Edukacja włączająca - jej cele, oczekiwania i rezultaty.pdf - INTEGRACJA - AGARR

Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogiczne

Pracownia Wspomagania Rozwoju i Integracji

Oprac. Jadwiga Bogucka

ÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎÎ

Edukacja wþĢczajĢca - jej cele, oczekiwania i rezultaty

Jak podajĢ statystyki MEN okoþo 68 tys. dzieci niepeþnosprawnych tzn. z orzeczeniem o potrzebie

ksztaþcenia specjalnego uczy siħ w szkoþach oglnodostħpnych. Zestawienie liczbowe uczniw

z podziaþem wg rodzaju niepeþnosprawnoĻci przedstawia poniŇa tabela (dane uzyskane z SIO stan

na dzieı 15.09. 2006 r.).

Rodzaj niepeþnosprawnoĻci

Liczba uczniw

Uczniowie z niepeþnosprawnoĻciĢ sprzħŇonĢ

7405

Uczniowie niewidomi

110

Uczniowie sþabo widzĢcy

3467

Uczniowie niesþyszĢcy

464

Uczniowie sþabo sþyszĢcy

4588

Uczniowie z upoĻledzeniem umysþowym w stopniu lekkim

24049

Uczniowie z upoĻledzeniem umysþowym w stopniu umiarkowanym

lub znacznym

5981

Uczniowie z niepeþnosprawnoĻciĢ ruchowĢ

6116

Uczniowie niedostosowani spoþecznie

649

Uczniowie zagroŇeni niedostosowaniem spoþecznym

1351

Uczniowie zagroŇeni uzaleŇnieniem

532

Uczniowie z zaburzeniami zachowania

4835

Uczniowie z autyzmem

1012

Uczniowie przewlekle chorzy

6756

Uczniowie z zaburzeniami psychicznymi

543

Ogþem

67858

WþĢczanie pojedynczych dzieci do Ļrodowiska szkolnego, podobnie jak integracja, jest pewnym

procesem. Wymaga on zmian postaw, nastawieı, przekonaı dyrekcji, nauczycieli, innych

pracownikw szkoþy, samorzĢdw, niekiedy rodzicw, co do miejsca ksztaþcenia i form pomocy na

rzecz dzieci niepeþnosprawnych. Proces ten wymaga rwnieŇ poszerzania wiedzy i rozwijania

umiejħtnoĻci wspþpracy. Nie odbywa siħ to automatycznie poprzez sam fakt bycia takiego dziecka

w szkole. Wymaga to czasu i aktywnego zaangaŇowania wielu podmiotw.

Edukacja wþĢczajĢca - czym jest dla dziecka niepeþnosprawnego?

Jest moŇliwoĻciĢ bycia, ksztaþcenia, wychowania w lokalnej áswojejÑ szkole oglnodostħpnej tam,

gdzie uczy siħ jego siostra, brat, rwieĻnicy z sĢsiedztwa. Dziecko niepeþnosprawne powinno

jednak otrzymaę odpowiedniĢ dla siebie opiekħ i wsparcie (o tym stanowi rozporzĢdzenie MENiS

z 18.01. 2005). Nie musi byę ono áwykorzenianeÑ ze swojego naturalnego Ļrodowiska, moŇe

korzystaę codziennie z caþego bogactwa relacji, emocji, dawaę siebie i braę od innych, naĻladowaę

wzorzec zachowania, ubierania siħ, komunikacji, przyswajaę wartoĻci i uczyę siħ na miarħ swoich

moŇliwoĻci. Takie jest jego prawo.

Czym jest edukacja wþĢczajĢca dla szkþ oglnodostħpnych?

Jest nowym, powaŇnym wyzwaniem, zaproszeniem do rozwoju, pogþħbionej refleksji

nad ksztaþtem i funkcjonowaniem caþej szkoþy.

W jakim kierunku zmierzamy? Co dla nas jest waŇne? Czy chcemy byę jedynie sprawnie

dziaþajĢcĢ instytucjĢ uczĢcĢ, nastawionĢ na przekaz wiedzy, wyniki, rankingi, rywalizacjħ? Czy

obejmujemy jako szkoþa naszĢ troskĢ kaŇde dziecko, jego godnoĻę, wartoĻę, niepowtarzalnoĻę?

Czy wspieramy jego rozwj, troszczymy siħ o relacje i emocje pomiħdzy wszystkimi uczestnikami

procesu ksztaþcenia i wychowania: nauczycielami, uczniami, rodzicami i caþym Ļrodowiskiem?

Czy tworzymy w szkole Ļrodowisko przyjazne dla rozwoju jej uczniw, w ktrym rŇne dzieci

o rŇnym potencjale, w rŇnych dziedzinach znajdĢ dla siebie ofertħ chociaŇby w formie zajħę

pozalekcyjnych? Czy budujemy wsplnotħ szkolnĢ opartĢ o wartoĻci, w ktrej najwiħkszĢ

wartoĻciĢ jest kaŇda, niepowtarzalna osoba?

ObecnoĻę dzieci niepeþnosprawnych w szkoþach obnaŇyþa te tendencje.

Czym jest dla nauczyciela ?

Zaproszeniem do osobistego i zawodowego rozwoju. Konfrontuje jego postawy i nastawienia

do osb niepeþnosprawnych, a wþaĻciwie do konkretnego ucznia, testuje jego gotowoĻę do zmian,

zachħca do wspþpracy z innymi w szkole i poza niĢ, z poradniami psychologiczno-

pedagogicznymi, szkoþami specjalnymi, integracyjnymi. Poprzez obecnoĻę tych uczniw w klasie

nauczyciel dostrzega, Ňe nauczanie nie sprowadza siħ jedynie do dziaþaı, ktrych celem jest rozwj

poznawczy, ale posiada gþħboki wymiar emocjonalny, a zatem nauczyciel powinien nawiĢzaę

pewnĢ relacjħ terapeutycznĢ. Nie sposb oddzielię wychowania i nauczania od systemu wartoĻci,

ktry jest fundamentem wszystkich naszych dziaþaı. Nauczyciel, tak jak rodzice, musi uczyę

odrŇniaę dobro od zþa, prawdħ od faþszu, prosię o pomoc i udzielaę pomocy, rozwiĢzywaę to co

jest do rozwiĢzania i godzię siħ z tym, czego nie moŇemy zmienię, uczyę pokory, zmagania siħ z

cierpieniem. Dobry nauczyciel uczy rwnieŇ marzyę, a nastħpnie zmieniaę swoje marzenia w

rzeczywistoĻę. Uczy nadziei.

Czym jest edukacja wþĢczajĢca dla dzieci peþnosprawnych i ich rodzicw?

OkazjĢ do uczenia siħ ánormalnoĻciÑ- bo dzieci niepeþnosprawne sĢ w naszym otoczeniu i mamy

siħ uczyę relacji z nimi, mĢdrze udzielaę pomocy, wspieraę a nie wyrħczaę, odczytywaę mĢdrze

ich potrzeby, tþumaczyę trudniejsze rzeczy, zachħcię do wspþpracy, zatrzymaę siħ nad innoĻciĢ

drugiego. Wzajemne obcowanie jest naturalnĢ sytuacjĢ do uczenia siħ siebie, lepszego poznania

swoich mocnych i sþabych stron. Dla wszystkich uczestnikw procesu wþĢczania nie bħdzie

to jednorazowy gest, akt, dziaþanie ale szansa na wzrastanie w czþowieczeıstwie.

Czym jest wþĢczanie dla rodzicw dzieci niepeþnosprawnych?

Codzienna konfrontacja z innoĻciĢ jest dla rodzicw bardzo trudna. DoĻwiadczanie odrzucenia

w rŇnych sytuacjach moŇe ranię. Czy jesteĻmy gotowi stawię czoþo, wyjĻę do innych, dzielię siħ

niepeþnosprawnoĻciĢ swojego dziecka jak darem? Warto pamiħtaę, Ňe takŇe rodzice dziecka

peþnosprawnego natrafiajĢ na niezrozumienie i doĻwiadczajĢ poraŇek. Rozczarowania i zawody sĢ

wpisane w nasze Ňycie ale istotne jest jak z nich wychodzimy- mocniejsi czy zniszczeni.

Nauczyę siħ Ňyę z niepeþnosprawnoĻciĢ swojego dziecka to przyjĢę z godnoĻciĢ to, czego nie mogħ

zmienię Î jego niepeþnosprawnoĻci. Ale przecieŇ mogħ wpþywaę, zmieniaę bliŇsze i dalsze

Ļrodowisko, by þatwiej byþo mu w nim Ňyę. Bħdzie to najlepszy sposb pomocy. A wiħc nowe,

realne zadanie: pozyskaę innych do wspþpracy, rozszerzyę krĢg ludzi Ňyczliwych, uczyę

rozumienia drugiego, jeŇeli chcesz byę rozumiany, proszenia o pomoc, wdziħcznoĻci za okazanĢ

pomoc, wzajemnego szacunku, dzielenia siħ z innymi tym, co mam, jak rwnieŇ przyswajanie

niezbħdnej wiedzy o otaczajĢcym Ļwiecie.

Czy szkoþa jest tym miejscem, gdzie uczy siħ wartoĻci, wychowuje do czþowieczeıstwa, czy

zaledwie przekazuje wiedzħ?

Kiedy w ksztaþceniu dzieci w szkoþach postawimy na wychowanie w duchu wartoĻci i troskħ

o rozwj wsplnoty szkolnej, wwczas kaŇdy uczeı i nauczyciel bħdzie siħ tam dobrze czuþ

i chħtnie tu przychodziþ.

Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogiczne

Pracownia Wspomagania Rozwoju i Integracji

Tylko w takiej atmosferze, przy takim nastawieniu, kaŇde dziecko moŇe ástawaę siħÑ ,ÑbyęÑ,

áchcieęÑ, pomimo doĻwiadczanych rŇnic, a wþaĻciwie te rŇnice dodatkowo mogĢ wzbogacię

spoþecznoĻę szkolnĢ.

Dziecko niepeþnosprawne bħdzie wymagaþo zrozumienia, wsparcia i pomocy w procesie

wychowania i nauczania zaleŇnie od jego indywidualnych potrzeb, ale zawsze niezaleŇnie w jakiej

formie bħdzie realizowaþo naukħ: w szkole specjalnej, integracyjnej czy oglnodostħpnej.

To gwarantuje prawo oĻwiatowe, jednoczeĻnie zabezpiecza Ļrodki finansowe w ramach subwencji

(RozporzĢdzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 grudnia 2006 r. - w sprawie sposobu

podziaþu czħĻci oĻwiatowej subwencji oglnej dla jednostek samorzĢdu terytorialnego w roku

2007).

W myĻl rozporzĢdzenia MENiS z 18.01. 2005 r. dyrektor szkoþy jest Î zobowiĢzany do

zorganizowania odpowiednich warunkw zgodnie z zaleceniami zawartymi orzeczeniu o potrzebie

ksztaþcenia specjalnego, dostosowania programu do indywidualnych potrzeb i moŇliwoĻci ucznia,

dodatkowe zajħcia rewalidacyjne (2 godz. tygodniowo, wynika to z planu nauczania dla szkoþy

specjalnej).

Dyrektor ma zadbaę, poprzez wþaĻciwy nadzr, o relacjħ ucznia niepeþnosprawnego ze

Ļrodowiskiem rwieĻniczym. Nie jest to ani takie oczywiste, ani proste i czħsto pozostaje

formalnym zapisem. Dyrektorzy tþumaczĢ siħ brakiem specjalistw, niekompetencjĢ nauczycieli

niekorzystnymi warunkami lokalowymi, niechħtnie chcĢ siħ zmierzyę z nowymi wyzwaniami.

Potrzeba czħsto znacznej determinacji rodzicw dzieci niepeþnosprawnych, ktrzy na

przekr licznym przeciwnoĻciom decydujĢ siħ na umieszczenie dziecka w szkole oglnodostħpnej.

UpatrujĢ w tym szansħ na peþniejszy rozwj swoich dzieci. Czy staniemy siħ ich

sprzymierzeıcami? DoĻwiadczenia pokazujĢ, iŇ integracja szkolna umoŇliwia peþniejsze

áuczestnictwoÑ w Ňyciu dorosþym oraz sþuŇy podniesieniu motywacji mþodego czþowieka.

Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogiczne

Pracownia Wspomagania Rozwoju i Integracji

Edukacja włączająca - jej cele, oczekiwania i rezultaty.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: