Randki z piekła - 4 Lynsay Sands - Metamorfoza.pdf - E-booki - rusalka288

LYNSAY SANDS

METAMORFOZA

K róliczek. - Obrzydzenie, jakie John Heathcliffe wyraził w

tym słowie, sprawiło, że Claire Beckett aż przewróciła oczami,

jednocześnie płucząc i napełniając świeżą wodą pojemnik z klatki.

Jednak John nie skończył jeszcze narzekać: - Nie wiem, dlaczego nie

możemy...

- Owszem, wiesz dlaczego, John - napomniał Kyle Lockhart z

cierpliwością, którą Claire uznała za godną świętego. Nie podniósł

nawet głowy znad raportu. - Bo musimy działać zgodnie z procedurą

bezpieczeństwa. Robimy testy na zwierzętach, żeby mieć pewność, że

wszystko jest bezpieczne, zanim dopuścimy to choćby w pobliże

ludzi.

Claire podeszła z powrotem do klatki i zerkając na Johna,

odnotowała poirytowanie na jego twarzy. John najwyraźniej nie

doceniał cierpliwości Kyle'a, ale z drugiej strony podejrzewała, że

było niewiele rzeczy, które John w nim cenił. Wiedziała, że się

wściekał, bo doktor Cohen wybrał Kyle'a na szefa laboratorium. John

uważał, iż to on powinien nim zostać. Obaj kończyli właśnie pracę

nad swoimi doktoratami, więc ich wzajemne stosunki nabrały

pewnych cech rywalizacji, przynajmniej ze strony Johna. Kyle

najwyraźniej nie miał z tym problemów, ale w końcu to on był

szefem.

365

- Przeprowadziliśmy już testy na kilkunastu myszach i

szczurach, a teraz jeszcze na trzech królikach - zauważył ze

zniecierpliwieniem John, gdy Claire wkładała buteleczkę z powrotem

do klatki.

- Tak - przyznał Kyle. Tym razem podniósł wzrok znad

raportów i dodał z naciskiem: - I pierwsze dwa skończyły jako

miazga.

John uznał tę uwagę za mało istotną.

- Tylko pierwsze dwa i to jedynie dlatego, że napięcie było za

duże. Już to poprawiliśmy. Znamy dawkę na kilo. Możemy...

- Przeprowadzamy testy na króliku, John - powiedział

stanowczo Kyle. - A potem przeprowadzimy je na wiekszym

zwierzęciu, takim jak...

- Tak, tak - przerwał tamten niecierpliwie. - Przetestujemy to na

kilku królikach, potem na kilku kotach, potem na kilku psach, potem

na małpach, potem, potem, potem... Zestarzeję się, zanim w ogóle

zacz niemy testować na ludziach. O ile w ogóle tego dożyję -

powiedział z obrzydzeniem. - Jaki sens w ogóle testować na

zwierzętach? Nie mogą nam opowiedzieć, co czują. Nie rozumieją, co

im robimy, i nie potrafią zastosować się do poleceń i spróbować się

zmienić. Nie...

- Mogą nam powiedzieć, czy to jest bezpieczne, gdy przeżyją

cały zabieg - wyjaśnił krótko Kyle. – Mogą nam powiedzieć, do

jakich ewentualnych uszkodzeń doprowadził u nich zabieg, gdy

będziemy je badać przez następne kilka lat po testach.

- Lat - wymamrotał John. - Głupia, zachowawcza nauka.

366

- Tak - powiedział sucho John, zamykając teczkę i podnosząc

się z siedzenia. - Beznadzieja, co?

Claire zagryzła wargi, żeby stłumić parsknięcie, i uniosła

pytająco brwi, kiedy Kyle skierował na nią spojrzenie swoich

błękitnych oczu.

- Claire, muszę zanieść doktorowi Cohenowi najnowsze wyniki

badań naszych podopiecznych. Mogłabyś w tym czasie wyciągnąć

Tuptusia z klatki i go przypiąć? Zaczniemy zaraz, jak wrócę.

- Dobrze, Kyle. - Claire odwróciła się do klatki, a on podszedł

do drzwi laboratorium. Jej wzrok jednak natychmiast odszukał go w

prostokątnym lustrze na ścianie nad klatką. Zlustrowała go, ubranego

w długi biały fartuch. Wyglądał w nim strasznie seksownie.

Pomyślała, że nie miałaby nic przeciwko, żeby zabawić się z nim w

lekarza i pacjentkę. Ale wtedy jej spojrzenie padło na własne odbicie

i westchnęła na widok znajomej twarzy pod strzechą rudych włosów,

które zebrała w koński ogon. Nie raz i nie dwa mówiono jej, że jest

ładna, i była dość zadowolona ze swojego wyglądu, ale wydawało

się, że nie ma to dla Kyle'a żadnego znaczenia. Traktował ją raczej

jak kumpelkę albo młodszą siostrę niż jak kobietę.

- Dobrze, Kyle - zaczął ją złośliwie przedrzeźniać John. -

Dziękuję, Kyle. Przełóż mnie przez stół i...

- Wiesz co, John, potrafisz być czasem strasznym idiotą -

przerwała mu Claire i otworzyła klatkę z królikiem. Mówiła

znudzonym tonem, choć była poirytowana i zawstydzona. Gdyby

John wiedział, że ją zranił, zacząłby się zachowywać jak pies

ogrodnika. Wiedziała to z doświadczenia. Zrobił się strasznie

nieprzyjemny, od kiedy

367

nie przyjęła jego zaproszenia na kolację dwa miesiące temu. Uznał,

że odmówiła dlatego, że „robiła maślane oczy” do Kyle'a. Co było

prawdą, ale Claire nie miała pojęcia, skąd o tym wiedział.

- Chodź, Tuptuś - powiedziała pieszczotliwie i wyjęła białego

królika z klatki. - Nie ma się czego bać.

- Jasne - potwierdził John i podszedł do panelu kontrolnego

destabilizatora. - Napromieniujemy cię tylko destabilizatorem

molekularnym, który zamieni cię w breję.

Claire spojrzała na jego plecy i zamknęła drzwiczki do klatki, a

potem skupiła się na króliku. Gładząc go uspakajająco, powiedziała:

- Nie słuchaj go. Takie rzeczy nie zdarzają się już od dawna,

odkąd ustaliliśmy, że stosujemy za dużą moc. Nic ci nie będzie.

Niosąc królika do komory testowej, Claire nie przestawała

szeptać mu do ucha kojących bzdur. Niewielką komorę zbudowano

na środku szerokiej tylnej ściany laboratorium. Miała wielkość metra

kwadratowego, a jej przód i boki były wykonane ze specjalnego

szkła, przez które można było patrzeć. W środku czekał destabilizator

molekularny. Nie wyglądał dużo ciekawej niż zwykły rentgen, ale nie

wysyłał fotonów z interferencji magnetycznej.

Automatyczne drzwi rozsunęły się z szelestem przed Claire, a

potem zamknęły za nią z tym samym cichym odgłosem, ona zaś

podeszła z królikiem do stolika pod destabilizatorem. Położyła

Tuptusia na blacie i zzczęła go przypinać.

368

Randki z piekła - 4 Lynsay Sands - Metamorfoza.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: