03_47_401_BHP.pdf

Dz.U.03.47.401

ROZPORZ Ą DZENIE

MINISTRA INFRASTRUKTURY 1)

z dnia 6 lutego 2003 r.

w sprawie bezpiecze ń stwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych

(Dz. U. z dnia 19 marca 2003 r.)

Na podstawie art. 237 15 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z

1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm. 2) ) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) "zagospodarowaniu terenu budowy" - rozumie się przez to rozmieszczenie, zgodne z

przepisami i zasadami wiedzy technicznej, na terenie budowy maszyn i innych urządzeń

technicznych, składowisk materiałów i konstrukcji budowlanych, dróg kołowych i

pieszych, sieci, rurociągów i przewodów instalacji oraz obiektów, pomieszczeń i

urządzeń administracyjnych, socjalnych i sanitarnych, z uwzględnieniem warunków

usytuowania i uŜytkowania istniejących i projektowanych obiektów;

2) "planie bioz" - rozumie się przez to plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w rozumieniu

przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 sierpnia 2002 r. w sprawie

szczegółowego zakresu i formy planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz

szczegółowego zakresu rodzajów robót budowlanych, stwarzających zagroŜenia

bezpieczeństwa i zdrowia ludzi (Dz. U. Nr 151, poz. 1256);

3) "strefie niebezpiecznej" - rozumie się przez to miejsce na terenie budowy, w którym

występują zagroŜenia dla zdrowia lub Ŝycia ludzi;

4) "instrukcji bezpiecznego wykonywania robót budowlanych" - rozumie się przez to sposób

zapobiegania zagroŜeniom związanym z wykonywaniem robót budowlanych, o których

mowa w art. 21a ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r.

Nr 106, poz. 1126, z późn. zm. 3) ), oraz sposób postępowania w przypadku wystąpienia

tych zagroŜeń;

5) "sieci ogniowej" - rozumie się przez to zestaw lontów i zapalników, słuŜących do

zadziałania ładunków materiału wybuchowego;

6) "rusztowaniu roboczym" - rozumie się przez to konstrukcję budowlaną, tymczasową, z

której mogą być wykonywane prace na wysokości, słuŜącą do utrzymywania osób,

materiałów i sprzętu;

7) "rusztowaniu ochronnym" - rozumie się przez to konstrukcję budowlaną, tymczasową,

słuŜącą do zabezpieczenia przed upadkiem z wysokości ludzi oraz przedmiotów;

8) "rusztowaniu systemowym" - rozumie się przez to konstrukcję budowlaną, tymczasową,

w której wymiary siatki konstrukcyjnej są jednoznacznie narzucone poprzez wymiary

elementów rusztowania, słuŜącą do utrzymywania osób, materiałów i sprzętu.

§ 2. Wykonawca przed przystąpieniem do wykonywania robót budowlanych jest

obowiązany opracować instrukcję bezpiecznego ich wykonywania i zaznajomić z nią

pracowników w zakresie wykonywanych przez nich robót.

Rozdział 2

Warunki przygotowania i prowadzenia robót budowlanych

§ 3. Inwestor jest obowiązany zawiadomić o zamiarze rozpoczęcia robót budowlanych

właściwego inspektora pracy, na 7 dni przed rozpoczęciem budowy lub rozbiórki, na której

przewiduje się wykonywanie robót budowlanych trwających dłuŜej niŜ 30 dni roboczych i

jednoczesne zatrudnienie co najmniej 20 osób albo na której planowany zakres robót

przekracza 500 osobodni.

§ 4. 1. Uczestnicy procesu budowlanego współdziałają ze sobą w zakresie

bezpieczeństwa i higieny pracy w procesie przygotowania i realizacji budowy.

2. Stosowanie niezbędnych środków ochrony indywidualnej obowiązuje wszystkie osoby

przebywające na terenie budowy.

§ 5. Bezpośredni nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy na stanowiskach pracy

sprawują odpowiednio kierownik robót oraz mistrz budowlany, stosownie do zakresu

obowiązków.

§ 6. 1. Do zabezpieczeń stanowisk pracy na wysokości, przed upadkiem z wysokości,

naleŜy stosować środki ochrony zbiorowej, w szczególności balustrady, o których mowa w §

15 ust. 2, siatki ochronne i siatki bezpieczeństwa.

2. Stosowanie środków ochrony indywidualnej, w szczególności takich jak szelki

bezpieczeństwa, jest dopuszczalne, gdy nie ma moŜliwości stosowania środków ochrony

zbiorowej.

§ 7. 1. Osoba wykonująca roboty w pobliŜu krawędzi dachu płaskiego lub dachu o

nachyleniu do 20%, jest obowiązana posiadać odpowiednie zabezpieczenia przed upadkiem z

wysokości, o których mowa w § 6.

2. Osoba wykonująca roboty na dachu o nachyleniu powyŜej 20%, jeŜeli nie stosuje się

rusztowań ochronnych, jest obowiązana stosować środki ochrony indywidualnej lub inne

urządzenia ochronne.

Rozdział 3

Zagospodarowanie terenu budowy

§ 8. Zagospodarowanie terenu budowy wykonuje się przed rozpoczęciem robót

budowlanych, co najmniej w zakresie:

1) ogrodzenia terenu i wyznaczenia stref niebezpiecznych;

2) wykonania dróg, wyjść i przejść dla pieszych;

3) doprowadzenia energii elektrycznej oraz wody, zwanych dalej "mediami", oraz

odprowadzania lub utylizacji ścieków;

4) urządzenia pomieszczeń higieniczno-sanitarnych i socjalnych;

5) zapewnienia oświetlenia naturalnego i sztucznego;

6) zapewnienia właściwej wentylacji;

7) zapewnienia łączności telefonicznej;

8) urządzenia składowisk materiałów i wyrobów.

§ 9. 1. Teren budowy lub robót naleŜy ogrodzić albo w inny sposób uniemoŜliwić wejście

osobom nieupowaŜnionym.

2. JeŜeli ogrodzenie terenu budowy lub robót nie jest moŜliwe, naleŜy oznakować granice

terenu za pomocą tablic ostrzegawczych, a w razie potrzeby zapewnić stały nadzór.

§ 10. Ogrodzenie terenu budowy wykonuje się w taki sposób, aby nie stwarzało

zagroŜenia dla ludzi. Wysokość ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1,5 m.

§ 11. Dla pojazdów uŜywanych w trakcie wykonywania robót budowlanych wyznacza się

miejsca postojowe na terenie budowy.

§ 12. Szerokość drogi przeznaczonej dla ruchu pieszego jednokierunkowego powinna

wynosić co najmniej 0,75 m, a dwukierunkowego - 1,2 m.

§ 13. Pochylnie, po których dokonuje się ręcznego przenoszenia cięŜarów, nie powinny

mieć spadków większych niŜ 10%.

§ 14. Drogi komunikacyjne dla wózków i taczek nie mogą być nachylone więcej niŜ:

1) dla wózków szynowych - 4%;

2) dla wózków bezszynowych - 5%;

3) dla taczek - 10%.

§ 15. 1. Drogi komunikacyjne dla wózków i taczek, usytuowane nad poziomem terenu

powyŜej 1 m, zabezpiecza się balustradą.

2. Balustrada, o której mowa w ust. 1, składa się z deski krawęŜnikowej o wysokości 0,15

m i poręczy ochronnej umieszczonej na wysokości 1,1 m. Wolną przestrzeń pomiędzy deską

krawęŜnikową a poręczą wypełnia się w sposób zabezpieczający pracowników przed

upadkiem z wysokości.

3. W przypadku rusztowań systemowych dopuszcza się umieszczanie poręczy ochronnej

na wysokości 1 m.

§ 16. Przejścia o pochyleniu większym niŜ 15% zaopatruje się w listwy umocowane

poprzecznie, w odstępach nie mniejszych niŜ 0,4 m lub w schody o szerokości nie mniejszej

niŜ 0,75 m, co najmniej z jednostronnym zabezpieczeniem, o którym mowa w § 15 ust. 2.

§ 17. Przejścia i strefy niebezpieczne oświetla się i oznakowuje znakami ostrzegawczymi

lub znakami zakazu.

§ 18. Wyjścia z magazynów oraz przejścia pomiędzy budynkami wychodzące na drogi

zabezpiecza się poręczami ochronnymi umieszczonymi na wysokości 1,1 m lub w inny

sposób, w szczególności labiryntami.

§ 19. Przed skrzyŜowaniem dróg z napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi, w

odległości nie mniejszej niŜ 15 m, ustawia się oznakowane bramki, oświetlone w warunkach

ograniczonej widoczności, wyznaczające dopuszczalne gabaryty przejeŜdŜających pojazdów.

§ 20. 1. Strefę niebezpieczną ogradza się i oznakowuje w sposób uniemoŜliwiający

dostęp osobom postronnym.

2. Przejścia, przejazdy i stanowiska pracy w strefie niebezpiecznej zabezpiecza się

daszkami ochronnymi.

§ 21. 1. Strefę niebezpieczną, w której istnieje zagroŜenie spadania z wysokości

przedmiotów, ogradza się balustradami, o których mowa w § 15 ust. 2.

2. Strefa niebezpieczna, o której mowa w ust. 1, w swym najmniejszym wymiarze

liniowym liczonym od płaszczyzny obiektu budowlanego, nie moŜe wynosić mniej niŜ 1/10

wysokości, z której mogą spadać przedmioty, lecz nie mniej niŜ 6 m.

3. W zwartej zabudowie miejskiej strefa niebezpieczna, o której mowa w ust. 1, moŜe

być zmniejszona pod warunkiem zastosowania innych rozwiązań technicznych lub

organizacyjnych, zabezpieczających przed spadaniem przedmiotów.

§ 22. 1. Daszki ochronne powinny znajdować się na wysokości nie mniejszej niŜ 2,4 m

nad terenem w najniŜszym miejscu i być nachylone pod kątem 45%B0 w kierunku źródła

zagroŜenia. Pokrycie daszków powinno być szczelne i odporne na przebicie przez spadające

przedmioty.

2. W miejscach przejść i przejazdów szerokość daszka ochronnego wynosi co najmniej o

0,5 m więcej z kaŜdej strony niŜ szerokość przejścia lub przejazdu.

3. UŜywanie daszków ochronnych jako rusztowań lub miejsc składowania narzędzi,

sprzętu, materiałów jest zabronione.

§ 23. Na terenie budowy wyznacza się, utwardza i odwadnia miejsca do składowania

materiałów i wyrobów.

§ 24. Doły na wapno gaszone powinny mieć umocnione ściany i być zabezpieczone

balustradami ochronnymi, o których mowa w § 15 ust. 2, umieszczonymi w odległości nie

mniejszej niŜ 1 m od krawędzi dołu.

§ 25. 1. W przypadku przechowywania w magazynach substancji i preparatów

niebezpiecznych naleŜy informację o tym zamieścić na tablicach ostrzegawczych,

umieszczonych w widocznych miejscach. Towary te na terenie budowy przechowuje się i

uŜytkuje zgodnie z instrukcjami producenta.

2. Substancje i preparaty niebezpieczne przechowuje się i przemieszcza na terenie

budowy w opakowaniach producenta.

3. W pomieszczeniach magazynowych umieszcza się tablice określające dopuszczalne

obciąŜenie regałów magazynowych, a takŜe dopuszczalne obciąŜenie powierzchni stropu.

§ 26. 1. Składowiska materiałów, wyrobów i urządzeń technicznych wykonuje się w

sposób wykluczający moŜliwość wywrócenia, zsunięcia, rozsunięcia się lub spadnięcia

składowanych wyrobów i urządzeń.

2. Materiały składuje się w miejscu wyrównanym do poziomu.

3. Materiały drobnicowe układa się w stosy o wysokości nie większej niŜ 2 m,

dostosowane do rodzaju i wytrzymałości tych materiałów.

4. Stosy materiałów workowanych układa się w warstwach krzyŜowo do wysokości

nieprzekraczającej 10 warstw.

5. Przy składowaniu materiałów odległość stosów nie powinna być mniejsza niŜ:

1) 0,75 m - od ogrodzenia lub zabudowań;

2) 5 m - od stałego stanowiska pracy.

§ 27. Opieranie składowanych materiałów lub wyrobów o płoty, słupy napowietrznych

linii elektroenergetycznych, konstrukcje wsporcze sieci trakcyjnej lub ściany obiektu

budowlanego, jest zabronione.

§ 28. Wchodzenie i schodzenie ze stosu utworzonego ze składowanych materiałów lub

wyrobów jest dopuszczalne wyłącznie przy uŜyciu drabiny lub schodni.

§ 29. Podczas mechanicznego załadunku lub rozładunku materiałów lub wyrobów,

przemieszczanie ich nad ludźmi lub kabiną, w której znajduje się kierowca, jest zabronione.

Na czas wykonywania tych czynności kierowca jest obowiązany opuścić kabinę.

Rozdział 4

Warunki socjalne i higieniczne

§ 30. Na terenie budowy urządza się wydzielone pomieszczenia szatni na odzieŜ roboczą

i ochronną, umywalni, jadalni, suszarni i ustępów.

§ 31. 1. Na terenie budowy, na której roboty budowlane wykonuje więcej niŜ 20

pracujących, zabrania się urządzania w jednym pomieszczeniu szatni i jadalni.

2. Szafki na odzieŜ osób wykonujących roboty na terenie budowy, o której mowa w ust.

1, powinny być dwudzielne, zapewniające moŜliwość przechowywania oddzielnie odzieŜy

roboczej i własnej.

§ 32. Dopuszczalne jest korzystanie z istniejących na terenie budowy pomieszczeń i

urządzeń higieniczno-sanitarnych inwestora, jeŜeli przewiduje to zawarta umowa.

§ 33. W przypadku usytuowania pomieszczeń higieniczno-sanitarnych w kontenerach

dopuszcza się niŜszą wysokość tych pomieszczeń niŜ określona w § 1 ust. 4 załącznika nr 3

do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie

ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 129, poz. 844 oraz z 2002 r.

Nr 91, poz. 811).

§ 34. Dopuszcza się stosowanie ławek w pomieszczeniach higieniczno-sanitarnych jako

miejsc siedzących, jeŜeli są one trwale przytwierdzone do podłoŜa.

§ 35. Jadalnie urządzane na budowie powinny spełniać wymagania dla jadalni typu II,

określone w § 30 załącznika nr 3 do rozporządzenia, o którym mowa w § 33.

§ 36. Palenie tytoniu moŜe odbywać się wyłącznie na otwartej przestrzeni lub w

specjalnie do tego celu przystosowanym pomieszczeniu (palarni).

§ 37. 1. JeŜeli wymaga tego bezpieczeństwo lub ochrona zdrowia osób wykonujących

roboty budowlane, albo gdy wynika to z rodzaju wykonywanych robót, naleŜy zapewnić

osobom wykonującym takie roboty pomieszczenia do odpoczynku lub pomieszczenia

mieszkalne.

2. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, wyposaŜa się w odpowiednią do liczby

zatrudnionych osób liczbę stołów i krzeseł z oparciami.

3. Stacjonarne pomieszczenia mieszkalne powinny posiadać wystarczające wyposaŜenie

sanitarne, jadalnię, pomieszczenie do odpoczynku, łóŜka, szafki kuchenne, stoły i krzesła z

oparciami, stosownie do liczby osób.

4. W innych przypadkach niŜ określone w ust. 1 zapewnia się inne miejsca,

wykorzystywane podczas przerw w pracy.

§ 38. W sprawach dotyczących warunków higieniczno-sanitarnych, nieuregulowanych w

niniejszym rozdziale, stosuje się ogólne przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.

Rozdział 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: