Przeglad WLOP - Nowe technologie produkcji Å‚opatek [Lotnictwo].pdf

(759 KB) Pobierz
Marzec 2006.p65
TECHNIKA I EKSPLOATACJA
Pþk rez. prof. dr hab. inŇ. Jan Godzimirski
Wojskowa Akademia Techniczna, Instytut Techniki Lotniczej
Nowe technologie produkcji þopatek
lotniczych silnikw turbinowych
Ļci lotniczych silnikw turbinowych. SĢ
to zarazem najbardziej obciĢŇone elementy sil-
nika. Od ich trwaþoĻci zaleŇy resurs silnika.
We wspþczesnych silnikach moŇe byę od
2000 do 3500 þopatek. ZwaŇywszy na tak duŇĢ
liczbħ tych czħĻci w porwnaniu z liczbĢ in-
nych czħĻci silnika, na niezawodnoĻę i trwa-
þoĻę silnika w gþwnej mierze wpþywa wiħc nie-
zawodnoĻę þopatek. Resurs lotniczych silnikw
turbinowych stosowanych w wojskowych stat-
kach powietrznych wynosi od 500 do 1000
godzin, a w cywilnych Î od 10 000 do 20 000
godzin. Ze wzglħdu na to, Ňe w silnikach turbi-
nowych þopatki montowane sĢ tak licznie, wy-
twarza siħ je w warunkach produkcji wielkose-
ryjnej, nawet wtedy, gdy produkcja silnikw jest
jednostkowa. Koszt i czasochþonnoĻę wytwa-
rzania þopatek stanowiĢ od 20 do 35% kosztu
i czasochþonnoĻci produkcji silnika.
Podczas eksploatacji þopatki poddawane sĢ:
rozciĢganiu i zginaniu pod wpþywem siþ od-
Ļrodkowych,
zginaniu i skrħcaniu pod wpþywem siþ ae-
rodynamicznych,
wpþywowi zmiennych naprħŇeı spowodo-
wanych drganiami,
wpþywowi podwyŇszonej lub wysokiej tem-
peratury (od 300 do 600  C w wypadku
þopatek sprħŇarek, od 800 do 1200  C w wy-
padku þopatek turbin),
zmħczeniu cieplnemu spowodowanemu
gwaþtownym zmianom temperatury w sta-
nach przejĻciowych silnika,
erozji pyþowej, wodnej (deszczowej) i ga-
zowej,
korozji elektrochemicznej i gazowej wyso-
kotemperaturowej,
zuŇyciu ciernokorozyjnemu (frettingowi)
w miejscach poþĢczeı (zamkw, pþek ban-
daŇowych i antywibracyjnych).
W jednakowych warunkach obciĢŇenia
trwaþoĻę i niezawodnoĻę þopatek sprħŇarki i þo-
patek turbiny zaleŇĢ od wielu czynnikw, miħ-
dzy innymi od:
¡ cech konstrukcyjnych þopatek zapewniajĢ-
cych wyrwnanie wystħpujĢcych naprħŇeı
i brak ich koncentracji,
¡ zastosowanych materiaþw i ich stanu po
uksztaþtowaniu pþfabrykatu,
¡ stanu uzyskanej warstwy wierzchniej (chro-
powatoĻci, znaku i wartoĻci naprħŇeı
szczĢtkowych, stopnia umocnienia itp.),
¡ rodzaju i wþaĻciwoĻci pokrycia.
Trzy ostatnie z wymienionych czynnikw
sĢ bezpoĻrednio zwiĢzane z procesem produk-
cyjnym. ýopatki moŇna sklasyfikowaę, przyj-
mujĢc za kryterium:
¨ przeznaczenie Î wirnikowe (robocze) þopat-
ki sprħŇarki, wirnikowe þopatki turbiny,
þopatki kierujĢce sprħŇarki, þopatki dyszo-
we turbiny,
¨ cechy konstrukcyjne Î peþne, wydrĢŇone,
wydrĢŇone z deflektorem, z kanaþami, spa-
jane z dwch poþwek, chþodzone trans-
piracyjnie, polikrystaliczne, monokrysta-
liczne,
¨ metody wykonania Î przerabiane plastycz-
nie (kute, walcowane, prasowane), odlewa-
ne, spawane, spiekane.
Elementami konstrukcyjnymi þopatek sĢ:
piro, zamek, pþka zamka oraz ewentualnie
PrzeglĢd Siþ Powietrznych
63
ý opatki to bardzo charakterystyczne czħ-
378155604.051.png
Rys. 1. Przykþady þopatek wirnikowych: a) wielokanaþowa chþodzona z zamkiem jodeþkowym, b) jednokana-
þowa chþodzona, c) z wydþuŇonym zamkiem i pþkĢ bandaŇa, d) z rurkĢ bandaŇa, e) z pþkĢ antywibracyjnĢ,
f) z zamkiem typu ájaskþczy ogonÑ, 1 Î piro, 2 Î pþka, 3 Î zamek, 4 Î pþka bandaŇa, 5 Î wystħp
labiryntu, 6 Î labirynt czoþowy, 7 Î wydþuŇenie zamka, 8 Î otwr doprowadzenia powietrza, 9 Î rurka bandaŇa,
10 Î pþka antywibracyjna
pþka bandaŇa i pþka antywibracyjna (rys. 1).
Wypukþa czħĻę pira nazywana jest grzbietem,
a wklħsþa korytem. KrawħdŅ pira od strony
wejĻcia gazw nazywana jest krawħdziĢ na-
tarcia, a przeciwlegþa krawħdziĢ spþywu.
ýopatki wirnikowe majĢ bardziej zþoŇony
ksztaþt i naraŇone sĢ na wiħksze obciĢŇenia
mechaniczne niŇ þopatki kierujĢce, dlatego
wymagajĢ stosowania szczeglnych techno-
logii produkcyjnych, zapewniajĢcych wyma-
ganĢ wytrzymaþoĻę i niezawodnoĻę. Pira wir-
nikowych þopatek sprħŇarek majĢ zmienne
przekroje i promienie krzywizn wzdþuŇ pira,
ich kĢt skrħcenia dochodzi do 40 , a gruboĻę
krawħdzi nie jest wiħksza niŇ 0,1 Î 0,25 mm.
W silnikach nowej generacji, w celu podwyŇ-
szenia sprawnoĻci sprħŇarek i wentylatorw
oraz wyeliminowania pþek antywibracyjnych
z zachowaniem niezbħdnej sztywnoĻci, stoso-
wane sĢ þopatki szerokociħciwowe, czħsto
o bardzo zþoŇonej geometrii przekroju (rys. 2).
Pira wirnikowych þopatek turbin majĢ zmien-
ne przekroje wzdþuŇ dþugoĻci pira i skrħce-
nia dochodzĢce do 60 . W porwnaniu z þo-
patkami sprħŇarek przekroje þopatek turbin
sĢ grubsze, co umoŇliwia zastosowanie we-
wnħtrznych kanaþw do chþodzenia þopatek.
Pira þopatek sĢ wykonywane z tolerancjĢ
rzħdu 0,1 mm, a ich chropowatoĻę wynosi
Ra = 0,08 - 0,63 mm. Zamki natomiast wyko-
nywane sĢ z tolerancjĢ rzħdu 0,01mm, a ich
chropowatoĻę moŇe wynosię Ra = 1,25 mm.
Wytwarzanie þopatek stanowi szczeglny
etap w produkcji lotniczych silnikw turbino-
wych. Wynika to z:
zþoŇonej i rŇnorodnej geometrii tych wy-
robw,
wymagaı dotyczĢcych dokþadnoĻci wyko-
nania i stanu warstwy wierzchniej,
stosowania drogich i trudno obrabialnych
materiaþw,
duŇej pracochþonnoĻci,
koniecznoĻci stosowania do obrbki i kon-
troli specjalistycznego oprzyrzĢdowania oraz
zatrudniania wykwalifikowanego personelu.
Rys. 2. ýopatka wentylatora silnika TREND 5000
64
Marzec 2006
378155604.062.png 378155604.073.png 378155604.078.png 378155604.001.png 378155604.002.png 378155604.003.png 378155604.004.png 378155604.005.png 378155604.006.png 378155604.007.png 378155604.008.png 378155604.009.png 378155604.010.png 378155604.011.png 378155604.012.png 378155604.013.png 378155604.014.png 378155604.015.png 378155604.016.png 378155604.017.png 378155604.018.png 378155604.019.png 378155604.020.png 378155604.021.png 378155604.022.png 378155604.023.png 378155604.024.png 378155604.025.png 378155604.026.png 378155604.027.png 378155604.028.png 378155604.029.png 378155604.030.png 378155604.031.png 378155604.032.png 378155604.033.png 378155604.034.png 378155604.035.png 378155604.036.png 378155604.037.png 378155604.038.png 378155604.039.png 378155604.040.png 378155604.041.png 378155604.042.png 378155604.043.png 378155604.044.png 378155604.045.png 378155604.046.png 378155604.047.png 378155604.048.png 378155604.049.png 378155604.050.png 378155604.052.png 378155604.053.png 378155604.054.png 378155604.055.png 378155604.056.png 378155604.057.png 378155604.058.png 378155604.059.png 378155604.060.png 378155604.061.png 378155604.063.png 378155604.064.png 378155604.065.png 378155604.066.png
Wybrane technologie produkcji
wirnikowych þopatek sprħŇarkowych
gotowanie gotowego produktu o wymaga-
nych wymiarach geometrycznych,
moŇliwoĻę wykonania pþfabrykatu z ma-
teriaþw stosowanych na þopatki,
uzyskanie produktu o optymalnej struktu-
rze i wþaĻciwoĻciach fizyczno-mechanicz-
nych,
uzyskanie pþfabrykatu bez potencjalnych
ognisk inicjacji zniszczenia (wad),
minimalne zuŇycie materiaþu,
jak najmniejsze czasochþonnoĻę i koszty,
uzyskanie prefabrykatu wymagajĢcego je-
dynie w minimalnym zakresie obrbki me-
chanicznej,
uzyskanie prefabrykatu wymagajĢcego je-
dynie w minimalnym zakresie obrbki rħcz-
nej.
Obecnie najczħĻciej stosuje siħ nastħpujĢ-
ce metody przygotowania pþfabrykatw þopa-
tek sprħŇarkowych:
¨ matrycowe prasowanie na gorĢco na pra-
sach Ļrubowych lub korbowych,
¨ izotermiczne prasowanie (matryce podgrza-
ne do temperatury surwki),
¨ dynamiczne wyciskanie,
¨ walcowanie na gorĢco lub izotermiczne.
SurwkĢ do wykonania pþfabrykatu jest
walec o okreĻlonych wymiarach i chropowa-
toĻci Rz
Wirnikowe þopatki sprħŇarkowe mogĢ rŇ-
nię siħ wymiarami, ksztaþtem oraz sposobem
poþĢczenia z tarczĢ (rys. 3). Przeciħtna wyso-
koĻę typowych þopatek sprħŇarkowych zawie-
ra siħ w granicach 60 - 150 mm, ale wysokoĻę
þopatek wentylatorowych moŇe wynosię do
1000 mm. JeĻli temperatura pracy þopatek
sprħŇarkowych nie przekracza 500  C, sĢ one
wytwarzane ze stopw tytanu, jeĻli zakres tem-
peratury pracy wynosi 500 Î 650  C, þopatki
wytwarza siħ ze specjalnych stali Ňarowytrzy-
maþych i Ňaroodpornych, jeĻli natomiast tem-
peratura pracy jest wyŇsza niŇ 650  C Î to ze
stopw Ňarowytrzymaþych i Ňaroodpornych na
osnowie niklu. Podejmowane sĢ prby Î trze-
ba zaznaczyę, Ňe obiecujĢce Î wytwarzania
þopatek wentylatorowych z kompozytw me-
talicznych aluminium-bor, a ostatnich stopni
sprħŇarek z intermetali tytan-aluminium.
W procesie wytwarzania þopatek sprħŇar-
kowych bardzo waŇne jest przygotowanie
pþfabrykatu, gdyŇ od niego w duŇym stop-
niu zaleŇy struktura materiaþu. Proces przy-
gotowania pþfabrykatu powinien zapewniaę:
uzyskanie pþfabrykatu z takimi naddatka-
mi technologicznymi, ktre zapewniĢ przy-
40 mm wykonany z walcowanego
Rys. 3. ýopatki sprħŇarkowe:
1 - 7 Î grupy wymiarowe
þopatek
PrzeglĢd Siþ Powietrznych
65
378155604.067.png 378155604.068.png
na gorĢco prħta. Na powierzchni surwki nie
moŇe byę pħkniħę, wþosowatoĻci, wgnieceı
czy innych wad. Surwka jest rwnieŇ kon-
trolowana ultradŅwiħkami w celu wykrycia
wad wewnħtrznych.
Kucie matrycowe obejmuje ksztaþtowanie
wstħpne, matrycowanie wstħpne i matrycowa-
nie ostateczne. Ksztaþtowanie wstħpne pþfa-
brykatw þopatek polega na spħczeniu mate-
riaþu pod zamek i ewentualnie pþki. Spħcza-
nie moŇna wykonywaę, stosujĢc metodħ spħ-
czania na kowarkach poziomych lub metodħ
walcowania na gorĢco. Znane sĢ i bardziej
wydajne metody: spħczanie elektrycznoopo-
rowe i walcowanie cykliczne.
W trakcie elektrospħczania dokonuje siħ
elektrooporowego nagrzewania tylko tej czħ-
Ļci surwki, ktra podlega deformacji (rys. 4),
materiaþ ulega deformacji w miarħ nagrzewa-
nia. Specjalne urzĢdzenia pracujĢ w cyklu
pþautomatycznym Î pþfabrykat jest moco-
wany i zdejmowany rħcznie, cykl roboczy zaĻ
jest sterowany automatycznie. Parametry elek-
trospħczania dobierane sĢ eksperymentalnie.
PrawidþowoĻę doboru parametrw ocenia siħ
na podstawie ksztaþtu i wymiarw oraz struk-
tury materiaþu spħczanej czħĻci. Spħczaę moŇ-
na koıce prħta, a takŇe jego ĻrodkowĢ czħĻę
(np. pod pþkħ antywibracyjnĢ). Ta metoda
spħczania ma wiele zalet, miħdzy innymi tħ,
Ňe nie trzeba ogrzewaę surwki w piecu. Po-
niewaŇ czas nagrzewania jest krtki (0,5 -
- 2 min), nie tworzy siħ zgorzelina ani nie
zmieniajĢ siħ wþaĻciwoĻci chemiczne warstwy
wierzchniej. Spħczanie zachodzi w jednej
operacji niezaleŇnie od wielkoĻci odksztaþce-
nia, gdyŇ nie ma ryzyka utraty statecznoĻci
(wyboczenia), bo materiaþ jest nagrzewany
i odksztaþca siħ stopniowo.
Pþfabrykaty þopatek moŇna wstħpnie przy-
gotowaę, stosujĢc rwnieŇ metodħ wzdþuŇ-
nego walcowania cyklicznego (rys. 5). Pod-
grzanĢ surwkħ, w postaci dþugiego prħta (do
1800 mm), zabezpiecza siħ pokryciem, ktre
speþnia funkcjħ smaru, izolacji termicznej i ba-
riery ochronnej przed korozjĢ, nasycaniem ga-
zami oraz wypalaniem dodatkw stopowych,
a nastħpnie przepuszcza przez odpowiednie wy-
profilowane walce. Podczas jednego obrotu
waþkw nastħpuje przewalcowanie i oddziele-
nie od surwki kilku pþfabrykatw. PierĻcie-
nie ograniczajĢce zapobiegajĢ powstawaniu
wypþywek. Jest to metoda wysoko wydajna,
opþacalna przy duŇej produkcji.
Wstħpnie uksztaþtowane pþfabrykaty þopa-
tek poddawane sĢ prasowaniu matrycowemu
Î zwykþemu lub izotermicznemu. Matrycowa-
nie izotermiczne jest o wiele korzystniejsze
w porwnaniu z matrycowaniem zwykþym.
Pozwala uzyskaę przy jednym lub niewielkiej
liczbie przejĻę bardzo dokþadne pþfabrykaty
þopatek rŇnego ksztaþtu i wymiarw, z pþ-
kami antywibracyjnymi wþĢcznie. Podczas
matrycowania izotermicznego pþfabrykatw
Rys.4. Schemat spħczania elektrooporowego: 1 Î
surwka, 2 Î zacisk promieniowy, 3 Î styk oporowy,
P Î siþa docisku, T Î siþa tarcia, Q Î siþa spħczania
Rys. 5. Schemat wzdþuŇnego walcowania cyklicz-
nego: 1, 2 Î rolki robocze, 3, 4 Î elementy ograni-
czajĢce, 5, 6 Î wejĻciowa i wyjĻciowa prowadnica,
7 Î pþfabrykat
66
Marzec 2006
378155604.069.png 378155604.070.png 378155604.071.png
ze stopw tytanu zarwno surwka, jak i ma-
tryce podgrzewane sĢ do temperatury
930°10  C. Na koniec pþfabrykaty sĢ trawio-
ne w celu usuniħcia warstwy wierzchniej
utwardzonej poprzez dyfuzjħ gazw.
CiekawĢ metodĢ wytwarzania dokþadnych
pþfabrykatw þopatek sprħŇarkowych o dþu-
goĻci do 150 mm ze stopw tytanu lub Ňaro-
wytrzymaþych stali jest dynamiczne wyciska-
nie (rys. 6). Podgrzana surwka wtþaczana jest
do gniazda matrycy z duŇĢ prħdkoĻciĢ Î od
35 do 40 m/s. Matryca skþada siħ z dwch czħ-
Ļci, ktrych powierzchnie zewnħtrzne po zþo-
Ňeniu majĢ ksztaþt stoŇka. Dzielona matryca jest
osadzana w sztywnym korpusie. W pþaszczyŅ-
nie podziaþu matrycy wykonane jest gniazdo,
ktrego ksztaþt odpowiada ksztaþtowi wytwa-
rzanego pþfabrykatu. Surwka, nagrzana do
odpowiedniej temperatury, jest odksztaþcana
w wyniku dynamicznego uderzania w niĢ bija-
ka. Uderzanie z duŇĢ prħdkoĻciĢ wywoþuje
w materiale naprħŇenia, ktre umoŇliwiajĢ od-
ksztaþcenie tego materiaþu rzħdu 90%. Warun-
ki przemieszczania materiaþu polepszajĢ siħ, co
umoŇliwia z kolei zapeþnienie trudno dostħp-
nych przestrzeni matrycy podgrzanej do tem-
peratury 300 - 350  C. Pozwala to na wykona-
nie dokþadnych, cienkoĻciennych pþfabryka-
tw z naddatkami na pirze rzħdu dziesiĢtych
czħĻci milimetra na stronħ. Do wyjħcia pþfa-
brykatu sþuŇy ciħgno, za pomocĢ ktrego ma-
tryca jest rozkþadana. Po wyjħciu uksztaþtowa-
nego pþfabrykatu, przesmarowaniu gniazda
i wciĢgniħciu matrycy w gniazdo korpusu cykl
ksztaþtowania moŇna powtrzyę.
W zaleŇnoĻci od metody wytwarzania pþ-
fabrykaty þopatek wykonywane sĢ jako pþ-
precyzyjne, z naddatkami pira od 1,5 do
2,5 mm na stronħ, lub precyzyjne, z naddat-
kami od 0,2 do 0,6 mm. W pierwszej kolejno-
Ļci obrabiane sĢ zamki þopatek. Obrbkħ wy-
konuje siħ metodami: frezowania, przeciĢga-
nia lub toczenia i szlifowania. Obrobiony za-
mek staje siħ bazĢ do obrbki pira. Obrbka
pir, w zaleŇnoĻci od dokþadnoĻci wykonania
pþfabrykatw þopatek, polega na frezowaniu,
szlifowaniu i ewentualnie polerowaniu (pþ-
fabrykaty pþprecyzyjne) lub szlifowaniu i po-
Rys. 6. Schemat wyciskania dynamicznego (a)
i uzyskany pþfabrykat (b): 1, 2 Î rozkþadane czħ-
Ļci matrycy, 3 Î gniazdo matrycy, 4 - korpus, 5 Î
surwka, 6 Î bijak, 7 Î docisk matrycy, 8 - ciħgno
lerowaniu (pþfabrykaty precyzyjne). Frezo-
wanie i szlifowanie pir jest sterowane nume-
rycznie. Do szlifowania wykorzystywane sĢ
szlifierki taĻmowe, gdyŇ szlifowanie na takich
szlifierkach powoduje powstawanie w war-
stwie wierzchniej pira korzystnych naprħŇeı
ĻciskajĢcych. Frezowanie czħsto zastħpuje siħ
ksztaþtowĢ obrbkĢ elektrochemicznĢ, a szli-
fowanie i polerowanie szlifowaniem elektro-
chemicznym. W produkcji þopatek sprħŇarko-
wych wykonywanych bez pþek stosuje siħ
czasami precyzyjne walcowanie na zimno.
KoıcowĢ operacjĢ obrbki pira czħsto jest
obrbka wibroĻcierna (odmiana obrbki luŅ-
nymi ksztaþtkami Ļciernymi). Aby zwiħkszyę
trwaþoĻę i niezawodnoĻę þopatek sprħŇarko-
wych, powierzchnie pir umacnia siħ zgnio-
tem, na powierzchnie pir nanosi siħ pokry-
cia ochronne, wprowadza jonowo dodatki sto-
powe, wykonuje srebrzenie roboczych po-
wierzchni zamkw oraz nanosi pokrycia od-
porne na Ļcieranie na stykajĢce siħ powierzch-
nie pþek antywibracyjnych.
Wybrane technologie produkcji
þopatek turbinowych
ýopatki wirnikowe turbin sĢ najbardziej
obciĢŇonymi czħĻciami lotniczych silnikw
turbinowych. NaraŇone sĢ na duŇe obciĢŇe-
nia mechaniczne w wysokiej temperaturze
PrzeglĢd Siþ Powietrznych
67
378155604.072.png 378155604.074.png 378155604.075.png 378155604.076.png 378155604.077.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin