Analiza wyniku finansowego:
Podstawowym źródłem analizy wyniku finansowego jest księgowa ewidencja kosztów i wyników oraz sporządzony na jej podstawie rachunek zysków i strat.
W analizie wyniku finansowego rozróżnia się:
- analiza wstępna – obejmuje ocenę struktury i dynamiki tego wyniku w różnych przekrojach; wnioski te mają charakter ogólny.
- analiza przyczynowa – ma na celu określenie wpływu poszczególnych czynników na badane zjawisko
W przypadku przedsiębiorstwa przemysłowego czynnikami które wpływają na wynik ze sprzedaży produktów będą:
- liczba sprzedanych produktów
- jednostkowa cena sprzedaży
- jednostkowy koszt własny
Wzrost lub zmniejszenie sprzedanych produktów powoduje proporcjonalny przyrost lub obniżenie zysku na sprzedaży produktów.
Także przyrost zysku powoduje wzrost ceny sprzedaży i obniżenie jednostkowych kosztów własnych, a obniżenie zysku zmniejszenie ceny sprzedaży wzrost jednostkowych kosztów własnych.
Analiza bilansu w układzie poziomym:
Analiza pozioma bada kształtowanie się poszczególnych składników aktywów i pasywów na przestrzeni roku obrotowego, ustala ich dynamikę.
W analizie poziomej porównywane są dwa okresy. Otrzymujemy obraz sytuacji finansowej jednostki na przestrzeni 2 lat.
Umożliwia ona badanie prawidłowości lub nieprawidłowości sfinansowania poszczególnych składników bilansowych. Informuje o stopniu wyposażenia jednostek w fundusze, kapitały własne, o sposobie finansowania majątku, który nie został pokryty kapitałami własnymi, wypłacalności jednostki, wytycza terminowe wywiązywanie się z obowiązku spłaty zobowiązań wraz z odsetkami.
Podstawowe wskaźniki przy analizie poziomej:
- dynamika aktywów trwałych = aktywa trwałe roku bieżącego/aktywa trwałe roku poprzedniego *100%
- dynamika aktywów obrotowych = aktywa obrotowe roku bieżącego/aktywa obrotowe roku poprzedniego *100%
- dynamika aktywów własnych = aktywa własne roku bieżącego/aktywa własne roku poprzedniego *100%
- dynamika aktywów obcych = aktywa obce roku bieżącego/aktywa obce roku poprzedniego *100%
Analiza pionowa bilansu:
Analiza pionowa wyraża się w ocenie struktury i jej zmian bądź do składników majątku (aktywów) bądź źródeł pochodzenia i finansowania tych składników (pasywów).
Istotną rolę odgrywa ocena relacji między majątkiem trwałym i majątkiem obrotowym.
Podstawową miarą stopnia elastyczności mogą być wskaźniki które przedstawiają stosunek jednych składników majątku do drugich.
Wskaźniki wyposażenia jednostki gospodarczej w składniki majątku trwałego i obrotowego:
1. udział środków trwałych w łącznej sumie aktywów
środki trwałe/aktywa ogółem *100%
2. udział inwestycji w łącznej sumie aktywów
inwestycje/aktywa ogółem *100%
3. udział wartości niematerialnych i prawnych w łącznej sumie aktywów
wart. niematerialne i prawne/aktywa ogółem *100%
4. udział finansowych składników majątku trwałego w łącznej sumie aktywów
finansowe składniki majątku trwałego/aktywa ogółem *100%
5. udział zapasów w łącznej sumie aktywów
zapasy/aktywa ogółem *100%
6. udział należności w łącznej sumie aktywów
należności/aktywa ogółem *100%
7. udział środków pieniężnych w łącznej sumie aktywów
środki pieniężne/aktywa ogółem *100%
8. udział krótkotrwałych papierów wartościowych w łącznej sumie aktywów
krótkotrwałe papiery wart./aktywa ogółem *100%
Vamanos