04. Ciężkie czasy legionera (tekst).pdf

CI Ħņ KIE CZASY LEGIONERA

Ci ħŇ kie czasy legionera, raz, dwa, trzy,

Los go gn ħ bi jak cholera, raz, dwa, trzy,

Robi ę du Ň o, a je Ļę mało,

Maszerowa ę jak przystało, raz, dwa, raz, dwa, trzy.

Druh – karabin ci ĢŇ y w dłoni, raz, dwa, trzy,

Bagnet o łopatk ħ dzwoni, raz, dwa, trzy.

A przy boku ładownica

I manierka powiernica, raz, dwa, raz, dwa, trzy.

Komendanci rano wstaj Ģ , raz, dwa, trzy,

ņ ołnierzowi spa ę nie daj Ģ , raz, dwa, trzy,

Ledwie Ļ zd ĢŇ ył wci Ģ gn Ģę gacie,

Ju Ň na pole smaruj bracie, raz, dwa, raz, dwa, trzy.

Dawniej były lepsze czasy, raz, dwa, trzy,

Bo jadało si ħ kiełbasy, raz, dwa, trzy,

Nim znów wróc Ģ czasy syte,

To odwalisz dawno kit ħ , raz, dwa, raz, dwa, trzy.

Chlebu Ļ daj Ģ nam człowiecze, raz, dwa, trzy,

Co si ħ z starych trocin piecze, raz, dwa, trzy,

Rzadkiej zupki si ħ napijesz

I dzie ı cały o tym Ň yjesz, raz, dwa, raz, dwa, trzy.

Z czego robi Ģ nasz Ģ kaw ħ , raz, dwa, trzy,

To zupełnie nieciekawe, raz, dwa, trzy,

Mi ħ so za Ļ te Ň drwi z człowieka,

Bo dr Ň y, miauczy albo szczeka, raz, dwa, raz, dwa, trzy.

Rano ę wicz Ģ nas po szwedzku, raz, dwa, trzy,

Cały dzionek po niemiecku, raz, dwa, trzy,

A po polsku je Ļę nam daj Ģ ,

Tak to bracie nas kiwaj Ģ , raz, dwa, raz, dwa, trzy.