Sposób wydzielania złota i platynowców z surowców o różnej zawartości tych metali.pdf

(81 KB) Pobierz
(12) OPIS PATENTOWY
(19) PL
(11) 201400
RZECZPOSPOLITA
POLSKA
(13) B1
(51) Int.Cl.
C22B 7/00 (2006.01)
C25D 21/16 (2006.01)
C25D 21/22 (2006.01)
(21) Numer zgłoszenia: 360005
(22) Data zgłoszenia: 08.05.2003
Urząd Patentowy
Rzeczypospolitej Polskiej
(54)
Sposób wydzielania złota i platynowców z surowców o różnej zawartości tych metali
(73) Uprawniony z patentu:
Instytut Metali Nieżelaznych,Gliwice,PL
(72) Twórca(y) wynalazku:
Grzegorz Benke,Gliwice,PL
Krystyna Anyszkiewicz,Gliwice,PL
Katarzyna Leszczyńska-Sejda,Zabrze,PL
Ryszard Kalinowski,Legnica,PL
Bogusław Kuleba,Legnica,PL
Zygmunt Kurek,Legnica,PL
Andrzej Domagała,Gliwice,PL
Tadeusz Grabowski,Gliwice,PL
Grażyna Machelska,Gliwice,PL
Krystyna Witman,Gliwice,PL
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
15.11.2004 BUP 23/04
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
30.04.2009 WUP 04/09
(57)
Przedmiotem wynalazku jest sposób wydzielania złota i platynowców z surowców o różnych
zawartościach tych metali, w którym surowce roztwarza się w mieszaninie HCl i utleniaczy i dodaje do
otrzymanego roztworu, zawierającego chlorkowe kompleksy złota, platyny, palladu i rodu, znanego
selektywnego ekstrahenta złota, następnie rozdziela się fazy, z ekstraktu redukuje się Au a do rafinatu
dodaje się chlorku amonu, otrzymując chloroplatynian amonu z którego otrzymuje się platynę, z kolei
z roztworu otrzymanego po odfiltrowaniu chloroplatynianu amonu uzyskuje się osad wodorotlenków,
głównie rodu, i roztwór zawierający pallad, po czym z tego roztworu wydziela się pallad, natomiast
z osadów wodorotlenków uzyskuje się rod. Wynalazek charakteryzuje się tym, że z powstających na
wszystkich etapach rozdziału i rafinacji metali odpadowych roztworów porafinacyjnych i poredukcyj-
nych, zawierających metale szlachetne o stężeniu łącznie poniżej 5 g/dm 3 , wydziela się metale szla-
chetne na drodze sorpcji na jonicie w formie polistyrenu usieciowanego grupami tiomocznikowymi,
następnie nasycony metalami szlachetnymi jonit spala się w temperaturze około 800°C a pozostałość
po spaleniu jonitu, stanowiącą bogaty koncentrat metali szlachetnych, zawraca się do etapu roztwa-
rzania surowca.
810657259.001.png 810657259.002.png 810657259.003.png
 
2
PL 201 400 B1
Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest sposób wydzielania złota i platynowców z surowców o różnej
zawartości złota, platyny, palladu i rodu, również z koncentratów metali szlachetnych o niskiej za-
wartości tych metali.
Szerokie stosowanie złota i platynowców w różnych gałęziach gospodarki jest przyczyną ro-
snącego popytu na te metale, co wobec ograniczonej bazy surowcowej powoduje konieczność prze-
rabiania materiałów zawierających coraz mniejsze ilości metali szlachetnych. Do takich materiałów
należą: zużyte katalizatory, odpady porafinacyjne, ubogie koncentraty, powstające na różnych eta-
pach produkcji i przetwórstwa metali szlachetnych. Materiały te, po wstępnym przygotowaniu hutni-
czym, poddaje się ługowaniu roztworami kwasu chlorowodorowego z dodatkiem utleniaczy. Efektem
tego działania są roztwory zawierające chlorkowe kompleksy złota i platynowców o stosunkowo
niskich stężeniach tych metali, nie przekraczających kilku gramów w litrze, a wynoszących często
poniżej 1 g/dm 3 . Roztwory o tak niskich stężeniach powstają również, jako odpadowe, w trakcie
rafinacji metali szlachetnych. Odzysk metali szlachetnych z takich roztworów wymaga zwykle do-
datkowych, często skomplikowanych, wielostopniowych operacji prowadzących do wydzielenia kon-
centratów możliwych do przerobu znanymi metodami w głównym ciągu technologicznym zakładu
produkcyjnego.
Znane sposoby otrzymywania metali szlachetnych, z uwagi na specyfikę tych metali, są trudne
i długotrwałe i są stosowane do przerobu bogatych surowców o ustabilizowanych właściwościach
i składzie.
Przykładem znanych technologii otrzymywania metali szlachetnych, wykorzystywanych w spo-
sób przemysłowy, jest metoda ich rozdziału, która polega na roztworzeniu surowców w HCI z dodat-
kiem utleniaczy, a następnie dwustopniowej redukcji złota z otrzymanego roztworu. Redukcję złota
przeprowadza się najpierw przedmuchując roztwór gazowym SO 2 , a następnie pozostały roztwór od-
parowuje się do sucha i dodaje roztworu azotanu (III) sodu w celu dalszej redukcji. Z tak otrzymanego
roztworu, działaniem chlorku amonu wytrąca się platynę w postaci chloroplatynianu amonu. Z roztwo-
ru po wydzieleniu platyny, działając metanolowym roztworem dimetyloglikoksymu (DMG), wytrąca się
pallad w postaci kompleksu z tym związkiem. Proszek platyny otrzymuje się przez termiczny rozkład
chloroplatynianu amonu w piecu muflowym w temperaturze 800°C, a kompleks palladu najpierw suszy
się w parownicy o temperaturze 1200°C, w czasie 1 - 1,5 h, a następnie stapia się redukcyjnie roz-
dzielając metal od żużla. Pozostałość platyny i palladu wytrąca się przez cementację rozdrobnionym
żelazem, cynkiem lub glinem.
Niedogodnością tej metody jest uzyskiwanie - w drugim etapie redukcji - złota, wymagającego
dodatkowej rafinacji. Niedogodnością tego sposobu jest również konieczność wielokrotnego powta-
rzania operacji odparowywania roztworów kierowanych do etapu wytrącania chloroplatynianu amonu.
Natomiast zastosowanie metanolowego roztworu dimetyloglikoksymu (DMG) powoduje, że osad pal-
ladowy zanieczyszczony jest innymi metalami, redukowanymi przez metanol.
Inną metodą, wykorzystywaną w sposób przemysłowy, jest rozdział metali szlachetnych ze
szlamów anodowych po elektrorafinacji srebra, polegający na łu gowaniu tych szlamów w mieszaninie
HCI z dodatkiem H 2 O 2 , a następnie 2 - 3 krotnemu rozcieńczeniu uzyskanego roztworu, w celu wytrą-
cenia srebra w postaci AgCI. Po oddzieleniu AgCI roztwór zatęża się do osiągnięcia stężenia złota
minimum 100 g/dm 3 .
Redukcję złota przeprowadza się jednoetapowe, działaniem krystalicznego siarczanu (IV) sodu.
Otrzymane złoto, zanieczyszczone głównie palladem, oczyszcza się przez ługowanie na gorąco
w stężonych roztworach HNO 3 .
Metoda ta nie obejmuje rozdziału platyny od palladu, wydziela się je łącznie w postaci kolek-
tywnego koncentratu z połączonych roztworów powstających po redukcji i oczyszczeniu złota. Kon-
centrat platynowo-palladowy strąca się przy użyciu pyłu cynkowego, przy wstępnej neutralizacji do pH
około 2 za pomocą NaOH. Uzyskiwany w ten sposób koncentrat jest ubogi, dlatego poddaje się go
wykwaszeniu kwasem mineralnym od nadmiaru cynku i współstrąconych metali nieszlachetnych.
Podstawowymi niedogodnościami tej metody są: brak rozdziału platyny od palladu oraz niska
wydajność przy przerobie roztworów o niskim stężeniu metali szlachetnych.
W kolejnej metodzie, wykorzystywanej w sposób przemysłowy do produkcji metali szlachetnych
ze szlamu anodowego z elektrorafinacji srebra, pierwszym etapem jest ługowanie szlamu w rozcień-
czonym roztworze kwasu chlorowodorowego, w celu usunięcia miedzi i bizmutu. Odmiedziowany
PL 201 400 B1
3
szlam roztwarza się w kwasie chlorowodorowym, w obecności gazowego chloru, w temperaturze
80°C, w czasie 3 - 6 h. Po zakończeniu ługowania roztwór podgrzewa się do 100°C, w celu zreduko-
wania palladu z +4 na +2 stopień utlenienia. Po ostygnięciu, odstaniu i przefiltrowaniu roztworu, wy-
trąca się ponad 95% złota, działaniem NaHSO 3 . Uzyskiwane złoto wykazuje czystość powyżej 99,9%.
Natomiast pozostający po redukcji roztwór, w celu wytrącenia pozostałego złota zadaje się siarcza-
nem(IV) sodu. Wytrącone w tym etapie złoto zawraca się do etapu roztwarzania szlamu. Roztwór po
zredukowaniu złota, zawierający platynowce, kieruje się do wytrącania koncentratu platynowo-
-palladowego, działaniem stałego mrówczanu sodu, w temperaturze 60 - 70°C, przy pH = 2 - 3.
Metoda ta daje jednak niski uzysk pierwszego stopnia redukcji złota oraz straty platyny do roz-
tworu w etapie odmiedziowania szlamu.
Znany jest z polskiego opisu patentowego nr 176 954, sposób otrzymywania platyny i palladu
z roztworów. Obejmuje on procesy wytrącania platyny w postaci chloroplatynianu amonowego przy
użyciu chlorku amonowego oraz wyodrębniania palladu przez wytrącanie kwasem solnym chlorku
dwuamminopalladu(ll) - [Pd(NH 3 ) 2 ]CI 2 .
Proces wydzielania platyny prowadzi się w trzech etapach. W l etapie chloroplatynian amonowy
wytrąca się bezpośrednio z kwaśnego roztworu otrzymanego po redukcji złota, zawierającego platynę
i pallad, dodając do tego roztworu chlorek amonowy. Otrzymany chloroplatynian amonowy, po odfil-
trowaniu i korzystnie przemyciu roztworem chlorku amonowego, poddaje się redukcji przy użyciu zna-
nych reduktorów, korzystnie przy użyciu siarczanu hydrazyny w środowisku alkalicznym. W wyniku
tego otrzymuje się platynę surową, którą następnie roztwarza się w mieszaninie kwasów solnego
i azotowego. Uzyskany roztwór kieruje się do II etapu wydzielania platyny, z tym że roztwór ten
uprzednio rozcieńcza się wodą, a po odstaniu, usuwa się z niego osad, a do roztworu dodaje się chlo-
rek amonowy i tak jak w l etapie przeprowadza się proces redukcji chloroplatynianu amonowego oraz
roztwarzania wyredukowanej platyny w mieszaninie kwasów.
Następnie roztwór zawierający platynę odparowuje się do sucha, pozostałość roztwarza w wo-
dzie, a po schłodzeniu filtruje i kieruje do III etapu, w którym proces wytrącania chloroplatynianu amo-
nowego oraz jego redukcji prowadzi się jak w etapach poprzednich.
Pallad z kolei odzyskuje się z roztworu uzyskanego w l etapie wydzielania platyny po wytrące-
niu i oddzieleniu chloroplatynianu amonowego. Roztwór ten alkalizuje się wodorotlenkiem amonowym,
oddziela osad wodorotlenków, a roztwór zadaje się kwasem solnym i wytrąca chlorek dwuamminopal-
ladu(ll), który po odfiltrowaniu oczyszcza się znaną metodą hydrolityczną z użyciem rozt worów wodo-
rotlenku amonowego i kwasu solnego, usuwa osad wodorotlenków, po czym redukuje się znanym
reduktorem, korzystnie siarczanem hydrazyny w środowisku alkalicznym, do metalicznego Pd.
Roztwory pozostałe po wytrąceniu i oddzieleniu chloroplatynianu amonowego z II i III etapu wy-
dzielania platyny można zawracać do jednego z poprzednich etapów tego procesu.
Z kolei osady wodorotlenków powstałe w operacjach wydzielania i oczyszczania palladu redu-
kuje się przy użyciu znanych reduktorów, korzystnie siarczanem hydrazyny w środowisku alkalicznym,
a następnie przemywa roztworem kwasu solnego i odfiltrowuje osad.
Zasadniczą niedogodnością tego sposobu jest niska wydajność operacji i wytrącania chloropla-
tynianu amonu w przypadku gdy stężenie platyny, w przerabianym roztworze, jest niższe niż 10 g/dm 3 .
Znany z polskiego opisu patentowego nr 192 985 sposób rozdziału palladu, platyny i rodu, po-
lega na tym, że do roztworu chlorkowego zawierającego Pd, Pt i Rh dodaje się ekstrahenta platyny,
korzystnie w postaci 50% roztworu trójbutylofosforanu w nafcie, który ponadto dodatkowo zawiera
dwumetyloglioksym w ilości zapewniającej 5 - 10% jego nadmiar w stosunku do zawartości Pd
w przerabianym roztworze. Następnie całość miesza się intensywnie w temperaturze otoczenia, przez
15 - 30 minut. Po tym czasie całość filtruje się. Otrzymany osad zawierający Pd przemywa się roztwo-
rem HCI i ponownie filtruje. Uzyskane filtraty łączy się i rozdziela na fazę organiczną zawierającą Pt
i fazę wodną zawierającą Rh. Fazę wodną kontroluje się analitycznie na zawartość Pt. Jeżeli faza
wodna zawiera jeszcze Pt, poddaje się ją powtórnie działaniu ekstrahenta platyny. Natomiast jeżeli
faza wodna nie zawiera Pt, wydziela się z niej Rh znanymi metodami, korzystnie na drodze redukcji.
Z kolei z fazy organicznej wydziela się znanymi metodami Pt, korzystnie na drodze redukcji alkalicz-
nym roztworem związków hydrazyny.
Po wydzieleniu Pt, uzupełnia się w fazie organicznej zawartość ekstrahenta platyny i dwumety-
loglioksymu, po czym zawraca się ją do procesu odzysku Pd, Pt i Rh z roztworu chlorkowego.
Sposób ten jest skuteczny jedynie w przypadku niskich stężeń met ali szlachetnych, a szcze-
gólnie palladu, w przerabianych roztworach. Natomiast jeżeli stężenie palladu przekracza 2 g/dm 3 ,
4
PL 201 400 B1
wzrastająca ilość osadu, zawierającego pallad, powoduje, na skutek okluzji, zmniejszenie skuteczno-
ści rozdziału rodu i platyny od palladu.
Znane jest z książki Jana Sochy „Galwanotechnika metali szlachetnych” Wyd. Libra, 1991 r.,
odzyskiwanie samego złota z roztworów z płuczek odzyskowych pochodzących z galwanicznego pro-
cesu złocenia wyrobów (osadzania złota), w których to roztworach występuje tylko złoto i których wła-
ściwości i skład są ustabilizowane. Z takich roztworów, w których ilość złota jest mniejsza niż 5 g/dm 3 ,
odzyskuje się samo złoto poprzez sorpcję na jonicie. Nie można jednak tym sposobem przemysłowo
odzyskiwać kilku metali szlachetnych jednocześnie na jednym jonicie, z materiałów o zróżnicowanej
zawartości tych metali.
Większość przedstawionych metod jest skuteczna jedynie przy przerobie bogatych surowców,
takich jak przykładowo szlam anodowy z elektrorafinacji srebra. Inne materiały, o obniżonej zawartości
metali szlachetnych, muszą być wcześniej wzbogacane aż zawartość metali szlachetnych będzie zbli-
żona do poziomu aktualnie przerabianego surowca.
Z kolei sposób znany z polskiego opisu patentowego nr 192 985 jest skuteczny jedynie do prze-
robu roztworów o niskich stężeniach metali szlachetnych, powstających w wyniku ługowania ubogich
surowców, natomiast przedstawione w książce J. Sochy „Galwanotechnika metali szlachetnych” osa-
dzanie złota na jonicie, nie pozwala kompleksowo odzyskiwać jednocześnie kilku metali szlachetnych
na jednym jonicie.
Wady i niedogodności przedstawionych metod eliminuje sposób według wynalazku, który po-
zwala na odzysk metali szlachetnych z surowców o zróżnicowanej zawartości poszczególnych metali,
w jednej instalacji i przy stosowaniu do rozdziału metali jednolitego sposobu postępowania.
Sposób ten polega na roztwarzaniu surowców w mieszaninie HCI i utleniaczy, i dodawaniu do
otrzymanego roztworu, zawierającego chlorkowe kompleksy złota, platyny, palladu i rodu, w łącznej
ilości przekraczającej 5 g/dm 3 , znanego selektywnego ekstrahenta złota, korzystnie eteru dibutylowe-
go glikolu dietylenowego. Następnie rozdziela się fazy uzyskując fazę organiczną - ekstrakt i fazę
wodną - rafinat. Z ekstraktu wydziela się Au, korzystnie 5% roztworem kwasu szczawiowego, uzysku-
jąc złoto o czystości 99,99% i roztwór poredukcyjny odpadowy. Natomiast do rafinatu dodaje się
chlorku amonu, w ilości co najmniej 1 g na każdy gram platyny, otrzymując chloroplatynian amonu
z którego, po odfiltrowaniu go od roztworu, znanymi sposobami otrzymuje się platynę o czystości
99,99% i odpadowy roztwór porafinacyjny. Korzystnie platynę otrzymuje się przez wielokrotnie powta-
rzaną redukcję chloroplatynianu amonu przy użyciu np. N 2 H 4 x H 2 O, roztwarzanie uzyskanej platyny,
odparowanie roztworu otrzymanego kwasu chloroplatynowego, roztworzenia w wodzie uzyskanego
osadu i wytrącenie kolejnego osadu chloroplatynianu amonu. Z kolei z roztworu otrzymanego po
filtracji, uzyskuje się znanymi metodami pallad o czystości 99,99%, korzystnie poprzez hydrolizę
amoniakalną. Po odfiltrowaniu osadu wodorotlenków, głównie rodu, roztwór zawierający pallad za-
kwasza się kwasem chlorowodorowym do pH 1,5 - 2,0. Wytrącony [Pd(NH 3 ) 2 ]CI 2 , rafinuje się po-
przez wielokrotną redukcję, korzystnie w środowisku alkalicznym (pH=12), przy użyciu wodzianu
hydrazyny. Natomiast z osadów wodorotlenków znanymi metodami, korzystnie metodą trójammino-
wą, uzyskuje się rod o czystości 99,9% oraz odpadowy roztwór porafinacyjny. Z powstających na
wszystkich etapach rozdziału i rafinacji metali odpadowych roztworów porafinacyjnych i poredukcyj-
nych, zawierających metale szlachetne o stężeniu łącznie poniżej 5 g/dm 3 metali szlachetnych, wy-
dziela się te metale na drodze sorpcji na jonicie w formie polistyrenu usieciowanego grupami tio-
mocznikowymi. Następnie nasycony metalami szlachetnymi jonit spala się w temperaturze około
800°C i przy dostępie nadmiaru powietrza, a pozostałość po spaleniu jonitu, stanowiącą bogaty
koncentrat metali szlachetnych, zawraca się do etapu roztwarzania surowca lub ewentualnie stano-
wi ona gotowy produkt handlowy.
W przypadku uzyskania, w wyniku roztwarzania ubogich surowców, roztworu o stężeniu metali
szlachetnych łącznie poniżej 5 g/dm 3 , roztwór ten kieruje się bezpośrednio do etapu sorpcji na jonicie.
Nieoczekiwanie okazało się, że w sposób kompleksowy i powtarzalny, a więc nadający się do
przemysłowego stosowania, można wydzielać złoto, platynę, pallad i rod z dowolnych surowców od-
padowych o zróżnicowanej zawartości poszczególnych metali, pod warunkiem, że zastosuje się takie
czynności i ich parametry oraz taką ich kolejność jak w sposobie według wynalazku.
Taki sposób, w stosunku do znanych sposobów, pozwala na istotne podwyższenie całkowitego
uzysku metali szlachetnych oraz umożliwia bezpośredni przerób roztworów o niskiej zawartości metali
szlachetnych, pochodzących z ługowania ubogich materiałów.
Sposób według wynalazku przedstawiono dokładniej w przykładach wykonania.
PL 201 400 B1
5
P r z y k ł a d 1
10 kg koncentratu zawierającego: 40% Pt, 40% Pd, 5% Au, 1% Rh roztworzono w mieszaninie
kwasu chlorowodorowego i utleniacza H 2 O 2 , uzyskując 50 dm 3 roztworu o następującym składzie:
9,99 g/dm 3 Au, 79,60 g/dm 3 , 79,84 g/dm 3 Pd, 1,98 g/dm 3 Rh. Następnie z roztworu, używając 50 dm 3
50% roztworu eteru dibutylowego glikolu dietylenowego w toluenie, wyekstrahowano złoto. Po roz-
dzieleniu faz, z fazy organicznej, stosując 5% roztwór kwasu szczawiowego, wydzielono 497,5 g Au
o czystości 99,99%. Z rafinatu, używając chlorku amonu, wytrącono chloroplatynian amonu, z którego
w procesie rafinacji otrzymano 3924 g Pt o czystości 99,99%. Z roztworu po wydzieleniu chloroplaty-
nianu amonu, w wyniku hydrolizy amoniakalnej i rafinacji, otrzymano 3928 g Pd o czystości 99,99%.
Z osadów wodorotlenkowych powstałych w trakcie wydzielania i oczyszczania palladu, po roztworze-
niu ich w wodzie królewskiej, stosując azotynowanie, a następnie metodą trójaminową, wytworzono 95 g
Rh o czystości 99,9%. W trakcie rozdziału i rafinacji wymienionych metali otrzymano następujące roz-
twory odpadowe:
- 50 dm 3 roztworu, pozostałego po redukcji złota, zawierającego 0,02 g/dm 3 Au,
- 30 dm 3 roztworu, powstałego w trakcie rafinacji platyny zawierającego: 1,1 g/dm 3 Pt, 0,5 g/dm 3
Pd, 0,006 g/dm 3 Rh,
- 80 dm 3 roztworu, powstałego w trakcie rafinacji palladu, zawierającego : 0,18 g/dm 3 Pt, 0,4
g/dm 3 Pd,
- 5 dm 3 roztworu, powstałego w trakcie rafinacji rodu, zawierającego : 0,2 g/dm 3 Au, 1,7 g/dm 3
Pt, 0,76 g/dm 3 Rh.
Roztwory te sukcesywnie przepuszczano przez kolumnę jonitową, zawierającą 4 kg jonitu
w postaci usieciowanego grupami tiomocznikowymi polistyrenu. Po zakończeniu sorpcji jonit przemyto
niewielką ilością wody. Wyciek z kolumny stanowił roztwór odpadowy, który skierowano do zakładowej
oczyszczalni ścieków. Łączna objętość tego roztworu wynosiła 130 dm 3 , a w 1 dm 3 zawierał on 0,001 g
Au, 0,001 g Pd, 0,002 g Pt i 0,003 g Rh. Przemyty wodą jonit wysuszono a następnie spalono i prze-
prażono w temperaturze przekraczającej 800°C, w obecności nadmiaru powietrza. Uzyskano w ten
sposób 130,4 g koncentratu, zawierającego wagowo: 42,75% Pt, 48,98% Pd, 2,76% Rh, 1,43% Au.
Koncentrat ten zawrócono do etapu ługowania następnej porcji surowca.
P r z y k ł a d 2
Do operacji sorpcji na 1000 g jonitu, w postaci usieciowanego polistyrenu grupami tiomoczniko-
wymi, skierowano 10 dm 3 roztworu o następującym składzie: 1,3 g/dm 3 Pt, 1,6 g/dm 3 Pd, 0,08 g/dm 3 Rh,
0,12 g/dm 3 Au, uzyskanego w wyniku ługowania złomu elektronicznego. Otrzymano 11 dm 3 wycieku
zawierającego: 0,002 g/dm 3 Au, 0,002 g/dm 3 Pt, 0,0015 g/dm 3 Pd i 0,002 g/dm 3 Rh. Jonit, po odmyciu
wodą, wysuszono i spalono w temperaturze przekraczającej 800°C. Pozostałość po spaleniu w ilości
35,6 g stanowiła koncentrat metali szlachetnych zawierający wagowo: 3,34% Au, 36,45% Pt, 44,89%
Pd i 0,16% Rh. Koncentrat ten stanowił surowiec do dalszego wydzielania metali szlachetnych zna-
nymi metodami.
Zastrzeżenia patentowe
1. Sposób wydzielania złota i platynowców z surowców o różnych zawartościach tych metali,
w którym surowce roztwarza się w mieszaninie HCI i utleniaczy i dodaje do otrzymanego roztworu,
zawierającego chlorkowe kompleksy złota, platyny, palladu i rodu, w łącznej ich ilości co najmniej
5 g/dm 3 , znanego selektywnego ekstrahenta złota, korzystnie eteru dibutylowego glikolu dietyleno-
wego, następnie rozdziela się fazy na ekstrakt i rafinat, z którego to ekstraktu redukuje się Au, otrzy-
mując również odpadowy roztwór poredukcyjny, natomiast do rafinatu dodaje się chlorku amonu,
otrzymując chloroplatynian amonu z którego, po odfiltrowaniu go od roztworu, znanymi sposobami
otrzymuje się platynę i odpadowy roztwór porafinacyjny, z kolei z roztworu otrzymanego po filtracji,
korzystnie poprzez hydrolizę amoniakalną i filtrację, uzyskuje się osad wodorotlenków, głównie ro-
du, i roztwór zawierający pallad, po czym z tego roztworu wydziela się pallad, korzystnie poprzez
hydrolizę amoniakalną, uzyskując także odpadowy roztwór porafinacyjny, natomiast z osadów wo-
dorotlenków, znanymi metodami, korzystnie metodą trójamminową, uzyskuje się rod oraz odpadowy
roztwór porafinacyjny, znamienny tym , że z powstających na wszystkich etapach rozdziału i rafina-
cji metali odpadowych roztworów porafinacyjnych i poredukcyjnych, zawierających metale szlachet-
ne o stężeniu łącznie poniżej 5 g/dm 3 , wydziela się metale szlachetne na drodze sorpcji na jonicie
Zgłoś jeśli naruszono regulamin