GR0557.Wilks_Eileen_Obietnica_Luke'a_02.pdf

Eileen Wilks

Obietnica Luke'a

Tytuł oryginału

Luke's Promise

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Poniedziałek, 26 listopada

Godz. 11.52

Niedoczekanie, aby puścił to swemu bratu płazem!

Luke trzasnął drzwiami terenowego dodge'a wystar

czająco mocno, by odpadły zawiasy i wbiegł na schody

wielkiego starego domu. Nie nacisnął dzwonka tkwią

cego w paszczy gargulca. Jacob zawsze twierdził, że

jest to wspólny dom wszystkich braci, chociaż Luke

i Michael nie mieszkali już tutaj. Lecz po dniu dzisiej

szym wielki brat Luke'a może zrewidować swą „poli

tykę otwartych drzwi".

Luke wetknął klucz do zamka, przekręcił go i wszedł

do środka.

Było południe, czas lunchu dla większości ludzi. Lu

ke skierował się jednak do biura Jacoba, a nie do kuchni

czy do pokoju jadalnego, pewien, że tam właśnie do

padnie swą ofiarę. Spodziewał się, że Jacob będzie robił

to, co umie najlepiej, to znaczy interesy i pieniądze.

Luke pchnął drzwi z taką siłą, że łupnęły o ścianę.

- Świetnie, jesteś sam - stwierdził.

Jacob zareagował jedynie krótkim uniesieniem wzro

ku znad sterty papierów.

- Jestem sam - odezwał się po chwili - bo Sonia

grucha już pewnie w Georgii ze swym kolejnym wnu

czkiem. A nowa asystentka zaczyna pracę dopiero jutro.

- Właśnie kupiłem Pięknego Dandysa.

Jacob uniósł brew.

- Konia Maggie?

- Wiesz, do cholery, że tak. - Luke podszedł do

biurka, oparł na nim ręce i pochylił się naprzód. - My

ślałem, że będziesz dla niej dobry. Ale ty pozwoliłeś jej

zakichanemu tatusiowi wystawić konia na sprzedaż!

- Czekaj no chwilkę! Jeżeli mówisz o Maggie Ste

wart...

- Jasne, że mówię o Maggie Stewart! - Luke odwró

cił się i zaczął przemierzać biuro szybkimi krokami.

- Chcesz mi wmówić, że nie wiedziałeś o Dandysie?

Maggie nie powiedziała ci, co zrobił jej ojciec?

- Do diabła! - Luke wetknął ręce do tylnych kiesze

ni dżinsów. - No dobra - uspokoił się trochę. - Możesz

tego koniaode mnie odkupić. Zrobisz tym Maggie przy

jemność.

Ale Jacob znów pokręcił głową.

- Znasz moją sytuację - powiedział. - Ostatnio kru

cho u mnie z forsą, bo interes ze Stełlerem nie został

sfinalizowany, a mogą minąć miesiące, zanim rozwią

żemy trust. Ale jeśli wydatek na Dandysa nadszarpnął

twoją kasę, spróbuję cię jakoś wspomóc...

- Nie potrzebuję twej pomocy - sapnął Luke. -

Maggie powinna dostać Dandysa od ciebie, to wszys

tko. Chyba jesteś jej narzeczonym?

Jacob po raz trzeci pokręcił głową.

- Już nie.

Luke'a zamurowało. Nie mógł uwierzyć w to, co

usłyszał.

- Przecież dwa tygodnie temu, kiedyśmy rozmawia

li o sytuacji Ady, powiedziałeś, że poprosisz Maggie

o rękę.

- I poprosiłem - powiedział Jacob. - Ale wyobraź

sobie, że ona dała mi kosza.

Luke poczuł, że jest mu dziwnie duszno. To, co go

gryzło od trzech miesięcy, od kiedy Jacob zaczął się

zalecać do Maggie, wezbrało teraz w wysokim stopniu.

- Nie do wiary! - wykrztusił.

- Czy to komplement?

- Ależ skąd! - Luke się zmarszczył. Teraz nie jest

ważne to, co czuje, ale to, że trzeba zmienić plan dzia

łania.

- Dlaczego ojciec Maggie sprzedał konia? - zapytał

Jacob. - Miałem wrażenie, że główną troską Malcolma

Stewarta jest to, ile trofeów przyniesie do domu Maggie.

- Bo ten człowiek jest głupi. Daję głowę, że ma to

coś wspólnego z tym cholernym trenerem, którego wy

najął. Walt Hitchcock nie uważa, by należało kobiety

dopuszczać do zespołu olimpijskiego - czy gdziekol

wiek indziej, poza kuchnią i sypialnią.

- Po co więc go Stewart wynajął?

- Bo on ma dobre papiery - przyznał Luke niechęt

nie. - Sam jest byłym medalistą olimpijskim. Brązo

wym - dodał z odcieniem sarkazmu, do jakiego prawo

mógłby mieć na przykład złoty medalista. - Dostał me

dal jedenaście lat temu.

- Maggie też nieźle trzyma się w siodle.

- A jakże, jest świetna. Co prawda, nie jest to jeszcze

forma olimpijska. - Luke podniósł rękę do czoła, tknię

ty jakąś nagłą myślą. - Słuchaj, muszę iść.

- A co z Pięknym Dandysem?

- Zajmę się nim. I Maggie także się zajmę... - Skie

rował się ku drzwiom.

- Luke! Do diabła, poczekaj! - Starszy z Westów

był wielkim mężczyzną, o pół głowy wyższym niż Lu

ke i o piętnaście kilogramów cięższym, ale kiedy chciał,

umiał się szybko ruszać. Ledwie Luke chwycił za klam

kę, on już był za nim. - Co rozumiesz przez to, że

„zajmiesz się Maggie"?

Luke był jednak szybszy. Ruszył biegiem; w chwilę

potem dopadł schodów frontowych. Jednym skokiem je

pokonał i już był przy samochodzie.

- Nie ożenisz się z Maggie! - zawołał, wsiadając do

dodge'a. - Prędzej ja to zrobię.

Godz, 12,10

- Twój ojciec będzie zmartwiony.

- To ja jestem zmartwiona. - Maggie cisnęła garść

majtek w róg swej walizy i pociągnęła nosem. Inne ko

biety w takich okolicznościach płaczą, pomyślała ponu

ro. Weźmy jej kuzynkę Pamelę. Pamela płakała napra

wdę ładnie. Jej oczy robiły się z każdą wylaną łzą coraz

większe i bardziej niebieskie. Maggie tak nie potrafiła.

Tylko pociągała nosem, a jej oczy zawsze pozostawały

suche.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: