11. Mazur (tekst).pdf

MAZUR

tekst: W. Pol muzyka ludowa

Pi ħ kna nasza Polska cała,

Pi ħ kna, Ň yzna i niemała.

Wiele krain, wiele ludów,

Wiele stolic, wiele cudów,

Lecz najmilsze i najzdrowsze

Przecie Ň człeku jest Mazowsze!

Bo gdzie takie cudne stroje,

I Ļ piewanki i dziewoje?

Kto w podkówki tak wykrzesze?

Komu miłe tak pielesze,

Jak ojczyste Mazurowi?

Niechaj cała Polska powie.

Poza Niemnem wielkie błota,

A za Bugiem Ru Ļ sromota;

Góral zbytnie podkasały,

A Odroki lud zniemczały;

A wi ħ c nasza, nasza góra!

Nie masz w Ļ wiecie nad Mazura!

Gdzie Ļ za Ļ wiatem Dniepr tam płynie,

Sławne konie w Ukrainie;

Ale kto jak Mazur wła Ļ nie Wioz Ģ c,

z konia biczem trza Ļ nie!

Kiedy jedzie do Wars ħ gi,

Mówi Ģ wszyscy: - Mazur t ħ gi!

T ħ gi Mazur wej w pokoju,

Lecz si ħ przyda i do boju!

Znane w Polsce kosyniery

I do boju Mazur szczery;

Gdy do kosy si ħ przyło Ň y,

Tnie Moskala, jak gniew Bo Ň y!

Dana, dana, dana, dana,

Za Ojczyzn ħ miła rana,

Pr ħ dzej zgin Ģ rzeki, góry,

Ni Ņ li Polska i Mazury;

Bies ci ħ porwie, Mikołaju,

A swoboda b ħ dzie w kraju!

I zanuc Ģ w Polsce ludzie

O Mazurach i o cudzie,

Bo bóg Ň eby Ļ wiat dzi Ļ stworzył,

Ju Ň z Mazurów by go zło Ň ył,

A po Ļ rodku nich niecnot ħ

Mikołaja – na zgryzot ħ .