2009_czarna_wolga.pdf

Czarna Wołga

Poniższa przygoda przygotowana jest pod Świat Mroku

i na takiej też mechanice została oparta, ale nic nie stoi

na przeszkodzie by zaadaptować tą historię do jakie-

gokolwiek RPG rozgrywającego się we współczesnym

świecie, gdzie występują, choćby marginalnie, elemen-

ty nadprzyrodzone (Zew Cthulhu, Kult, Unknown Ar-

mies itp.). Inspiracją do stworzenia tej przygody były

miejskie legendy, głównie polskie, takie jak tytułowa

czarna Wołga, złodzieje dzieci czy nawiedzone domy.

trospekcja, w której gracze dowiadują się, co będzie

ich zadaniem.

Druga część to polowanie – gracze próbują zloka-

lizować istotę po pozostawionym przez nią śladzie.

Tutaj gra może toczyć się wieloma torami, gdyż każ-

da postać może wykorzystać swoje koneksje i umie-

jętności, by przybliżyć całą drużynę do celu. W końcu

znajdują winnego, na którego – jak w dobrym krymi-

nale przystało - wskazują wszystkie ślady. Rozdział

kończy się w momencie, gdy gracze są przekonani

o tym, że znaleźli potwora. Wkrótce jednak okazuje

się, że winnym wcale nie jest osoba, którą typowali.

Część trzecia to zemsta . Gracze dowiadują się, jak

unicestwić istotę. Głównym motywem tej części sesji

będą kluczowe decyzje, wątpliwości i determinacja

postaci, a przede wszystkim życiowy wybór, przed

którym zostaną postawione.

Nastrój: Zmienny. Przygoda zaczyna się nieco rado-

śnie i beztrosko by wskoczyć w bardziej ponure kli-

maty, przejść przez desperackie poszukiwania, a za-

kończyć się niepewnością.

Temat: Zemsta. Każdy, kto doświadczył czegoś tak

strasznego, jak zabójstwo dziecka, wypełniony jest zło-

ścią. Jeżeli do tego dodamy, że winny nie został, i pew-

nie nigdy nie zostanie, ukarany – odpłacenie za krzyw-

dy może wydawać się drogą do uspokojenia duszy.

O czym jest przygOda

W mieście żyje istota, która żeruje na małych dzie-

ciach - co roku dokładnie o tej samej porze zostaje

odnalezione martwe dziecięce ciało. Policja i władze

miasta, znajdując się pod tajemniczym wpływem rze-

czonej istoty, zawsze wyciszają sprawę, więc wiedzą

o niej nieliczni. Gracze wcielają się w postaci skrzyw-

dzone przez tego potwora, próbują go odszukać oraz

powstrzymać.

skrótOwy przebieg

Scenariusz składa się z trzech wydzielonych części.

Pierwsza z nich to zanęta – wprowadza graczy w ich

postaci i sytuację dookoła. Gracze nie wiedzą jesz-

cze o istocie ani swoim przyszłym celu. Momentem

przełomowym jest spotkanie z istotą, kiedy ta próbuje

pozbyć się ciała dziecka, oraz następująca potem re-

ŚwiaT gry

Miejscem gry może być dowolne miasto w Polsce,

przez które przepływa większa rzeka, a rzecz dzie-

je się tuż po przemianach ustrojowych, w 1990 roku.

Gracze wcielają się w członków rady miejskiej, gdzie

poza typowymi zajęciami rajców zasiadają także

w komisji ds. modernizacji miejskiej oczyszczalni

ścieków.

Jeżeli gracze i mistrz spotykają się na sesję w mie-

ście, które pasuje do powyższych wymagań, to bar-

dzo ciekawym zabiegiem będzie umieszczenie akcji

przygody właśnie tam. Fakt, że gracze znają miasto,

w którym rozgrywa się przygoda, doda autentycz-

ności postaciom rajców miejskich, pozwoli głębiej

zanurzyć się w świat – będą chociażby wiedzieć, jak

wygląda i gdzie mieści się ratusz. Jeżeli gracze będą

mieli na to ochotę, pozwól im pobawić się trochę zna-

jomością miasta – gdzie i jak postaci mieszkają? Jak

dojeżdżają do pracy? Co robią po pracy? Wszystko

to pozwoli im lepiej odegrać swoje postaci, było nie

było obywateli tego właśnie miasta.

Musisz jednakże pamiętać, że za autentyczność świa-

ta odpowiedzialny jest przede wszystkim mistrz, zaś

w tym przypadku powinieneś odrobić trochę pracy

domowej. Nie chodzi tu wcale o to, aby godzinami

ślęczeć nad historią urbanizacji – ale warto chociażby

wiedzieć, kto był w danym roku prezydentem miasta

i gdzie odbywały się sesje rady miejskiej. Wiele zale-

ży tu od wieku graczy – starsi gracze oraz pasjonaci

historii własnego miasta mogą Mistrzowi przyspo-

rzyć problemów, gdy okaże się chociażby, że jakieś

miejsca powstały później, niż ma miejsce przygoda.

Pamiętaj jednak, że kwestie te nie będą w żaden spo-

sób kluczowe dla rozwoju przygody, i ze swoimi gra-

czami możesz je po prostu pominąć, jeżeli nie są dla

Was istotne, w ich miejsce stosując postaci i miejsca

całkowicie ikcyjne.

rozdać część punktów na umiejętności i cechy (ich

ilość określona jest przy opisie każdej z postaci).

Postaci mają wspólny Atut Status odzwierciedlający

ich pozycję jako Radców Miejskich. Są w związku

z tym uprzywilejowani w konkretnych sytuacjach.

Punty na umiejętności połączone są we wspólną pulę,

więc gracze nie muszą czuć się zobligowani do na-

rzucanych przez system wartości 11/7/4. Maksymal-

ną wartością umiejętności są 3 kropki.

P o l i c j a n t

Co gracz wie o postaci na początku:

Oicer MO, który pozytywnie przeszedł weryikację,

jednak odszedł ze służby, żeby zacząć karierę poli-

tyczną. Niegdyś pełen wiary w sprawiedliwość, po-

tem coraz większy cynik, który nie boi się ubrudzić

rąk, żeby tylko zarobić. Ciągle ma znajomych w służ-

bie. Mieszka sam, od czasu rozwodu nie związał się z

nikim na dłużej. Posiada broń palną, ma zezwolenie.

Czego gracz dowiaduje się po reminiscencji:

Policjant w młodości był wielkim idealistą, odszedł

ze służby, bo nie mógł wytrzymać tego, że sprawa

martwych dzieci jest tuszowana i wyciszana. Sam

niegdyś znalazł ciało jednej z oiar. Następnie był

świadkiem, jak sprawa umiera, więc na własną rękę

zaczął dochodzenie. Dotarł do tajnego archiwum,

gdzie znalazł teczki na temat podobnych morderstw

i wyniósł kilka z nich do domu, żeby je postudiować.

Gdy zajrzał tam następnym razem, całe archiwum

było puste. Wciąż ukrywa w domu wykradzione tecz-

ki. Znalezienie winnego stało się jego obsesją, przez

którą stracił wszystko. Żona odeszła, bo caly wolny

czas poświęcał na badanie sprawy. Omijaly go awan-

se, gdyż nie dość, że grzebał w niewygodnych spra-

wach, to jeszcze kilka przydzielonych spraw nie zo-

stało zakończonych – zbyt był zajęty morderstwami

dzieci. Na wieść o jego odejściu ze służby niektórzy

odetchnęli z ulgą.

wolne punkty na umiejętności: 8 + 3 specjalizacje

pOstaci graczy

„Czarna wołga” to przygoda przeznaczona dla trzech

postaci, których karty znajdziesz na końcu przygo-

dy. Ponieważ dobór imion i nazwisk pozostawiam

graczom, w tekście scenariusza będę używał do ich

określania funkcji, czyli Matka, Ojciec oraz Poli-

cjant. Poniżej krótkie przedstawienie tych osób, które

w każdym przypadku uwzględnia informacje, jakie

graczom można podać na początku sesji, oraz dalsze

fakty, o których dowiadują się na przełomie części

pierwszej i drugiej.

Aby bardziej wciągnąć graczy w postacie powinieneś

dać im możliwość ich personalizacji – oprócz wspo-

mnianego już nadania im imion i nazwisk mogą także

o j c i e c

Co gracz wie o postaci na początku:

Drobny przedstawiciel półświatka zajmujący się roz-

bieraniem kradzionych samochodów, sprzedawaniem

części, a od czasu do czasu także „załatwianiem”

konkretnych samochodów dla klientów. Zerwał z tym

procederem, aby zacząć „kręcić poważne wałki” na

poziomie rady miasta (prywatyzacje, oferty). Wkrótce

został radnym. Nigdy nie był karany ani nawet podej-

rzewany przez milicję/policję. Do dziś ma niewielkie

znajomości w przestępczym podziemiu. Mąż Matki.

Posiada broń palną, bez zezwolenia.

Czego gracz dowiaduje się po reminiscencji:

Ojciec jednego z zabitych dzieci. W trakcie śledztwa

powiedziano jemu i Matce, że sprawcę ujęto. Kiedy

okazało się, że to nieprawda, postanowił wymierzyć

sprawiedliwość na własną rękę.

wolne punkty na umiejętności: 10 + 3 specjalizacje

Poza nadludzko długim życiem uzyskanym dzięki pro-

tekcji demona alchemik jest zwykłym człowiekiem

i nie posiada żadnych nadprzyrodzonych mocy (oczy-

wiście gracze o tym nie wiedzą, a wyobraźnia zapew-

ne podsunie im niejedno podejrzenie). Jego nadludzki

żywot zakończy się jedynie gdy zostanie śmiertelnie

raniony przez kilka osób, którym wyrządził wielką

krzywdę. Aby utrudnić sprawę drużynie, mścicieli

musi być o jedną osobę więcej, niż wynosi liczba gra-

czy, a zatem czterech. Gracze dowiedzą się tego w od-

powiednim czasie, aby mogli stawić czoła demonowi.

M a t k a

Co gracz wie o postaci na początku:

Urzędniczka w Urzędzie Miejskim w oddziale zaj-

mującym się rejestracją pojazdów. Pomagała mężowi

upłynniać samochody. Nikt nigdy się nie zorientował

w ich procederze, prowadzonym sprytnie i na niezbyt

dużą skalę. Jest trochę przesądna, czasem chodzi do

wróżki. Pozostały jej kontakty w Urzędzie Miejskim.

Żona Ojca.

Czego gracz dowiaduje się po reminiscencji:

Matka jednego z zabitych dzieci. W trakcie śledz-

twa powiedziano jej i Ojcu, że sprawcę ujęto. Kiedy

okazało się, że to nieprawda, postanowiła wymierzyć

sprawiedliwość na własną rękę.

Alchemik od wielu dziesięcioleci pociąga za sznurki

we władzach miasta, czy to komunistycznych, czy no-

wych, demokratycznych. Prawda jest taka, że przez lata

nauczył się mistrzowsko maskować i nikt nawet nie po-

dejrzewa, że prawdziwą władzę w mieście od długiego

już czasu sprawuje jeden i ten sam „człowiek”. O ile za

czasów komuny działał jako szara eminencja, to po roku

89’ postanowił oicjalnie przejąć stery władzy w mie-

ście. Obecnie jest prezydentem rzeczonego miasta.

Wygląd: Miły starszy pan koło sześciedziątki, ciągle

silny i sprawny izycznie oraz umysłowo. Lekka ły-

sinka okolona siwymi włosami, broda w takich też

barwach. Przenikliwe spojrzenie brązowych oczu,

które często się śmieją. Zawsze nienagannie ubrany.

Alternatywnie możesz wykorzystać zdjęcie prawdzi-

wego prezydenta miasta z tego okresu i opisywać go

zgodnie z rzeczywistością.

Odgrywanie: Spokojny, kontroluje swoje emocje. Za-

wsze patrzy prosto w oczy osoby, z którą rozmawia.

wolne punkty na umiejętności: 10 + 3 specjalizacje

BohaTerowie NiezależNi

Z BNami jest jak z Postaciami Graczy – nazwij ich

wg własnego widzimisię. W tekście nazywani są

zgodnie ze swoimi rolami społecznymi. Jak już wy-

żej wspomniano, możesz użyć nazwisk postaci histo-

rycznych, choć równie dobrze sprawdzą się całkowi-

cie ikcyjne.

Żaden z BNów nie posiada swojej karty ani statystyk.

Nie okłamujmy się – nie jest to dla tego scenariusza

niezbędne. Przecież i tak większość statystyk BNów

wymyślasz zazwyczaj na kilka sekund zanim kości

uderzą o stół.

P o d e j r z a n y : s e k r e t a r z P r e z y d e n t a

Alchemik jest sprytny i zabezpieczył się na wszelki

wypadek, gdyby ktoś zaczął węszyć wokół tajemni-

cy – większość śladów prowadzi nie do niego, lecz

do jego sekretarza. Ten bogu ducha winny człowiek

o niczym nie ma pojęcia.

Wygląd: Mężczyzna krótko po czterdziestce, barczy-

sty, z niewielkim brzuszkiem.

Stan cywilny: Żonaty, jedno dziecko. Mieszka

w 3-pokojowym mieszkaniu w bloku, czyli poniżej

swoich inansowych możliwości (co jest dziwne, je-

żeli gracze odkryją że jest właścicielem domu – patrz

rozwiązanie D).

Odgrywanie: Spokojny, kulturalny, wesoły, zapra-

cowany, ambitny. Odgrywaj go normalnie – nie jest

naburmuszonym bucem, nie jest także wyluzowanym

dorobkiewiczem. Jest zwykłym urzędnikiem, który

powoli pnie się w górę, i który żyje uczciwie. Dla

znajomych może być serdeczny i pomocny, ale jest

też asertywny i nie da się wykorzystywać drużynie.

W i n n y : a l c h e M i k – i s t o t a – P r e z y d e n t

Główny antagonista tej przygody pojawi się w niej

dwa razy – na samym początku i w inale. Jest to

bardzo stary alchemik, który kiedyś odkrył sposób

na przedłużenie swojego żywota. Zawarł pakt z de-

monem, który jednego dnia w roku, 31 października,

przejmuje ciało alchemika i porywa przygodne dziec-

ko, by osuszyć je z krwi i przygotować życiodajny

konkokt. W czasie tego dnia alchemik-demon posia-

da nadludzkie umiejętności i porusza się po mieście

czarną wołgą w poszukiwaniu odpowiedniej oiary.

CzĘŚĆ i – zaNĘTa

zawsze dzieje się to wieczorem, więc gdyby gracz był

nadgorliwy, po prostu powiedz, że w trakcie dnia nikt

nie podnosi słuchawki).

Po zakończeniu obrad postaci są umówione z przed-

siębiorcą, który podejmie się modernizacji nieczynnej

teraz oczyszczalni ścieków zgodnie z wytycznymi

członków komisji (czytaj – zapłaci im, żeby dostać do-

brą fuchę za miejskie pieniądze). Komisja liczy trzech

członków i składa się – niespodzianka - z Policjanta,

Ojca i Matki. Jest to kolejna szansa na wprowadze-

nie luźnej atmosfery, gdy obie strony w zawoalowany

sposób mówią o czynnościach korupcyjnych. Scenę

należy zakończyć umówieniem się przedsiębiorcy

z komisją w oczyszczalni dziś wieczorem na oględzi-

ny oraz ciche i nieoicjalne „wyrażenie wdzięczno-

ści” (zapewne w postaci walizeczki z banknotami –

dlatego spotkanie odbywa się wieczorem i na uboczu,

w rzeczonej oczyszczalni).

Jest 31 października.

s c e n a i – r a j c y M i e j s c y

Muzyka: Tutaj warto puścić coś niezobowiązują-

cego i lekkiego. Aż prosi się o wygrzebanie kawał-

ków z tamtego okresu – przydatna do tego może być

strona www.musicoutitters.com. Można także po

prostu puścić cokolwiek niezbyt ciężkiego w tle.

Wypada wprowadzić graczy w to, co dzieje się w mie-

ście. Obecnie mamy jesień, jest koniec października

– za oknem zimno, ciemno, czasem zacina deszcz,

ulice miasta wieczorami zwykle pustoszeją, zaś za

dnia ludzie przemykają ponuro między kałużami. Jak

już wcześniej wspomniano, jeżeli upatrzyłeś sobie

drogi Mistrzu jakieś miasto, to warto poświęcić pół

godziny na Google i dowiedzieć się, gdzie odbywały

się spotkania rady miejskiej w tym okresie, ile liczyła

ona osób. Może uda ci się znaleźć zdjęcia z obrad, co

przyda się przy opisie sali. Głównym celem jest tu-

taj uspokojenie graczy, którzy po otrzymaniu kart do

Świata Mroku spodziewają się pewnie Bóg wie cze-

go. Zaaranżuj jakąś rozmowę w kuluarach o czymś

kompletnie nieważnym, jak nowy samochód prezesa

banku miejskiego.

Aby dać graczom poczucie, że są rajcami, proponuję

wrzucić ich od razu na głęboką wodę – nic nie robi

takiego wrażenia jak przemówienia z mównicy. Nie

muszą to być długie ani wyszukane oratoria, wy-

starczy że gracze będą się dobrze bawić, wymyśla-

jąc na bieżąco swoje mowy. Proponuję poniżej kilka

prostych tematów, do których znajomość historii nie

jest potrzebna (są one zaczerpnięte z listy obrad Rady

Miasta Krakowa w 1990 roku, ale oczywiście możesz

zastąpić je dowolnymi kwestiami):

1. Przyznanie honorowego obywatelstwa miasta Le-

chowi Wałęsie.

2. Postawienie krzyża upamiętniającego oiary Katy-

nia w jakimś ważnym miejscu.

3. Przywrócenie ulicom i placom nazw historycznych

(czyli prosta dekomunizacja miasta).

Cały ten wstęp powinien odbywać się w raczej rado-

snej atmosferze, przy oklaskach i wiwatach pozosta-

łych rajców, zaś Twoje opisy powinny zwracać uwagę

graczy na fakt, że wszystkie postacie są tam nie z po-

wodów patriotycznych, tylko czysto egoistycznych

(czyli dla pieniędzy czy osobistego zysku), i nie wi-

dzą w tym nic złego.

W międzyczasie przy mało istotnej okazji matce zbije

się lusterko (chociażby gdy upuści torebkę). MG po-

winien przypomnieć graczowi, że od dawna nie wi-

dział się z wróżką (należy umówić się telefonicznie,

P rzedsiębiorca :

Wygląd: Szczurza wąska twarz, gęste ciemne włosy

zaczesane do tyłu. Chytrość w wyrazie twarzy i ru-

chach. Ubrany w garnitur pośledniej jakości, złoty

sygnet na palcu.

Odgrywanie: Pewny siebie, ale i uniżony względem

tych, którzy pozwolą mu zarobić. Typowa gnida

upasiona na przekrętach. Postaraj się, aby był raczej

postacią komiczną – puszczanie oka do postaci gra-

czy w postaci uśmieszków, gestów czy średnio zaka-

mulowanych aluzji jest jak najbardziej na miejscu.

s c e n a ii – o c z y s z c z a l n i a

Muzyka: Na początku dobrze zrobi brak muzyki

lub, jeżeli masz taką możliwość, dźwięki wiatru hu-

lającego w polu. W momencie pojawienia się czarnej

wołgi należy wejść z czymś mroczniejszym. Idealna

do takich chwytów jest ścieżka dźwiękowa z Jeźdź-

ca bez głowy Dannego Elfmana. Od tego momentu,

kiedy gracze wiedzą już, że będzie to opowieść z

dreszczykiem, można używać jej nawet jako głów-

nego podkładu puszczanego wtedy, gdy gracze się

naradzają czy w scenach pobocznych.

Październikowy wieczór na zadupiu miasta, gdzie

znajduje się oczyszczalnia. Leży ona przy rzece i oto-

czona jest płotem z siatki. Kiedy postaci pojawią

się na miejscu, zdziwi ich brak zapalonych świateł

(w oczyszczalni powinien być stróż, ale dziś go nie

ma), brama jest otwarta. Ojciec i Policjant zapewne

będą mieć przy sobie pukawki – jest to istotne dla

rozwoju przygody, a ponadto doda akcji dramaty-

zmu. Możesz zasugerować im delikatnie, że podczas

spotkania z nieuczciwym typem w oczyszczalni na

krańcu miasta przyda się dodatkowe zabezpieczenie.

Niechaj gracze pokręcą się trochę po terenie w ocze-

kiwaniu na przedsiębiorcę, który jeszcze się nie poja-

wił, ale nie każ im czekać zbyt długo, żeby gracze nie

zaczęli się nudzić.

Oczyszczalnia składa się z szeregu trzech wysokich

na piętro szarych budynków. Całość jest zaniedbana

i obskurna. Otoczona wysokim płotem z siatki, za-

kończonym drutem kolczastym (o dziwo nierozkra-

dzionym). Przy bramie znajduje się mała murowana

stróżówka z malutkim okienkiem.

W pewnym momencie gracze usłyszą silnik i zobaczą

światła zmierzającego ku oczyszczalni samochodu,

który jednak zatrzyma się koło rzeki przed wjazdem

na teren zakładu, za ogrodzeniem z siatki, po dru-

giej stronie od wejścia. Padające na żwirową drogę

światła z daleka wydają się dziwnie czerwone. Waż-

ne jest, aby gracze nie mogli natychmiast dostać się

do tajemniczego samochodu – zaparkował dokładnie

po drugiej stronie oczyszczalni, daleko od bramy, za

wysoką siatką. Gracze zapewne ruszą w tamta stronę,

a z bliska okaże się, że samochód to czarna wołga o

dość oryginalnych światłach - tak płomienistoczer-

wonych, że aż wydają się nienaturalne. Tablic reje-

stracyjnych nie widać w ogóle, chyba ich brak.

Z wołgi wychodzi postawny mężczyzna ubrany w ob-

szerny płaszcz oraz kapelusz. Dziwnym zbiegiem

okoliczności gracze nie będą w stanie zobaczyć jego

twarzy – zawsze znajduje się w nieprzenikalnym cie-

niu ronda. Jeżeli mają latarki (a pewnie mają w sa-

mochodach), w przedziwny sposób wyłączą się one

zanim snop światła zbliży się do tajemniczej postaci.

Mężczyzna, zupełnie nie przejmując się graczami i nie

odpowiadając na ich wezwanie, wyciąga z bagażnika

spory przedmiot owinięty w białe prześcieradło upać-

kane czymś, co w świetle księżyca i bardzo odległych

latarni wydaje się brązowe. Mężczyzna rusza z zawi-

niątkiem w kierunku pobliskiej rzeki, a spod przeście-

radła wysuwa się trupioblada, malutka ręka.

posiadających broń będzie strzelał. Możliwe też, że

gracze uznają, że ich postacie panikują i uciekają –

zanim jednak to zrobią, powinna nastąpić scena re-

miniscencji. Istnieje także możliwość, że nikt nie bę-

dzie chciał użyć pistoletu (to wątpliwe założenie, ale

może się tak zdarzyć) - wtedy niech mężczyzna ruszy

w kierunku graczy. Może w sytuacji zagrożenia będą

bardziej wojowniczy.

Możesz kazać rzucić postaciom na Zręczność+Broń

palna z ujemnym modyikatorem za ciemność, nie-

pewność i strach (najlepiej zrównoważyć tym bonus

ze sprzętu, ale z rozsądkiem – ktoś musi traić! Jest

to jeden z punktów istotnych dla rozwoju przygody,

choć i bez niego można dojść do właściwego rozwią-

zania). Mężczyzna w płaszczu zostanie ranny w lewe

ramie. W tym momencie upuści swój pakunek i po-

staci po raz pierwszy będą mogły zobaczyć jego twarz

– bez ust i nosa, za to z gigantycznymi, płonącymi

ogniem piekielnym oczami. Demon biegiem zawróci

do czarnej wołgi i zacznie uciekać – tylne światła nie

tylko świecą na płomiennoczerwono, ale też wydają

się buchać płomieniami. Jeśli ktoś ruszy w pościg –

zgubi demona, ale dla dodatkowych emocji możesz

przeprowadzić szybką pogoń zakończoną na jakimś

drzewie czy w rowie, na szczęście bez większego

szwanku dla kierowcy. Część graczy pewnie rzuci się

do upuszczonego dziecka.

Po odkryciu prześcieradła oczom postaci ukaże się

nagie ciało dwunastoletniej dziewczynki (blond wło-

sy do ramion, piegi na twarzy, szeroko otwarte zielo-

ne oczy) na którym widnieją liczne ślady igieł. Jeżeli

jeszcze tego nie zrobiłeś (znaczy gracze zachowywali

się zgodnie z przewidywaniami) natychmiast po tym

opisie należy przejść do Reminiscencji.

remiNesceNcja

Muzyka: Jeżeli masz w drużynie jakiegoś meloma-

na muzyki ilmowej uderz w znajome tony – Time is

on my side Rolling Stonesów czy Little Red Riding

Hood Sam the Sham and The Pharaohs są dobrym

tropem, jako że od razu kojarzą się z brutalnym mor-

dercą, który jest nadnaturalny lub wydaje się taki

być ( W sieci zła w pierwszy przypadku, Pole raże-

nia w drugim). Jeżeli nie chcesz się babrać w ilmo-

wych odwołaniach to polecam kilka utworów The

Smashing Pumpkins ( Cherub Rock, 1979, Tonight,

Tonight oraz Ava Adore ) oraz psychodeliczny White

Rabbit Jefferson Airplane.

Najwyższy czas, aby rozpoczęła się akcja. Zwłaszcza

były policjant będzie najpewniej chciał w tej sytuacji

zareagować.

Tutaj dochodzimy sytuacji, w której każda osoba

zareaguje zapewnie inaczej. Twoim celem jest po-

wstrzymanie graczy, by nie złapali jeszcze tajemni-

czego mężczyzny – na tym etapie sesji mogą odsłonić

jedynie rąbek tajemnicy. Od istoty dzieli ich wysoki

płot z drutem kolczastym, który raczej nie jest łatwy

do pokonania, najpewniej więc któryś z bohaterów

Późny wieczór na przełomie 88/89. Zadymiona knajpa,

która wymaga remontu. Przy stole siedzą Policjant oraz

Matka i Ojciec. Patrzą na siebie podejrzliwie, nie znają

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: