Smith Martin Cruz - Arkady Renko 1 - Park Gorkiego.pdf - Martin Cruz Smith - Arekszefunio

MARTIN CRUZ SMITH

PARK GORKIEGO

Z angielskiego przełożył: ANDRZEJ GRABOWSKI

Tytuł oryginału: GORKY PARK

Dla Em

Podziękowania

Dziękuję Anthony’emu Astrachanowi, dr. Michaelowi Badenowi, Anthony’emu

Bouzie, Knoksowi Burgerowi, Williamowi Caunitzowi, Nancy Forbes, dr. Paulowi

Kagansky’emu, Anatolowi Milsteinowi, Johnowi Romano, Kitty Sprague i Richardowi

Woodleyowi za nieszczędzenie mi czasu i zachęt w trakcie powstawania tej książki.

Szczególnie zaś jestem wdzięczny Aleksowi Lewinowi, Juriemu i Ali Gendlerom i

Anatolowi Dawidowowi. Bez nich Park Gorkiego byłby miejscem bezludnym.

Część pierwsza

MOSKWA

Rozdział 1

Wszystkie noce powinny być tak czarne, wszystkie zimy tak ciepłe, wszystkie

reflektory tak oślepiające.

Furgonetka podskoczyła, zaryła się w zaspie i znieruchomiała. Wysiedli z niej

funkcjonariusze z wydziału zabójstw, okutani w długie kożuchy, typowi milicjanci o krótkich

rękach i niskich czołach. Tylko jeden był bez munduru – szczupły, blady szef wydziału.

Życzliwie wysłuchał opowieści posterunkowego, który znalazł zwłoki. Milicjant ów odszedł

tak daleko od ścieżki wyłącznie za potrzebą i w chwili gdy zobaczył trupy, jeszcze nie

załatwiwszy się do końca, zesztywniał niemal jak te ciała. Ekipa ruszyła po śniegu

oświetlonym reflektorami furgonetki.

Inspektor podejrzewał, że zmarli to wódczana trójka, która w dobrych humorach

zamarzła na śmierć. Wódka stanowiła podatek w płynie, a jego wysokość stale rosła.

Przywykło się uważać, że trzy osoby na flaszkę to szczęśliwa liczba, zarówno pod względem

godziwości kosztów, jak i pożądanych skutków. Był to świetny przykład prymitywnego

komunizmu.

Po drugiej stronie polany pojawiły się światła. Zza drzew wyłoniły się dwie czarne

wołgi. Nadszedł od nich przysadzisty, krzepki major Pribłuda na czele ekipy funkcjonariuszy

KGB. Milicjanci i bezpieczniacy przytupywali dla rozgrzewki i wydychali obłoki pary. Na

ich czapkach i kołnierzach połyskiwały kryształki lodu.

Milicja kierowała ruchem, polowała na pijanych i zajmowała się zwykłymi

nieboszczykami. Komitet Bezpieczeństwa Państwowego – KGB – miał bardziej subtelne i

doniosłe zadania. Walczył z obcymi i krajowymi wichrzycielami, przemytnikami i

osobnikami niezadowolonymi z ustroju. Wprawdzie jego funkcjonariusze mieli mundury,

woleli jednak chodzić w ubraniach cywilnych. Major Pribłuda tryskał przaśnym porannym

humorem, gotów złagodzić zawodową niechęć, wystawiającą na próbę serdeczne stosunki

Ludowej Milicji z Komitetem Bezpieczeństwa Państwowego, i nie schodził z jego twarzy

uśmiech aż do chwili, kiedy mężczyzna ujrzał inspektora.

– Renko!

Smith Martin Cruz - Arkady Renko 1 - Park Gorkiego.pdf