Zagadnienia związane z UE.pdf

Zagadnienia zwi ą zane z Uni ą Europejsk ą

Unia Europejska :: 9 marca 2005 r. ::

Spis tre ś ci

1. Historyczne uwarunkowania powstania UE ....................................... 3

2. Instytucje Unii Europejskiej ................................................................. 5

3. Słowniczek ............................................................................................. 11

4. Podstawy porz ą dku prawnego UE ....................................................... 12

5. Rynek wewn ę trzny czyli wspólny rynek ............................................. 15

6. Swobodny przepływ usług ................................................................... 18

7. Zawody zwi ą zane z gospodarowaniem nieruchomo ś ciami w

krajach Unii Europejskiej ......................................................................

11. Bibliografia ............................................................................................ 36

Unia Europejska :: marzec 2005 ::

Strona

8. Uznawanie kwalifikacji zawodowych ................................................... 23

9. Nabywanie nieruchomo ś ci przez cudzoziemców .............................. 25

10. Nabywanie nieruchomo ś ci przez Polaków na terytorium pa ń stw

UE ...........................................................................................................

1. Historyczne uwarunkowania powstania UE

Unia Europejska jest ukoronowaniem kilkudziesięciu lat zmagań o integrację krajów Europy.

Potrzeba budowy wspólnoty pojawiła się po II wojnie światowej. Stworzenie ponadnarodowych

struktur miało pomóc Europie w odbudowie powojennych zniszczeń i zagwarantować pokojowe

współistnienie narodów. Ideę stworzenia „Stanów Zjednoczonych Europy” wysunął Winston Churchill

(w przemówieniu w Zurychu we wrześniu 1946 r.), ale przez niemal pięćdziesiąt lat nad jej realizacją

pracowało wielu wybitnych polityków zwanych często „Ojcami Europy”.

Tworzenie zinstytucjonalizowanej formy jedności rozpoczęło się wraz z powstaniem Wspólnot

Europejskich: Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali oraz

Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Unię Europejską powołano do Ŝycia na mocy Traktatu z

Maastricht podpisanego 7 lutego 1992 r. W potocznej opinii Unię utoŜsamia się ze Wspólnotami

Europejskimi, faktycznie jednak istnieje między nimi róŜnica. Układ z 1992 r. nie odebrał bowiem

Wspólnotom Europejskim osobowości prawnej, a Unii Europejskiej nie nadał prawnej podmiotowości.

W konsekwencji wszelkie traktaty z krajami trzecimi są zawierane przez Wspólnoty lub państwa

członkowskie Wspólnot. Unia dla realizacji własnych zadań korzysta równieŜ z instytucji

wspólnotowych.

Pocz ą tki powojennej integracji

W maju 1948 r. na kongresie w Hadze, zwołanym z inicjatywy polityków i intelektualistów z

róŜnych krajów naszego kontynentu, przyjęto deklarację wzywającą państwa europejskie do podjęcia

działań na rzecz integracji. Rok później, 5 maja 1949 r., powstała Rada Europy (The Council of

Europe) – pierwsza międzynarodowa europejska organizacja współpracy. Została ona załoŜona przez

dziewięć państw: Francję, Wielką Brytanię, Włochy, Luksemburg, Belgię, Holandię, Szwecję, Finlandię

i Norwegię. Celem działania Rady stał się rozwój demokracji, ochrona praw człowieka oraz krzewienie

kulturowej toŜsamości Europejczyków.

Ku Wspólnotom

9 maja 1950 r. Robert Schuman – ówczesny francuski minister spraw zagranicznych –

przedstawił plan zacieśniania stosunków gospodarczych między krajami Europy. Został on

zrealizowany 18 kwietnia 1951 r., kiedy to Francja, Belgia, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy

podpisały w ParyŜu traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali – EWWiS (ECSC –

European Coal and Steel Community). Na mocy umowy paryskiej sektory wydobycia węgla i produkcji

stali z krajów-sygnatariuszy zostały poddane międzynarodowej kontroli. Do Ŝycia powołano

ponadnarodowe instytucje: Wysoką Władzę, Radę Ministrów, Zgromadzenie Parlamentarne, Trybunał

Sprawiedliwości oraz Radę Ekonomiczno-Społeczną. W latach kolejnych bez większych sukcesów

próbowano rozszerzyć współpracę w dziedzinie militarnej i politycznej.

Etapy powstawania UE chronologicznie

Traktaty rzymskie i Traktat o Fuzji.

(1955-1967)

Rozszerzenie wspólnot europejskich i początki wspólnej polityki walutowej.

(1967-1975)

Jednolity traktat europejski. Nowi członkowie.

(1975-1986)

Ku Unii Europejskiej. Kolejne poszerzenie.

(1986-1995)

Traktat z Maastricht.

Traktat Amsterdamski.

Negocjacje z krajami postkomunistycznymi.

(1998-2002)

Wspólna waluta. Traktat Nicejski. Konwent.

(1999-2002)

Zało Ŝ ycielami Wspólnot Europejskich były:

Belgia (1),

Francja (2),

Holandia (3),

Luksemburg (4),

Niemcy (5),

Włochy (6)

Unia Europejska :: marzec 2005 ::

Strona

Nast ę pnie do Wspólnot przyst ę powały:

1973 r. Wielka Brytania (7), Irlandia(8) i Dania (9)

1981 r. Grecja (10)

1986 r. Hiszpania (11) i Portugalia (12)

1995 r. Austria (13) , Finlandia (14) i Szwecja (15) .

Rys 1. (źródło Wikipedia)

Kraje stowarzyszone

1. Kraje kandydujące i negocjujące przystąpienie:

Bułgaria (przystąpienie planowane na 2007 r.)

Rumunia (przystąpienie planowane na 2007 r.)

2. Kraje kandydujące, które jeszcze nie rozpoczęły negocjacji:

Chorwacja (oficjalny kandydat od czerwca 2004 r., negocjacje mają się rozpocząć na

początku roku 2005)

Turcja (oficjalny kandydat od 1999 roku, negocjacje mają się rozpocząć w

październiku 2005 r.)

3. Kraje stowarzyszone, które nie weszły do Unii w 1995 r.:

Unia Europejska :: marzec 2005 ::

Strona

Norwegia (odmówiła wejścia w referendum w 1994 jak równieŜ w 1972)

Szwajcaria (złoŜyła wniosek w 1992, obecnie nie negocjuje)

4. Inne kraje chcące zostać członkiem Unii:

2. Instytucje Unii Europejskiej

Unia Europejska jest nowym związkiem między państwami, który opiera się na trzech filarach:

Wspólnotach Europejskich, Wspólnej Polityce Zagranicznej i Bezpieczeństwa oraz zadaniach z

zakresu Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości.

Prawidłowe funkcjonowanie Piętnastki gwarantują, tworzone na przestrzeni kilkudziesięciu lat,

instytucje o charakterze ustawodawczym, wykonawczym oraz doradczo-kontrolnym. Zgodnie z

traktami załoŜycielskimi instytucjami Wspólnot Europejskich są:

Rada Europejska

Powstanie Rady Europejskiej wynikało z międzyrządowych postanowień zawartych w ParyŜu 10

grudnia 1974 r. z inicjatywy premiera Francji Giscarde’a d’Estaigna oraz kanclerza Niemiec Helmuta

Schmidta. Po raz pierwszy Rada Europejska została wymieniona w Jednolitym Akcie Europejskim z

1986 r. Ogólne cele działania organu zostały uwzględnione w Traktacie z Maastricht.

Zasady działania

Działanie Rady Europejskiej polega na regularnych (co najmniej dwa razy w roku; najczęściej trzy

razy) spotkaniach szefów rządów państw członkowskich (w przypadku Francji i Finlandii głów

państwa) oraz przewodniczącego Komisji Europejskiej, ministra spraw zagranicznych i jednego

członka Komisji. Wszelkie decyzje podejmowane są drogą konsensusu. Poprzez swój

międzynarodowy charakter Rada Europejska jest forum uzgodnień na najwyŜszym szczeblu. Pełni

waŜną funkcję w wyraŜaniu woli poszczególnych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej.

Zadania

Art. D Traktatu z Maastricht stanowi, iŜ „Rada Europejska dostarcza Unii niezbędnych dla jej rozwoju

impulsów i ustala ogólne cele polityczne tego rozwoju”. W konsekwencji do zadań Rady Europejskiej

naleŜy określanie politycznych wytycznych dla rozwoju Wspólnej Polityki Zagranicznej i

Bezpieczeństwa, stworzenie linii kierunkowych w polityce społecznej i kwestiach gospodarczych,

zajmowanie oficjalnego stanowiska w sytuacjach kryzysowych (np. w przypadku rozpadu ZSRR czy

ataku terrorystycznego na WTC). Rada Europejska spełnia równieŜ funkcję instancji apelacyjnej, czyli

sądu polubownego stosowanego w przypadku narodowego weta w procedurze ścisłej współpracy lub

przy rozstrzygnięciach większościowych w zakresie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa.

Podejmuje teŜ ostateczną decyzję o rozszerzeniu Unii.

Miejsce w strukturze

Rada Europejska pozostaje poza kontrolą Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Po kaŜdym

szczycie przewodniczący Rady składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, a raz w roku

przedkłada raport na temat postępów w integracji.

Instytucje polityczne

Rada Unii Europejskiej

Początki Rady Unii Europejskiej sięgają 8 kwietnia 1965 r., kiedy to powołano do Ŝycia wspólny organ

naczelny zwany Radą Ministrów. Obecna nazwa została nadana Traktatem z Maastricht, który wszedł

w Ŝycie 8 listopada 1993 r.

Zasady działania

Rada Unii Europejskiej to organ plenarny, w skład którego wchodzą ministrowie poszczególnych

resortów reprezentujący wszystkie państwa członkowskie. W obradach uczestniczy ten minister,

którego resort odpowiada w danym kraju za omawiane na forum zagadnienia. Rada Unii Europejskiej

moŜe występować jako Rada Generalna (jej członkami są ministrowie spraw zagranicznych) lub Rada

Specjalistyczna (jej członkami są ministrowie innych resortów, np. rolnictwa, przemysłu, zdrowia,

Unia Europejska :: marzec 2005 ::

Strona

Maroko (złoŜyło wniosek w 1987, uwaŜając, Ŝe jest demokratycznym krajem i

organicznie połączonym z Europą; odmówiono mu szans na członkostwo)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: