PRĄDY MAŁEJ CZĘSTOTLIWOŚCI.docx

PRĄDY MAŁEJ CZĘSTOTLIWOŚCI

Prądy impulsowe składają się z ciągu impulsów elektrycznych, o różnym kształcie. Zakres częstotliwości wynosi od 0,5 – 500 Hz (praktycznie do 200 Hz). Najprostsze prądy impulsowe powstają na podłożu odpowiednio przerywanego prądu stałego. Ogólnie prądy małej częstotliwości można podzielić na 3 grupy:

1.      prądy złożone z impulsów o prostokątnym przebiegu

2.      prądy zwane eksponencjalnymi, złożone z impulsów o przebiegu trójkątnym, w których natężenie wzrasta wykładniczo (eksponencjalnie). Odmianą ich jest prądy złożony z impulsów o kształcie trapezu.

3.      prądy powstałe w wyniku prostowania prądu sinusoidalnie zmiennego, składające się z impulsów stanowiących połówkę sinusoidy.

Cel stosowania prądów impulsowych:
zwiększenie siły mięśni szkieletowych, zwiększenie szybkości i precyzji ruchów, zwiększenie zakresu ruchomości stawów, pobudzenie mięśni odnerwionych, zapobieganie zanikom mięśni z bezczynności, zmiana napięcia mięśni, poprawa postawy ciała, zniesienie bólu, poprawa ukrwienia tkanek.

PARAMETRY

_ Czas trwania impulsu

_ Czas narastania im

_ Czas opadania – osiągniecie wartości zerowej

_ Amplituda natężenia imp – jest miarą natężenia prądu

_ Częstotliwość imp

f (Hz) = 1000ms/ T (ms)

f impulsów przy T= 100 ms wynosi 10 Hz

Stosunek czasu trwania impulsu do okresu powtarzania nazywa się współczynnikiem wypełnienia.
 

Współczynnik wypełnienia= timp/T

Impulsy prądu mogą występować pojedyczno lub w grupach (salwach, seriach). Serię impulsów oddzielonych od siebie przerwami trwającymi milisekundy w języku angielskim nazywa się „burst” (wyładowanie, wybuch).
Amplituda impulsów występujących w grupach może mieć taką samą wielkość lub może stopniowo się zwiększać i następnie zmniejszać.

1min = 60s = 60 000ms

1s = 1000ms

Podział prądów:
1. jednokierunkowe, jednobiegunowe, jednofazowe- niezmienny kierunek przepływu; przykładem jest prąd impulsowy składający się z dodatnich impulsów o kształcie prostokąta lub trójkąta
2. dwukierunkowe, dwubiegunowe, dwufazowe- zmienny kierunek przepływu, biegunowość zmienna – zależy od częstotliwości. Dzielą się na symetryczne i asymetryczne. Cechuje się zmiennością biegunów, zależną od częstotliwości, co oznacza, że np. przy f= 100 Hz każda elektroda w ciągu sekundy jest 100 razy ujemna i 100 razy dodatnia. Czas trwania impulsu dwukierunkowego obejmuje czas trwania obu faz.

Prądy symetryczne: jony oscylują tam i z powrotem bez rzeczywistych przesunięć ładunków elektrycznych, co uniemożliwia rozróżnienie biegunów. W istocie obydwa bieguny są równoważne (apolarność). Prąd ten nie powoduje elektrolizy w tkankach.

Prąd asymetryczny: oscylacje jonów po jednej stronie linii są większe niż po drugiej stronie; wywołuje elektrolizę w tkankach. 

Działanie bodźcowe prądu impulsowego zależy od kształtu impulsu, amplitudy i częstotliwości.

AMPLITUDA IMPULSU

Jednostką miary amplitudy (natężenia) jest mA.
                                                        100mA= 0,1 A
                                                        1mA= 1000µA
                                                        10mA= 0,01A= 10 000µA

CZĘSTOTLIWOŚĆ IMPULSÓW

< 10Hz skurcze pojedyncze
10- 20 Hz skurcze tężcowe niezupełne
20- 80 Hz skurcze tężcowe zupełne
> 80 Hz drżenie mięśni, rozluźnienie
2- 10 Hz działanie przeciwbólowe- stymulacja wydzielania endorfin
50- 100 Hz działanie przeciwbólowe mechanizm bramki kontrolnej
90- 200 Hz rozluźnienie mięśni

CZAS TRWANIA IMPULSU

Czas trwania impulsu i amplituda decydują o działaniu i skuteczności bodźca. Impulsy dzieli się na:
- długie ( > 1ms) przy odpowiedniej amplitudzie stanowią znaczny bodziec dla skóry, mogą być nieprzyjemne dla pacjentów. DD, UR
-krótkie (< 1ms) wcale nie drażnią lub słabo drażnią zakończenia bólowe, a więc są odczuwane jako przyjemne. HV, TENS, prądy średniej częstotliwości

Jednostką czasu trwania impulsu jest milisekunda (ms)
1ms= 1000 µs
0,1ms= 100µs
0.05= 50µs

CZAS TRWANIA PRZERWY