Korespondencja
Wszystko jest ze sobą powiązane; przestrzeń jest iluzją; wszystko istnieje w jednym miejscu, wszystko powiązane włóknami pojedynczej koncepcji. Możesz nazywać ten pomysł jak chcesz, ale ja wiem i ja mogę to udowodnić, że trójwymiarowa klasyfikacja jest kłamstwem.
Widzisz ten róg? Gdzie jestem? Tu czy tam? Myślę że tutaj. Widzisz, jestem! Widziałeś mnie by szedł przez pokój? Nie sądzę. A więc jak się tam dostałem? Promienie transportera? Zła odpowiedź! A jeśli nawet, to skąd wiesz jak one działają?
Czujesz dłoń na ramieniu? To moja. Ale zaraz, ja jestem tutaj, po prawej, to znaczy u góry. ale wciąż mogę cię dotknąć będąc tam. Znowu, znowu to zrobiłem! Chwytasz? Przestrzeń jest iluzją!
Jeśli ci to rani mózg, to widać że nie pasujesz do rutyny. Ale przez zakończeniem szkolenia, gwarantuję ci dziecko że albo całkiem ci się pokręci albo wywalisz tego Euklidesa z głowy!
· Natychmiastowa Percepcja Przestrzenna
·· Zmysł Przestrzeni Dotyk Przestrzeni
··· Przekłucie Przestrzeni Zapieczętowanie Bramy Wieloobszarowa Percepcja
···· Rozerwanie Przestrzeni Wieloobszarowa Obecność
····· Mutacja Obszarów Współprzestrzeń
Specjalizacje: Przywoływanie, Poglądanie, Barykadowanie, Teleportacja
Sfera Korespondencji koncentruje się na zrozumieniu położeń, względności przestrzeni i wzajemnych oddziaływań miedzy ludźmi i przedmiotami. Umożliwia ona magowi teleportację, wyciąganie królików z kapelusza, tworzenie magyicznych barier i lot lub lewitację. Korespondencję łączy się także często z innymi Sferami, co daje magom możliwość oddziaływania na cel odległy o setki kilometrów z taką łatwością, jakby był pod samym nosem.
Jako że Korespondencja zadaje się z przestrzenią i związkami w niej, to jej zasięg jest odmienny od reszty Sfer. Popularna teoria między Wirtualnymi Adeptami, najnowszymi Mistrzami Korespondencji, mówi że przestrzeń jest ostatecznie tylko iluzją. Wszystkie punkty istnienia „tkwią” w jednym „miejscu,” o którym ci komputerowi czarodzieje mówią jako o Punkcie Korespondencji lub Wszechprzestrzeni. „Tutaj,” „tam” i „gdzieś indziej” są sztucznymi określeniami. Najkrótszy odcinek między dwoma punktami nie jest wcale prostą linią; przestrzeń jest tylko matematycznym konstruktem.
Lecz hipoteza „Punktu Korespondencji” całkiem się wypłaszcza, gdy zostaje skonfrontowana z pewnymi aspektami metafizyki. Nie możesz na przykład teleportować komuś serca z jego ciała lub czy przeciąć monetę na pół bez jednoczesnego skorzystania z Życia lub Materii.
Bardziej tradycyjni magowie wyjaśniają Korespondencję starożytną doktryną zarażania: „Kiedyś razem, zawsze razem.” Innymi słowy, cząstka zawsze zachowuje jakąś więź z całością. I prościej jest rzucić jakikolwiek czar, gdy więź taka - fizyczna, mentalna czy duchowa - istnieje między czarownikiem a jego celem. Łatwiej magowi teleportować się w miejsce gdzie dorastał niż w takie które widział tylko raz.
Podczas gdy większość magów musi dla czynienia swych Sztuk dotykać ich celów, to ci zaznajomieni z Korespondencją mogą skracać sobie bariery i odległości poprzez tworzenie połączeń przez przestrzeń lub powiązane obiekty. Tabela (na stronie 170) ukazuje liczbę sukcesów niezbędną do utworzenia połączenia między dwoma punktami. Im słabsze ich powiązanie, tym więcej sukcesów trzeba zaklęciu. By obejść to, wielu magów podrzuca dobrze znane sobie przedmioty osobom lub miejscom na które chcą oddziaływać z daleka. Lecz może to nieść duże ryzyko; zarażanie jest liną o dwóch końcach i ci którzy odnajdą podrzucone sobie
przedmioty mogą, jeśli też znają Sztukę Korespondencji, wykorzystać je w swych własnych zaklęciach przeciw pierwotnemu właścicielowi.
Magowie którzy awansują w Korespondencji znacznie szybciej niż w innych Sferach wydają się być „odprzestrzennieni.” Ich wzrok nie jest skupiony, jako że bardziej niŜ na nim polegają na zmyśle przestrzeni. Niemniej ich ruchy są bardzo precyzyjne; nigdy na nic nie wpadają i o nic się nie potykają.
Na poziomie tym mag zyskuje ścisłe zrozumienie wzajemnych odniesień przestrzeni i przemiotów. Może on intuicyjnie wyczuć odległości, znaleźć prawdziwą północ (i każdy inny kierunek) i wyczuć zmiany w swej bezpośredniej bliskości bez korzystania z żadnego z pięciu zmysłów. Ten nowy umożliwia mu także wykrywanie przestrzennych niestabilności, spaczeń i robaczych dziur.
Mag może teraz rozszerzać swe zmysły poza widzialne otaczenie ku ukrytym lub odległym miejscom. Każdy z pięciu zmysłów może być tak rozszerzony. Większość magów czuje jednak, że tego typu magyiczna percepcja pocienia bariery między dwoma punktami przestrzeni, tworząc w Gobelinie słabe punkty (takie jak te wykrywalne na pierwszym poziomie Korespondencji). Na szczęście mag może takze wzmacniać materiał przestrzeni, umacniając Gobelin i tworząc bariery przed cudzym podglądaniem lub próbami otwarcia rzeczywistych szczelin. Działa to jak kontrmagya, zabierając sukces za sukces.
W połączeniu z Życiem 2 lub Materią 2 mag może także chwytać małe przedmioty - do wielkości domowego kota - i przeciągać je przez Gobelin, przywoływując „znikąd”
Mag zyskuje siłę rozciągania Gobelinu, jednak w tak małym stopniu, że przez powstałą szczelinę może przedostać się tylko sam wraz ze swym osobistym ekwipunkiem, zanim się nie zamknie. Może także w podobny sposób zapieczętowywać takie szczeliny przed otwarciem, choć im one większe tym trudniejsze to będzie.
Na poziomie tym mag uczy się jak wyczuwać naraz wiele lokacji, odbierając rozmaite sceny jako widmowe, przenikające się krajobrazy. W połączeniu z innym Sferami, mag może także chwytać rzeczy zarządzane przez Magyę Wzorców i przesuwać je w przestrzeni, dokonując lewitacji i telekinezy.
Adept potrafi tworzyć wyrwy w przestrzeni wystarczająco duże, by mogły przez nie przedostać się inne istoty, przedmioty i siły. Przy wystarczającej liczbie sukcesów (10+) moŻe je nawet zmusić do pozostania permanentnymi, tworząc w ten sposób Bramę. Mag może także objawić się fizycznie naraz w wielu miejscach, ale jeśli chce myśleć efektywnie w każdym z nich to potrzebuje Umysłu 1, a by robić odmienne rzeczy - Życia 2.
Mistrz Korespondencji uczy się jak przekształcać przestrzeń. Może wpływać na odległości i wielkości, zmniejszając je i zwiększając zgodnie ze swymi potrzebami. Z naukowego punktu widzenia masa obiektów nie może być zmieniona, lecz ich objętości i rozmiary są niczym gliniany dzbanek w rękach garncarza.
Może on także nakładać obszary jeden na drugi tworząc w ten sposób dziwaczne krajobrazy różnorodnych form lub łączyć ze sobą dowolne materialne obiekty. Na poziomie tym ma on percepcję tak szalenie poszerzoną, iż jego zwyczajna Percepcja może być powiększona ponad ludzkie maksimum, podobnie
jak przy Lepszym Ciele (zobacz „Życie”).
Efekty Korespondencji
· Krajobraz Umysłu - Efekt ten, dostępny wszystkim studentom Korespondencji, umożliwia wyczuwanie obiektów wypełniających otaczającą maga przestrzeń. Może on rozszerzyć obszar swej percepcji, ale wymaga to bardzo aktywnej koncentracji. Po osiągnięciu przez obszar rozmiarów bloku mieszkalnego natłok informacji sensorycznych na wejściu staje się tak duży, że mag nie jest w stanie nic już rozróżnić.
· Gdziejestem? –
Mag może wyczuć gdzie znajduje się w stosunku do wszystkiego innego. Wirtualni
Adepci zwą ten Efekt „gdziejestem?.” Użyty w połączeniu z pierwszym poziomem Ducha pomaga w ustaleniu w której Dziedzinie Umbralnej (i gdzie w niej) mag się znajduje, podczas gdy połączenie z Umysłem 1 pozwala rozpoznać halucynację lub sen.
·· Otworzenie/ Zamknięcie Okna (Korespondencja Zmysłów) –
Dzięki starożytnej technice podglądania mag może otworzyć w przestrzeni okno, przez które będzie mógł zdalnie oglądać odległe wydarzenia. Efekt ten łączy się często z Czasem lub Duchem dla przeglądania innych światów lub epok.
Podglądanie może także badać uszkodzenia w Gobelinie, takie jak pozostawiają teleportacja lub inne podglądanie, i wyśledzić ich źródło. W połączeniu z Duchem można to rozszerzyć na inne Dziedziny.
Szpiegowanie takie może zostać wykryte udanym rzutem na Percepcję + Świadomość (lub czujność w przypadku innych mystycznych stworzeń) przeciw stopniowi trudności 7.
Mag może także odwrócić ten efekt, zamykając okno, lub uniemożliwiając w ogóle jego otwarcie, gdy na przykład czuje że ktoś chce go poglądać. Działa to przeciw szpiegowi jak kontrmagya.
·· Aportacja –
Rozciągając tkaninę Gobelinu mystyk może uczynić w niej szparę. Choć będzie ona
zbyt mała by przez nią przejść, to jej wielkość jest wystarczająca dla pochwycenia odległego przedmiotu i przeciągnięcia - lub wyrzucenia - przez przestrzeń przy użyciu Życia lub Materii. Działa to tylko na małe, proste przedmioty.
Wersja z trzeciego poziomu tego Efektu umożliwia mystykowi stworzenie łącza z jakimś prostym obiektem - też przy współudziale życia lub Materii - i lewitowania go przez przestrzeń w czasie trwania zaklęcia.
·· Barykada - Jeśli okno w przestrzeni jest najpopularniejszym sposobem śledzenia kogoś, to barykada jest najpopularniejszą metodą zapobiegania temu. Mag sięga na zewnątrz niciami swej magyi do materiału przestrzeni i przeszywa go w barykadę.
Barykady różnią się w sile, zaczynając od zwykłych „zaślepiaczy okien” do „żelaznych kurtyn.” Każdy ich sukces odbiera jeden z sukcesów prób Teleportacja, podglądania lub aportacji. Niektóre obszary na Ziemi są tak ciężko zabarykadowane, że włamanie do nich zajęłoby lata - co oczywiście jest całkiem w porządku, jako że barykadowanie ich też zabrało całe lata. Próby przełamania barykady pozostawiają ślady, chyba że mag pomyśli o ich usunięciu i naprawieniu jej po włamaniu.
Wiele z nich, przede wszystkim te potężne i starożytne, mają do siebie klucze lub tylne wyjścia; magowie który je mają lub odkryli (dzięki rzutom na Zagadki lub Informatykę) mogą swobodnie się przez nie przedostać. Przy współudziale Życia lub Materii barykady mogą być także nakładane na ludzi i przedmioty, czyniąc ich trudniejszymi do podejrzenia i wyśledzenia Korespondencją.
Wersja z trzeciego poziomu, Zakaz, może aktywnie zatrzymać istoty lub przedmioty przed którymi została ustanowiona barykada. Da się Zakaz ustawić jedynie przeciw jednej kategorii rzeczy lub istot - nożom, piorunom, wampirom - na innych nie będzie mieć ona wpływu. Wymaga to przedmiotu mającego jakieś połączenie z zakazaną rzeczą i Efektu połączonego z życiem, Materią lub Duchem 3. Jego wzniesienie
potrzebuje co najmniej pięciu sukcesów. Jedynie rozplatanie (zobacz „Kontrmagya”) może zniszczyć zakaz, choć obiekty nie zakazane - pociski, rzeczy lub zaklęcia rzucane przez zakazanych - przechodzą przez niego swobodnie, chyba że same też zostały podobnie potraktowane. Co dziwne, nie działa to na duchy Paradoksu lub Prawdziwą Magyę. Zakaz przestaje działać po upływie czasu trwania zaklęcia.
··· Łańcuch - Łańcuch jest magyiczną więzią łączącą dwa przedmioty lub stworzenia poprzez sympatyczny Rezonans. Więzi takie często istnieją jeszcze przed rzuceniem zaklęcia, ale mag znający Korespondencję może je wzmacniać, lub tworzyć całkiem nowe. Za każdy zaliczony sukces mystyk może przenieść swój cel o poziom w górę (lub w dół) na tabeli Zasięgu Korespondencji.
··· Siedmiomilowy Krok –
Nazwa tego Efektu wywodzi się jeszcze z Wieków Średnich, kiedy to magowie Porządku Hermesa często używali jako rekwizytu dla niego butów, w których każdy krok przenosił o siedem mil.
Magya ta tworzy małą, bardzo ciasną szczelinę w materiale przestrzeni, pozwalając mystykowi na prześlizgnięcie się do dowolnego obszaru na Ziemi. W zależności od precyzyjności użytej magyi, może on widzieć całą przemierzaną przestrzeń w rozmyciu, lub po prostu złączyć razem pięty, zniknąć i pojawić się gdzie indziej.
Efekt ten nie uodparnia maga na jego nowe otoczenie; jeśli przeniesie się on w głębie oceaniczną w nadziei pojawienia się na pokładzie okrętu podwodnego który tam właśnie winien być, to zostanie zmiażdżony ciśnieniem wody. Doradzane jest w tym wypadku uprzednie podejrzenie docelowego miejsca swych przenosin - „Patrz gdzie skaczesz,” jak mówi przysłowie. w konsekwencji wielu magów korzysta z magyicznych luster jako rekwizytów, jako że można przez nie i patrzeć i przechodzić.
Wersja tego Efektu z czwartego poziomu wykorzystuje maszyny teleportacyjne, kabiny i sekretne przejścia. Może ona przenosić już znacznie większe lub liczebniejsze obiekty. Podstawą jest tu dezinformacja; obiekt przez swym zniknięciem winien być ukryty przed spojrzeniem innych - nie będzie wtedy wzbudzał
podejrzeń, a w konsekwencji Paradoksu.
··· Podzielony Wzrok –
Kultyści Ekstazy kochają ten Efekt, jako że pomnaża on ich doznania zmysłowe. Mag rozszerza po prostu swe zmysły tak by postrzegać wiele obszarów jednocześnie; obrazy nakładają się na siebie jak na fotografiach o wydłużonym czasie ekspozycji, a dźwięki jak przy wielu radiach nastawionych na różne radiostacje.
Nie ma żadnych ograniczeń, co do liczby lokacji które mag może obserwować naraz, choć konieczny jest rzut na Refleks dla ustalenia które obiekty są w których miejscach. Jego stopień trudności jest równy podwojonej liczbie jednocześnie postrzeganych obrazów. Przekroczenie jej jednak ponad poziom swej Percepcji
lub Refleksu jest niebezpieczne; takie przeładowanie może wepchnąć mystyka w Ciszę.
··· Filtrowanie Wszechprzestrzeni –
Wiedząc coś o dowolnej osobie lub przedmiocie mag może przeskandować rzeczywistość na obecność i odnaleźć jej położenie w trójwymiarowej przestrzeni. Im mniej mystyk wie tym więcej takie poszukiwania zajmują czasu - i nie ma żadnych gwarancji ich powodzenia. Istnieje przecież wiele ciężko zabarykadowanych obszarów w trójwymiarowej przestrzeni, nie wspominając już o portalach do innych światów i czasów, tak więc poszukiwania te są długie i niepewne.
··· Śledzenie Próżni –
Ta zaawansowana wersja Otworzenia Okna umożliwia obeznanemu z Korespondencją magowi wyśledzenie zmarszczek w Gobelinie do ich punktu powstania. Podczas gdy drugi
poziom Sfery pozwala na ponowne otwarcie okna, to ten Efekt pozwala magowi na osobiste przejście i konfrontację ze szpiegiem.
Jest on bardzo popularny wśród Eutanatosów. Jednak Korespondencja zajmuje się tylko przestrzenią; niektóre zakłócenia rozszerzają się na inne czasy i wymiary. By być absolutnie pewnym swej ofiary, starzy magowie radzą dodawać do tego efektu percepcji Czasu i Ducha. Niektórzy magowie korzystający z tej techniki znikli na zawsze, jako że wiele zakłóceń nie jest tym na co wygląda...
···· Bąbel Rzeczywistości –
Używając tej magyi mag wypacza otaczającą go (lub zamierzony przedmiot zaklęcia) przestrzeń tak że tworzy coś w rodzaju kieszonkowego wszechświata. W stanie tym jest on
dla całego otoczenia całkowicie niewidzialnym i nietykalnym. Jednak ścianki takiego bąbla są cieńki, a więc łatwo spoza nich wyjrzeć (jak i wejrzeć). Bąble ruchome i bąble bardzo duże - jak np. dla motocykla lub budynku - wymagają dla stworzenia co najmniej czterech sukcesów.
···· Portal Hermesa –
Porządek Hermesa twierdzi że to on stworzył ten Efekt Korespondencji,
wycinający w Gobelinie permanentną Bramę, a następnie pieczętujący ją potężnym Zakazem, który uniemozliwia przedostanie się na drugą stronę wszystkiemu poza czującymi i myślącymi stworzeniami.
W rezultacie magya tworzy okno w przestrzeni, które może łączyć pracownię malarską z dnem oceanu, uniemoŜliwiając przy tym wodzie i rybom przelanie się przez na drugą stronę. Alternatywa oczywiście istnieje - jest oczywiście wysoce wulgarna i strasznienie bezpieczna, choć nie nieznana, szczególnie wśród terrorystycznym Maruderów.
Wiele takich portali jest często ustawianych na tym samym obszarze, tworząc w rezultacie coś w rodzaju hallu luster, z których każde otwiera się w inne miejsce, a między nimi rozciąga się obszar zeroprzestrzeni.
···· Polimanifestacja –
Mag może objawiać się naraz w wielu miejscach. Efekt ten przypomina trochę
Podzielony Wzrok, ale w dodatku do wyczuwania innych obszarów, fizyczna forma maga również objawia się w wielu miejscach. W każym z nich obserwatorzy będą widzieli go równie dobrze. Cudotwórca musi jednak oddziaływać jednocześnie z każdym obszarem swego położenia. Wszystko co zrobi i powie będzie widziane przez obserwatorów ze wszystkich miejsc.
To oddziaływanie jest z perspektywy maga jednostronne. Przedmioty z jednego miejsca nie będą mogły wpłynąć na obserwatorów z miejsca innego, ale na niego będą działać wszystkie naraz. Najbliższe mu ściany będą zasłaniać pole widzenia a cierpieć będzie od ataków skierowanych na każdą z jego pozycji.
Mimo to jest jednak sposób wykorzystania tego Efektu jako swego atutu. Sztuka Do uczy zaawansowanej formy zwanej Kopnięciem Czterech Wiatrów. Atakujący wzbija się w powietrze jak do obrotowego kopnięcia z wyskoku i w połowie lotu rozdziela się na cztery miejsca wokół przeciwnika, tak więc siła jednego kopnięcia uderza w przeciwnika z czterech stron miast jednej. (Dodaj cztery dodatkowe uszkodzenia Poziomów Stanu Zdrowia do wyników kopnięcia).
Magowie którzy chcą prawdziwie wykorzystać obecność w wielu miejscach naraz mogą użyć łączonej magyi z Umysłem, Pierwszą i życiem, co tworzy nowe ciało i ścieżkę myślenia dla każdej z obecności. Choć zaklęcie to umożliwia czynienie wielu zwyczajnych zadań, to nie duplikuje Avatara; jedynie oryginał może zajmować się magyą.
····· Wpółprzestrzeń –
Dzięki tej dziwacznej magyi mag może łączyć razem wiele rzeczy, pozwalając im na swobodne ze sobą oddziaływanie. Obiekty które się przeniknęły wzajemnie podczas manifestacji współprzestrzeni nie odnoszą żadnych uszkodzeń, ale jako że są solidne w stosunku do siebie, to po rozdzieleniu już się oczywiści nie nałożą.
Przenikanie dwóch obszarów jest możliwe, ale wysoce wulgarne (podnieś stopień trudności do 10) i generalnie mówiąc, robione tylko przez Maruderów.
····· Mutowanie Przestrzeni –
Magyą tą mag może zmieniać odległości, zmieniać rozmiary obiektów i wypaczać otaczającą go przestrzeń. Krótki korytarz może zostać rozciągnięty na wiele kilometrów, zaś HIT
Mark zmniejszony do rozmiarów mrówki.
Masa przedmiotu nie ulega jednak zmianie (chyba że mag połączył ten efekt z życiem lub Materią) i choć przed mrówkowatym HIT Markiem łatwo jest uciec to niemal niemożliwym jest jego zgniecenie.
sagitax