domownicy, a które tyko sami („Czterolatek…” s. 23).

 

3.       Zajęcia rytmiczne „Czyścioszki”:

         Zabawa rozluźniająca „Strząsanie wody” – dzieci stoją w rozsypce, robią lekki rozkrok, ręce zwisają luźno. Stopniowo strząsają wodę z prawej ręki (dłoń, przedramię, ramię),  z lewej ręki, z obu równocześnie, trzęsą całym tułowiem jak piesek po wyjściu z wody, następnie strzepują wodę z jednej i z drugiej nogi. W tle gra muzyka – najpierw wolno, później nieco szybciej i najszybciej. Następnie od najszybszego do najwolniejszego tempa.

         „Co robi  moja ręka?” – odtwarzanie opisanych gestów (według D. Chauvela, Ch. Noreta). Najpierw pokazujemy dzieciom kolejne czynności, dzieci je naśladują. Potem włączamy do tego odpowiednie dźwięki muzyki przyporządkowane danym czynnościom. Zabawa polega na rozpoznaniu przez dzieci i wykonaniu czynności odpowiadającej usłyszanemu dźwiękowi.

Co robi moja ręka?

Głaszcze miękko: tak, tak, tak.

Puka: puk, puk, puk.

Drapie: drap, drap, drap.

Szczypie: aj, aj, aj.

Tańczy: hop, hop, hop.

Klaszcze: brawo! Klap, klap, klap.

Robi dobranoc: pa, pa, pa.

         Zabawa ruchowa „Małe czyścioszki” – dzieci poruszają się swobodnie po sali przy dźwiękach pianina. Podczas przerwy w grze nauczyciel demonstruje wybrany przedmiot potrzebny do zachowania czystości. Dzieci pokazują w jaki sposób się go używa.

         Zabawa taneczna „Nie chcę Cię znać”.

              Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać.                            -dzieci wykonują 2 kroki do tyłu, machają prawą ręką (gest odpychania)

              Chodź do mnie, chodź do mnie. Rączkę mi daj,                            -dzieci idą 2 kroki do przodu, machają ręką gest przywołania

              Prawą mi daj, lewą mi daj                                           -podają sobie prawe i lewe ręce tworząc małe kółeczka

              i już się na mnie nie gniewaj.                                           -obracają się w  kółku

-          Marsz uspokajający.

 

 


Temat dnia: Dbamy o czystość wokół nas.                            3.03.2009

 

Cele ogólne:

Kształtowanie nawyku dbania o czystość w najbliższym otoczeniu.

Cele operacyjne:

Dziecko interpretuje ruchem treść piosenki, jest twórcze.

Dziecko w skupieniu słucha opowiadania, wypowiada się na jego temat, słucha wypowiedzi kolegów, nie przeszkadza im.

Dziecko zgodnie bawi się z kolegą, koleżanką z grupy.

Dziecko rozwiązuje zagadki słowno-obrazkowe, rozpoznaje i nazywa wybrane przedmioty służące utrzymaniu czystości.

Dziecko ćwiczy sprawność ruchową całego organizmu, dopinguje koleżanki i kolegów, potrafi sobie poradzić z przegraną.

 

Metody:

-          oglądowe: obserwacja, pokaz;

-          słowne: objaśnienia, pogadanka, rozmowa;

-          czynne: metoda zadań stawianych dziecku, metoda samodzielnych doświadczeń dziecka, metoda kierowania własną aktywnością dziecka.

 

Formy: zbiorowa, grupowa, indywidualna.

 

Środki dydaktyczne:

Rysunek domu, obrazki miotły, odkurzacza, kosza, trzepaczki, kranu, nagranie piosnki „Mydło lubi zabawę”, 2 zmiotki, szufelki, 2 kule z gazet.

 

Przebieg dnia:

 

1.                            Dowolna interpretacja ruchem piosnki „Mydło lubi zabawę”.

Mydło lubi zabawę w chowanego pod wodą

Każda taka zabawa jest wspaniałą przygodą

Kiedy dobry ma humor to zamienia się w pianę

A jak znajdzie gdzieś słomkę, puszcza bańki mydlane.

 

Ref.:

Mydło wszystko umyje, nawet uszy i szyję

Mydło, mydło pachnące jak kwiatki na łące

 

Mydło lubi kąpiele, kiedy woda gorąca

Skacząc z ręki do ręki, złapie czasem zająca

Lubi bawić się w berka, z gąbką chętnie gra w klasy

I do wspólnej zabawy wciąga wszystkie brudasy.

 

2.              Słuchanie opowiadania Cz. Janczarskiego „Przed podwieczorkiem”.

„Przed podwieczorkiem” Cz.Janczarski

 

              -Moja podłoga, moja piękna podłoga! –zawołała głosem pełnym bólu ciocia Chrum-Chrum. –Różowy Ryjku, znów nie wytarłeś nóg o słomiankę –dodała po chwili z wyrzutem.

              -Ach, przepraszam, ciociu –tłumaczył się prosiaczek, a ryjek jego zrobił się jeszcze bardziej różowy. –Zawsze o tym zapominam, kiedy się śpieszę.

              A trzeba wiedzieć, że nikt tak nie dbał o czystość w swoim mieszkaniu jak ciocia Chrum-Chrum. Nie było tu ani śladu kurzu na sprzętach, podłoga zaś błyszczała jak lód na sadzawce. Wszyscy chwalili za to ciocię –sąsiedzi i goście.

              Miejscowy poeta, Rymoteusz Słoninka, ułożył wierszyk dla cioci Chrum -Chrum:

Gościu drogi,

wytrzyj nogi,

zanim wejdziesz

w nasze progi!

              Ciocia wyhaftowała wierszyk niebieską nitką na lnianym ręczniku i powiesiła ten ręcznik nad kanapą.

              Wszyscy znajomi cioci znają ten wierszyk na pamięć i słuchają rady Rymoteusza.

Nie zawsze pamięta o niej siostrzeniec cioci Chrum-Chrum, prosiaczek Różowy Ryjek.

              Pewnego razu ciocia wychodząc z domu powiedziała do prosiaczka, który właśnie bawił się na podwórku:

              -Różowy Ryjku, będę dziś miała gości.

              -To świetnie, ciociu –podskoczył radośnie prosiaczek –podasz na pewno smaczny podwieczorek.

              Ciocia Chrum-Chrum podreptała do miasta.

Wtedy Różowy Ryjek wszedł do największej kałuży i zaczął po niej brodzić. Usmarował się cały błotem. Przybiegły dwa Wesołe Króliczki. Prosiaczek rzucał w nie grudkami błota.

              -Daj spokój, prosiaczku –prosiły Króliczki -mamy na sobie białe futerka.

              Po tej „miłej” zabawie Różowy Ryjek wbiegł do domu, omijając słomiankę. Wniósł do mieszkania całe błoto z kałuży. Jeszcze nigdy nie było tak brudno. Przestraszył się prosiaczek.

              „Co powie ciocia? Może odprawi gości i nie będzie smacznego podwieczorku? Muszę posprzątać!”

              Wytarł najpierw Różowy Ryjek podłogę mokrą szmatą. Kiedy podłoga wyschła, natarł ją pastą. Tak robiła zawsze ciocia. Zgrzał się przy tym i zmęczył okropnie. Najtrudniejsze jednak było froterowanie. Ciągnie prosiaczek po podłodze ciężką szczotkę do froterowania, ociera spocony ryjek i rozmyśla:

              „Nie wiedziałem, że sprzątanie to taka trudna robota”.

              Wtem ktoś zastukał do drzwi.

              -Proszę!

              W progu stały dwa Wesołe Króliczki.

              -Chcemy przeczytać wierszyk Rymoteusza Słoninki, który wisi nad kanapą.

-Dobrze –zgodził się Różowy Ryjek –możecie wejść, tylko przedtem wytrzyjcie bardzo starannie nogi o słomiankę.

              -Mamy wytrzeć nogi? –zdziwiły się Wesołe Króliczki –Przecież ty tego nigdy nie robisz.

              Prosiaczek chrząknął dwa razy. Patrzył na nogi Króliczków i milczał.

              -Dlaczego nic nie mówisz? –zapytali goście.

              Różowy Ryjek znów chrząknął dwa razy. Wesołe Króliczki zaczęły pocierać łapkami o słomiankę.

              -Jak chcesz, możemy wytrzeć nogi –powiedział Króliczek Pierwszy.

              A Króliczek Drugi dodał:

              -Ciekawe, czy się kiedyś dowiemy, dlaczego nagle zrobiłeś się taki porządny.

 

-          Rozmowa na temat opowiadania – wypowiedzi dzieci na temat postępowania prosiaczka, podkreślenie, że sprzątanie to ciężka praca i każdy powinien dbać o czystość w najbliższym otoczeniu oraz sprzątać po sobie.

 

3.              Zabawa ruchowo-naśladowcza „Lustra” – dzieci dobierają się w pary. Jedno z nich jest lustrem – pokazuje różnorodne gesty, drugie się w nim przegląda, naśladując te gesty (przy muzyce relaksacyjnej).

 

4.              Rozwiązywanie zagadek słowno-obrazkowych – dzieci słuchają zagadek, wyszukują obrazki będące ich rozwiązaniem i przyczepiają je w odpowiednich miejscach na obrazku domu.

Pilnuje porządku, wymiata kurz z kątków. (miotła)

Warczę-choć nie jestem psem. Obiad-na podłodze jem. a gdy zniknie brud i kurz, z gniazdka sznur mnie puści już. (odkurzacz)

Bardzo proszę wszystkie dzieci, by rzucały do mnie śmieci. (kosz)

Co to za złośnica, odpowiedzcie dzieci, poduszki, dywany bije, aż kurz leci. (trzepaczka)

                            Odkręcasz go w łazience, to wielka wygoda. Zaraz umyjesz ręce, już czysta leci woda. (kran)

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin