STRUNOWCE WODNE.doc

(59 KB) Pobierz
STRUNOWCE WODNE

                                                          STRUNOWCE WODNE

                                            

                                                  Typ: CHORDATA (STRUNOWCE)

Cechy wyróżniające:

-          funkcję hydraulicznego szkieletu osiowego pełni struna grzbietowa (zwykle tylko u postaci larwalnych bądź w formie szczątkowej u postaci dorosłych)

-          współdziałają z nią seryjne bloki mięśniowe (miomery) oddzielone kolagenowymi przegrodami (myosepta)

-          pierwotnie pływają dzięki bocznym undulacjom ciała mającego oddział za odbytem uchodzącym po stronie brzusznej (ogon)

-          centralny układ nerwowy ma postać grzbietowej cewki nerwowej

-          ścianę gardzieli przebijają szczeliny skrzelowe (pierwotnie 7) lub ich pochodne (przynajmniej u embrionów)

 

                                           Podtyp: CEPHALOCHORDATA (BEZCZASZKOWCE)

 

Cechy wyróżniające:

-          brak wyodrębnionego oddziału głowowego (cefalizacji) i ochronnych pokryw ciała

-          struna grzbietowa i cewka nerwowa u postaci dorosłej rozciągają się na cała długość ciała o lancetowatym kształcie

-          bocznie spłaszczone miomery o kształcie litery V skierowanej otwartą stroną do ogona.

 

Pochodzenie ewolucyjne:

-          strunowce występują od wczesnego kambru>> ich pochodzenie ewolucyjne pozostaje nieznane

-          pokrewieństwa molekularne sugerują, że są pierwotniejsze od półstrunowców i szkarłupni, tradycyjnie uważanych za najbliższych ich krewniaków wśród bezkręgowców.

 

LANCETNIK (BRANCHIOSTOMA/ AMPHIOXUS)

-          bezczaszkowce są reprezentowane przez nieliczne podobne do siebie gatunki, żyjące w osadach dennych płytkich morskich wód przybrzeżnyh

-          lancetniki są filtratorami zbierającymi drobiny pokarmu rzęskami w gardzieli>>> przez liczne szpary skrzelowe woda przepływa z gardzieli do otaczającej ją jamy atrium i wypływa wspólnym ujściem na zewnątrz

-          brzuszne, kurczliwe naczynie krwionośne jest prawdopodobnie homologiczne sercu kręgowców

-          narządy wydalnicze typu protonefrydiów filtrują płyn z jamy ciała (a nie krew jak u reszty strunowców)

-          jelito ma ślepą odnogę (caecum prawdopodobnie homologiczne wątrobie kręgowców) do której wydzielane są enzymy trawienne

-          lancetniki są rozdzielnopłciowe>> liczne seryjne gonady po bokach ciała wyrzucają gamety do atrium

-          postać młodociana jest podobna do dorosłej, lecz wyraźniej asymetryczna

 

                                                Podtyp: VERTEBRATA (KRĘGOWCE)

Cechy wyróżniające:

-          dzisiejsze mają dobrze rozwinięte narządy zmysłu (co najmniej kapsuły nosowe, parę oczu, narząd linii nabocznej i ucho wewnętrzne- narząd równowagi) i obsługujący je oddział centralnego układu nerwowego (mózg)

-          chrzęstny lub kostny szkielet wzmacniający głowę (czaszka) i strunę grzbietową (kręgosłup) ma seryjną budowę>>> stosownie do układu szczelin skrzelowych (łuki skrzelowe) i miomerów (kręgi)

 

                                            Gromada: AGNATHA (BEZSZCZĘKOWCE)

 

Cechy wyróżniające:

-          struna grzbietowa nie zanika u dorosłych postaci

-          dzisiejsze nie mają szkieletu mineralnego

-          otwór gębowy jest uzbrojony rogowymi zębami

-          szczeliny skrzelowe przekształcone w umięśnione worki a kapsuły nosowe otwierają się pojedynczym nozdrzem na szczycie głowy

-          dziś reprezentowane są przez 2 reliktowe grupy

 

