Rysunek techniczny www.g2technika.republika.pl/info.html
Na tej stronie przypomnisz lub utrwalisz wiadomości i umiejętności z rysunku technicznego:
Podstawowe pojęcia i definicje.
Rysunek techniczny - jest niezbędnym elementem dokumentacji technicznej wytworu techniki, a dokładniej jest technicznym zapisem informacji konstrukcyjnych wszystkich elementów i zespołów wytworu. Dokumnetacja konstrukcyjna wytworu wraz z dokumentacją technologicznę oraz instrukcjami czynności kontrolnych, transportowych, konserwacyjnych i naprawczych stanowią stanowią pełna dokumentację techniczna wytworu. Bez tej dokumentacji niemozliwe jest uruchomienie procesu produkcyjnego.
Format arkusza rysunkowego - to znormalizowana wielkośc arkusza na jakim wykonany jest lub drukowany rysunek techniczny.
Podziałka (skala odwzorowania) - to iloraz wielkości zmierzonej na rysunku i wielkości rzeczywistej. Podziałka rzeczywista 1:1. Podziałki zwiekszające 2:1, 5:1, 10:1. Podziałki zmniejszające 1:2, 1:3, 1:200.
Podziałki
Zastosowanie
50:1
Fragmenty części lub bartdzo drobne części mechaniki precyzyjnej.
10:1
Drobne części.
5:1
Części o skomplikowanych kształtach.
2:1
Detale.
1:1
Detale, rysunki złożeniowe (zestawieniowe)małych urządzeń.
1:2
Duże elementy, duże rysunki zestawieniowe.
1:5
Rysunki zestawieniowe dużych maszyn.
1:10 i więcej
Rysunki budowlane.
Materiały i przybory rysunkowe - to głównie materiały papiernicze np. kalka techniczna, brystol, tusz kreślarski, przybory rysunkowe: ołówki, rapidografy, cyrkle, zerowniki, odmierzacze, krzywiki, liniały itd. W tym miejscu podkreślić należy, że współczesny rysunek techniczny opiera się całkowicie na kreśleniu komputerowym np. przy użyciu programu CAD.
Rodzaje rysunków technicznych.
Ze względu na sposób wykonania:
Odręczny szkic techniczny
Jest to rysunek odręczny, wykonany najczęściej na białym papierze. Szkic techniczny słuzy do wstępnego zapisu informacji technicznej. Nie musi spełniać wszystkich kryteriów rysunku technicznego. Najczęściej jest to rysunek nieskalowany.
Rysunek techniczny wykonawczy
Rysunek wykonawczy jest jednym z najważniejszych rysunków. Pozwala odtworzyć kształt przedmiotu z wymiarami. Zawiera informacje na temat dokładności wykonania wytworu, rodzaju materiału. Na rysunku wykonawczym znajdują się konieczne rzuty przedmiotu oraz wymagane przekroje. Rysunek wykonawczy musi być wyposażony w tabelkę rysunkową. Musi ona oprócz wielu koniecznych danych zawierać numer rysunku oraz wielkość podziałki. Numer rysunku powinien być zgodny z numerem części na rysunku zestawieniowym.
Rysunek techniczny złożeniowy
Rysunek złożeniowy jest przedstawieniem wytworu w całości. Na rysunku muszą być uwidocznione wszystkie części wytworu. W związku z tym w rysunkach złożeniowych stosuje się rzutowanie aksonometryczne i przekroje. Wszystkie części wytworu muszą być ponumerowane i opisane w tabelce rysunkowej. Na rysunku przedstawiono przekróje tylnej piasty koła rowerowego. Zwróć uwagę na to, że widoczne są wszysstkie części piasty.
Rysunek techniczny montażowy
Rysunek montażowy jak sama nazwa mówi pokazuje nam sposób mntażu wytworu techniki. Nie zawiera wymiarów wytworu (czasem zdarza się, że podane są wymiary gabarytowe).
Rysunek techniczny schematyczny
Rysunek schematyczny przedstawia zasadę działania urządzenia. W rysunkach schematycznych stosuje się daleko idące uproszczenia, a więc zawiera on symbolicznie przedstawione elementy układu, które wchodzą w skład okreslonego systemu funkcjonalnego. Do tej pory poznałeś rysunki schematyczne kinematyczne. W elektronice stosuje się rysunki schematyczne elektroniczne. Rysunkami schematycznymi są też schematy blokowe.
Formaty arkuszy rysunkowych
Format A0840 x 1189
Stosowany do kreślenia dużych rysunków zestawieniowych.
Format A1594 x 840
Stosowany do kreślenia rysunków zestawieniowych i aksonometrycznych.
Format A2420 x 594
Stosowany do kreślenia rysunków zestawieniowych podzespołów, rysunków detali, małych rysunków aksonometrycznych.
Format A3297 x 420
Stosowany do kreślenia rysunków detali, schematów.
Format A4210 x 297
Rodzaje linii rysunkowych
Rodzaj linii
Podstawowe zastosowanie
Linia ciągła bardzo gruba
Podstawowe zastosowanie: tabelka numeru rysunku, połączenia klejone, lutowane.
Linia ciągła gruba
Podstawowe zastosowanie: zarysy przedmiotów, kształty przekrojów, (wyjątkiem jest kład miejscowy, który kreślimy linią cienką), obramowanie arkusza rysunkowego, oznaczenie początku i konca załamania płaszczyzny przekroju, półka do numeru części w rysunku złożeniowym.
Linia ciągła cienka
Podstawowe zastosowanie: linia wymiarowa, linie pomocnicze odnoszące, znaki chropowatości powierzchni, tabelka tolerancji, kreskowanie przekrojów, osie otworów o średnicy mniejszej lub równej 12 [mm], linie odnoszace wrysunku złozeniowym.
Linia kreskowa cienka
Podstawowe zastosowanie: linie niewidoczne przedmiotu.
Linia punktowa cienka
Podstawowe zastosowanie: osie symetrii otworów o średnicy większej niż 12 [mm], linia podziałowa.
Linia dwupunktowa cienka
Podstawowe zastosowanie: rysowanie krańcowego połozenia elementu, środek cięzkości przedmiotu.
Linia dwupunktowa gruba
Podstawowe zastosowanie: oznaczenie rodzaju, sposobu obróbki cieplnej.
Linia cienka falista lub zygzakowata
Podstawowe zastosowanie: urwanie przedmiotu, przekrój czastkowy.
Metody i zasady wymiarowania figur płaskich
Wymiarowanie to wyrażenie pewnej wielkości w przyjetej jednostce wymiarowej i oznaczenie tego na rysunku w odpowiedni sposób. W technice wymiary podajemy zawsze w [mm]!
Elementy wymiarowania:
Wymiarowanie łańcuchowe
Wymiarowanie łańcuchowe charakteryzuje się tym, że wymiary układamy w tzw. łańcuchy wymiarowe (przykład łańcucha oznaczyłem czerwonym kolorem). Łańcucha wymiarowego nie wolno zamykać! Na rysunku zawsze podajemy wymiary gabarytowe przedmiotu.
Wymiarowanie bazy wymiarowej
Wymiarowanie bazy wymiarowej (od bazy wymiarowej) polega na podawaniu (kreśleniu) wszystkich
wymiarów równoległych od jednej wspólnej linni, krawędzi lub płaszczyzny.
W płaskim układzie wymiarowym współrzędnych prostokatnych są dwie wzajemnie prostopadłe bazy
wymiarowe.
W przypadku skaplikowanych przedmiotów dopuszcza się zastosowanie kilku baz wymiarowych.
Bazą nie może być linia kreślona pod kątem, jak również linia zakończona łukiem.
Pamietamy również o podaniu wymiarów gabarytowych przedmiotu.
Wymiarowanie mieszane
Wymiarowanie mieszane, jak wynika to z nazwy, polega na połączenu wymiarowania łańcuchowego z wymiarowaniem bazy wymiarowej i jest najtrudniejsze. Wymaga bowiem całkowitej kontroli na ilością i rodzajem wykreślonych wymiarów. Bardzo często podczas takiego wymiarowania wykorzystujemy symetryczność przedmiotów lub symetryczność ich części. Poniżej przykład wymiarowania mieszanego z wykorzystaniem osi symetrii. Zwróć uwagę na sposób wymiarowania otworów, ścięć oraz łuku.
Wymiarowanie poszczególnych elementów przedmiotów
Zasady ogólne
Wymiarowanie średnic
Liczbę wymiarową średnicy poprzedza się znaczkiem (fi) niezależnie od tego, czy srednice wymiaruje się w rzucie na płasczyznę równoległą do osi powierzchi wymiarowej, czy też w rzucie bocznym, w którym ta płaszczyzna jest przedstawiona w postaci okręgu. Nie piszemy znaku (fi) gdy średnicę podajemy symbolem np. d1 i przed oznaczeniem srednicy gwintu np. M 10.
Wymiarowanie promieni
Liczbę wymiarową promienia poprzedza się zawsze literą (R). Jeżeli środek promienia leży poza obszarem przedmiotu to należy zwymiarować jego połozenie względem tego przedmiotu.
Wymiarowanie zbieżności
Liczbę wymiarową promienia poprzedza się zawsze literą (R). Jeżeli środek promienia leży poza obszarem przedmiotu to należy zwymiarować jego położenie względem tego przedmiotu.
Wymiarowanie pochylenia
Pochylenie w rysunku technicznym można podawać tymi samymi metodami co zbieżność. Wymiar pochylenia poprzedza się znakiem pochylenia (kat ostry) i umieszcza przy powierzchni pochylonej, wierzchołkiem w stronę cieńszego końca przedmiotu.
Wymiarowanie elementów kwadratowych i sześciokątnych
Gdy element przedmiotu o przekroju kwadratowym lub sześciokątnym, znajduje się w takim położeniu, że jego ściany są prostopadłe do płaszczyzny rysunku, to wymiar podajemy tak, jak na rysunku powyżej. W przeciwnym wypadku do podania wymiaru uzywamy linii odniesienia.
Wymiarowanie ścięć krawędzi (tzw. faz).
Wszystkie trzy podane wyżej sposoby wymiarowania faz są dopuszczalne i powszechnie stosowane. Fazy wykonuje się w celu stępienia ostrych krawędzi przedmiotu.
Wybrane symbole i oznaczenia stosowane w rysunku technicznym. Symbole te wykorzystuje się podczas wymiarowania, jak również podczas tolerowania kształtu lub położenia powirzchni względem siebie.
Tolerancją wykonania- nazywamy dopuszczalne odstępstwo wykonania danego wymiaru, kształtu lub położenia powierzchni lub krawędzi względem siebie, od wymiaru nominalnego, który jest określony na rysunku technicznym. Wielkość tego odstępstwa określają tzw. odchyłki górna i dolna, które umiszcza się w postaci liczbowej lub przy pomocy odpowiedniego symbolu.
Przykłady różnych symboli stosowanych w rysunku technicznym:
Prostoliniowość
Współosiowość
Płaskość
Okrągłość
Kwadrat
Prostopoadłość
Nachylenie
Symetria
Równoległość
Przecinanie osi
Wyznaczony kształt zarysu
Wyznaczony kształt powierzchni
Rozwinięcie
Gwint metryczny
Średnica
Zastosowanie przekrojów i kładów w rysunku technicznym.
Przekrojemnazywamy przecięcie przedmiotu wyobrażeniową płaszczyzną w celu uwidocznienia kształtów (zarysów niewidocznych w rzucie). Przekrój wykonujemy przecinając przedmiot płaszczyzną, a następnie odrzucaqjąc część znajdującą się przed tą płaszczyzną. To co pozostało kreslimy zgodnie z metodą ME - rzutowanie Metodą Europejską.
Rodzaje przekrojów:
1. Jednopłaszczyznowy prosty pionowy,prosty poziomy.2. Wielopłaszczyznowy: - złożony, - schodkowy, - łamany, - poziomy, - pionowy.3. Półwidok - półprzekrój (dotyczy przedmiotów kołowo - symetrycznych).4. Przekrój cząstkowy.5. Kład miejscowy.6. Kład przesunięty oznaczony. Kad przesunięty nieonaczony.
Przykłady przekrojów:
...
ElNinio8