Cykl Eskimos
Zbiórka 1
Temat: „Zdobycie Bieguna Północnego"
Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki.
Gawęda — odczytanie fragmentu książki M. Kamińskiego „Moje bieguny" lub obejrzenie fragmentu filmu pt.: „Jak Polacy zdobywają biegun Północny".
Nauka pląsu polarników (Na melodię „My jesteśmy krasnoludki"). My jesteśmy polarnicy
Hu, hu, cha, hu, hu, ch, nasza zima zła.
Wciąż marzniemy w tej zimnicy Hu, hu, cha, hu, hu, ch, nasza zima zła. Lecz wyprawa jest ciekawa Hu, hu, cha, hu, hu, ch, nasza zima zła.
bo tu rządzą inne prawa. Hu, hu, cha, hu, hu, ch, nasza zima zła.
4. Gawęda c.d. — demonstracja wyposażenia polarnika — omówienie poszczególnych części ubioru, wyposażenia, sprzętu.
5. Gry i ćwiczenia:
a) „Kry lodowe"
Trzeba przygotować tyle szarych arkuszy papieru ile jest „szóstek". Każda „szóstka" otrzymuje jeden arkusz — krę. Prowadzący zabawę opowiada o dryfujących polarnikach — zuchy próbują przedstawić sytuację. Jednak po pewnym czasie kry pękają (odrywa się po kawałku papieru; zuchy wpadają na chwilę do wody i na sygnał znowu wskakują na krę). W końcu zostaje niewielki kawałek papieru, a zuchy starają się jak najdłużej utrzymać się na krze, co zmusza „dryfujących" do wymyślania i stosowania różnych pomysłów oraz współpracy w zespole.
b) „Uwaga, niebezpieczeństwo!" (zmodyfikowana gra „Kry lodowe").
Należy przygotować tyle arkuszy papieru ile jest szóstek. Gdy zuchy słyszą muzykę, naśladują wyprawę na biegun. Kiedy muzyka umilknie, zuchy stają na krach. Ćwiczenie powtarza się, ale w kolejnej rundzie zabiera się jeden arkusz papieru.
6. Majsterka — jak wyobrażam sobie biegun północny — praca w szóstkach — obraz na dużym arkuszu czarnego papieru malowany małymi gąbkami.
7. Krąg Rady — podjęcie decyzji o zdobywaniu sprawności (dotarliśmy do bieguna, żeby poznać życie Eskimosów i zdobyć sprawność).
Obrzędowe zakończenie zbiórki.
Zbiórka 2
Temat: „Spotkanie z Anarukiem"
Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki (zamiast okrzyku gromady po zapaleniu świecy — okrzyk eskimoski).
Eskimosi — Najwytrwalsi Eskimosi — Niezawodni! Eskimosi — Przodków godni!
Gawęda — drużynowa opowiada o książce, którą przeczytała „Wczoraj skończyłam czytać książkę o Anaruku. Dowiedziałam się, że mieszkał w Grenlandii. Przeżył tam wiele przygód...) (do wyboru dla drużynowego).
Piosenki i pląsy
Nauka piosenki „Eskimosi":
Na dalekim świata brzegu zamieszkują w domkach z śniegu małe dzieci i dorośli. Eskimosi!
Ref. Eskimosi, Eskimosi na wyprawę mkną saniami.
Jeśli chęć masz i poprosisz, to pojedziesz razem z nami.
Dalej zuchy, na wyprawę! My w wyprawach mamy wprawę.
Niech się okrzyk w górę wznosi
Niechaj każdy sanki bierze,
niechaj ciepło się ubierze,
że ruszają niech ogłosi - Eskimosi
4. Gry i ćwiczenia; a) „Co wiem o Eskimosach?"
Zuchy gęsiego ustawione w szóstkach. Na sygnał pierwsi startują, dobiegają do kosza z napisem „pytania", losują pytanie, zaznaczają odpowiedź, wrzucają do kosza z napisem „rozwiązania" i wracają. (dla każdej szóstki są po dwa kosze). Biegnie następny i tak w kółko (zuchy biegają po kilka razy, bo pytań jest więcej, a nie wszyscy też znają odpowiedzi. Uwaga!
Jeżeli zuch nie zna odpowiedzi na pytanie wrzuca z powrotem kartkę do kosza „pytania" i wraca na miejsce. Zabawa powinna mieć ograniczenie czasowe np. 10 minut. Po tym czasie zliczamy punkty (dobre odpowiedzi) i wybieramy zwycięską „szóstkę".
Przykładowe pytania (uzależnione od treści gawędy):
2. Jak miał na imię ojciec Anaruka?
1 Nukuna
2 Tugto
3 Omialik
3. Z czego robi się w Grenlandii namioty?
1 ze skór fok i renów
2 ze skór wielorybów
3 z płótna
4. Grubość pokrywy lodowej w środku wyspy dochodzi:
1 do 3 km
2 do 300 m
3 do 13 cm
5. Do czego Eskimosi wykorzystują żebra wielorybów?
1 do robienia noży
2 do produkcji nici
3 do budowy namiotu
6. Jakie narzędzia Eskimosi zabierają na polowanie?
1 harpuny, dzidy, strzały
2 pistolety, kusze, szable
3 wędki, kilofy, szpadle
7. Ulubiony przysmak z foki eskimoskich dzieci, to:
1 chrupiąca płetwa
2 słodki tłuszcz
3 surowa wątroba
8. Jaka kara może spotkać myśliwego, który popełni jakiś czyn krzywdzący innych?
1 musi opuścić osadę
2 musi upolować niedźwiedzia
3 musi zatańczyć
9. Na jakie zwierzęta polują Eskimosi?
1 psy, wilki, jelenie
2 reny, morsy, niedźwiedzie
3 zające, sarny, pingwiny.
1. Z czego Eskimosi robią nici?
1 z suszonych jelit zwierzęcych
2 z łodyg roślin
3 z ości ryb
2. Największy przysmak z renów dla Eskimosów, to:
1 pieczone udka
2 zupa z kości, kopyt i czaszki
3 surowe mięso
3. Z czego Eskimosi wykonują lampę do oświetlenia?
1 z kamienia, zwierzęcego tłuszczu i zeschłych traw
2 z brył lodu
3 z kości zwierząt
4. Ulubiona zabawa Eskimosów?
1 w dwa ognie
2 podrzucanie do góry na zeszytych skórach
3 skoki do wody
5. Z czego Eskimosi robią piłkę?
1 z czaszki morsa
2 z kopyta rena
3 z brzucha foki
6. Przez ile miesięcy trwa w Grenlandii noc polarna?
1 przez 2 miesiące
2 przez 6 miesięcy
3 przez 4 miesiące
7. Co to jest amulet?
1 przedmiot, który przynosi pecha
2 przedmiot, który zapewnia szczęście
3 zabawka
8. Anaruk uratował swojego ojca przed?
1 lisem
2 foką
3 niedźwiedziem
9. Grenlandia, to:
1 kraina lodów i śniegu
2 bezludna wyspa
3 pustynia
10. Eskimosi zajmują się:
1 rybołówstwem i rolnictwem
2 rybołówstwem i myślistwem
3 polowaniem i rolnictwem
11. Jak wygląda pocałunek po grenlandzku?
1 dotknięcie się nosami
2 potarcie się czołami
3 wzajemne pogłaskanie się po głowie
12. Jakimi cechami odznaczał się Anaruk?
1 celnie rzucał harpunem
2 świetnie pływał w morzu
3 płynnie czytał
b) Układanie puzzli
Zuchy otrzymują koperty, a w nich pocięty na kilka części obrazek. Zadaniem szóstek jest złożyć go i nie pokazywać innym szóstkom (treścią obrazków są zajęcia Eskimosów).
4. Powtórzenie eskimoskiej piosenki.
5. Teatr samorodny
Przedstawianie sytuacji przedstawionych na wcześniej ułożonych obrazkach. Inne szóstki odgadują o jakie zajęcia chodzi.
6. Punkt kulminacyjny — „Poczęstunek od Anaruka"
Anaruk przesłał lodowy poczęstunek (kostki lodu o smaku owocowym; dla każdej szóstki po 10 sztuk). Nie można poczęstować się od razu. Zasady gry:
Szóstka siada w kole. Jest kostka do gry, rękawiczki, czapka i kostki lodu oczywiście na talerzu. Pierwszy zuch zaczyna rzucać, tak długo, aż wypadnie jedno oczko. Jednak musi ubrać czapkę i rękawiczki zanim się poczęstuje. Niestety w tym czasie następny zuch przejął kostkę i jeżeli wyrzuci jedynkę odbiera pierwszemu rękawiczki i czapkę. Gramy tak długo, aż zjedzone zostaną kostki lodu lub ograniczamy czas zabawy, jeżeli nie dopisuje zuchom szczęście.
7. Krąg Rady.
Zbiórka 3
Temat „W eskimoskiej wiosce"
a) Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki.
b) Gawęda — kolejna przygoda Anaruka — starsze zuchy, które już znają tę książkę, mogą też opowiedzieć jakieś przygody
c) Odśpiewanie eskimoskiej piosenki.
d) Ćwiczenia i zabawy na świeżym powietrzu (w nawiasie zajęcia alternatywne w razie, jak nie ma śniegu; na korytarzu). Gromadę dzielimy na 2 grupy:
d) Budowanie igloo ze śniegu ( z kartonów; potrzebna też szeroka taśma klejąca)
d) Wyścig zaprzęgów na sankach — metoda wahadłowa
(wyścig na wózkach gimnastycznych lub jeżeli podłoga jest śliska to ciągnąć na kocu) Każda grupa dzieli się jeszcze na połowę. Mniejsze grupy stają gęsiego naprzeciw siebie w odległości np. 20 kroków. Pierwsza osoba siada na sankach. Na sygnał rozpoczęcia zabawy osoba z naprzeciwka podbiega do osoby z sankami i przewozi ją do drugiej części grupy. Tam osoba zsiada z sanek i zabiera następną osobę i przewozi naprzeciwko itd. Zabawa kończy się, aż wszyscy będą ciągnąć i jechać sankami.
d) Zamieć śnieżna
Lepimy dużą ilość kul śnieżnych (z gazet). Ilustrujemy zamieć śnieżną. Wrzucamy wszystkie kule na prześcieradło. Jedna grupa chwyta prześcieradło, druga wchodzi pod nie i kuca. Stojące osoby robią fale prześcieradłem, sprawia to wrażenie śnieżnej zamieci (kule spadają, inni się chowają). Zmieniamy role i powtarzamy czynność.
e) Odśpiewanie pląsu „Idzie Eskimos wicher dmucha".
f) Posiłek w igloo — wypicie ciepłej herbaty i zdanie eskimoskiej próby — wypicie łyżeczki tranu.
g) Krąg Rady.
Zbiórka 4
Temat „Polowanie na foki"
1. Obrzędowe rozpoczęcie zbiórki.
2. Gawęda — odczytanie fragmentu książki T. Makarewicz, R. Trechcińskiego „Halo! Spitsbergen" o polowaniu na foki.
3. Nauka pląsu o zwierzętach polarnych (na melodię „Ja jestem żabka...").
Ja jestem foczka, ty jesteś foczka My nie mamy nic wspólnego. Jedna płetwa, druga płetwa I coś okrągłego (pokazujemy czarny nosek).
Ja niedźwiadek, ty niedźwiadek My nie mamy nic wspólnego. Biała łapki, białe futro. I trochę groźnego (pokazujemy na zęby).
Ja renifer, ty renifer My nie mamy nic wspólnego. Tu poroże, tam poroże A tu coś miękkiego (pokazujemy ogon).
Ja jestem morsem, ty jesteś morsem. My nie mamy nic wspólnego. Jeden kiełek, drugi kiełek. I trochę tłustego (pokazujemy brzuszek).
4. Ćwiczenie — „Foki na brzegu".
Kilkoro dzieci to „niedźwiedzie polarne" — stoją w wyznaczonej części korytarza. Reszta zuchów to „foki" — leżą na podłodze (mogą być położone kocyki). Na sygnał prowadzącego „foki" leżące na brzuchu odpychają się rękoma od podłogi i posuwają się do wyznaczonej linii oceanu. „Niedźwiedzie" (poruszają się na czworakach) łapią „foki" i ciągną je tam, gdzie były na początku zabawy. Zwycięża niedźwiedź, który złapał najwięcej „fok" i „foki", które uciekły do oceanu.
5. Zabawa tematyczna „Polowanie na foki" — zabawa w terenie, na świeżym powietrzu a) przygotowanie do wyprawy — ubranie się według określonych zasad.
Każda szóstka ma kostkę do gry. Szóstkowy rzuca nią i wykonuje razem z szóstka określone czynności:
6 oczek — zdejmij obuwie zmienne
1 oczko — ubierz buty
2 oczka — ubierz kurtkę
3 oczka — ubierz szalik
...
sias