Samoleczenie wzroku -Bob Fingerbild.pdf

BOB FINGERBILD

Samoleczenie wzroku

metodą dr Bates’a

(-)

(Tłum. Jerzy Wnuk)

WSTĘP

Mamy przyjemność oddać na Państwa ręce wyjątkową książkę, która pozwoliła wielu

osobom na polepszenie jakości wzroku, a także w przeważającej liczbie przypadków, na

całkowite wyleczenie wzroku, czy też, co jest bardziej właściwym określeniem, przywrócenia

stanu normalnego widzenia.

O powodzeniu i skuteczności tej metody może zaświadczyć, niezbyt może chlubny

przykład przedwojennych Niemiec, gdzie poborowych z wadą wzroku kierowano najpierw do

ośrodków reedukacji wzroku stosujących metodę Batesa, a ewentualnie później do optyka dla

doboru odpowiednich szkieł. Innym słynnym przykładem jest przypadek światowej sławy

filozofa i pisarza A. Huxley'a, który pod kierownictwem uczennicy Batesa, M. Corbett, ze

stanu graniczącego ze ślepotą, po kilku miesiącach doszedł do możliwość czytania bez

okularów.

Metoda reedukacji wzroku dr Batesa, znana i stosowana w Stanach Zjednoczonych i w

zach. Europie od blisko 100 lat, u nas w Polsce stosowana od niedawna pod nazwą “Sztuka

świadomego widzenia", oparta jest na założeniu, że narząd wzroku, podobnie jak inne

narządy człowieka (ruchu, krążenia itd.) posiada zdolności adaptacyjne, regeneracyjne i

podlega skutecznej rehabilitacji. Wzrok można ćwiczyć, doskonalić, doprowadzać do stanu

normalnego widzenia w wypadku wad wzroku, niektórych chorób i konieczności noszenia

okularów, jednakże w przypadkach poważnych wad wzroku, chorób oczu, przed

przystąpieniem do ćwiczeń opisanych w niniejszej książce, należy się skonsultować z

prowadzącym lekarzem okulistą.

Jednym z podstawowych założeń dr Batesa było stwierdzenie, że podobnie jak

złamana kończyna w wyniku ćwiczeń i zabiegów rehabilitacyjnych może być doprowadzona

do stanu pełnej sprawności, tak i narząd wzroku można, w wyniku ćwiczeń i zabiegów

rehabilitacyjnych, doprowadzić do stanu pełnej sprawności, czyli ostrości widzenia, bez

konieczności używania okularów. Zgodnie z założeniami dr Batesą, okulary i sztuczne

soczewki są tym samym dla oczu, czym kule dla osoby ze zrośniętą po złamaniu nogą. Osoba,

która nie odrzuci kuli i nie zacznie normalnie chodzić (często za pomocą zabiegów

rehabilitacyjnych i usprawniających), nigdy nie odzyska sprawności w niegdyś złamanej

kończynie. Podobnie osoba z wadą wzroku, jeżeli nie odrzuci swoistych kuł dla oczu — czyli

sztucznych soczewek — okularów i nie podejmie zabiegów rehabilitacyjnych, czyli

reedukacji i usprawniania narządu wzroku, poprzez stosowanie systematycznych ćwiczeń

opisanych w niniejszej książce, nigdy nie uzyska efektu poprawy wzroku, a wręcz przeciwnie

może liczyć jedynie na pogorszenie jakości widzenia i noszenie co raz to mocniejszych szkieł

przepisanych przez okulistę.

Trzeba zatem stwierdzić z całą jasnością tego faktu, że przepisywanie okularów w

wypadku wad wzroku, jest jedynie łagodzeniem objawów choroby — porównywalnym do

podawania środków przeciwbólowych w wypadku złamania ręki, zamiast jej nastawienia i

unieruchomienia w opatrunku gipsowym.

Zatem oczy poprzez zaopatrzenie w parę dodatkowych soczewek, mogą widzieć z

pierwotną ostrością, lecz nie jest to w żadnym przypadku oddziaływanie na przyczynę wady

wzroku, czy schorzenia. Jest to krótko mówiąc oszukiwanie receptorów wzrokowych w

mózgu za pomocą odpowiednio wygiętego szkiełka. Okuliści i optycy proponujący tego

rodzaju pomoc osobom z wadą wzroku dalecy są od maksymy medicus curat, natura sanat,

czyli: “lekarz leczy natura uzdrawia". W tym wypadku trudno mówić o leczeniu (chyba że

protezę uznamy za lekarstwo), a szklanej soczewce w plastikowej obudowie niezmiernie jest

daleko do natury, a tym samym do jej uzdrawiającej mocy.

Te vis medicatrix naturae, to siły naturalne organizmu, które są obecne w każdym i są

pobudzane bądź to poprzez ćwiczenia i zabiegi rehabilitacyjne stymulujące naturalne siły

obronne organizmu i mechanizmy samoregulacji, bądź to poprzez zastosowanie

odpowiedniego lekarstwa.

Okulary i odpowiednio dobrane soczewki korygują konkretne odchylenia refrakcji,

którą uważa się za przyczynę danej wady. W Większości przypadków następuje

natychmiastowa poprawa możliwości widzenia. Jednakże czy wskutek tego narząd wzroku

ulega poprawie? Czy zostaje wyeliminowana przyczyna wady wzroku? Działanie sztucznych

soczewek to działanie objawowe. Oczy wspomagane okularami stają się coraz słabsze i z

upływem lat będą potrzebowały coraz silniejszych szkieł dla zwalczania symptomów.

ROZDZIAŁ L

LECZMY PRZYCZYNY, A NIE OBJAWY!

Jeżeli można mówić o spojrzeniu na wady wzroku, to należy rozpoznać dwie postawy:

Pierwsza — pesymistyczna, zakłada, że organy wzroku nie są w stanie samoistnie się

uzdrowić, brakuje im vis medicatrix naturae, a więc wadliwy wzrok jest praktycznie rzecz

biorąc nieuleczalny. Można go jedynie wspomóc okularami.

Powyższe stwierdzenie przeczy naszemu doświadczeniu życiowemu, albowiem każdy

organ ciała, po spełnieniu odpowiednich warunków; jak podanie odpowiednich lekarstw,

zabiegi lecznicze, lepsze odżywianie, właściwa terapia itd., jest uleczalny. Wynikałoby zatem

z tego “pesymistycznego" punktu widzenia, że jedynie wzrok jest jakimś dzi-wadłem i odstaje

od reszty naszego ciała w sposób niespodziewanie negatywny.

Drugi sposób widzenia — sformułowany po raz pierwszy przez dr Batesa jest

optymistyczny i zakłada, że podobnie jak choroby i nabyte wady naszych wszystkich

narządów, także narząd wzroku jest uleczalny, możliwe jest więc uleczenie przyczyn wad

wzroku dzięki vis medicatrix naturae, pobudzonych przez odpowiednie ćwiczenia reedukacji

wzroku.

Metoda dr Batesa zakłada, że człowiek poprzez złe używanie narządu wzroku,

doprowadza ten delikatny narząd do rozstroju i wad. Dlatego też podstawowym działaniem

zmierzającym do poprawy jakości widzenia, jest ponowna nauka świadomego widzenia, czyli

reedukacja. Można zauważyć, że człowiek kulejący na jedną nogę, spowoduje po kilku

tygodniach skurcz mięśni, przez co nie będzie mógł wyprostować nogi i dopiero długotrwałe

ćwiczenia i zabiegi rehabilitacyjne pozwolą mu na pełne wyprostowanie przykurczonej nogi

oraz ponowną naukę prawidłowego chodzenia — czyli reedukację.

Dr Bates doszedł do wniosku, że większość wad wzroku spowodowana jest

nieprawidłowym używaniem narządu wzroku. Złe nawyki używania oczu są zawsze ściśle

powiązane ze stanem ich nadwyrężenia i napięcia. To napięcie oddziaływuje w równym

stopniu na ciało, jak i na ducha. Organizm człowieka stanowi jedną całość. Napięcie nerwowe

spowodowane np. lękiem, powoduje napięcie mięśni w rejonie szyi, tak jakbyśmy chcieli

ochronić głowę od uderzenia z tyłu (oczywiście w odpowiednio mniejszym stopniu).

Sprzężenie i powiązanie napięcia- nerwowego z napięciem mięśniowym jest tak duże, że

terapeuci leczący znerwicowanych pacjentów, o dużym poziomie lęku zaobserwowali dwie

prawidłowości. Pierwsza to bóle mięśniowe w okolicach szyi spowodowane stałym

napięciem, czasami przerost mięśni karku i spowodowany tym lekki garb u góry kręgosłupa,

druga zaś prawidłowość to zauważalne zmniejszenie się poziomu lęku, jeżeli w wyniku

masażu, relaksu, zabiegów fizykoterapeutycznych udało się doprowadzić do rozluźnienia

mięśni karku, szyi i ramion.

Dr Bates odkrył, że poprzez przyswojenie sobie technik edukacyjnych stan napięcia w

organie wzroku, jak również w całym organizmie ulega zmniejszeniu. Następowało to po

przyswojeniu sobie przez jego pacjentów metod relaksowania oczu i umysłu, co bezpośrednio

powodowało poprawę wzroku i odchylenia refrakcji.

Aldous Huxley w swojej książce “The art of seeing" pisze: “Praktykowanie technik

reedukacji służy wyrobieniu sobie nawyków dobrego widzenia, mających zastąpić

niepoprawne przyzwyczajenia odpowiedzialne za wadliwy stan wzroku i w wielu

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: