Zabawy integracyjne

Opracowanie: Jolanta Bot z Lublina

Zabawy w kręgu

1. "Ja jestem ja" - utrwalanie imion.
Dzieci maszerują po kręgu. Na sygnał nauczyciela każde dziecko (po kolei),
wypowiada swoje imię, mówiąc :

"ja" (tupnięcie prawą nogą),
"jestem" (tupnięcie lewą nogą),
"Zosia" (podskok na obu nogach).

2. Zabawa "Maskotka".
Dzieci siedzą w kręgu, nauczycielka przedstawia maskotkę mówiąc: "To jest miś
Kubuś,
a ja jestem...". Każde z dzieci po kolei przedstawia się w ten spos

3. Miejsce obok mnie jest puste zapraszam tu...
Dzieci siedzą w kole, ciasno obok siebie. Tylko w jednym miejscu krąg jest
przerwany. Dziecko, które ma wolne miejsce obok siebie zaczyna zabawę mówiąc:
Zapraszam tu...( wymienia imię zaproszonego dziecka). Osoba zaproszona siada
obok osoby zapraszającej. Następnie zaprasza dziecko, które teraz ma wolne
miejsce obok siebie.

4. "Kłębek przyjaźni"
Dzieci siedzą na dywanie w siadzie skrzyżnym. N-lka mówi swoje imię i rzuca
kłębek
w kierunku wybranej pary. Poleca dziecku owinąć nić wokół wskazującego palca,
zwracać uwagę na to, by nie spadła. Dziecko wymawia swoje imię i rzuca kłębek
do następnego dziecka.

5. Zabawa - "Powitanie".
"Witam wszystkich, którzy mają czerwone bluzeczki,
Witam wszystkich, którzy mają krótkie spodenki,
Witam wszystkich, którzy mają krótki rękawek,
Witam wszystkich, którzy chcą się dobrze bawić.

6. "Uśmiech"
Wysyłam do Was powitalny promyk uśmiechu,
Który powróci do mnie w pośpiechu.
N - lka i dzieci siedzą w kręgu na dywanie. N - lka dotyka ramienia dziecka
patrzy im w oczy, uśmiecha się. Kolejno wszyscy przekazują uśmiech bez słów.

 

Zabawy w parach

1. "Podłoga się klei" - zabawa odprężająca.
Dzieci dobierają się dwójkami. Jedno z nich kładzie się na podłodze i mocno
do niej przylega, napinając wszystkie mięśnie. Drugie próbuje oderwać je od
podłogi. Po chwili następuje zamiana.

2.Ruchoma Tęcza.
Dzieci siedzą na krzesełkach, pary naprzeciwko siebie. Nauczycielka wywołuje
różne kolory, lub podnosi krążek w danym kolorze dzieci, które mają przypięty
kotylion w wymienionym kolorze, zamieniają się miejscami, parami. Na hasło
TĘCZA wszystkie dzieci zamieniają się miejscami.

3. Idący cień.
Dzieci ustawione parami. Jedno dziecko idzie do przodu, a drugie jest jego
cieniem (cień podąża za nim i naśladuje jego ruchy). Na sygnał nauczycielki
dzieci zamieniają się rolami (cień staje się przewodnikiem).


Zabawy z chustą animacyjną

1. Kogo brakuje?
Dzieci stoją w kręgu z zamkniętymi oczami, trzymając chustę na wysokości
pasa. Nauczyciel wybiera osobę lub osoby, które wchodzą pod chustę. Następnie
wszyscy otwierają oczy
i zgadują, kto jest pod chustą.

2. Dzielne dzieciaki.
Dzieci leżą na chuście, nogami zwróconymi do środka i wykonują polecania
nauczycielki:
Turlamy się.
Trzymamy się za ręce i podnosimy je do góry.
Siadamy na chuście jedno za drugim i rysujemy lub głaszczemy kolegę po
plecach.
Trzymamy się za ręce, leżymy na chuście i podnosimy nogi do góry, opierając
swoje stopy o stopy kolegi, następnie opuszczamy.

3. Kolorowe przedmioty.
Nauczycielka kładzie na chuście przedmioty w różnych kolorach. Zadaniem
dzieci jest posegregowanie ich według kolorów na polach chusty. Następnie
dzieci liczą w indywidualnym zakresie przedmioty tego samego koloru lub
wyszukują tych kolorów w swoim ubraniu.

4. Meksykańska fala.
Dzieci trzymają chustę. Zadaniem grupy jest takie manewrowanie chustą (
rytmiczne podnoszenie i opuszczanie jej lub wstawanie po kolei i przysiadanie
w celu uzyskania fali tzw. meksykańskiej.


Zabawy przy

muzyce

1. Jak tu pięknie!
Odpoczynek, relaks przy muzyce - oglądanie otoczenia przez kolorowe papierki
po cukierkach.

2. Dwie krainy muzyczne - Strusia Pędziwiatra i Żółwia Powolnego.
Stwarzamy Dwie krainy muzyczne - Strusia Pędziwiatra i ŻółwiaPowolnego. Salę
dzielimy, np. skakanką, na dwie części. Dzieci, słuchając muzyki wolnej i
szybkiej, przenoszą się
do właściwej krainy i tam poruszają się w rytm muzyki.

3. Muzyczna chusta.
Dzieci trzymają rozciągnięta chustę. Grupa porusza się w rytm melodii,
falując nią. Nauczyciel przygotowuje różne fragmenty muzyczne.

Zabawy integracyjne

TOCZĄCA PIŁKA
Dzieci rozpoczynają zabawę od wiersza:
Stoimy ramię przy ramieniu,
Możemy być wielcy w oka mgnieniu, (podnoszą ręce i trzymają się za nie)
Możemy być też mali, (ręce w dół)
Ale nigdy nie będziemy sami ( zwracają się do sąsiada i ściskają jego dłoń).
Uczestnicy siadają w kole. Prowadząca zabawę toczy piłkę do dziecka
siedzącej naprzeciwko niej. Dziecko łapie piłkę obiema rękami i czeka , co
nastąpi dalej. Wszyscy wypowiadają imię osoby, która otrzymała piłkę
i dodają coś jeszcze ważnego np.
„Janek należy do naszej grupy” lub ” Zosia jest z grupy…..”
Następnie to dziecko potoczy piłkę w stronę innego uczestnika zabawy.
Zabawa trwa dotąd, aż każde z uczestników dostanie piłkę i wypowie jego
imię.

GORĄCY KARTOFELEK
Uczestnicy siedzą na podłodze w kole. Podają sobie z rąk do rąk na
niby „gorącego kartofelka.” Natomiast w środku koła siedzi uczestnik –
„stoper”, który co jakiś czas woła STOP ! Jak tylko dziecko
otrzyma „ziemniaka” i usłyszy STOP wypuszcza go z rąk. Sąsiedzi uczestnika
zabawy trzymającego gorący kartofelek w ramach pocieszenia kołyszą go
delikatnie w przód i w tył,aż wypowie DALEJ . Ziemniak wędruje znów od dziecka
do dziecka, dopóki „ stoper” nie zawoła „ Stop”.

ZIEMIA I KSIĘŻYC
Uczestnicy zabawy ustawiają się tworząc koło. Łapią mocno obrus obiema rękami
na wysokości bioder. Na obrusie położona jest wielka piłka –Ziemia,
którą powoli obracamy. Następnie dochodzi Księżyc – to mała piłka.
obie piłki obracają się na obrusie.

WĘDRUJĄCA CHUSTKA
Uczestnicy siedzą w wielkim kole na podłodze. Osoba rozpoczynająca zabawę
przerzuca chustkę łukiem z jednej ręki do drugiej. Drugą ręką przerzuca chustkę
dalej, do sąsiada. Chusta wędruje po całym kole.

REKIN
Siedzimy, trzymając chustę za krawędzie, unosząc ją na wysokość barków tak, by
nie widzieć co dzieję się pod spodem. Wchodzi tam wybrana osoba, która zmienia
się teraz w rekina. Wybieramy także kilku ratowników, których zadaniem będzie
ochrona trzymających chustę. Rekin natomiast stara się wciągnąć pod
powierzchnię jak najwięcej osób, które po tym "pożarciu" zamieniają się także w
rekiny. W chwili, gdy rekin łapie ofiarę, ta krzyczy, wołając ratownika. Zabawa
kończy się, gdy wszyscy staną się rekinami.
Przy tej zabawie należy bardzo dokładnie podać zasady
działania "rekina", "ratownika" i trzymających chustę. Rekin nigdy nie
ciągnie "na siłę" - po wyczuciu oporu zostawia "ofiarę"; ratownik łapie ofiarę
za ręce lub pod pachy; ofiara nie może trzymać się kurczowo chusty, tylko
puszcza ją szybko, by nie zaplątać się w nią. Zabawa jest tym lepsza, im
gładsza powierzchnia.

 

Zabawy integracyjne

opracowała: Mariola Mańka

Okręt
PRZEBIEG:uczestnicy stoją na środku sali zwróceni w jednym kierunku.prowadzący
podaje różne komendy, np.- lewa burta – wszyscy biegną na lewą stronę sali,-
prawa burta – wszyscy biegną na prawą stronę,- rufa – wszyscy biegną do tyłu
sali,- dziób – wtedy wszyscy biegną do przodu- pokład – wszystkie osoby stoją w
miejscu, nikt nie może się ruszyćPo każdej komendzie odpada jedna osoba, która
najpóźniej ją wykonała lub pomyliłasię. Zabawa powinna być prowadzona w dużym
tempie, żywo

Atomy, atomy łączcie się
PRZEBIEG: uczestnicy poruszają się swobodnie po sali (może być przy
muzyce).Prowadzący podaje liczbę(np. 3) i uczestnicy jak najszybciej łączą się
w trzyosobowe grupy.Zabawę można prowadzić w różnym tempie.

Burza w lesie
Przebieg: uczestnicy siadają w kręgu na krzesłach. Prowadzący siada w
środku.Kolejno każdemu uczestnikowi przydziela nazwę zwierzątka mieszkającego w
lesie, np.„wilk”, „lis”, „sarna”, „zając”, aż wszyscy dostaną nazwę. Zabawa
podobna jest do „ sałatkiowocowej”, zmieniają się tylko komendy, np. wilki
odwiedzają wilki (tzn. osoby „wilki”muszą zamienić się miejscami), „lisy”
odwiedzają „sarny” (tzn. „lisy” i „sarny” zmieniająswoje miejsca).Osoba, której
nie udało znaleźć miejsca, prowadzi grę dalej.Kto pierwszy Przebieg: uczestnicy
stoją w kręgu jeden obok drugiego. Prowadzący chodzi zaplecami, w pewnej chwili
dotyka jednocześnie dwojga uczestników stojących obok siebie.Dotknięci biegną
jednocześnie na zewnątrz kręgu w przeciwnych kierunkach i starają się
jaknajszybciej powrócić na swoje miejsca. Prowadzący zajmuje miejsce tego, kto
się spóźnił,natomiast spóźnialski przejmuje rolę prowadzącego.

Ludzie do ludzi
Przebieg: uczestnicy dobierają się parami, prowadzący podaje komendy np. palec
dopalca, nos do nosa, kolano do kolana, ucho do ucha, palec do czoła itp.
Wszyscy wykonują tepolecenia. Na hasło LUDZIE DO LUDZI należy szybko znaleźć
inną parę. Kto został bezpary – prowadzi grę dalej, podając komendy.

Parząca chusteczka
Przebieg: uczestnicy siedzą w kręgu. Jedna osoba wchodzi do środka. Zadaniem
jejjest przechwycić chusteczkę przekazywaną przez osoby siedzące w kręgu.
Chusteczkęuczestnicy zdejmują z kolan najbliższego lub dalszego sąsiada i kładą
na swoje. Osoba ześrodka może przechwycić chusteczkę tylko wtedy, gdy ktoś
trzyma ją w ręce. Osoba , którejzabrano chusteczkę, zamienia się miejscami z
osobą ze środka kręgu i gra toczy się dalej.

Trzymaj – puść
Przebieg: uczestnicy trzymają jedną ręką rozciągniętą chustkę. prowadzący
chodzi zaplecami uczestników i klepnięciem w ramię wskazuje osobę, wydając jej
polecenie: trzymajlub puść. Polecenie należy wykonać odwrotnie. Kto się zagapi
lub pomyli, przejmujeprowadzenie zabawy