ŚLUZICE (MYXINIDA)

-          są niezdolne do osmoregulacji i żyją tylko w pełnosłonych morzach

-          żywią się zdechłymi rybami wyżerając ich tkanki rogowym aparatem gębowym>> zwierzę wgryza się w ciało ofiary i zawiązuje giętkie ciało w supeł>>> dzięki wydzielaniu obfitego śluzu na powierzchni ciała supeł przesuwany jest w stronę głowy, gdzie odpycha głowę śluzicy i wyrywa kawałek pokarmu

-          u niektórych gatunków liczne worki skrzelowe uchodzą osobnymi ujściami, u innych wspólnym

-          być może są potomkami wymarłych konodontów

 

MINOGI (PETROMYZONIDA)

-          Mają kanaliki nerkowe umożliwiające bytowanie również w wodach słodkich

-          Pasożytują na rybach czepiając się przyssawką, w związku z tym przewód nosowy jest odcięty od gardzieli

 

Pochodzenie ewolucyjne:

-          bezszczękowce są dziś grupą reliktową

-          szczyt swojego rozwoju przeżyły we wczesnym paleozoiku>> kiedy reprezentowały je liczne formy ze złożonym  aparatem gębowym z fosforanowych ząbków bądź o ciele okrytym fosforanowymi łuskami zlanymi zwykle w tarcze.

-          W ich obrębie uformowała się  tkanka kostna i parzyste płetwy piersiowe, odziedziczone następnie przez ryby

-          Do okresu karbonu dotrwały tylko pozbawione szkieletu mineralnego formy wyjściowe dla dzisiejszych śluzic i minogów

-          Pochodzenie bezszczękowców nie zostało dotąd udokumentowane znaleziskami szczątków kopalnych.

 

                                                            Gromada: PISCES (RYBY)

 

Cechy wyróżniające:

-          pierwszy łuk skrzelowy jest przekształcony w szczęki (wraz z wyżej stojącymi gromadami kręgowców ryby są więc szczękowcami)

-          po brzusznej stronie ciała mają 2 pary płetw (prócz odziedziczonych po bezszczękowcach płetw nieparzystych) i parę nozdrzy

-          powierzchnię ciała chronią fosforanowe łuski pokryte nabłonkiem i wydzielane od zewnątrz przez nabłonek (zewnętrzna warstwa lita emalii) i tkankę (ekto)mezodermalną od dołu (warstwa dentyny z wypustkami komórek i/lub kości zawierającej całe komórki)

-          impregnacji fosforanem wapnia podlegać może również szkielet pierwotnie chrzęstny, czyli kręgosłup, puszka mózgowa, łuki skrzelowe i szkielet płetw

-          łuski uzbrajające szczęki tracą okrywę nabłonka (wyrzynają się) stając się nierosnącymi już odtąd zębami, pierwotnie część z nich w postaci spiral zębowych

-          lokomocja ryb podobnie jak pierwotniejszych strunowców, polega na sinusoidalnym wyginaniu ciała w wyniku przemieszczania się do tyłu asymetrycznej fali pobudzenia mięśniowego>>> u ryb szybko pływających boczne ruchy ciała ograniczone są do części ogonowej, a tułów jest silnie umięśniony i sztywny

 

Pochodzenie ewolucyjne:

-          Szczękowce wywodzą się prawdopodobnie z wymarłych bezszczękowców

-          Osteostraci, które miały już tkankę kostną w łuskach i tarczach głowowych, płetwę ogonową z kręgosłupem w górnym płacie (jak u dzisiejszych rekinów)>>> zaczątkowe płetwy piersiowe i 2 płetwy grzbietowe typowe dla pierwotnych ryb

-          Nie wiadomo jak doszło do przekształcenia pierwszego łuku skrzelowego w szczęki i uformowania się parzystych nozdrzy

-          Niewątpliwe szczękowce akantody znane są od syluru>>> miały drobną, grubą łuskę, spirale zębowe i kostne kolce na przedniej krawędzi parzystych i nieparzystych płetw>>> bliskimi ich krewniakami sa dzisiejsze rekiny

 

                     Podgromada: CHONDRICHTHYES (CHRZĘSTNOSZKIELETOWE)

 

Cechy wyróżniające:

-          ciało pokryte drobnymi łuskami bez emalii

-          szkielet czaszki i kręgosłup chrzęstne, skostniałe zwykle w niewielkim stopniu

-          zastawka spiralna w jelicie tylnym

-          zazwyczaj dobrze rozwinięty jest zmysł elektryczny

-          liczne spirale zębowe na krawędzi szczęk; zęby stale się wyrzynają i sa wymieniane

-          mają od 5 do 7 par otwartych szczelin skrzelowych>> poprzedzająca je pierwotnie para szczelin jest zredukowana do okrągłego otworu (tryskawka)

-          umiejscowione na spodniej stronie głowy szczęki mogą się niemal symetrycznie rozwierać i wysuwać do przodu dzięki zawieszeniu stawu szczękowego na szkielecie kolejnego zmodyfikowanego łuku skrzelowego (gnykowego)

-          samiec ma narząd kopulacyjny na płetwie brzusznej

-          pierwotnie ryby chrzęstnoszkieletowe i zrosłogłowe skłądają bogate w żółtko jajo, zapłodnione w trakcie wcześniejszej kopulacji, w ochronnej kapsule

-          niektóre rekiny są żyworodne>> u tych gatunków w jajowodzie tworzy się „łożysko żółtkowe” zaopatrujące embrion w substancje pokarmowe>> osobnik który dojrzeje jako pierwszy zjada pozostałe zarodki z miotu

-          nie mają żadnego narządu hydrostatycznego (płuc czy pęcherza pławnego) i unoszą się w toni wodnej tylko wtedy, gdy płyną

-          wykorzystują płetwy piersiowe jako skrzydła- do szybowania (rekiny) lub aktywnie nimi poruszając (płaszczki)>>> pewnym wspomożeniem bywa podwyższona zawartość tłuszczu w ciele zwiększająca jego wyporność

-          dzięki wysokiemu stężeniu mocznika w płynach ustrojowych (mniej toksyczny od amoniaku) ograniczona jest konieczność aktywnej osmoregulacji

-          nadmiar soli usuwany jest z organizmu przy pomocy gruczołu solnego znajdującego się w przewodzie pokarmowym niedaleko odbytu

-          skrzela nie są przepuszczalne dla jonów ani dla mocznika.

-          Bardziej pierwotną spośród dwu dzisiejszych grup ryb chrzęstnoszkieletowych są REKINY (SELACHII) >>> w większości są szybko pływającymi drapieżnikami, 2 formy są planktonożerne i używają blaszek skrzelowych do filtracji krillu>>> ostre łuski funkcjonują jako turbulatory opływu wody podczas pływania

-          PŁASZCZKI (BATOIDEI)  mają ciało grzbietobrzusznie spłaszczone>>> szczeliny skrzelowe wraz z otworem gębowym znajdują się po brzusznej stronie>>>podczas spoczywania na dnie do oddychania wykorzystywana jest więc tryskawka>>> większość płaszczek pędzi denny tryb życia – przysypane piaskiem czatują na ofiary

-          Są jednak i ogromne formy planktonożerne (MANTA) stale pływające dzięki wykorzystywaniu brzegów spłaszczonego ciała jako skrzydeł do podwodnego lotu

 

Pochodzenie ewolucyjne:

-          pierwsze rekiny miały kostne kolce płetwowe i spirale zębowe, jak poprzedzające je akantody, i podobną do  nich formę ciała

-          odmienna była budowa ich łusek a spirale zębowe nie kostniały u nasady zębów

-          ostre zęby zdolne do rozcinania i wielkie rozmiary ciała są niedawnym osięgnięciem ewolucyjnym

-          stosunkowo niedawno w czasie geologicznym z rekinów uformowały się płaszczki, które zastąpiły bardziej pierwotne ryby o podobnych przystosowaniach

 

                                            Podgromada: HOLOCEPHALI (ZROSŁOGŁOWE)

Cechy wyróżniające:

-          górna szczęka jest sztywno złączona z czaszką a spirale zębowe przekształcone w płyty

-          poza płytami zębowymi szkielet mineralny jest zredukowany

-          szpary skrzelowe mają wspólną pokrywę

-          ogon wężowy z symetryczną wąską płetwą

-          pływają posługując się płetwami piersiowymi jak skrzydłami

-          samce mają narząd chwytny na głowie i narząd kopulacyjny na płetwach brzusznych

 

Pochodzenie ewolucyjne:

-          dziś zrosłogłowe reprezentowane są przez nieliczne, wyłącznie głębinowe, oceaniczne CHIMERY (CHIMAERIDA) które są reliktem dawnego zróżnicowania anatomicznego i ekologicznego

-          w erze mezozoicznej chimery występowały nawet w rzekach>>> ich krewniakami były ogromne dewońskie plakodermy o głowach pokrytych tarczami kostnymi

 

                                                 Podgromada: SARCOPTERYGII

Cechy wyróżniające:

-          pierwotne cechy tych ryb to jeden lub dwa uchyłki jelita przedniego wypełniane połykanym powietrzem i służące do wchłaniania zeń tlenu (płuca)

-          umięśnione nasady płetw piersiowych

-          duże łuski bez emalii

-          jamy nosowe otwierające się do wnętrza pyska (choanae)

-          w rozwoju występuje stadium kijanki z zewnętrznymi skrzelami

-          te i wyżej stojące ryby mają kilka łuków skrzelowych przykrytych jednym, ruchomym wieczkiem (powstało niezależnie od chimer)>> ruchy wieczka wymuszają przepływ wody przez skrzela

-          po chrzęstnoszkieletowych przodkach odziedziczyły 2 płetwy grzbietowe i zastawkę spiralną w jelicie tylnym

 

Pochodzenie ewolucyjne:

-          dziś reprezentowane są przez 2 reliktowe grupy:

-          TRZONOPŁETWE (CROSSOPTERYGII)>>> reprezentuje jedyny żyjący gatunek LATIMERIA (z rodzaju Latimeria)>>> żyjący w wodach głębinowych dookoła wysp Komorów>>> przystosowanie do tego trybu życia rozpoczęło się już w końcu dewonu>> polegało najpierw na przejęciu funkcji lokomotorycznych przez płetwy brzuszne, odbytową i tylną płetwę grzbietową, których umięśnione człony upodobniły się do płetw piersiowych, gdy tymczasem ogon przybrał symetryczny rombowy kształt>>> później płuca zatraciły funkcje oddechowe i ich wnętrze zapełniło się  tkanką łączną, a otoczenie tłuszczową>>> nie ma też stadium larwalnego (latimeria jest żyworodna)>>>>przodkowie linii rozwojowej latimerii z wcześniejszej części dewonu mieli asymetryczną płetwę ogonową i spirale zębowe>>>żyli w płytkich wodach z deficytem tlenu a płetw piersiowych i brzusznych używali do pełzania po lądzie>> z nich powstały płazy

-          DWUDYSZNE (DIPNOI)>>> obejmują zaledwie 3 rodzaje, każdy na innym z kontynentów powstałych z rozpadu Gondwany>> wszystkie cechują się płytami zębowymi służącymi do miażdżenia muszli mięczaków>>> przystosowały się do życia w zbiornikach słodkowodnych o okresowo ograniczonej dostępności rozpuszczonego w wodzie tlenu (australijski Neoceratodus), czy wręcz wysychających>> przetrwanie suszy umożliwia zdolność zagrzebywania się w mule i tworzenie swoistego kokonu

 

          Podgromada: ACTINOPTERYGII (PROMIENIOPŁETWE, KOSTNOSZKIELETOWE)

 

Cechy wyróżniające:

-          ryby o szkielecie częściowo lub całkowicie zwapniałym

-          pierwotnie mają jedną płetwę grzbietową i łuski z emalią, z ewolucyjną tendencją do cienienia lub zamiany w kostn...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin