31kwkj_polityka.pdf
(
1968 KB
)
Pobierz
'Kurjer
°Warszawski.
9. Polityka w „Kurjerze".
Ciekawa to zaiste rzecz, jak sobie radzili dawni dziennikarze, spra
wom polityki pióro swoje poświęcający, wobec zupełnego braku świeżych
wiadomości! Z dzisiejszego punktu widzenia, zdawać-by się mogło, że ogół
czytelników mógł się dość obojętnie względem działu politycznego zachowy
wać, skoro dzienniki przynosiły wiadomości zaledwie z przed kilku lub
paru miesięcy...
A przecież było wprost przeciwnie. Dział polityczny traktowany był
najsumienniej i czytany zawsze najskwapliwiej. Bo też, co nam się dziś
wydaje starem i spóźnionem, nam, zbałamuconym na pośpiechu telegrafów,
„kabli" podoceauowych i t. d.,—w epoce landkuczerów i poczty pantoflowej
miało wartość najświeższej informacji. Dziś wymagamy relacyj, w wypad
kach ważnych, niemal co minuta i denerwujemy się każdem opóźnieniem
sekundowem terminowych buletynów telegraficznych o kongresie wersal
skim, a nawet notowań z... giełdy; przed laty wymagano wiadomości
z najbliższej poczty, która szła nieraz całemi tygodniami.
Więc gdy mowa o dziale politycznym, musimy mieć na względzie, nie
organizację dziennikarską samą w sobie, lecz w związku z całym arsenałem
tych środków technicznych, jakiemi w danej epoce rozporządzano. Że
dziennikarstwo żadnego z tych środków nie lekceważyło, że
Kurjer
starał
się zawsze o wiadomości najszybsze—dowodem jego roczniki, z których za
raz się przekonamy o zabiegliwości redakcji.
Oto pierwszy przykład—przed wojną rosyjsko-turecką. Pierwsza
wiadomość o niej brzmi na szpaltach
Kurjera
w ten sposób: „Z
Krakowa.
Listy
ostatnią pocztą
odebrane tu z
Wiednia
zapewniają: że wojna między
Rosją a Turcją wybuchnęła niezawodnie" (1822, Nr 75); w dwa dni potem
422
KSIĄŻKA JUBILEUSZOWA.
na czele nowości warszawskich
Kurjer
pisze:
„wczorajszą pocztą
nadeszły tu
„Krakus" ponawia doniesienie, iż
listy z Wiednia
znowu zapewniają o wy
buchnięciu wojny. Co chwila przeto należy oczekiwać bardzo ważnych wy
padków" (1822, Nr 77).
Te dwie cytaty przekonywają nas, że telegraf zastępowały listy, prze
ważnie kupieckie i że dla wyróżnienia ważniejszych informacyj drukowano
je, nie w zwykłej rubryce politycznej, lecz na czele działu wiadomości lo
kalnych.
„Listy handlowe" były nieocenionem dla dziennikarstwa owej doby
źródłem informacyj. Jeżeli dziś jeszcze prasa liczy się z informacjami gieł-
dowemi, a giełda z kolei szuka w prasie wytycznych dla siebie wskazówek,
to w początkach stulecia, u kolebki dziennikarstwa, Merkury odegrał rolę
jednego z najtroskliwszych ojców chrzestnych przyszłego „szóstego mocar
stwa świata" !...
Ślad tej spójni prasy ze światem kupieckim słabnie dopiero z chwilą
rozpowszechnienia komunikacji telegraficznej, aż w końcu zupełnie ginie
w przewadze prasy. Pokrewieństwo w zakresie wrażliwości na szybkość
informacyj i czujność na wszelkie nowiny—zostają, zmieniają się tylko role:
długoletni dostawca teraz odbiorcą się staje. W prasie warszawskiej ślad
ten uwidocznia się całym szeregiem dat, ciągnącym się aż do r. 1870-go.
Rok 1829: „wczoraj rozeszła się wieść, że
tutejszy znakomity dom han
dlowy
odebrał wiadomość, iż pokój został podpisany" (Nr 256).
Rok 1835: „od kilku dni rozchodziła się w Warszawie
przez listy pry
watne
odebrana wiadomość" o zgonie Franciszka I w d. 2 marca;
Kurjer
jednak tym listom rozgłosu nie nadawał i śmierć cesarza austrjackiego za
notował nazajutrz po otrzymaniu poczty wrocławskiej w cl. 10 marca (Nr 67).
Rok 1839: „Listy (lecz nic urzędowe) donoszące o zgonie Sułtana,
przybyły do Warszawy z Odessy, a tam przywiózł ie
statek parowy kompanji
żegluyi
na morzu czarnem; w tychże listach było także doniesienie, iż Sułta-
nowicz starszy, maiącylatlO, ogłoszony został Panuiącym; oczekiwancm
iest potwierdzenie tej wiadomości następnym statkiem parowym, który do
piero dziś ma wypłynąć z Stambułu do Odessy" (Nr 184).
Rok 1842:
„Listy handlowe
wczorajszą pocztą odebrane obejmują
wiadomość" i t. d. — o wypadku rozbiegania się koni z księciem orleań
skim (NN-ra 188 i 190).
Rok 1845: „podług
listów handlowych
wczoraj w Warszawie odebra
nych, lord Russel podjął się ostatecznie utworzenia nowego gabinetu"
(Nr 345).
Tego rodzaju przykładami moglibyśmy zapełnić całą stronicę.
423
-
~Kj
i
r/cr Warszawski.
Drugiem źródłem „ważnych" wiadomości, lecz bardzo rzadko się przy-
trafiającem, były informacje
komunikowane
redakcji, które
Kurjer
podawał,
albo wprost jako komunikaty, lub też przyoblekał w formę informacyj
nadzwyczajnych. Przed chwilą zaznaczyliśmy, że w N-rze 256
Kurjer
za
notował fakt zawarcia pokoju ze źródeł handlowych, w kilka dni zaś potem,
w N-rze 267 z r. 1829, czytamy już urzędowe potwierdzenie:
,JW. Jenerał Piechoty Hrabia
Kuruta
udzielił nam urzędową wiadomość o zawar
ciu chwalebnego pokoju między Państwem Rossyjskiem a Porta Ottomańską. Traktat
przez który osiągnięto zupełnie pod wszelkiecji względami cel wojny, podpisany został
w
Adrianupoln
dnia (2) 14 Września.
Do tej kategorji źródeł zaliczyć wypada i takie np. wiadomości:
„dro
gą nadzwyczajną
nadeszła tu z Wiednia smutna wiadomość, że Ojciec Św.
po dwudniowej chorobie zakończył życie" (1829, Nr 51), albo: „wczoraj
rozeszła się wieść
po odebranych sztafetach,
że przywrócenie spokojności
w Paryżu nastąpiło"
(1830,
Nr 213), alb.>:
„redakcja Kurjera odebrała wczo
raj następującą wiadomość:
donoszą z Kalkuty pod datą 3 września r. z., że
na wyspie Isle de France wszczęły się groźne rozruchy i t. d." (1833,
Nr 31). Ostatnia notatka jest prawdziwie typowa. W lutym Warszawa
dowiedziała się o fakcie, we wrześniu dokonanym, który na bruku warszaw
skim niewątpliwie posiadał wszystkie cechy aktualności, mimo 5-miesieczne-
go opóźnienia.
Inne czasy, inni ludzie!
Ongi były wojny „30-letnie", później „postęp" skracał zatargi mię
dzypaństwowe do lat kilku, dziś zamyka je w granicach kilku miesięcy,
a z czasem może doczekać się ludzkość wojen „30-godzinnych", jeżeli nie
zupełnego rozbrojenia...
Najobfitszem wszakże źródłem informacyj politycznych dla dzienni
karstwa warszawskiego były przedewszystkiem pisma zagraniczne. Zwra
cając się z kolei do rozpatrzenia tego materjału, jednocześnie przechodzimy
do charakterystyki dawnych sprawozdań politycznych w
Kurjerze.
Już w prospekcie w r. 1820 wydanym
Kurjer
wyliczał te dzienniki
obce, z których zamierza czerpać materjał polityczny. Odtąd, przez długie
lata, każda niemal notatka opatrzona była cytatą, tak, iż z tych cytat
możnaby zestawić tabelę pism zagranicznych, jakie od r. 1820—1870 roz
powszechnione były po redakcjach warszawskich.
Ówczesne też sprawozdania były przeważnie rejestracją faktów, w po
dziale ich politycznym: szły więc pod ogólnym tytułem „nowości zagrani
czne" echa wypadków „z Paryża", „z Madrytu", „z Włoch", „od granic tu-
KSIĄŻKA
JUBILEUSZOWA.
reckich'
1
i t. d. Później, od r. 1826, zaprzestano tego podziału, utrzymując
tylko tytuł główny (od N-ru 299), by znowu wrócić do dawnego systemu
i t. d. Pomijamy te drobne fazy zmian formalnych, poprzestając na zazna
czeniu, iż od r. 1833
Kurjer
drukował przeglądy polityczne bez tytułu głó
wnego, że w r. 1841-ym rejestrował materjał alfabetycznie (Ameryka, An-
glja, Belgja i t. d.), że w r. 1861 wprowadził „wiadomości zagraniczne",
później zmienione na „przegląd polityczny", który wreszcie od Nowego Roku
1882 zajął w piśmie miejsce naczelne w szeregu jego działów stałych.
Niezależnie jednak od stałej rubryki „zagranicznej", większość bar
dziej interesujący cli nowin politycznych zamieszczał
Kurjer
dawny bądź
w kronice miesięcznej, bądź na końcu numeru — zapewne dla ich wyró
żnienia.
Przeglądy do r. 1870 prowadzone były ze ścisłością kronikarską, su
miennie, a częstokroć nawet z prawdziwym nerwem dziennikarskim.
Niech-no tylko doszła do wiadomości redakcji jaka wieść sensacyjna,
Kurjer
z pewnością wyzyskał ją należycie—-czy to puszczając w świat dodatki nad
zwyczajne, czy poświęcając jej więcej miejsca w samym dzienniku, czy
wreszcie zajmując uwagę czytelnika wszelkiemi danemi, jakie sprawj
r
wy
datniejszej dotyczyć mogły. Bezstronność przyznać każe, że w dziale poli
tycznym,
Kurjer
—o ile tylko było to w jego mocy—zawsze stał na stanowi
sku pisma ruchliwego i dobrze informowanego.
Kilka przykładów niechaj służy za dowód..
Napoleon umarł d. 5 maja 1821 r. Że Europa dowiedziała się o zgo
nie, jakbyśmy dziś powiedzieli, bezprzykładnie późno—zbytecznem byłoby
przypominać. Hamburg np. otrzymał wiadomość dopiero w d. 6 lipca, War
szawa w d. 19 lipca.
Kurjer
podał ją zaraz tegoż dnia (Nr 171)
—
poświę
cając Napoleonowi osobny w dziale „nowości zagranicznych" artykuł na
czelny p. t. „Napoleon żyć przestał!", w następnych zaś NN-racb wciąż
-wracał do szczegółów życiorysowych, zgonu i wrażenia, jakie śmierć cesarza-
więźnia na wyspie Św. Heleny w rozmaitych stolicacli wywarła.
Wojna znowu francusko-hiszpańska daje powód
Kur jerowi
do całego
•szeregu notatek o Hiszpanji, których potrzebę rozsądnie uzasadnia:
„gdy te
raz Kadyx tak jest interesującem miejscem,
kładziemy w krótkości jego opisa
nie" (1823, Nr 214), albo „opisanie niektórych miast hiszpańskich,
gdzie
teraz odbywają się działania wojenne"
(1823, na czele Dodatku do N-ru 217),
przyczem, naturalnie, wszelkie nowiny z Hiszpanji zajmują naczelne miejsce
w „nowościach zagranicznych
1
': ustąpić im musiała nawet ulubiona przez re
dakcję rubryka „od granic tureckich" !...
Również
po dziennikarsku
traktował
Kurjer
wojnę rosyjsko-turecką.
Dla wydrukowania w całości „deklaracji wojny" wydał dwa dodatki (1828,
425
''Kurjer
TV
arszawski.
Nr 125), ważniejsze „wiadomości od głównej armji" — o ile nadeszły no
zamknięciu numeru — drukował w dodatkach nadzwyczajnych (1828,
Nr 198), w miarę zaś gromadzenia się materjału z placu boju — nieraz całe
numery wyłącznie sprawom wojennym poświęcał (1828, NN-ra 250 i 256;
1829, Nr 208) i t. d. Środki techniczne nie pozwalały wtedy dziennikom
na ilustracje kartograficzne, więc
Kurjer
poprzestaje tylko na notowaniu
wszystkich wydawnictw, jakie podówczas w warszawskim handlu księgar
skim się ukazywały. A było ich mnóstwo, bo oto
Kurjer
zaleca najpierw
„mapę wyobrażającą miejsce teraźniejszej wojny Greków z Turkami, przez
Lapje" (1828, Nr 214), później „mapę Turcji sztychowaną i kolorowaną
Lamean'a' (Nr 243), mapy Grollemenofa, Lamo, sztabu pruskiego (Nr 267),
Frieda (Nr 270), wreszcie z wydawnictw polskich „mapę teatru wojny z na
pisami polskiemi" (1829, Nr 163), a obok tego dzieła i broszury—jak „Po
dróż do Turcji" Edw. hr. Raczyńskiego, „Rzut oka na Turcję", dzieła Loh-
sego i Valentini'ego i w. i. Sam zaś przytacza opisy Stambułu i miejscowo
ści terenem wojny objętych. Słowem —
Kurjer
cały był przepełniony
wiadomościami aktualnemi, najdokładniej informując czytelnika o ruchach
wojennych.
To samo można powiedzieć o
Kurjerze
z czasów: wojny rosyjsko-
perskiej (1826—1828), francuskiej rewolucji lipcowej (1830), wypadków
poznańskich (1847), rewolucji francuskiej 1848 r., wojny 1849 r., przyczem
znajdujemy w
Kurjerze
teksty traktatów, manifesty, deklaracje wojenne,
sprawozdania z procesów, z listą imienną podsądnych (1847, Nr 228)
i t- d. i t. d., że nie wspomnimy o wypadkach krajowych, w zakresie któ
rych
Kurjer
zamieszczał wszystkie biuletyny i komunikaty. •
Tak był prowadzony dział polityczny w
Kurjerze
do r. 1868: po kroni
karsku — w czasie spokoju, z całym nakładem zasobów dziennikarskich —
w chwili wypadków donioślejszych.
I po roku 1868 w sposobie traktowania materjału politycznego nie
zaraz uwidoczniła się zmiana, jaka cechuje wogóle okres Szymanowskiego.
Najlepszym tego dowodem wojna francusko-pruska. Wprawdzie pod wpły
wem sensacyjnego materjału
Kwjer
wprowadza dlań aż 4 rubryki, bowiem
obok „części politycznej" spotykamy i „wiadomości polityczne", i „depesze
telegraficzne" (1870, Nr 159), — wszystkie one jednak obejmują wyłącznie
informacje, zaczerpnięte z prasy zagranicznej, a szumnie tytułowane „depe
sze telegraficzne" (czy mogą być inne depesze?) są niczem innem, jak
wiadomościami z ostatniej poczty.
Kurjer
jeszcze
własnych
telegramów o wy
padkach nie podaje...
Widzimy tylko postęp pod względem technicznym.
Kurjer
już nie za
leca tej lub innej mapy, lecz sam wydaje, jako dodatek własny, „mapę
426
Plik z chomika:
weldon1
Inne pliki z tego folderu:
32kwkj_dzialy(1).pdf
(1671 KB)
33kwkj_literatura(1).pdf
(1788 KB)
34kwkj_teatr(1).pdf
(2142 KB)
35kwkj_muzyka(1).pdf
(2433 KB)
36kwkj_malarstwo(1).pdf
(1487 KB)
Inne foldery tego chomika:
AiB
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin