Heather Graham - Inne imię miłości.pdf - Heather Graham - Kryminał - edmund144

Heather Graham Pozzessere

Inne imię miłości

tłumaczyła Maria Zaleska

Rozdział 1

Tył rozpędzonego samochodu podskoczył i zarzucił jak szalony. Brad

próbował zapanować nad szewroletem, zaciskając wargi. Gdyby wyrzuciło

go poza dwupasmową drogę, wylądowałby w okolicznych bagnach, w

„bezkresnym morzu traw”, rozparzonym i podmokłym – istnym piekle na

ziemi, zapomnianym przez Boga. Podążał na zachód aleją Krokodyli –

szosą mającą po obu swoich stronach do zaoferowania znużonym

podróżnym jedynie ciągnące się kilometrami błota porośnięte trawą,

rozdzierający ciszę krzyk ptaka oraz złowrogie łypnięcia niezliczonych

gadów.

Nie było tu nigdzie ani budek telefonicznych, ani barów szybkiej

obsługi, ani stacji benzynowych. Nic, tylko bezkresne mokradła

Everglades.

Brad nienawidził mokradeł. Nie miało to teraz jednak najmniejszego

znaczenia.

Udało mu się w końcu zapanować nad samochodem. Zerknął szybko do

lusterka – Michaelson był wciąż z tyłu. Spostrzegł, że spod maski starego

szewroleta wydobywają się kłęby pary. Ze też, do cholery, nie mógł ukraść

jakiegoś lepszego wozu. Teraz, na tym kompletnym pustkowiu, przyszło

mu uciekać zdezelowanym gratem, który w każdej chwili gotów był się

rozkraczyć.

Pot zrosił mu czoło. Wiedział, że bez samochodu nie ma żadnych szans.

Michaelson dopadłby go w mgnieniu oka i zastrzelił jak kaczkę.

W silniku coś strzeliło i spod maski wydobył się ponownie ogromny

kłąb pary, przesłaniając widok na drogę. Brad wytężył wzrok – wydawało

mu się, że zobaczył w oddali, po lewej stronie, błotnistą drogę wiodącą na

południe. Zerknął znowu w lusterko i stwierdził, że Michaelson jest tuż za

nim.

Niespodziewanie skręcił gwałtownym zrywem w lewo. Koła zaczęły

buksować, a samochód zareagował wyciem na ten raptowny manewr.

Przedzierał się dalej przez coś, co trudno było nazwać drogą. Szorstkie

trawy siekły o karoserię i szyby, a bzykania owadów nie było w stanie

zagłuszyć nawet rzężenie przegrzanego silnika.

Nagle auto ugrzęzło w błocie. Brad zaczął szarpać z całej siły

kierownicą, dociskając rozpaczliwie pedał gazu do deski w nadziei, że uda

mu się wprowadzić pojazd w ruch. Koła kręciły się w miejscu, a szewrolet

ani drgnął.

Wyskoczył z samochodu. Czarne błocko przelało mu się przez buty,

mocząc wełniane skarpety, a następnie nogawki, aż po łydki.

Zamarł na moment i zaczął nasłuchiwać.

Usłyszał wyraźnie zbliżający się samochód Michaelsona,

odbezpieczanie broni, a następnie wystrzał. Tuż koło ucha przeleciała mu

ze świstem kula. Za chwilę jeszcze jedna, lądując z pluskiem w błocie –

Brad poczuł nieomal jej muśnięcie.

Zaczął uciekać. Niech to szlag trafi! Jego broń pozostała w miejscu

noclegu, razem z ciałem Taggarta. Ścigało go trzech facetów z gotową do

wystrzału bronią, a on nie miał przy sobie nawet pilniczka do paznokci.

Czyżby miał skończyć tak idiotycznie – w trakcie ucieczki, bez

możliwości stawienia jakiegokolwiek oporu, w obrzydliwym, rojącym się

od insektów, ponurym, zgniłym trzęsawisku?

Szedł z trudem dalej, grzęznąc w błocie. Nie zdążył ujść więcej niż

dwadzieścia kroków, gdy zgubił oba buty. Starał się biec, ale była to

śmiertelna męka. Tak naprawdę to zupełnie nie miał gdzie uciekać –

wszędzie dookoła były zarośnięte szuwarami bagna, w których roiło się od

grzechotników, węży koralowych, krokodyli oraz moskitów.

Kolejna kula przeleciała ze świstem tuż koło jego głowy. Poczuł na

policzku podmuch powietrza.

Zaczęło do niego powoli docierać, że zbliża się noc. Owady bzyczały

coraz głośniej; na niebie, nad horyzontem, zapłonęła krwistoczerwona

łuna. Spojrzał za siebie, by skontrolować sytuację. Jak okiem sięgnąć

widać było tylko morze traw – wysokich, ostrych jak szpilki, strzelistych

traw, których ukłucia czuł na dłoniach i policzkach. Indianie nazywają

trafnie tę zarośniętą szuwarami okolicę Bagnistą Krainą.

Brad usłyszał znowu śmiercionośny świst. Oddychał ciężko, czując

przy tym ostry ból, jakby go dźgano nożem. Płuca mu omal nie pękły, ręce

miał pocięte do krwi, ale brnął dzielnie dalej. Raptem zapadł się – i

wylądował w bagnie. Kopał nogami z całych sił, wywijał ramionami jak

wiatrak, pryskając dookoła błotem, aż w końcu z trudem wyszedł z

powrotem na brzeg. Odwrócił się na plecy, ledwo dysząc. Leżał otoczony

zewsząd szuwarami. Był ciekaw, czy wciąż go ścigają.

– Myślisz, żeśmy go trafili? – doszedł go z oddali cichy głos. Zdaje się,

że to był Suarez – najbardziej żądny krwi z nich wszystkich.

Ktoś zachichotał.

– Nieważne. Jeśli spudłowaliśmy, robotę dokończy za nas Stary

Dziadek Krokodyl.

– Cicho bądź. Musimy spróbować wpakować mu kulę prosto w łeb, a

nie liczyć na krokodyla – wycedził lodowatym tonem Michaelson, który

miał zawsze kamienną twarz i nigdy się nie śmiał.

Zachodzące słońce pokryło karmazynowym całunem rozciągające się

wokół moczary. Brad, tłumiąc jęk, dźwignął się z ziemi resztkami sił i

zaczął znowu uciekać, ciężko dysząc. Miał uczucie, że przy każdym

wdechu płuca wypełniają mu się czerwonym wilgotnym powietrzem.

Wszystko wokół było czerwone: szuwary, a nawet czapla, która

przycupnęła samotnie na leżącym w oddali drzewie.

Znowu rozległ się strzał.

Brad poczuł ostry przeszywający ból w skroni. Dotknął odruchowo

głowy. Jego palce były całe we krwi – równie czerwonej jak otaczający go

świat.

Biegł dalej, zataczając się. Miał wrażenie, że owady bzyczą coraz

głośniej. Nie słyszał już żadnych głosów ani śmiechu. Spojrzał w górę –

słońce już prawie zaszło. Zaczęło się ochładzać i pojawił się lekki

wiaterek.

Przeszył go zimny dreszcz.

Gdy zapadnie noc, zrobi się ciemno jak w grobie. Węże, gady, ptaki i

dzikie orchidee spowije hebanowa, nieprzenikniona czerń.

Na razie na horyzoncie rozwieszały się wciąż pasma różu, złota i

ognistej czerwieni. Brad nie był jednak w stanie ich dojrzeć. Zrobiło mu

się bowiem ciemno przed oczami, a dźwięki docierały do niego jak przez

mgłę. Czuł, że powoli zaczyna tracić kontakt z rzeczywistością. Zdawał

sobie sprawę, że jeśli przewróci się tu gdzieś nieprzytomny, może nie

przeżyć nocy. Prawdopodobnie utonie w bagnie albo padnie łupem

okrutnych drapieżników czy też krwiożerczych pijawek, od których roiło

się na grzęzawisku.

Heather Graham - Inne imię miłości.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: