Pacjenci chodzący o kulach
Czasowe Stałe
- urazy kkd -amputacje
- odciążenie kkd - uszkodzenia nerwów
- po urazach kkg przy obwodowych (np. stopa
zaburzeniach równowagi opadająca
- zespoły bólowe - ataksja ruchowa
- u dzieci- jałowe martwice - zaburzenia równowagi
- uszkodzenia łąkotek - niedowłady
- chondromalacja rzepki - osteoporoza
- uszkodzenia mięśni (uraz - choroby wieku starczego
ścięgna Achillesa)
- urazy w obrębie stopy
- ostrogi piętowe
- hallux'y- operacyjne
Wysokość kul
Pacjent wyprostowany dotyka kulami podłoża. Lekko ugięte stawy łokciowe. Nie obciąża się nadgarstków (prawidłowe ułożenie dłoni na uchwycie kul)- zespół troczka. Kciuk w kontrze.
Chodzenie o kulach
1. Staw kolanowy
Kula w ręce po stronie urazu. W czasie chodu pacjent przenosi kulę razem z nogą chorą. Chód może być o jednej kuli lub o dwóch (jeśli pacjent nie czuje się komfortowo).
2. Staw biodrowy
Kula po stronie przeciwnej od urazu. W czasie chodu pacjent przenosi kulę razem z nogą chorą.
Chód o kulach po schodach
1. Wchodzenie
Chód rozpoczyna się od nogi chorej. Po wejściu na stopień, dostawia się nogę chorą z kulą.
2. Schodzenie
Chód rozpoczyna się od nogi chorej. Przenosi się ją z kulą na stopień niższy a następnie dostawia nogę zdrową.
TEMATY NA KONSPEKTY
1. Koordynacja ruchowa
2. Siła
3. Wytrzymałość
4. Szybkość
5. Zespoły bólowe kręgosłupa
6. Choroba niedokrwienna serca
7. Ćwiczenia oddechowe
8. Ćwiczenia dla osób niewidomych
9. Ćwiczenia przygotowujące do chodzenia o kulach
pietrucha.e