PROCESY KRASOWE - procesy rozpuszczania skał przez wody powierzchniowe i podziemne, jeden z rodzajów wietrzenia chemicznego. Ulegają mu skały zasobne w węglan wapnia: wapienie, dolomity.
Formy powierzchniowe:
§ ospa, żłobki i żebra – powstają na skutek działania płynącej wody opadowej
§ lej krasowy – płytkie, okrągłe lub eliptyczne zagłębienie
§ uwał – zagłębienie bezodpływowe powstałe z połączenia kilku lejów krasowych
§ polje – rozległe kotliny powstałe przez połączenie wielu uwałów i lejów krasowych
§ mogoty /humy/ostańce – pagóry wznoszące się ponad powierzchnię zrównaną przez kras
§ ponor – miejsce, gdzie wody strumieni, potoków czy rzek wpływają pod powierzchnię terenu
§ wywierzysko – źródło krasowe, miejsce w którym wody podziemne wypływają na powierzchnię
§ doliny krasowe – podłużne zagłębienia o stormych ścianach i płaskim dnie
Formy podziemne:
§ ponor – wylot szczelin, do których wpada woda
§ wywierzysko – źródło krasowe
§ jaskinie (korytarze, kominy, studnie, komory)
§ stalaktyt – narośl z wytrącającego się węglanu wapnia podczas skraplania wody, z sufitu w dół
§ stalagmit – narośl węglanu wapnia z podłoża do góry
§ stalagnat – połączenie stalaktytu i stalagmitu
FALE MORSKIE:
DZIAŁALNOŚĆ ABRAZYJNA
Powstaje podczas uderzania fal w ścianę klifu, co powoduje jej kruszenie się do wysokości oddziaływania falowania. Abrazję potęguje powietrze uwięzione w szczelinach skalnych, które pod wpływem uderzenia fali spręża się i rozsadza skałę. Tworzy się nisza abrazyjna. Materiał ze zniszczonego klifu zalegający u jego podstawy wynoszony jest w kierunku morza powodując powstanie platformy brzegowej (abrazyjnej). Nawis skalny nad niszą obsuwa się, zmniejszając powierzchnię lądu.
DZIAŁALNOŚĆ AKUMULACYJNA
Ø wybrzeża niskie, plaże
Ø płycizny
Ø kosy, mierzeje i zalewy
Ø wały burzowe (fale sztormowe nanoszą piasek i żwir) è wydmy (ale wydmy już przez wiatr)
Ø lido – ławica, która wynurzy się ponad wodę
TYPY WYBRZEŻ:
1) WYSOKIE
a) dalmatyńskie - utworzone są w wyniku zalania silnie rozczłonkowanych grzbietów górskich równoległych do wybrzeża (wybrzeże adriatyckie, chorwackie)
b) fiordowe - tworzą się w wyniku zalania U - kształtnych górskich dolin polodowcowych (Norwegia)
c) riasowe - powstają w wyniku zalania dolin starych grzbietów górskich prostopadłych do wybrzeża ( Irlandia, Francja, Portugalia).
d) szkierowe - powstaje przez zalanie setek małych skalistych wysepek wygładzonych wcześniej przez lądolód ( wybrzeże Szwecji, Finlandii)
e) limanowe - tworzą się gdy wałami piaszczystymi odcinane są lejkowate ujścia rzek (wschodnie wybrzeże Morza Czarnego)
f) klifowe - utworzone w wyniku niszczenia przez fale morskie zboczy wyżyn lub wysoczyzn (wybrzeże Morza Bałtyckiego)
2) NISKIE
a) lidowo-lagunowe - powstało na skutek odcięcia płytkiej zatoki od otwartego morza piaszczystym wałem przybrzeżnym; dzieje się tak tylko na wybrzeżach podlegających pływom morskim (np. Laguna Wenecka, Zatoka Meksykańska)
b) namorzynowe - występują tylko w strefie ciepłej, gdzie nad brzegami rosną słonolubne lasy namorzynowe, odsłaniające się w czasie odpływu korzenie drzew rosnących nawet na obszarze płytkiego dna morskiego, chronią brzeg przed niszczącą działalnością fal (inaczej mangowe)
c) mierzejowo-zalewowe - powstało poprzez odcięcie zatoki mierzeją utworzoną przez prąd przybrzeżny (np. na polskim wybrzeżu Bałtyku)
d) koralowe - (rafowe) w strefie ciepłej, budują się korale i inne zwierzęta morskie o szkielecie wapiennym, a żyjących na dnie blisko brzegu; niedaleko brzegu tworzy się bariera - rafa koralowa, która nie pozwala na niszczenie wybrzeży.
DZIAŁALNOŚĆ RZEŹBOTWÓRCZA WÓD PŁYNĄCYCH – polega na żłobieniu korytarza, transportowaniu i akumulowaniu materiału skalnego. Zależy od prędkości rzeki.
1. BIEG GÓRNY - duzy spadek wysokości è duża v wody
- erozja denna – prowadzi do pogłębiania dna i powstania doliny V-kształtnej => pogłębianie koryta
- erozja wsteczna – cofanie się progów sklanych w górę rzeki oraz przesuwanie się źródeł
2. BIEG ŚRODKOWY- mniejsza prędkość wody
- erozja boczna – powstawanie meandrów i starorzeczy => poszerzanie doliny
1. BIEG DOLNY - najwolniej płynie
- akumulacja materiału w obrębie koryta => powstawanie wysp, łachów
UJŚCIA RZEKI:
§ Delta – morze, do którego uchodzi rzeka cechuje się mało intensywnym falowaniem, osady powoli zasypują ujście więc rzeka rozgałęzia się aby znaleźć ujście
§ Estuariam/ujście lejkowate – przy silnych falach, gdy woda morska wdziera się w górę rzeki i wynosi osad
ELEMENTY DOLINY RZECZNEJ:
- terasa rzeczna – fragmenty dawnego dna doliny powstające na skutek zmiany podstawy erozyjnej rzeki. Jeśli poziom ujścia się obniża, nasila się erozja denna. Jak się podnosi osady akumulują się zasypując dolinę.
LODOWIEC - jest wolno płynącą rzeką lodu, powstałego z przekształcenia pokładów wiecznego śniegu. Występują w górach.
W górnej części lodowca powstaje cyrk lodowcowy, z którego wypływający lodowiec rzeźbi U-kształtną dolinę lodowcową, zaś z niesionego materiału odkładana jest morena. Gromadzący się śnieg pod wpływem temperatury, dużej wilgotności powietrza i pod wpływem ciśnienia warstw śniegu zmniejsza swą objętość, częściowo krystalizuje i stopniowo przekształca się początkowo w firn, a następnie w lód firnowy i lodowcowy.
Warunki występowania lodowców:
- granica wiecznego śniegu
- linia terenu
- ujemna temperatura
LĄDOLÓD - gruba warstwa lodu przykrywająca wielki obszar ziemi; występuje na Antarktydzie i Grenlandii. W Polsce występował podczas zlodowaceń plejstoceńskich. Tworzy lekko wypukłą tarczę zbudowaną ze śniegu i lodu, rozpływającą się na boki pod wpływem własnego ciężaru.
FORMY POLODOWCOWE:
§ MORENA DENNA - rodzaj moreny, której materiał skalny, pochodzący z niszczenia (zdzierania) podłoża i materiału wytopionego z lodowca, transportowany jest przez lodowiec w jego dolnej części (stopa lodowca)
§ MORENA CZOŁOWA - powstają przy czole lodowca, w formie wału równoległego do czoła.
§ MORENY BOCZNE - wały równoległe do brzegów jęzora lodowcowego, powstające między jęzorem a zboczem doliny, ze skał osypujących się na brzegi jęzora.
§ MORENA ŚRODKOWA – powstaje z połączenia wałów moreny bocznej pomiędzy dwoma jęzorami lodowcowymi.
§ JEZIORA MORENOWE - jeziora powstałe w zagłębieniach moreny dennej i czołowej.
§ JEZIORA RYNNOWE – jeziora powstałe w rynnach po stopnieniu lądolodu
§ SANDRY - rozległe, płaskie tereny utworzone ze żwiru i piasku osadzone przez wody pochodzenia lodowcowego po obu stronach pradoliny, w Polsce występują np. w Borach Tucholskich.
§ PRADOLINY - szerokie doliny utworzone w czasie dłuższego postoju lądolodu; płynęły nią wody z lodu
§ LESS – żółta skała osadowa
§ OZY – wydłużone i kręte pagóry powstałe wskutek zasypywania rynien i tuneli lodowcowych
§ CYRK LODOWCOWY – zagłębienie terenu po polu finowym
§ BARAŃCE/MUTONY – zaokrąglone pagórki, oszlifowane od strony nasuwania się lodu
§ DOLINY U-KSZTAŁTNE – doliny przekształcone przez jęzory wypływające z pól firnowych
GLINA MORENOWA – masa skalna pozostała po lodowcu złożona z głazów, piasków, pyłów, iłów.
Lodowiec
Wody Polodowcowe
Akumulacja
Erozja
Morena czołowa
Doliny kształtne
Ozy
Pradoliny
Morena boczna
Wygłady lodowcowe
Sandry
Jeziora morenowe
Morena denna
Rysy lodowcowe
Kemy
LBN94