Anatomia kości czaszki.doc

ANATOMIA – KOŚCI CZASZKI.

Kości czaszki:

·        Podstawa – od góry, dołu,

·        Przekrój – pośrodkowy, od przodu – opona twarda,

Głowa składa się z dwóch głównych części:

·        Część twarzowa czaszki – trzewna,

·        Część mózgowa,

Część twarzowa:

Najbardziej do przodu wysunięta część głowy – tworzy jej przednią ścianę. Od przodu ma kształt owalny u góry zaś jest oddzielona od czaszki mózgowej linią włosów. Od dołu ogranicza ją od szyi fałd bródkowo – szyjny. Obie linie – górna i dolna zbiegają się ku tyłowi łącząc się na wysokości uszu, ograniczając od tyłu część twarzową czaszki. Twarz to część twarzowa czaszki poniżej brwi.

Część twarzowa czaszki dzieli się na piętra:

·        Górne,

·        Środkowe,

·        Dolne.

Twarz dzieli się na:

·        Górny masyw twarzy (GMT),

·        Dolny masyw twarzy (DMT),

GMT jest to środkowe piętro twarzoczaszki – 13 zespolonych ze sobą kości:

·        1 nieparzysta – lemiesz,

·        6 parzystych – nosowa, łzowa, szczękowa, jarzmowa, podniebienna, małżowina nosowa dolna,

GMT jest podwieszony do przedniej podstawy czaszki i połączony mocnymi szwami z kośćmi:

·        Czołową,

·        Sitową,

·        Klinową,

·        Jest zbudowany z kości zbitej i gąbczastej,

W obszarze anatomicznym GMT są trzy łuki:

·        Kłowy,

·        Jarzmowy,

·        Skrzydłowy,

·        I trzy linie strefy osłabienia – Le Fort I, II, III,

Pozwoli to na wyróżnienie rozdzieleń:

·        Wysokich,

·        Średnich,

·        Niskich czaszkowo – twarzowych,

Wysokie rozdzielenie czaszkowo-twarzowe – Le Fort III:

·        Całkowite oderwanie GMT od kości podstawy czaszki. GMT zawiera obie kości nosowe,

·        Sitowe, szczęki oraz jarzmowe,

Średnie rozdzielenie czaszkowo-twarzowe – Le Fort II:

Piramidowe – oderwanie i przemieszczenie monobloku dwu szczękowego w kształcie piramidy obejmującej również obie kości nosowe najczęściej w połowie oraz przednią część sitowia. Nigdy nie dochodzi do rozdzielenia czaszki jarzmowego. Masyw jarzmowy pozostaje nadal zespolony z kością,

Niskie rozdzielenie czaszkowo-twarzowe – Le Fort I:

Podstawne oderwanie i przemieszczenie w bloku od reszty GMT płyty podniebiennej wraz z wyrostkami zębodołowymi i dolnymi częściami wyrostków skrzydłowych kości klinowej,

Przyczyny urazów szczękowo – twarzowych:

·        Wypadki komunikacyjne,

·        Pobicia,

·        Wypadki w pracy,

Mechanizm:

Parzysty układ 16 – u kości tworzących wraz z żuchwą szkielet czaszkowo – twarzowy warunkuje istnienie miejsc położonych centralne lub po bokach, które są najbardziej wysunięte w stosunku do pozostałych części szkieletu. One to właśnie skupiając i pochłaniając większość przypadków urazów spełniają jednocześnie rolę zderzaków twarzowych:

·        Czołowo – gładzikowy,

·        Jarzmowy,

·        Przysieczny,

·        Bródkowy,

·        Nosowy,

Podział wg Sichera:

Trzy parzyste i symetryczne słupy z beleczek istoty gąbczastej. Rozpoczynają się na wyrostkach zębodołowych, idą do góry aż do podstawy czaszki, tam łączą się z łukami podporowymi Felitza.

Belki oporowe Oberdmana – strefy wzmocnień wzmocnień istoty zbitej.

Le Fort III – strop sitowy – blaszka sitowa nie uszkodzona,

Le Fort II – trzon kości jarzmowej – nie jest uszkodzony,

Urazy izolowane – wydzielone, dyslokacje,

DON – dyslokacja oczodołowo – nosowa:

Uraz pada centralnie na piramidę kości nosa i doprowadza do jej złamania na przyśrodkowo – dolnych brzegach.

Leczenie:

Chirurgiczne zrekonstruowanie przyśrodkowo – dolnych brzegów oczodołu i nosa, jednoczasowo,

PGMT – przemieszczenie górnego masywu twarzy

Duża siła, centralnie na piramidę nosa.

Po wypadku:

·        Ocena stanu chorego,

·        Drożność dróg oddechowych,

·        Zatrzymać krwawienie,

·        Anatoksyna, antybiotyk,

·        Równowaga wodno – elektrolitowa,

Niskie urazy:

I.       ZIDO – izolowane złamanie dna oczodołu:

„Objaw spadającej kropli” – w RTG – pośredni objaw radiologiczny złamania dna oczodołu.

II.          ZJO – złamanie jarzmowo – oczodołowe:

Kość jarzmowa – boczny zderzak twarzy,

Leczenie:

·        Zachowawczo – jeżeli nie ma dyslokacji,

·        Chirurgicznie – upośledzenie odwodzenia żuchwy,

·        Zaburzenia anatomiczno – czynnościowe,

III.             ZJSO – złamania jarzmowo – szczękowo – oczodołowe:

Od poprzedniego różni się złamaniem dna oczodołu,

Objawy:

·        Podwójne widzenie,

·        Zapadnięcie się gałki ocznej wgłąb oczodołu,

Leczenie:

·        Wskazania bezwzględne – szpetota:

o       Upośledzenie odwodzenia żuchwy,

o       Odzyskanie prawidłowego widzenia,

·        Wskazania względne – asymetria twarzy:

o       Niedoczulica,

Cel:

·        Odpowiedni kształt,

·        Skorygowanie podwójnego widzenia, opadania powiek,

·        Zapewnienie ruchomości żuchwy,

·        Likwidacja zaburzeń czucia,

Własnopochodne przeszczepy kostne – z talerza kości biodrowej.

1