Przykład obliczenia zbrojenia głównego płyty w stanie granicznym nośności.pdf
(
133 KB
)
Pobierz
PRZYKŁAD OBLICZENIA SIŁ WEWNĘTRZNYCH W WIELOPRZĘSŁOWEJ PŁYCIE STROPOWEJ JEDNOKIERUNKOWO ZGINANEJ
Przykład nr 3; Wersja: 2005-11-24
PRZYKŁAD OBLICZENIA ZBROJENIA GŁÓWNEGO PŁYTY ŻELBETOWEJ W
STANIE GRANICZNYM NOŚNOŚCI
Zbrojenie główne projektuje się wszędzie tam, gdzie jest możliwe wystąpienie sił
rozciągających będących efektem zginania – Polska Norma nie dopuszcza
uwzględniania w tego typu obliczeniach wytrzymałości betonu na rozciąganie. W
płycie ciągłej wieloprzęsłowej zbrojenie to wystąpi w dolnych strefach przęseł
(zbrojenie dolne), w górnych strefach przęseł (zbrojenie górne – może nie wystąpić w
przypadku braku momentu ujemnego w przęśle) oraz w strefach podporowych
(zbrojenie górne podporowe).
W przykładzie wykorzystano współczynniki z tablic zamieszczonych w książce
„Projektowanie konstrukcji żelbetowych” (autor: Andrzej Łapko, wydawnictwo Arkady)
Poniżej przedstawiono obliczenia związane z projektowaniem zbrojenia dolnego w
przęsłach płyty ciągłej oraz sprawdzenie ścinania i przyjęcie średnicy i rozstawu
prętów głównych. Przyjęto metodę uproszczoną.
1. Dane:
Beton B15: f
cd
=8000 kPa, f
ck
=12000 kPa, f
ctd
=730 kPa
Stal A-II – 18G2-b: f
yd
=310000 kPa, f
yk
=355000 kPa, ξ
lim
=0,55
Wymiary przekroju poprzecznego:
b=1,00 m (obliczenia przeprowadzane dla 1 mb szerokości płyty), h=0,12m
Obliczeniowe momenty zginające:
- w przęsłach: M
1max
=4,927 kNm, M
2max
=3,427 kNm, M
3max
=3,914 kNm
- nad podporami: M
Bmin
=6,173 kNm, M
Cmin
=5,412 kNm
Obliczeniowa siła poprzeczna V
Sd
=T
BL
=15,681 kN
2. Wyznaczenie pozostałych wielkości:
Określenie klasy ekspozycji i wstępne wyznaczenie wielkości otuliny i użytecznej
wysokości przekroju
Klasa ekspozycji X0 – brak źródeł korozji, niska wilgotność powietrza
Według tabeli 21 (PN-B-03264:2002) dla klasy X0 i zbrojenia stalą zwykłą minimalna
grubość otulenia wynosi c
min
=10 mm przy minimalnej klasie betonu B15.
Odchyłka Δc=5 do 10 mm
Przyjęto ostatecznie otulinę o grubości c=15 mm
Maksymalna średnica zbrojenia Ø
max
=12 mm
Użyteczna wysokość przekroju
d=h-c-0,5Ø
max
=0,12-0,015-0,006=0,099 m
1
Przykład nr 3; Wersja: 2005-11-24
3. Obliczenie powierzchni zbrojenia dolnego w przęśle:
M
Sd
=M
1max
=4,927 kNm
μ
=
M
Sd
=
4,927
=
0,0628
→
ς
=
0,967,
ξ
=
0,065
<
ξ
lim
eff
α
⋅
f
⋅
b
⋅
d
2
1
⋅
8000
⋅
1,00
⋅
0,099
2
eff
eff
cd
A
=
ξ
⋅
d
⋅
b
αf
cd
=
0,065
⋅
0,099
⋅
1,00
⋅
1
⋅
8000
=
1,66
⋅
10
−
4
m
=
1,66cm
2
s1
eff
f
310000
yd
lub
A
=
M
Sd
=
4,927
=
1,66
⋅
10
−
4
=
1,66cm
2
s1
ς
⋅
d
⋅
f
0,967
⋅
0,099
⋅
310000
eff
yd
Sprawdzenie obliczonej powierzchni zbrojenia ze względu na minimalną
dopuszczalną powierzchnię zbrojenia według warunków normowych:
a) ze wzoru nr 23a wg PN-B-03264:2002:
A
=
0,26
f
ctm
⋅
b
⋅
d
=
0,26
1,6
10
3
⋅
1
⋅
0,099
=
1,16
⋅
10
−
4
m
2
s1min
f
355
⋅
10
3
yk
b) ze wzoru nr 23b wg PN-B-03264:2002:
A
=
0,0013
⋅
b
⋅
d
=
0,0013
⋅
1
⋅
0,099
=
1,29
⋅
10
−
4
m
2
s1min
c) ze wzoru nr 111 wg PN-B-03264:2002:
=
gdzie: k
c
=0,4 (zginanie); k=1 (przyczyny zewnętrzne); f
ct,eff
=f
ctm
=1,6·10
3
;
σ
s,lim
=400000 kPa dla Ø=6 mm i w
lim
=0,3 mm; A
ct
=0,5·b·h=0,06 m
2
k
⋅
k
⋅
f
⋅
A
ct
=
1
⋅
0,4
⋅
1,6
⋅
10
3
⋅
0,5
⋅
1
⋅
0,12
=
0,96
⋅
10
−
4
m
2
s1min
c
ct,
eff
σ
400000
s,
lim
Z tego wynika, że obliczone A
s1
>A
s1min
Maksymalny rozstaw prętów (PN-B-03264:2002 – pkt. 8.1.1.1) to
1,2·h=1,2·0,12=0,144 m
Przy rozstawie 14 cm pole zbrojenia prętami o średnicy 6 mm wynosi 2,02 cm
2
>1,66
W programie produkcji stali zbrojeniowej nie ma aktualnie prętów klasy A II
o średnicy mniejszej niż 6 mm, dlatego ostatecznie przyjęto we wszystkich przęsłach
płyty zbrojenie dołem, ze względu na zginanie w SGN, pręty Ø6 w rozstawie co 14
cm. Z podobnych względów przyjęto zbrojenie górne w przęsłach nr 2 i 3, gdzie
występuje ujemny moment M
2min
oraz M
3min
, chociaż tutaj nie obowiązują warunki
rozstawu prętów jak dla przekrojów krytycznych i dopuszcza się odległości nie
większe niż 0,30 m.
4. Obliczenie powierzchni zbrojenia górnego nad podporą:
- dla M
Sd
=M
B
=6,173 kNm i d’=d+b
ż
/6=0,149 m:
μ
=
M
Sd
=
6,173
=
0,035
→
ξ
=
0,035
<
ξ
lim
eff
α
⋅
f
b
⋅
d
2
1
⋅
8
10
3
⋅
1,00
⋅
0,149
2
eff
cd
2
⋅
A
⋅
⋅
Przykład nr 3; Wersja: 2005-11-24
A
=
ξ
⋅
d
⋅
b
αf
cd
=
0,035
⋅
0,149
⋅
1,00
⋅
1
8
⋅
10
3
=
1,35
⋅
10
−
4
m
=
1,35cm
2
s1
eff
f
310000
yd
- dla M
Sd
=M
kr,B
=4,346 kNm i d=0,099 m:
μ
=
M
Sd
=
4,346
=
0,0554
→
ξ
=
0,057
<
ξ
lim
eff
α
⋅
f
b
⋅
d
2
1
⋅
8
⋅
10
3
1,00
0,099
2
eff
cd
A
=
ξ
⋅
d
⋅
b
αf
cd
=
0,057
⋅
0,099
⋅
1,00
⋅
1
8
⋅
10
3
=
1,47
⋅
10
−
4
m
=
1,47cm
2
s1
eff
f
310000
yd
Sprawdzenie obliczonej powierzchni zbrojenia ze względu na minimalną
dopuszczalną powierzchnię zbrojenia według warunków normowych:
d) ze wzoru nr 23a wg PN-B-03264:2002:
A
=
0,26
f
ctm
⋅
b
⋅
d
=
0,26
1,6
10
3
⋅
1
⋅
0,149
=
1,75
⋅
10
−
4
m
2
s1min
f
355
⋅
10
3
yk
e) ze wzoru nr 23b wg PN-B-03264:2002:
A
=
0,0013
⋅
b
⋅
d
=
0,0013
⋅
1
⋅
0,149
=
1,94
⋅
10
−
4
m
2
s1min
f) ze wzoru nr 111 wg PN-B-03264:2002 dla h’=h+b
ż
/6=0,16 m :
=
gdzie: k
c
=0,4 (zginanie); k=1 (przyczyny zewnętrzne); f
ct,eff
=f
ctm
=1,6·10
3
;
σ
s,lim
=400000 kPa dla Ø=6 mm i w
lim
=0,3 mm; A
ct
=0,5·b·h’=0,08 m
2
k
⋅
k
⋅
f
⋅
A
ct
=
1
⋅
0,4
⋅
1,6
⋅
10
3
⋅
0,5
1
0,16
=
1,28
⋅
10
−
4
m
2
s1min
c
ct,
eff
σ
400000
s,
lim
Z tego wynika, że obliczone A
s1
<A
s1min
, więc należy przyjąć jako A
s1
największą z
wyliczonych wartości A
s1min
, czyli A
s1
=1,94 cm
2
.
Maksymalny rozstaw prętów (PN-B-03264:2002 – pkt. 8.1.1.1) to
1,2·h=1,2·0,12=0,144 m
Przy rozstawie 14 cm pole zbrojenia prętami o średnicy 6 mm wynosi 2,02 cm
2
>1,94
Ostatecznie przyjęto nad obydwiema podporami B i C, ze względu na zginanie
w SGN, pręty Ø6 w rozstawie co 14 cm.
Przyjęte rozstawy prętów dolnych i górnych w płycie są jedynie wstępne. Ostateczne
rozstawy wynikają dopiero z analizy pozostałych warunków, tj. stanu granicznego
użytkowania.
5. Sprawdzenie warunków na ścinanie
Ponieważ wszystkie przęsła płyty projektuje się o tej samej długości oraz o tym
identycznym zbrojeniu głównym, ścinanie można sprawdzić jedynie w najbardziej
obciążonym przęśle.
3
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
A
⋅
⋅
Przykład nr 3; Wersja: 2005-11-24
Wzór ogólny na obliczeniową nośność przekroju nie zbrojonego ze względu na
ścinanie
V
Rd1
=[0,35·k·f
ctd
(1,2+40ρ
L
)+0,15σ
cp
]·b
w
·d
k=1,6-d=1,6-0,099=1,501>1,0
ρ
L
=0 – założenie warunków niekorzystnych, co pozwala na sprawdzenie ścinania raz
w całej płycie o stałym przekroju
σ
cp
=0 – brak siły podłużnej
V
Rd1
=[0,35·1,501·730 (1,2+40·0)+0,15·0]·1,00·0,099=48,56 kN>V
Sd
=15,681 kN
V
Rd2
=0,5·ν·f
cd
·b
w
·z
ν =0,6(1-f
ck
/250)=0,6(1-12/250)=0,5712
z=0,9·d=0,9·0,099=0,0891
V
Rd2
=0,5·0,5712·8000·1,00·0,0891=203,58 kN> V
Sd
=15,681 kN
Warunek nośności na ścinanie został spełniony (SGN)
4
Plik z chomika:
xxxdzikixxx
Inne pliki z tego folderu:
Algorym obliczania elementów na ścinanie(1).pdf
(161 KB)
Algorym obliczania niesymetrycznego zelbetowych przekrojow prostokatnych, mimosrodowo sciskanych(1).pdf
(36 KB)
Algorytm obliczania przekrojów mimośrodowo ściskanych.pdf
(144 KB)
Algorytm obliczania zginanego przekroju prostokatnego(1).pdf
(103 KB)
Algorytm obliczania zginanego przekroju teowego(1).pdf
(110 KB)
Inne foldery tego chomika:
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin