Capoeira.docx

Capoeira

sztuka walki, wywodząca się z tradycji afrykańskiej i brazylijskiej (powstała na przełomie wieków XVIII i XIX). Poza usystematyzowanym systemem walki, zawiera elementy akrobatyki, tańca, rytmu i muzyki. Zapoczątkowana została przez czarnoskórych niewolników w Brazylii, którzy manifestowali w ten sposób własną indywidualność i odmienność kulturową. Capoeira była dla nich sposobem rozrywki w codziennym niewolniczym życiu. Obecnie praktykowana na całym świecie, od 1998 roku także w Polsce.

Wyróżnia się wiele odmian tej sztuki walki: capoeira Angola (tradycyjna; nastawiona na współpracę, grę i taniec), capoeira regional (widowiskowa, nastawiona na walkę), capoeira contemporanea (inaczej moderna; współczesna, czerpie z różnych technik) i inne. We wszystkich odmianach capoeiry obowiązuje rytuał roda (port. krąg, koło): wszyscy uczestnicy tworzą zamknięty krąg i rozpoczynają śpiew odpowiednich pieśni (orkiestra instrumentalna, tworząca tło dla śpiewu to tzw. bateria); następnie osoby wchodzą parami do kręgu, wpierw symulując walkę (jogo), która z czasem może przybrać postać realnego pojedynku przepełnionego agresją (jogo duro).

Cel i znaczenie pieśni

Oprawa muzyczna towarzysząca każdej walce capoeiry nie jest przypadkowa. Pieśni wywodzą się z kultury afrykańskiej i są odpowiednio dobrane do wydarzeń, mających miejsce w środku roda. Charakteryzują się budową “zawołanie i odzew”, gdzie zawołaniem kieruje solista (narrator), a odpowiada mu chór złożony z pozostałych uczestników kręgu. Capoeira nie jest pozbawiona własnej duchowości. Przejawia się ona właśnie w pieśniach. Muzyka poza tworzeniem tła do walki, także czynnie na nią wpływa: jej zadaniem jest nadać całemu rytuałowi boską energię, którą nazywa się axé.

Osoby biorące udział w walce, najczęściej nie zdają sobie sprawy ze znaczenia słów śpiewanych pieśni. Wszystkie z nich są wykonywane w języku portugalskim, gdyż to właśnie ten język był obowiązujący w miejscu narodzin capoeiry. Obowiązuje ścisły podział pieśni:

·         ladainha (litania) – rozpoczynająca rodo, jej zadaniem jest wyrażenie chwały bogu Orixas, ma wyraźne podłoże religijne

·         chulas – następuje po ladainha, wychwala miejsca i elementy kultury capoeiry

·         corridos – daje znak do rozpoczęcia walki, jej zadaniem jest wprowadzić walczących w rodzaj transu (posiadają mocne podłoże rytmiczne)

·         despedidas – stanowi pieśń pożegnania, zakończenia walki

Oto fragmenty pieśni, śpiewanych podczas capoeiry, przetłumaczonych na język polski:

Bahia Axé

Jestem szczęśliwy
Obecnością z Tobą
Że jesteś tu, w tym kole,
Z tego ustawienia [kręgu]
Bahia Axé, Axé Bahia
Bahia Axé, Axé Bahia.

Berimbau tocar

Dowiedziałem się na lekcji,
I moje serce widzi
ducha Axé. Europa, Europa
przyjaźni się z Brazylią.

Inicjacja capoeiry

Najważniejszym wydarzeniem osoby trenującej capoeirę (capoeiristy) jest rytuał inicjacji, nazywany batizado (port. chrzest). Jest to moment, w którym osoba zostaje wcielona do społeczności w której ćwiczy, zespolona z historią i ideologią capoeiry, a także wyraża zobowiązanie do przestrzegania zasad w niej panujących. Batizado odbywa się tylko raz w życiu i towarzyszy mu nadanie sznura. Kolor sznura określa poziom wtajemniczenia w praktykę i duchowość capoeiry. Każda kolejna inicjacja, wiąże się ze zmianą sznura – takie wydarzenie jest nazywane Troca de Corda (port. zmiana sznura).

Zagrożenie duchowe

Praktykowanie capoeiry niesie za sobą wiele konsekwencji duchowych. Sama sztuka walki ma wyraźne ugruntowanie we własnej duchowości, wyznającej kult Axé – bliżej nieokreślonej, nieosobowej energii, która rządzi całym stworzeniem. W rytuale pojawiają się elementy transowe, których celem jest wprowadzenie ciała w inny stan świadomości – jest to charakterystyczne dla wielu praktyk okultystycznych. Natomiast kluczowym zagrożeniem jest kontrinicjacja, która stanowi przyjęcie nowego wyznania, nowej wiary. Elementy te są sprzeczne z duchowością chrześcijańską, wyznającą wiarę w osobowego Boga; której jedynym Panem i Zbawicielem jest Jezus Chrystus. Chrzest święty stanowi włączenie każdej osoby do wspólnoty dzieci Bożych; każda inicjacja innego wyznania jest wyrazem odrzucenia i zdrady samego Boga. Otwieranie się na inne duchowości, jest otwieraniem furtki na ingerencje demoniczne. Reasumując, uprawianie capoeiry należy uznać za poważne zagrożenie duchowości chrześcijańskiej.

Tags: Axe, Bateria, Batizado, Capoeira, Energia, Idolatria, Inicjacja, Okultyzm, Roda, Trans

This entry was posted on Czwartek, marzec 25th, 2010 at 21:55. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.