MATURA do druku 2.doc

(31 KB) Pobierz
Marek-postać nie mniej tragiczna niż sylwetki kochanków

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Marek-postać nie mniej tragiczna niż sylwetki kochanków. Darzy miłością ich obydwoje. Tristana kocha jak przyjaciela i syna, w Izoldzie chce widzieć idealną żonę. Jego miłość nie zrodziła się z czarów. Jest uczniem czysto ludzkim nie mniej silnym i głębokim, niż to, które wzięło początek z magicznego napoju. Marek przeżywa wszystkie cierpienia zdradzanego męża i opuszczonego przyjaciela, mimo to; „...nigdy, mimo udręki, żalu i straszliwej pomsty (...) nie może wygnać z serca Izoldy i Tristana (...) Ani trucizna, ani czary, jedynie tkliwa szlachetność serca natchnęła w nim tę miłość”. Z tego powodu Marek musi znosić cierpienia człowieka nie kochanego, odtrąconego. Jego miłość to uczucie opisywane w biblijnym Liście Św. Pawła- król Marek nie pożąda Izoldy tak jak Tristan, kocha ją czystą, głęboką miłością, umie przebaczać, jest cierpliwy i wyrozumiały. Za podszeptem dworzan próbuje osądzać i karać ukochaną, ale zwykle powiększa to jego cierpienie. Tristan otwarcie się mści (kilku rycerzy z drużyny króla Marka zabija), natomiast Marek nie posługuje się zemstą- jest pokorny wobec losu. Przyjmuje rolę nie kochanego męża i zdradzonego przyjaciela, akceptuje uczucie łączące Tristana i Izoldę. Sprawia kochanką uroczysty pogrzeb i nie pozwala niszczyć głogu łączącego ich mogiły. Król Marek jest postacią piękną i szlachetną. W imię miłości potrafi wyrzec się swej ukochanej. Dla jej szczęścia rezygnuje z własnych uczuć.

 

RENESANS

 

MIKOŁAJ REJ 1505-1569 -„A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi i swój język mają.”

„ŻYWOT CZŁOWIEKA POCZCIWEGO”

-„Kto jest prawdziwym szlachcicem”

-„Pycha wadą ludzką”

-„Rok na cztery części rozdzielony”

-„Człowiek stały”

-„Człowiek poczciwy”

 

Krótka rozprawa między trzema osobami Panem,Wójtem a Plebanem

-„Ksiądz pana wini, pan księdza,

A nam  prostym zewsząd nędza...”

- Zwierzyniec --„Pleban pieska na cmyntarzu pochował”

 

JAN KOCHANOWSKI   1530-1584

         FRASZKI

-„Jestem bogatym kupcem w wielkim sklepie rozkładającym wszelkie odmiany towaru dogadzające rozmaitym gustom i potrzebą klientów”

Do gór i lasów  Proteus   „A ja z tym trzymam, kto co w czas uchwyci’

Na lipę  „gościu siądź pod mym liściem”

O DOKTORZE HISZPANIE

O KAPELANIE

O KAZNODZIEI

O ŻYWOCIE LUDZKIM  Fortuna  „nie masz na świecie żadnej pewnej żeczy

NA DOM W CZARNOLESIE

DO SNU

Hymn     „Czego chcesz od nas, Panie’ „ Tyś niebo zbudował i zlotemi gwiazdami ślicznie uhaftował’

       PIEŚNI

PieśńIX-„Nie porzucaj nadzieje...”

-„..po złej chwili piękny dzień przychodzi”

-„Nic wiecznego na świecie”

-„Fortuna kołem się toczy”

-„ na szczęście wszelakie/ Serce ma być jednakie,

Bo znas Fortuna w żywe oczy szydzi”

-„Siła Bóg może wywrócić w godzinie,

A kto Mu kolwiek ufa, nie zaginie.”

PieśńII „Serce roście patrząc na te czasy..”

-„ teraz drzewa liście na się wzieły”

Pieśń V „Pieśń o spustoszeniu padola”

-„Skujmy talerze na talary, skujmy, a żołnieżowi pieniądze gotujmy.”

-„Polak (...) przed szkodą i po szkodzie głupi”

Pieśń świętojańska o sobótce”

-„Boga, dzieci, Boga trzeba

Kto chce syt być swego chleba”

-„Wsi spokojna, wsi wesoła,

Który głos twej chwale zdoła?

Kto twe wczasy, kto pożytki

Może wspomnieć zaraz wszytki?”

-„gdzie człowieka wicher pędzi, a śmierć bliżej, niż na piędzi”

 

TRENY

Tren I

-„czy powinienem się zbuntować przeciwko śmierci, czy też pogrążyć się w rozpaczy.”

-„Nie wiem, co lżej; czy w smutku jawnie żalować,

Czyli z przyrodzeniem gwałtem mocować”

Tren V oliwka  zerwana przez złego ogrodnika

Tren VI    Safona słowiańska

-„Już ja tobie . moja matko służyć nie będę..”

Tren VII

-„Posąg i ona w jednej skrzynie zamknione”

Tren IX

-„w anioła odmienić,/ Który nie wie, co boleść, frasunek nie czuje,

Złym przygodom nie podległ, strachom nie hołduje”

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin