©Kancelaria Sejmu
Dz.U. 2001 Nr 115 poz. 1229
USTAWA
z dnia 18 lipca 2001 r.
Prawo wodne1)
Dział I
s. 1/109
Opracowano na pod-
stawie: t.j. Dz.U. z
2005 r. Nr 239, poz.
2019, Nr 267, poz.
2255, z 2006 r. Nr
170, poz. 1217, Nr
227, poz. 1658, z 2007
r. Nr 21, poz. 125, Nr
64, poz. 427, Nr 75,
poz. 493, Nr 88, poz.
587.
1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspól-
not Europejskich:
1) dyrektywy 75/440/EWG z dnia 16 czerwca 1975 r. dotyczącej wymaganej jakości wód po-
wierzchniowych przeznaczonych do poboru wody pitnej w państwach członkowskich (Dz. Urz.
WE L 194 z 25.07.1975),
2) dyrektywy 76/160/EWG z dnia 8 grudnia 1975 r. dotyczącej jakości wody w kąpieliskach (Dz.
U. WE L 31 z 05.02.1976),
3) dyrektywy 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego
przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty (Dz.
Urz. WE L 129 z 18.05.1976),
4) dyrektywy 78/659/EWG z dnia 18 lipca 1978 r. w sprawie jakości słodkich wód wymagających
ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb (Dz. Urz. WE L 222 z 14.08.1978),
5) dyrektywy 79/869/EWG z dnia 9 października 1979 r. dotyczącej metod pomiaru i częstotliwości
pobierania próbek oraz analizy wód powierzchniowych przeznaczonych do poboru wody pitnej
w państwach członkowskich (Dz. Urz. WE L 271 z 29.10.1979),
6) dyrektywy 79/923/EWG z dnia 30 października 1979 r. w sprawie wymaganej jakości wód, w
których żyją skorupiaki (Dz. Urz. WE L 281 z 10.11.1979),
7) dyrektywy 80/68/EWG z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie ochrony wód podziemnych przed
zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne (Dz. Urz. WE L 20
z 26.01.1980),
8) dyrektywy 82/176/EWG z dnia 22 marca 1982 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków
i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów rtęci z przemysłu elektrolizy chlorków me-
tali alkalicznych (Dz. Urz. WE L 81 z 27.03.1982),
9) dyrektywy 84/491/EWG z dnia 9 października 1982 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla
ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów heksachlorocycloheksanu (Dz.
Urz. WE L 274 z 17.10.1984),
10) dyrektywy 83/513/EWG z dnia 26 września 1983 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla
ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów kadmu (Dz. Urz. WE L 291 z
24.10.1983),
11) dyrektywy 84/156/EWG z dnia 8 marca 1984 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków
i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów rtęci z sektorów innych niż przemysł elek-
trolizy chlorków metali alkalicznych (Dz. Urz. WE L 74 z 17.03.1984),
12) dyrektywy 86/280/EWG z dnia 12 czerwca 1986 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla
ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów niektórych substancji niebez-
piecznych zawartych w wykazie I Załącznika do dyrektywy 76/464/EWG (Dz. Urz. WE L 181 z
04.07.1986),
13) dyrektywy 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych
(Dz. Urz. WE L 135 z 30.05.1991),
14) dyrektywy 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącej ochrony wód przed zanieczysz-
czeniami powodowanym przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz. Urz. WE L 375 z
31.12.1991),
15) dyrektywy 2000/60/WE z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego
działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz. Urz. WE 327 z 22.12.2000).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.
2007-06-13
Zasady ogólne
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
s. 2/109
1. Ustawa reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego
rozwoju, a w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzy-
stanie z wód oraz zarządzanie zasobami wodnymi.
1a. Ustawa reguluje sprawy własności wód oraz gruntów pokrytych wodami, a także
zasady gospodarowania tymi składnikami w odniesieniu do majątku Skarbu
Państwa.
2. Gospodarowanie wodami jest prowadzone z zachowaniem zasady racjonalnego i
całościowego traktowania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych, z
uwzględnieniem ich ilości i jakości.
3. Gospodarowanie wodami uwzględnia zasadę wspólnych interesów i jest realizo-
wane przez współpracę administracji publicznej, użytkowników wód i przed-
stawicieli lokalnych społeczności tak, aby uzyskać maksymalne korzyści spo-
łeczne.
4. Gospodarowanie wodami jest prowadzone w taki sposób, aby działając w zgo-
dzie z interesem publicznym, nie dopuszczać do wystąpienia możliwego do
uniknięcia pogorszenia ekologicznych funkcji wód oraz pogorszenia stanu eko-
systemów lądowych i terenów podmokłych bezpośrednio zależnych od wód.
Art. 2.
1. Zarządzanie zasobami wodnymi służy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodar-
ki, ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w
zakresie:
1) zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody dla ludności;
2) ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem oraz niewłaściwą lub
nadmierną eksploatacją;
3) utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zależ-
nych;
4) ochrony przed powodzią oraz suszą;
5) zapewnienia wody na potrzeby rolnictwa oraz przemysłu;
6) zaspokojenia potrzeb związanych z turystyką, sportem oraz rekreacją;
7) tworzenia warunków dla energetycznego, transportowego oraz rybackiego
wykorzystania wód.
2. Instrumenty zarządzania zasobami wodnymi stanowią:
1) planowanie w gospodarowaniu wodami;
2) pozwolenia wodnoprawne;
3) opłaty i należności w gospodarce wodnej;
4) kataster wodny;
5) kontrola gospodarowania wodami.
3. Dokumentacje hydrologiczne, stanowiące podstawę projektowania i planowania
w zakresie budownictwa wodnego, ochrony przed powodzią i zapobiegania
skutkom suszy oraz zarządzania zasobami śródlądowych wód powierzchnio-
wych, w tym wydawania decyzji administracyjnych, mogą być wykonywane
tylko przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, kierując się wymaganiami w
zakresie bezpieczeństwa powszechnego oraz prawidłowości wykonywanych do-
kumentacji hydrologicznych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) kwalifikacje ogólne i zawodowe wymagane od osób wykonujących doku-
mentacje hydrologiczne;
2) sposób postępowania w sprawach stwierdzenia kwalifikacji;
3) tryb powoływania komisji egzaminacyjnej, skład komisji egzaminacyjnej do
sprawdzenia wiadomości kandydatów oraz zakres wiadomości podlegają-
cych sprawdzeniu;
4) wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji, sposób ich uisz-
czania oraz wysokość wynagrodzenia dla członków komisji egzaminacyj-
nej.
5. Stwierdzenia kwalifikacji dokonuje się przez wydanie świadectwa.
5a. Opłaty, o których mowa w ust. 4 pkt 4, stanowią dochód własny urzędu obsługu-
jącego ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej i są przeznaczane na
pokrycie wydatków bieżących i inwestycyjnych związanych z uzyskiwaniem
dochodów z tytułu stwierdzania kwalifikacji wymaganych od osób wykonują-
cych dokumentacje hydrologiczne.
6. Organ właściwy do stwierdzenia kwalifikacji odmawia, w drodze decyzji, do-
puszczenia do egzaminu kandydata, który nie spełnia wymagań określonych w
przepisach wydanych na podstawie ust. 4.
7. Organ właściwy do stwierdzenia kwalifikacji prowadzi i aktualizuje rejestr osób
posiadających wymagane kwalifikacje.
Art. 3.
1. Zarządzanie zasobami wodnymi jest realizowane z uwzględnieniem podziału
państwa na obszary dorzeczy i regiony wodne.
2. Ustala się następujące obszary dorzeczy:
1) obszar dorzecza Wisły obejmujący, oprócz dorzecza Wisły znajdującego się
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, również dorzecza Słupi, Łupawy,
Łeby, Redy oraz pozostałych rzek uchodzących bezpośrednio do Morza
Bałtyckiego na wschód od ujścia Słupi, a także wpadających do Zalewu Wi-
ślanego;
2) obszar dorzecza Odry obejmujący, oprócz dorzecza Odry znajdującego się
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, także dorzecza Regi, Parsęty,
Wieprzy oraz pozostałych rzek uchodzących bezpośrednio do Morza Bał-
tyckiego na zachód od ujścia Słupi, a także wpadających do Zalewu Szcze-
cińskiego;
s. 3/109
3) obszary dorzeczy:
a) Dniestru,
b) Dunaju,
c) Jarft,
d) Łaby,
e) Niemna,
f) Pregoły,
g) Świeżej,
h) Ücker
– obejmujące znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czę-
ści międzynarodowych dorzeczy.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób ewidencjonowania przebiegu granic obszarów dorzeczy;
2) przyporządkowanie zbiorników wód podziemnych oraz wód przybrzeżnych
– do właściwych obszarów dorzeczy;
3) regiony wodne;
4) regionalne zarządy gospodarki wodnej, wskazując regiony wodne objęte za-
sięgiem terytorialnym ich działania oraz siedziby poszczególnych regional-
nych zarządów gospodarki wodnej;
5) sposób ewidencjonowania przebiegu granic regionów wodnych.
4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, Rada Ministrów kierować się
będzie podziałem hydrograficznym kraju oraz zróżnicowaniem warunków hy-
drologicznych i hydrogeologicznych na obszarze dorzecza, a także lokalizacją
zbiorników wód podziemnych i sposobem ich wykorzystania.
5. W celu zapewnienia prawidłowego gospodarowania wodami na obszarach do-
rzeczy zarządzanie zasobami wodnymi wymaga koordynowania działań okre-
ślonych programem wodno-środowiskowym kraju oraz planów gospodarowania
wodami na obszarach dorzeczy:
1) z właściwymi władzami państw członkowskich Unii Europejskiej, na któ-
rych terytoriach znajdują się pozostałe części dorzeczy, o których mowa w
ust. 2;
2) z właściwymi władzami państw leżących poza granicami Unii Europejskiej,
na których terytoriach znajdują się pozostałe części dorzeczy, o których
mowa w ust. 2.
Art. 4.
1. Organami właściwymi w sprawach gospodarowania wodami są:
1) minister właściwy do spraw gospodarki wodnej;
...
victor.s