NOWE PRAWO z 6 kwietnia 10 (nr 66).pdf

(725 KB) Pobierz
Nowe Prawo Przepisy_066.qxd
nr 66 (2697) 6 kwietnia 2010
przepis PRAKTYKA
nowe prawo
PRZEPISY
SPIS TREŚCI
OBYWATEL ZAŚWIADCZENIA Pozostawanie matki dziecka pod opieką medyczną
Zmiana w świadczeniach z tytułu urodzenia dziecka
Pisemne wyjaśnienia dla fiskusa
» strona D2
Dla całego sanatorium niższa
stawka podatku od nieruchomości
» strona D2
Do końca 2011 roku został zawieszony
warunek pozostawania matki dziecka
pod opieką medyczną nie później niż
od 10 tygodnia ciąży do porodu.
31 marca 2010 r. weszła w życie ustawa
z 5 marca 2010 r. o zmianie ustawy
o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy
o świadczeniach opieki zdrowotnej fi-
nansowanej ze środków publicznych
(Dz.U. nr 50, poz. 301). Oprócz noweliza-
cji ustawy o świadczeniach rodzinnych
wprowadza ona przepisy przejściowe
w zakresie zasad ustalania prawa do do-
datku do zasiłku rodzinnego z tytułu uro-
dzenia się dziecka i jednorazowej zapo-
mogi z tytułu urodzenia się dziecka. Po-
informowano o tym na stronie interne-
towej Ministerstwa Pracy i Polityki
Społecznej (www.mpips.gov.pl).
od 10 tygodnia ciąży do porodu. Do 31
grudnia 2011 r., aby uzyskać prawo do
tych świadczeń, wystarczy przedstawić
zaświadczenie lekarskie lub zaświad-
czenie wystawione przez położną, po-
twierdzające co najmniej jedno badanie
kobiety w okresie ciąży przeprowadzo-
ne przez lekarza ginekologa lub położ-
ną. Nie przewiduje się wprowadzenia
wzoru wymienionego zaświadczenia,
co oznacza, że wybór jego formy zależy
od wystawiającego.
Ważne zaświadczenia
Od 31 marca 2010 r. pozostawanie
matki dziecka pod opieką medycz-
ną może być potwierdzone zarów-
no zaświadczeniem lekarskim, jak
i zaświadczeniem wystawionym
przez położną.
W przepisach akcyzowych uregulowano
status zarejestrowanego odbiorcy
» strona D2
Koszty egzekucyjne nie zawsze
obciążają podatnika
» strona D2
ny w okresie od 1 listopada 2009 r. do
30 marca 2010 r., został pozostawio-
ny bez rozpatrzenia z powodu braku
odpowiedniego zaświadczenia lekar-
skiego;
Przez sześć miesięcy
W okresie sześciu miesięcy od dnia wej-
ścia w życie wymienionej ustawy zmie-
niającej – tj. od 31 marca 2010 r. do 30
września 2010 r. – osoby, które nie otrzy-
mały dodatku do zasiłku rodzinnego
z tytułu urodzenia się dziecka i jedno-
razowej zapomogi z tytułu urodzenia
się dziecka z powodu niespełnienia za-
wieszonego wymogu, mają prawo po-
nownie złożyć wniosek o wypłatę tych
świadczeń na zasadach określonych
w przepisach przejściowych, nawet je-
śli dziecko ukończyło 12 miesiąc życia.
Możliwość ta dotyczy:
Księgi poprowadzi
usługodawca z Unii
» strona D2
matki lub ojca dziecka urodzonego
po 31 października 2008 r., którzy
z uwagi na niezłożenie wniosku nie
otrzymali wspomnianych świad-
czeń do dnia wejścia przepisów
przejściowych. Możliwość ta doty-
czy jedynie dzieci urodzonych po 31
października 2008 r., gdyż tylko na
nie świadczenia z tytułu urodzenia
dziecka mogły nie przysługiwać
z powodu braku zaświadczenia o po-
zostawaniu matki dziecka pod opie-
ką medyczną nie później niż od
10 tygodnia ciąży.
Pomoc prawna tylko
dla podatnika w trudnej sytuacji
finansowej
Ekspert GP » strona D3
Nowelizacja ustawy
Jak podkreślono, nowelizacja dotyczy
art. 9 ust. 7 i 8 oraz art. 15b ust. 6 usta-
wy o świadczeniach rodzinnych. Od 31
marca 2010 r. pozostawanie matki
dziecka pod opieką medyczną może być
potwierdzone zarówno zaświadcze-
niem lekarskim, jak i zaświadczeniem
wystawionym przez położną. Oznacza
to, że również opieka medyczna w trak-
cie ciąży, o której mowa w wymienionej
ustawie, może być udzielona nie tylko
przez lekarza ginekologa, ale również
przez położną.
Na mocy przepisu przejściowego
– art. 3 wymienionej ustawy zmieniają-
cej, do końca 2011 roku został zawieszo-
ny warunek pozostawania matki dziec-
ka pod opieką medyczną nie później niż
Wymogi dla prowadzących placówki
zapewniające całodobową
opiekę
matki lub ojca dziecka, którzy otrzy-
mali decyzję o odmowie przyznania
prawa do wymienionych świadczeń
z powodu niespełnienia warunku
pozostawania matki dziecka pod
opieką medyczną nie później niż
od 10 tygodnia ciąży, wydaną pomię-
dzy 1 listopada 2009 r. a 30 marca
2010 r.;
matki lub ojca dziecka, których wnio-
sek o wypłatę tych świadczeń, złożo-
Ekspert GP » strony D4–D5
Krzysztof Tomaszewski
Zagraniczni detektywi będą świadczyć
usługi w Polsce
Ekspert GP » strona D6
Podstawa
Informacja na stronie internetowej Minister-
stwa Pracy i Polityki Społecznej
(www.mpips.gov.pl).
Bezrobotny nauczy się zawodu
w firmie
» strona D7
Praca – strona D7
Tylko dla osób zatrudnionych
przed 1999 rokiem
» strona D7
OBYWATEL PROCEDURY Przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu
Banki będą chciały uzyskać więcej informacji o klientach
O pozostaniu w wojsku zdecyduje
opinia przełożonego
» strona D7
Od 22 kwietnia 2010 r. zwiększy się
kontrola osób, które zakładają konta
bankowe i dokonują przelewów. W ra-
zie podejrzenia, że transakcja może
mieć związek z przestępstwem, Ge-
neralny Inspektor Informacji Finan-
sowej może ją wstrzymać lub zablo-
kować rachunek klienta nawet
na 72 godziny.
Banki, SKOK-i, domy maklerskie i au-
kcyjne, antykwariaty, jubilerzy, komisy,
kasyna i kantory od 22 kwietnia 2010 r.
będą wymagały więcej niż do tej pory
informacji dotyczących swoich klien-
tów. Do tego czasu będą musiały wpro-
wadzić w formie pisemnej wewnętrzną
procedurę przeciwdziałania praniu pie-
niędzy i finansowaniu terroryzmu. Mu-
szą określić w niej sposób rejestrowa-
nia transakcji, analizy i oceny ryzyka,
a także przekazywania informacji
o transakcjach Generalnemu Inspekto-
rowi Informacji Finansowej, który mo-
że ją wstrzymać lub zablokować rachu-
nek klienta nawet na 72 godziny.
Wewnętrzna procedura musi przewi-
dywać możliwość wstrzymania trans-
akcji, blokadę rachunku i zamrożenie
wartości majątkowych oraz sposób
przyjmowania oświadczeń na piśmie
o tym, czy dany klient zajmuje ekspono-
wane stanowisko polityczne.
W ten sposób zwiększy się kontrola
tożsamości osób zakładających konta
bankowe oraz monitorowanie przepro-
wadzanych transakcji w bankach.
Takie dodatkowe obowiązki nałożyła
ustawa z 25 czerwca 2009 r. o zmianie
ustawy o przeciwdziałaniu wprowadza-
niu do obrotu finansowego wartości
majątkowych pochodzących z nielegal-
nych lub nieujawnionych źródeł oraz
przeciwdziałaniu finansowaniu terro-
ryzmu oraz o zmianie niektórych in-
nych ustaw.
Nie będą natomiast rejestrowane
transakcje przekraczające 15 tys. euro,
gdy klient dokona przelewu między
swoim rachunkiem a rachunkiem loka-
ty terminowej tego samego banku,
a także przelewy, chyba że przychodzą
z zagranicy.
Osoby korzystające z usług finanso-
wych muszą się więc spodziewać, że ich
rachunki bankowe będą obserwowane.
Chodzi o ustalenie, czy poziom obrotów
i zmiana salda nie odbiegają od standar-
dowych zachowań. Zostanie też za-
ostrzona procedura otwierania rachun-
ków przez internet, ponieważ oprócz do-
tychczasowego sposobu potwierdzania
tożsamości klient musi podać rachunek
bankowy, z którego zostanie zasilone no-
wo otwarte konto.
Natomiast wpłaty, przelewy i inne ope-
racje, co do których zaistnieje uzasad-
nione podejrzenie, że za ich pośrednic-
twem następuje obrót pieniędzmi pocho-
dzącymi z nielegalnych źródeł, będą
zgłaszane do Generalnego Inspektora
Informacji Finansowej.
Łączenie dodatkowego
urlopu macierzyńskiego z pracą
» strona D7
Wykonywanie transportu
można zawiesić na rok
» strona D8
Asystenci będą wspierali prokuratorów
wpracy
» strona D8
Małgorzata Piasecka-Sobkiewicz
Prokurator generalny wybierze
szefów jednostek
» strona D8
Podstawa prawna
Art. 2, 10a i 16 ustawy z 25 czerwca 2009 r.
o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu wprowa-
dzaniu do obrotu finansowego wartości mająt-
kowych pochodzących z nielegalnych lub nie-
ujawnionych źródeł oraz przeciwdziałaniu fi-
nansowaniu terroryzmu oraz o zmianie niektó-
rych innych ustaw (Dz.U. nr 166, poz. 1317).
Sąd decyduje o wykorzystaniu
zapisów utrwalonych podczas
telefonicznego podsłuchu
» strona D8
Prawo – strona D8
273678745.014.png 273678745.015.png 273678745.016.png
D 2
Nowe prawo – Przepisy
6 kwietnia 2010 nr 66 (2697) www.gazetaprawna.pl
Podatki
PODATNIK PROCEDURY Postępowanie podatkowe
Pisemne wyjaśnienia dla fiskusa
PODATNIK AKCYZA Zarejestrowany handlowiec
W przepisach akcyzowych uregulowano
status zarejestrowanego odbiorcy
Podatnik będący stroną w postę-
powaniu podatkowym będzie
składał fiskusowi wyjaśnienia na
piśmie. Tylko w wyjątkowych sy-
tuacjach konieczna będzie osobi-
sta wizyta w urzędzie.
Organ podatkowy prowadzący po-
stępowanie będzie wzywał stronę
lub inne osoby do złożenia wyja-
śnień, zeznań lub dokonania okre-
ślonej czynności na piśmie. Osobi-
ste stawiennictwo w urzędzie bę-
dzie wyjątkiem od zasady pisemno-
ści w postępowaniu podatkowym.
Dziś regułą jest wzywanie podatni-
ków do osobistego stawiennictwa
przed organem podatkowym w ra-
mach toczącego się postępowania.
Zmianę w tym zakresie przewiduje
projekt ustawy o zmianie ustawy –
Kodeks postępowania administra-
cyjnego oraz ustawy – Ordynacja
podatkowa, który został skierowany
do pierwszego czytania w Sejmie.
Autorem propozycji jest walcząca
z biurokracją komisja Przyjazne
Państwo.
Zgodnie z proponowanymi rozwią-
zaniami zasadą będzie wzywanie
strony lub innych osób do złożenia
wyjaśnień, zeznań lub dokonania
określonej czynności na piśmie. Do-
piero w razie konieczności niezbęd-
ne będzie osobiste stawiennictwo
podatnika lub jego pełnomocnika.
W urzędzie trzeba będzie się poja-
wić, gdy jest to niezbędne dla wyja-
śnienia stanu faktycznego lub roz-
strzygnięcia sprawy. Dodatkowo no-
welizacja nakłada na organ podat-
kowy obowiązek dołożenia starań,
aby zadośćuczynienie wezwaniu nie
było dla podatnika uciążliwe.
Zmiana ma spowodować uprosz-
czenie i przyspieszenie postępowań,
jednocześnie czyniąc je mniej uciąż-
liwymi dla podatnika. Wprowadza-
ne rozwiązania mają również na ce-
lu utrudnienie organom podatko-
wym nadużywania instytucji wzy-
wania do osobistego stawiennictwa
przed organem w ramach toczące-
go się postępowania.
Znowelizowany zostanie także
przepis umożliwiający organom po-
datkowym przyjmowanie wyjaśnień
w miejscu pobytu osoby, która nie
może stawić się w urzędzie z powo-
du choroby, kalectwa lub innej waż-
nej przyczyny. W takim wypadku
wizyta urzędnika, np. w szpitalu czy
w domu podatnika, będzie możliwa
tylko wtedy, gdy pozwolą na to oko-
liczności, w jakich znajduje się ta
osoba.
Istniejące w ustawie o podatku ak-
cyzowym pojęcia zarejestrowane-
go i niezarejestrowanego handlow-
ca zostaną zdefiniowane jako je-
den podmiot – zarejestrowany od-
biorca.
Zmiany dotyczące przepisów akcy-
zowych zostały zawarte w przyję-
tym przez rząd projekcie ustawy
o zmianie ustawy o podatku akcyzo-
wym oraz niektórych innych ustaw.
Projekt uchyla dotychczas obowią-
zującą w przepisach akcyzowych
tzw. Dyrektywę horyzontalną
92/12/EWG i zastępuje ją nową Dy-
rektywą 2008/118/WE. Planowane
zmiany polegają m.in. na zniesieniu
definicji zarejestrowanego i niezare-
jestrowanego handlowca i wprowa-
dzeniu w to miejsce definicji zareje-
strowanego odbiorcy.
W przepisach akcyzowych zareje-
strowany handlowiec jest podmio-
tem, któremu wydano zezwolenie na
nabywanie wyrobów akcyzowych
zharmonizowanych z innego państwa
członkowskiego z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcy-
zy, w ramach prowadzonej działalno-
ści gospodarczej. Uzyskanie takiego
statusu daje możliwość nabywania
w innych krajach członkowskich
zharmonizowanych wyrobów akcy-
zowych w procedurze zawieszenia
poboru akcyzy. Niezarejestrowany
handlowiec to natomiast podmiot,
któremu wydano jednorazowe ze-
zwolenie na nabycie wyrobów akcy-
zowych zharmonizowanych z innego
państwa członkowskiego z zastoso-
waniem procedury zawieszenia po-
boru akcyzy, w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej.
Zgodnie z projektem ustawy
o zmianie ustawy o podatku akcy-
zowym w miejsce dotychczasowych
definicji zarejestrowanego i nieza-
rejestrowanego handlowca wpro-
wadzono definicję zarejestrowane-
go odbiorcy. Rezygnacja z odrębne-
go definiowania podmiotu, któremu
wydano jednorazowe zezwolenie na
nabycie wewnątrzwspólnotowe wy-
robów akcyzowych w procedurze
zawieszania poboru akcyzy, ma na
celu dostosowanie krajowych regu-
lacji do przepisów Dyrektywy
2008/118/WE, która nie rozróżnia
pojęć zarejestrowanego i niezareje-
strowanego odbiorcy.
Ponadto wprowadzenie pojęcia za-
rejestrowanego odbiorcy wynika
z potrzeby ujednolicenia terminolo-
gii ustawowej z terminologią zasto-
sowaną w dyrektywie. Zgodnie z de-
finicją zawartą w dyrektywie zareje-
strowany odbiorca jest osobą fizycz-
ną lub prawną uprawnioną przez
właściwe organy państwa członkow-
skiego przeznaczenia, w ramach swo-
jej działalności i na warunkach okre-
ślonych przez te organy, do odbioru
wyrobów akcyzowych przemieszcza-
nych w procedurze zawieszenia po-
boru akcyzy z innego państwa człon-
kowskiego. Nowelizacja wejdzie w ży-
cie 1 września 2010 r.
Eliza Polakowska
Podstawa
Projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku
akcyzowym oraz niektórych innych ustaw.
Przyjęty przez rząd 23 marca 2010 r.
Magdalena Majkowska
Podstawa
Komisyjny projekt ustawy o zmianie usta-
wy – Kodeks postępowania administra-
cyjnego oraz ustawy – Ordynacja podat-
kowa (druk sejmowy nr 2898). Skierowa-
ny do pierwszego czytania w Sejmie.
PODATNIK PROCEDURY Egzekucja należności
Koszty egzekucyjne nie zawsze obciążają podatnika
PODATNIK PROCEDURY Opodatkowanie budynków
Dla całego sanatorium niższa
stawka podatku od nieruchomości
Jeżeli podatnik dokonuje dobro-
wolnie wpłaty należności w urzę-
dzie, to z tytułu jej dokonania nie
powinien być obciążany kosztami
egzekucyjnymi.
Organ egzekucyjny, w egzekucji na-
leżności pieniężnych, w tym zaległych
podatków pobiera za dokonane czyn-
ności opłaty egzekucyjne. Za pobra-
nie pieniędzy na miejscu u zobowią-
zanego pobierana jest opłata w wyso-
kości 5 proc. kwoty pobranej należno-
ści, nie mniej jednak niż 2 zł 50 gr.
W praktyce jednak podatnicy nie za-
wsze mają np. w domu znaczne kwo-
ty do uiszczenia zaległego podatku, po
które zgłasza się egzekutor. Jeśli po-
datnik dobrowolnie uiści zaległość
bezpośrednio w urzędzie skarbowym,
to nie ma podstaw naliczenia opłat eg-
zekucyjnych. Potwierdziło to Mini-
sterstwo Finansów w odpowiedzi na
interpelację poselską (nr 14378/10).
Resort przyznał, że w obecnym
brzmieniu art. 64 ustawy o postępo-
waniu egzekucyjnym w administra-
cji ustawodawca uzależnił powstanie
kosztów egzekucji obciążających zo-
bowiązanego od dokonania czynno-
ści polegających na pobraniu pienię-
dzy u podatnika na miejscu, a więc
w mieszkaniu, przedsiębiorstwie czy
gospodarstwie rolnym. Tak więc
wpłata dokonana przez zobowiąza-
nego w urzędzie jest wpłatą dobro-
wolną i z tytułu jej dokonania zobo-
wiązany nie powinien być obciążany
kosztami egzekucyjnymi.
W ostatnich latach związki zawo-
dowe pracowników egzekucji admi-
nistracyjnej coraz częściej zgłasza-
ją wnioski o podjęcie działań zmie-
rzających do zmiany przepisów, któ-
ra umożliwiłaby poborcom
skarbowym pobieranie pieniędzy
w urzędach skarbowych, powodu-
jąc jednoczesne obciążanie koszta-
mi egzekucyjnymi zobowiązanych.
W ocenie MF takie zmiany nie są
jednak właściwe.
Podatkiem od nieruchomości po-
winny zostać objęte całe budynki
przeznaczone na świadczenie
usług ochrony zdrowia.
Do budynków przeznaczonych na
świadczenie usług w zakresie
ochrony zdrowia zastosowanie ma
obniżona stawka podatku od nieru-
chomości w wysokości 4,16 zł od
1 mkw. powierzchni użytkowej. Pro-
blem w tym, że preferencyjnego
opodatkowania nie można stosować
do pomieszczeń budynku, które nie
są bezpośrednio przeznaczone do
udzielania świadczeń zdrowotnych,
np. pomieszczeń gospodarczych,
administracyjnych czy też przezna-
czonych na bazę noclegową w sana-
toriach. Taka jest praktyka orga-
nów podatkowych poparta stanowi-
skiem Ministerstwa Finansów. Do
pierwszego czytania w Sejmie zo-
stał skierowany poselski projekt
ustawy, który zakłada stosowanie
obniżonej stawki do całych budyn-
ków zajętych na prowadzenie dzia-
łalności w zakresie udzielania
świadczeń zdrowotnych, w tym
szpitali i sanatoriów.
Nowelizacja przepisów ma na ce-
lu doprecyzowanie zakresu objęcia
preferencyjną stawką powierzchni,
które przeznaczone są w sposób po-
średni na realizację zadań związa-
nych z opieką zdrowotną. Dotych-
czas organy podatkowe w sposób
bardzo restrykcyjny traktowały te
powierzchnie, twierdząc, że nie są
one wprost zajęte na prowadzenie
działalności związanej ze świadcze-
niami zdrowotnymi, a tym samym
nie mogą być objęte stawką prefe-
rencyjną.
Proponowane brzmienie przepi-
sów może jednak nie rozwiązać ist-
niejących problemów z opodatko-
waniem budynków przeznaczo-
nych na udzielanie świadczeń zdro-
wotnych. Nowelizacja nakazuje
stosować obniżoną stawkę do bu-
dynków zajętych na prowadzenie
działalności w zakresie udzielania
świadczeń zdrowotnych. Obecnie
przepisy odwołują się do budyn-
ków zajętych na prowadzenie dzia-
łalności gospodarczej w tym zakre-
sie. Nowelizacja może zatem oka-
zać się niewystarczająca do zmia-
ny zasad opodatkowania takich
budynków.
Magdalena Majkowska
Podstawa
Odpowiedź podsekretarza stanu w Mini-
sterstwie Finansów na interpelację poselską
nr 14378/10.
FIRMA USŁUGI KSIĘGOWE Rozliczenia rachunkowe
Księgi poprowadzi usługodawca z Unii
Prowadzenie ksiąg rachunkowych
będzie można powierzyć przedsię-
biorcy prowadzącemu działalność
w tym zakresie w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej.
Od 10 kwietnia 2010 r. zmienią się
przepisy ustawy o rachunkowości do-
tyczące prowadzenia ksiąg rachun-
kowych. Zgodnie ze znowelizowanym
art. 11 ustawy o rachunkowości księ-
gi będą musiały być prowadzone
przez jednostkę. Może ona jednak po-
wierzyć prowadzenie ksiąg rachun-
kowych przedsiębiorcy, który został
do tego uprawniony zgodnie z usta-
wą o rachunkowości, lub przedsię-
biorcy prowadzącemu działalność
w tym zakresie z innego państwa
członkowskiego. Za takie państwo
natomiast uważane jest państwo
członkowskie Unii Europejskiej, pań-
stwo członkowskie Europejskiego Po-
rozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – strona umowy o Europej-
skim Obszarze Gospodarczym oraz
państwo, które zawarło ze Wspólno-
tą Europejską i jej państwami człon-
kowskimi umowę regulującą swobo-
dę świadczenia usług.
W przypadku gdy księgi będą pro-
wadzone poza siedzibą jednostki lub
miejscem sprawowania zarządu, na-
leży w terminie 15 dni od dnia ich wy-
dania powiadomić właściwy urząd
skarbowy o miejscu prowadzenia
ksiąg. Trzeba będzie również zapew-
nić dostępność ksiąg wraz z dowoda-
mi księgowymi uprawnionym orga-
nom zewnętrznej kontroli lub nadzo-
ru w siedzibie jednostki lub w miejscu
sprawowania zarządu albo w innym
miejscu za zgodą organu kontroli lub
nadzoru.
Magdalena Majkowska
Agnieszka Pokojska
Podstawa
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy
o podatkach i opłatach lokalnych (druk
sejmowy nr 2876). Skierowany do pierw-
szego czytania w Sejmie.
Podstawa prawna
Art. 27 ustawy z 4 marca 2010 r. o świad-
czeniu usług na terytorium Rzeczpospolitej
Polskiej (Dz.U. nr 47, poz. 278). Wejdzie
w życie 10 kwietnia 2010 r.
Tygodnik Prawa
Gospodarczego
Odpowiedzialność za zobowiązania spółki z o.o. w organizacji
Dziś
6 kwietnia 2010 r.
Europejskie postępowanie nakazowe
273678745.017.png 273678745.001.png
 
6 kwietnia 2010 nr 66 (2697) www.gazetaprawna.pl
Nowe prawo – Przepisy
D 3
Ekspert GP
PODATKI PROCEDURY Postępowanie sądowoadministracyjne
Pomoc prawna tylko dla podatnika
Każdy podatnik, którego nie stać na opłacenie kosztów związanych ze skargą
do sądu administracyjnego, może wystąpić o przyznanie pomocy prawnej.
W tym celu należy złożyć wniosek na specjalnym formularzu i zgromadzić
wszelkie dokumenty, które dotyczą sytuacji finansowej wnioskodawcy.
Rodzaje wydatków
Koszty sądowe to opłaty
sądowe i zwrot wydatków.
Opłaty sądowe to wpis
i opłata kancelaryjna.
Wpis to opłata od pism
wszczynających postępo-
wanie przed sądem admini-
stracyjnym w danej instan-
cji (pismami tymi są skarga,
skarga kasacyjna, zażalenie
oraz skarga o wznowienie
postępowania).
Wpis stosunkowy pobiera
się w sprawach, w których
przedmiotem zaskarże-
nia są należności pienięż-
ne, jego wysokość jest
uzależniona od wartości
kwoty spornej, np. od wy-
sokości spornej zaległo-
ści podatkowej.
Wpis stały pobiera się
w innych sprawach niż te,
w których pobiera się wpis
stosunkowy, jest to z góry
określona, stała kwota.
Opłata kancelaryjna to
opłata za stwierdzenie
prawomocności oraz wy-
danie odpisów, zaświad-
czeń, wyciągów i innych
dokumentów na podsta-
wie akt (nie pobiera się jej
za odpis orzeczenia z uza-
sadnieniem, podlegający
doręczeniu z urzędu).
Aleksandra Tarka
aleksandra.tarka@infor.pl
prawa pomocy jeszcze przed
wszczęciem postępowania są-
dowego, gdy nie stać go na
uiszczenie wpisu. Może też
wystąpić o pomoc już w trak-
cie postępowania, np. gdy
uzna, że potrzebna mu pomoc
profesjonalnego pełnomocni-
ka.
Przyznanie prawa pomocy
przed lub w toku postępowa-
nia rozpoznawczego obejmuje
także postępowanie egzeku-
cyjne.
nosić koszty w postępowaniu
przed sądami administracyj-
nymi. Prawo pomocy to wy-
jątek. To powoduje, że przy-
znanie przywileju nie jest au-
tomatyczne. Podstawą do
przyznania prawa pomocy
jest spełnienie ściśle określo-
nych przesłanek ustawo-
wych. Ponadto należy pamię-
tać, że sytuacja skarżącego
jest oceniania na bieżąco.
Wynikają z tego dwie konse-
kwencje. Po pierwsze, odmo-
wa przyznania prawa pomo-
cy nie oznacza, że nie można
jej przyznać po ponownym
złożeniu wniosku. Sytuacja
skarżącego jest przecież dy-
namiczna. Jeżeli jego sytu-
acja ulegnie pogorszeniu, sąd
uwzględni tę okoliczność i bę-
dzie miał podstawy do przy-
znania prawa pomocy.
Z drugiej strony prawo po-
mocy może być cofnięte w ca-
łości lub w części. Sąd może
cofnąć przywilej, jeżeli się
okaże, że okoliczności, na
podstawie których je przy-
znano, nie istniały lub prze-
stały istnieć. O cofnięciu
przyznania prawa pomocy
orzeka właściwy wojewódzki
sąd administracyjny na po-
siedzeniu niejawnym. Na po-
stanowienie przysługuje za-
żalenie. Prawo pomocy może
też wygasnąć. Dotyczy to sy-
tuacji, gdy osoba, która je
uzyskała, zmarła.
Prawo pomocy przysługuje
zarówno osobom fizycznym,
jak i firmom (osobom praw-
nym, jednostkom organizacyj-
nym nieposiadającym osobo-
wości prawnej). Ustawodawca
zróżnicował jednak warunki,
jakie muszą być spełnione
w przypadku osób fizycznych
i prawnych. Ponadto odrębnie
określił przyczyny przyznania
pomocy w zakresie całkowi-
tym i częściowym.
Przyznanie prawa pomocy
osobie fizycznej następuje:
w zakresie częściowym –
gdy wykaże, że nie jest w sta-
nie ponieść pełnych kosztów
postępowania, bez uszczerb-
ku utrzymania koniecznego
dla siebie i rodziny.
Firmie prawo pomocy może
być przyznane:
Niekorzystna decyzja podat-
kowa to problem dla każdego
podatnika. Jeżeli odwołanie
nie przyniesie pożądanego
efektu, podatnik może wnieść
skargę do wojewódzkiego są-
du administracyjnego, a po-
tem Naczelnego Sądu Admini-
stracyjnego. Skarga do sądu
I instancji nie jest niczym trud-
nym, jednak wiąże się z okre-
ślonymi kosztami. Ponadto
skarga kasacyjna musi być
sporządzona przez profesjo-
nalnego pełnomocnika. Jed-
nak osoba, której nie stać na
poniesienie kosztów sądowych
i pomocy prawnej, nie powin-
na rezygnować z prawa do są-
du. Wystarczy złożyć wniosek
o przyznanie tzw. prawa po-
mocy. Przysługuje ono każde-
mu skarżącemu, który wyka-
że, że nie stać go na poniesie-
nie kosztów związanych z pro-
cesem.
Instytucja prawa pomocy
jest znana każdej procedurze
sądowej. Stanowi uzupełnienie
konstytucyjnej zasady po-
wszechnego dostępu do sądu.
Zgodnie z konstytucją każdy
ma prawo do sądu. Żeby sta-
tus materialny nie przesądzał
o tym, kto może z niego skorzy-
stać, ustawodawca wprowa-
dził do ustaw procesowych
tzw. prawo pomocy lub zwol-
nienia z kosztów.
Zgodnie z ustawą o postępo-
waniu przed sądami admini-
stracyjnymi prawo pomocy
może być przyznane stronie
na jej wniosek. Oznacza to, że
do przyznania pomocy nie-
zbędna jest inicjatywa skar-
żącego. Sąd administracyjny
sam, z urzędu nie sprawdza
tego, czy skarżącego stać na
uiszczenie kosztów czy nie.
Wniosek może być złożony
zarówno przed wszczęciem
postępowania, jak i już w jego
toku. Skarżący może od razu
złożyć wniosek o przyznanie
w zakresie całkowitym – gdy
wykaże, że nie ma żadnych
środków na poniesienie ja-
kichkolwiek kosztów postę-
powania;
w zakresie częściowym –
gdy wykaże, że nie ma dosta-
tecznych środków na ponie-
sienie pełnych kosztów po-
stępowania.
W przypadku firm profesjo-
nalnego pełnomocnika moż-
na ustanowić tylko dla skar-
żącego, który go nie zatrud-
nia lub nie pozostaje z nimi
w innym stosunku prawnym.
Nie dotyczy to oczywiście
pełnomocników ustanowio-
nych na podstawie przepisów
o prawie pomocy.
Zakres pomocy
Prawo pomocy obejmuje za-
równo zwolnienie od kosztów
sądowych, jak i ustanowienie
bezpłatnie profesjonalnego
pełnomocnika. W przypadku
spraw podatkowych skarżący
może wystąpić o ustanowienie
adwokata, radcy prawnego lub
doradcy podatkowego (w spra-
wach dotyczących własności
intelektualnej można wniosko-
wać o ustanowienie rzecznika
patentowego). Prawo pomocy
może być przyznane w zakre-
sie całkowitym lub częścio-
wym.
W zakresie całkowitym po-
moc obejmie zwolnienie od
kosztów sądowych oraz usta-
nowienie adwokata, radcy
prawnego, doradcy podatko-
wego lub rzecznika patento-
wego. W przypadku częścio-
wego prawa pomocy obejmuje
ono zwolnienie:
wskazanym terminie wezwa-
ny będzie musiał złożyć do-
datkowe oświadczenie lub
przedłożyć dokumenty źró-
dłowe dotyczące stanu ma-
jątkowego, dochodów lub sta-
nu rodzinnego.
Oczywiście skarżący powi-
nien jak najlepiej udokumen-
tować swoją sytuację majątko-
wą i rodzinną. Dowodem mo-
że być wszystko: rachunki, za-
świadczenie o wysokości
czynszu, dowody potwierdza-
jące inne wydatki, np. na leki
itp. Dokumentami źródłowy-
mi, które w przypadkach bu-
dzących wątpliwości mogą po-
twierdzać przedstawione
przez wnioskodawcę dane o je-
go majątku, dochodach i sta-
nie rodzinnym, mogą być
w szczególności:
odpisy zeznań podatkowych
za ostatnie dwa lata kalen-
darzowe;
Pamiętajmy, katalog doku-
mentów, które mogą pomóc
w uzyskaniu prawa pomocy,
jest nieograniczony. Każdy do-
kument przedstawiony w są-
dzie będzie podlegał jego oce-
nie. Trzeba je jednak składać,
bo brak dokumentów może
spowodować odmowę przy-
znania prawa pomocy.
Z orzecznictwa wynika, że to
na ubiegającym się o przyzna-
nie prawa pomocy spoczywa
ciężar dowodu. To on musi
udowodnić, że znajduje się
w sytuacji uprawniającej go do
przyznania mu prawa pomocy
w zakresie całkowitym lub
częściowym. Skarżący ma
obowiązek przedstawić w spo-
sób rzetelny i jednoznaczny
wszelkie dane niezbędne do
dokonania oceny oraz udoku-
mentowania tych okoliczności,
które wskazują na trudną sy-
tuację. Jeżeli ktoś wyjaśnia, że
ma odcięty prąd czy zajęte
konto bankowe, musi to udo-
wodnić.
Potrzebna dokumentacja
Wniosek o przyznanie prawa
pomocy został sformalizowa-
ny. Jest to specjalny formularz,
inny dla firm, inny dla osób fi-
zycznych. Formularze można
otrzymać w każdym sądzie ad-
ministracyjnym czy ściągnąć
ze strony internetowej Naczel-
nego Sądu Administracyjnego
(www.nsa.gov.pl). Wzory są też
przekazywane do gmin, które
mogą je odpłatnie rozpo-
wszechniać. W tym przypad-
ku udostępnienie jest odpłat-
ne. Jednak cena jednej strony
druku nie może przekraczać
kwoty 0,50 zł.
Wniosek musi zawierać do-
kładne dane o stanie mająt-
kowym i dochodach osoby
ubiegającej się o prawo po-
mocy. Jeżeli oświadczenie za-
warte we wniosku jest niewy-
starczające do oceny rzeczy-
wistego stanu majątkowego
i możliwości płatniczych, sta-
nu rodzinnego czy też stan
ten budzi wątpliwości, sąd
wzywa do jego uzupełnienia.
W takim przypadku we
tylko od opłat sądowych
w całości lub w części,
wyciągi i wykazy z posiada-
nych rachunków banko-
wych, w tym kont i lokat de-
wizowych z okresu ostatnich
trzech miesięcy;
tylko od wydatków albo
od opłat sądowych i wydat-
ków lub
Podstawa prawna
Art. 243 i nast. ustawy z 30 sierpnia
2002 r. – Prawo o postępowaniu
przed sądami administracyjnymi
(Dz.U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).
Rozporządzenie Rady Ministrów z 16
grudnia 2003 r. w sprawie określenia
wzoru i sposobu udostępnienia urzę-
dowego formularza wniosku o przy-
znanie prawa pomocy w postępowa-
niu przed sądami administracyjnymi
oraz sposobu dokumentowania sta-
nu majątkowego, dochodów lub sta-
nu rodzinnego wnioskodawcy (Dz.U.
nr 227, poz. 2245).
obejmuje tylko ustanowienie
adwokata, radcy prawnego,
doradcy podatkowego lub
rzecznika patentowego.
Częściowe zwolnienie od
opłat lub wydatków może też
polegać na zwolnieniu od po-
niesienia ułamkowej ich części
albo określonej ich kwoty pie-
niężnej.
wypisy z rejestrów urzędo-
wych;
odpis aktualnych bilansów;
zaświadczenia o wysokości
wynagrodzeń, honorariów
i innych należności oraz
otrzymywanych świadczeń
z okresu ostatnich dwu lat;
zaświadczenie o sytuacji ro-
dzinnej wnioskodawcy wy-
dawane przez właściwą do
spraw zdrowia lub opieki
społecznej jednostkę organi-
zacyjną gminy.
w zakresie całkowitym – gdy
osoba ta wykaże, że nie jest
w stanie ponieść jakichkol-
wiek kosztów postępowania;
Przesłanki ustawowe
Przypomnijmy, co do zasady,
każdy skarżący musi sam po-
w trudnej sytuacji finansowej
273678745.002.png 273678745.003.png 273678745.004.png
D 4
Nowe prawo – Przepisy
6 kwietnia 2010 nr 66 (2697) www.gazetaprawna.pl
Ekspert GP
PRACA PROCEDURY Osoby niepełnosprawne, przewlekle chore lub w podeszłym wieku
Wymogi dla prowadzących placówki
GP ODPOWIADA
W znowelizowanej ustawie o pomocy społecznej przewidziano m.in. nowe
wymagania dla podmiotów prowadzących placówki zapewniające całodobową
opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku.
Podmioty te muszą np. prowadzić szczegółową dokumentację, a także
umieszczać informacje na specjalnych tablicach.
Jakie są kary za prowadzenie
bez zezwolenia placówki
Czy nowe przepisy przewidują kary dla tych, którzy
bez zezwolenia prowadzą placówkę zapewniającą ca-
łodobową opiekę m.in. osobom w podeszłym wieku?
Typy domów pomocy spo-
łecznej mogą być łączone
w inny sposób, pod warun-
kiem usytuowania każdego
z nich w odrębnym budynku.
We wspomnianych przy-
padkach dom pomocy spo-
łecznej świadczy usługi na
poziomie obowiązującego
standardu odpowiednio dla
każdego typu domu.
Regulacje zawarte w ustawie z 12 lutego 2010 r. o zmia-
nie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych
ustaw przewidują, że kto bez zezwolenia prowadzi pla-
cówkę zapewniającą całodobową opiekę osobom niepeł-
nosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w pode-
szłym wieku, w której przebywa:
Krzysztof Tomaszewski
krzysztof.tomaszewski@infor.pl
Usługi opiekuńcze
nie więcej niż 10 osób – podlega karze pieniężnej
w wysokości 10 000 zł;
więcej niż 10 osób – podlega karze pieniężnej w wyso-
kości 20 000 zł.
Podstawa prawna
Ustawa z 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej
oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 40, poz. 229).
Od 31 marca 2010 r. obo-
wiązują zmienione przepisy
ustawy o pomocy społecz-
nej. Nowe przepisy dotyczą
m.in. zasad prowadzenia
placówek zapewniających
całodobową opiekę osobom
niepełnosprawnym, prze-
wlekle chorym lub osobom
w podeszłym wieku, a także
ośrodków wsparcia dla
osób z zaburzeniami psy-
chicznymi.
Osobom, które ze względu
na wiek, chorobę lub nie-
pełnosprawność wymaga-
ją częściowej opieki i po-
mocy w zaspokajaniu nie-
zbędnych potrzeb życio-
wych, mogą być
przyznane usługi opiekuń-
cze, specjalistyczne usługi
opiekuńcze lub posiłek,
świadczone w ośrodku
wsparcia. Ośrodek wspar-
cia jest jednostką organi-
zacyjną pomocy społecz-
nej dziennego pobytu.
W ośrodku wsparcia mogą
być prowadzone miejsca
całodobowe okresowego
pobytu.
Ośrodkiem wsparcia może
być ośrodek wsparcia dla
osób z zaburzeniami psy-
chicznymi, dzienny dom
pomocy, dom dla matek
z małoletnimi dziećmi i ko-
biet w ciąży, schronisko
i dom dla bezdomnych
oraz klub samopomocy.
Świadczenie usług
Zgodnie z dotychczasowym
art. 68 ust. 1 ustawy o pomo-
cy społecznej opieka w pla-
cówce zapewniającej całodo-
bową opiekę osobom niepeł-
nosprawnym, przewlekle
chorym lub osobom w pode-
szłym wieku polega na świad-
czeniu przez całą dobę usług:
opiekuńczych zapewniają-
cych: udzielanie pomocy
w podstawowych czynno-
ściach życiowych, pielęgna-
cję, w tym pielęgnację w cza-
sie choroby, opiekę higienicz-
ną, niezbędną pomoc w zała-
twianiu spraw osobistych,
kontakty z otoczeniem;
Ile zapłacą ci, którzy zlekceważą
wydaną decyzję
Domy pomocy społecznej
Nowe regulacje przewidują,
że dom pomocy społecznej
może być prowadzony w jed-
nym budynku łącznie dla:
zdrowia, sprawność fizyczną
i intelektualną oraz indywi-
dualne potrzeby i możliwości
osoby przebywającej w pla-
cówce, a także prawa czło-
wieka, w tym w szczególności
prawo do godności, wolności,
intymności i poczucia bezpie-
czeństwa.
Natomiast usługi opiekuń-
cze powinny zapewniać:
dane kontaktowe, takie jak:
adres zamieszkania i nu-
mer telefonu najbliższej ro-
dziny, opiekuna prawnego
lub innych osób wskaza-
nych przez osobę przeby-
wającą w placówce.
Ponadto szczegółowa doku-
mentacja osób przebywają-
cych w placówce powinna
również zawierać dane doty-
czące stanu zdrowia osoby
przebywającej w placówce,
w szczególności:
Jakie mogą być konsekwencje zlekceważenia decyzji
o nałożeniu kary za prowadzenie bez zezwolenia pla-
cówki zapewniającej całodobową opiekę ?
osób w podeszłym wieku
oraz osób przewlekle so-
matycznie chorych;
Nowe przepisy przewidują, że kto po uprawomocnieniu
się decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za prowadzenie
bez zezwolenia wojewody placówki zapewniającej całodo-
bową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle cho-
rym lub osobom w podeszłym wieku nie zaprzestał jej
prowadzenia, podlega karze pieniężnej w wysokości
40 000 zł.
W przypadku stwierdzenia zagrożenia życia lub zdro-
wia osób przebywających w placówce zapewniającej
całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, prze-
wlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku prowa-
dzonej bez zezwolenia wojewoda może, poza nałoże-
niem kary pieniężnej, wydać decyzję nakazującą
wstrzymanie prowadzenia tej placówki, z nadaniem
rygoru natychmiastowej wykonalności, do czasu uzy-
skania zezwolenia.
Podstawa prawna
Ustawa z 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej
oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 40, poz. 229).
osób przewlekle somatycz-
nie chorych oraz osób nie-
pełnosprawnych fizycznie;
osób w podeszłym wieku
oraz osób niepełnospraw-
nych fizycznie;
pomoc w czynnościach ży-
cia codziennego, w miarę
potrzeby pomoc w ubiera-
niu się, jedzeniu, myciu
i kąpaniu;
bytowych zapewniających:
miejsce pobytu, wyżywie-
nie, utrzymanie czystości.
Sposób świadczenia usług
powinien uwzględniać stan
osób dorosłych niepełno-
sprawnych intelektualnie
oraz dzieci i młodzieży niepeł-
nosprawnych intelektualnie.
informacje o wydanych
orzeczeniach;
organizację czasu wolnego;
zalecenia lekarskie;
pomoc w zakupie odzieży
i obuwia;
ewidencję przypadków ko-
rzystania ze świadczeń
zdrowotnych na terenie
placówki, ze wskazaniem
daty i zakresu tych świad-
czeń oraz danych świad-
czeniodawcy udzielającego
świadczeń zdrowotnych;
Całodobowa opieka
pielęgnację w chorobie
oraz pomoc w korzystaniu
ze świadczeń zdrowotnych.
Osobie wymagającej całodo-
bowej opieki z powodu wieku,
choroby lub niepełnospraw-
ności, niemogącej samo-
dzielnie funkcjonować w co-
dziennym życiu, której nie
można zapewnić niezbędnej
pomocy w formie usług opie-
kuńczych, przysługuje prawo
do umieszczenia w domu po-
mocy społecznej.
Osobę tę kieruje się do domu
pomocy społecznej odpo-
wiedniego typu, zlokalizowa-
nego jak najbliżej miejsca za-
mieszkania osoby kierowa-
nej, chyba że okoliczności
sprawy wskazują inaczej, po
uzyskaniu zgody tej osoby
lub jej przedstawiciela usta-
wowego na umieszczenie
w domu pomocy społecznej.
W przypadku gdy przewidy-
wany termin oczekiwania
na umieszczenie w domu
pomocy społecznej danego
typu zlokalizowanym najbli-
żej miejsca zamieszkania
osoby kierowanej wynosi
ponad 3 miesiące, osobę
wymagającą całodobowej
opieki kieruje się na jej
wniosek do domu pomocy
społecznej tego samego ty-
pu zlokalizowanego jak naj-
bliżej miejsca zamieszkania
osoby kierowanej, w którym
przewidywany termin ocze-
kiwania na umieszczenie
jest krótszy niż 3 miesiące.
Osoba wymagająca
wzmożonej opieki me-
dycznej kierowana jest
przez starostę do zakładu
opiekuńczo-leczniczego
lub placówki pielęgnacyj-
no-opiekuńczej.
W przypadku gdy osoba bez-
względnie wymagająca po-
mocy lub jej przedstawiciel
ustawowy nie wyrażają zgo-
dy na umieszczenie w domu
pomocy społecznej lub po
umieszczeniu wycofają swo-
ją zgodę, ośrodek pomocy
społecznej lub dom pomocy
społecznej są obowiązane
do zawiadomienia o tym wła-
ściwego sądu, a jeżeli osoba
taka nie ma przedstawiciela
ustawowego lub opiekuna –
prokuratora.
Określono wymagania
Ważne regulacje zawarte są
w dodanym przez nowelizację
art. 68a ustawy. Wynika z nie-
go, że podmiot prowadzący
placówkę zapewniającą cało-
dobową opiekę osobom nie-
pełnosprawnym, przewlekle
chorym lub osobom w pode-
szłym wieku jest zobowiązany
prowadzić szczegółową doku-
mentację osób przebywają-
cych w placówce, zawierającą:
Kogo powinien niezwłocznie
poinformować wojewoda
ewidencję przypadków sto-
sowania na terenie placów-
ki przymusu bezpośrednie-
go, ze wskazaniem daty
i zakresu tego środka.
Podmiot prowadzący pla-
cówkę zapewniającą cało-
dobową opiekę osobom nie-
pełnosprawnym, przewle-
kle chorym lub osobom
w podeszłym wieku jest zo-
bowiązany:
Kogo powinien poinformować wojewoda o nałożo-
nych karach związanych z prowadzeniem bez zezwo-
lenia placówek zapewniających całodobową opiekę
osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub
osobom w podeszłym wieku?
O nałożonej karze wojewoda niezwłocznie informuje:
umowę o świadczenie
usług w placówce;
ośrodek pomocy społecznej i powiatowe centrum po-
mocy rodzinie właściwe ze względu na położenie pla-
cówki, celem podjęcia działań zmierzających do za-
pewnienia pomocy osobom przebywającym w placów-
ce oraz nawiązania kontaktu z członkami rodziny,
opiekunami prawnymi lub kuratorami osób przeby-
wających w placówce;
umieścić w widocznym
miejscu na budynku, w któ-
rym prowadzi placówkę,
tablicę informacyjną za-
wierającą informację o ro-
dzaju posiadanego zezwo-
lenia oraz numer wpisu do
rejestru placówek zapew-
niających całodobową
opiekę osobom niepełno-
sprawnym, przewlekle cho-
rym lub osobom w pode-
szłym wieku;
dane identyfikacyjne osób
przebywających w placów-
ce, takie jak: imię i nazwi-
sko, miejsce zamieszkania,
numer PESEL lub numer
dokumentu potwierdzają-
cego tożsamość osoby
w przypadku braku nume-
ru PESEL;
w ramach posiadanych informacji, członków rodziny,
opiekunów prawnych lub kuratorów osób przebywa-
jących w placówce.
Podstawa prawna
Ustawa z 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej
oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 40, poz. 229).
imię i nazwisko opiekuna
prawnego lub kuratora oso-
by przebywającej w pla-
cówce, jeżeli został ustano-
wiony;
umieścić na tablicy ogło-
szeń znajdującej się w wi-
Krzysztof Tomaszewski , ekspert Gazety Prawnej
273678745.005.png 273678745.006.png 273678745.007.png 273678745.008.png 273678745.009.png
6 kwietnia 2010 nr 66 (2697) www.gazetaprawna.pl
Nowe prawo – Przepisy
D 5
zapewniające całodobową opiekę
Indywidualne potrzeby
Z nowych unormowań wy-
nika, że minister właściwy do
spraw zabezpieczenia spo-
łecznego określi, w drodze
rozporządzenia:
Decyzję o skierowaniu do
ośrodka wsparcia dla osób
z zaburzeniami psychicznymi
i decyzję ustalającą odpłat-
ność za korzystanie z usług
w tych ośrodkach wydaje
właściwy organ jednostki sa-
morządu terytorialnego pro-
wadzącej lub zlecającej pro-
wadzenie ośrodka wsparcia
dla osób z zaburzeniami psy-
chicznymi.
Wspomniany organ może
zwolnić osoby zobowiązane
do odpłatności za usługi
w ośrodkach wsparcia, na ich
wniosek, częściowo lub całko-
wicie z tej odpłatności.
Dochody z tytułu odpłatno-
ści za usługi świadczone
w ośrodkach wsparcia dla
osób z zaburzeniami psy-
chicznymi stanowią dochód
budżetu państwa.
PRAWO PROCEDURY Oddziaływanie prawne
Eliminowanie zagrożeń
Dom pomocy społecznej
świadczy usługi bytowe,
opiekuńcze, wspomagają-
ce i edukacyjne na pozio-
mie obowiązującego stan-
dardu, w zakresie i for-
mach wynikających z in-
dywidualnych potrzeb
osób w nim przebywają-
cych.
Organizacja domu pomo-
cy społecznej, zakres i po-
ziom usług świadczonych
przez dom uwzględnia
w szczególności wolność,
intymność, godność i po-
czucie bezpieczeństwa
mieszkańców domu oraz
stopień ich fizycznej i psy-
chicznej sprawności.
Dom pomocy społecznej
może również świadczyć
usługi opiekuńcze i spe-
cjalistyczne usługi opie-
kuńcze dla osób w nim
niezamieszkujących.
sposób funkcjonowania
środowiskowych domów
samopomocy;
miotów prowadzących placów-
ki do umieszczenia w widocz-
nym miejscu na budynku,
w którym prowadzą placówkę,
tablicy informacyjnej zawiera-
jącej m.in. informacje o posia-
danym zezwoleniu i numerze
wpisu do rejestru. Ta zmiana
powinna polepszyć wykrywal-
ność nielegalnie działających
placówek.
Krzysztof Tomaszewski
krzysztof.tomaszewski@infor.pl
tryb kierowania i przyjmo-
wania do środowiskowych
domów samopomocy;
Głównym celem noweliza-
cji jest eliminowanie zagro-
żeń płynących z prowadze-
nia bez zezwolenia przez
osoby fizyczne lub prawne
placówek zapewniających
całodobową opiekę oso-
bom niepełnosprawnym,
przewlekle chorym lub oso-
bom w podeszłym wieku.
W maju 2004 r. zostały wpro-
wadzone przepisy regulujące
działalność polegającą na pro-
wadzeniu przez osoby fizyczne
lub prawne placówek zapew-
niających całodobową opiekę
osobom niepełnosprawnym,
przewlekle chorym lub oso-
bom w podeszłym wieku.
Wprowadzono wówczas rów-
nież sankcje (w postaci kary
10 000 zł) dla podmiotów, któ-
re będą prowadziły wskazaną
działalność bez odpowiedniego
zezwolenia wydawanego przez
wojewodę – przypomniano
w uzasadnieniu do projektu no-
welizacji ustawy o pomocy spo-
łecznej. Jak podkreślono, prak-
tyka funkcjonowania wprowa-
dzonych rozwiązań prawnych
pokazała, że należy dodatkowo
wzmocnić sankcje wojewody.
Obece sankcje nie do końca
okazały się bowiem skuteczne.
kwalifikacje osób świad-
czących usługi;
standardy usług świadczo-
nych przez środowiskowe
domy samopomocy;
termin dostosowania śro-
dowiskowych domów sa-
mopomocy do wymaga-
nych standardów.
Uwzględnione w takim
przypadku będą potrzeby
i możliwości psychofizyczne
osób kierowanych do środo-
wiskowych domów samopo-
mocy, a także konieczność
zapewnienia sprawnego
funkcjonowania tych do-
mów.
docznym miejscu w budyn-
ku, w którym prowadzi pla-
cówkę, informacje dotyczą-
ce zakresu działalności
prowadzonej w placówce,
a także podmiotu prowa-
dzącego placówkę, w tym
informacje o siedzibie lub
miejscu zamieszkania pod-
miotu.
chicznymi (nazywanych da-
lej uczestnikami), które
w wyniku upośledzenia nie-
których funkcji organizmu
lub zdolności adaptacyj-
nych wymagają pomocy do
życia w środowisku rodzin-
nym i społecznym, w szcze-
gólności w celu zwiększania
zaradności i samodzielności
życiowej, a także ich inte-
gracji społecznej.
Środowiskowy dom samopo-
mocy świadczy usługi w ra-
mach indywidualnych lub ze-
społowych treningów samoob-
sługi i treningów umiejętności
społecznych, polegających na
nauce, rozwijaniu lub podtrzy-
mywaniu umiejętności w za-
kresie czynności dnia codzien-
nego i funkcjonowania w życiu
społecznym.
Okres korzystania z miejsca
całodobowego pobytu w śro-
dowiskowym domu samopo-
mocy nie może być jednora-
zowo dłuższy niż miesiąc,
z możliwością przedłużenia
do trzech miesięcy w uzasad-
nionych przypadkach.
Zakres usług świadczonych
w klubach samopomocy usta-
la właściwy organ jednostki
samorządu terytorialnego
prowadzącej klub samopo-
mocy w uzgodnieniu z woje-
wodą.
Instrumenty prawne
Zmiany w art. 130 poszerza-
ją katalog instrumentów
prawnych, którymi dysponu-
je wojewoda w sytuacji pro-
wadzenia placówek całodo-
bowych bez zezwolenia.
Wśród mechanizmów
wzmacniających instrumen-
W uzgodnieniu z wojewodą
Według przepisów art. 51c
ust. 1 ustawy jednostka sa-
morządu terytorialnego mo-
że, w uzgodnieniu z woje-
wodą, utworzyć ośrodek
wsparcia dla osób z zaburze-
niami psychicznymi lub uru-
chomić nowe miejsca w ta-
kim ośrodku, z uwzględnie-
niem możliwości ich sfinan-
sowania ze środków budżetu
państwa. Z kolei jak przewi-
duje art. 51c ust. 2, miesięcz-
ną kwotę dotacji z budżetu
państwa na pokrycie bieżą-
cych kosztów prowadzenia
ośrodków wsparcia dla osób
z zaburzeniami psychiczny-
mi ustala wojewoda jako ilo-
czyn aktualnej liczby osób
korzystających z usług
w tych ośrodkach oraz śred-
niej miesięcznej wojewódz-
kiej kwoty dotacji na jedne-
go uczestnika, nie wyższą
jednak niż średnia miesięcz-
na kwota dotacji wyliczona
dla województwa.
Jak już wspomniano, zgod-
nie z art. 51c ust. 3, wojewoda
corocznie ustala średnią mie-
sięczną wojewódzką kwotę
dotacji na jednego uczestni-
ka odrębnie dla środowisko-
wych domów samopomocy,
klubów samopomocy dla
osób z zaburzeniami psy-
chicznymi, nie wyższą jednak
niż średnia miesięczna kwo-
ta dotacji wyliczona dla woje-
wództwa.
Kwota dotacji ustalana
zgodnie z art. 51c. ust. 2 mo-
że być zwiększona, nie wię-
cej jednak niż o 20 proc.,
w zależności od liczby
uczestników oraz zakresu,
jakości i rodzaju świadczo-
nych usług.
Czas na dostosowanie
Podmiot prowadzący pla-
cówkę zapewniającą cało-
dobową opiekę osobom nie-
pełnosprawnym, przewle-
kle chorym lub osobom
w podeszłym wieku jest zo-
bowiązany spełnić standar-
dy określone we wspomnia-
nym art. 68a ustawy w ter-
minie trzech miesięcy
od dnia wejścia w życie
ustawy.
Ważne Przewidziano dla podmio-
tów prowadzących placówki
obowiązek umieszczenia
w widocznym miejscu na
budynku, w którym prowa-
dzą placówkę, tablicy infor-
macyjnej zawierającej m.in.
informacje o posiadanym
zezwoleniu i numerze wpisu
do rejestru
Ustalenie odpłatności
Odpłatność miesięczną za
usługi świadczone w ośrod-
kach wsparcia osobom z za-
burzeniami psychicznymi
ustala się w wysokości 5 proc.
kwoty dochodu osoby samot-
nie gospodarującej lub kwoty
dochodu na osobę w rodzinie,
jeżeli dochód osoby samotnie
gospodarującej lub dochód
na osobę w rodzinie przekra-
cza kwotę 250 proc. odpo-
wiedniego kryterium docho-
dowego, o którym mowa
w ustawie.
Natomiast korzystanie
z usług klubów samopomocy
dla osób z zaburzeniami psy-
chicznymi jest nieodpłatne.
Odpłatność za usługi cało-
dobowe w ośrodkach wspar-
cia dla osób z zaburzeniami
psychicznymi ustala się
w wysokości 70 proc. docho-
du osoby korzystającej
z usług, proporcjonalnie do
okresu jej pobytu.
Wspomniana odpłatność
nie może być wyższa niż
średnia miesięczna kwota
dotacji na jednego uczestni-
ka, o której mowa w art. 51c
ust. 3 ustawy, wyliczona dla
ośrodka wsparcia, w któ-
rym osoba przebywa.
ty prawnego oddziaływania
wojewody proponuje się:
podniesienie kary do 20
tys. zł w stosunku do placó-
wek prowadzonych na
większą skalę;
Ośrodki wsparcia
Jak już wspomniano, nowe
przepisy dotyczą również
ośrodków wsparcia dla osób
z zaburzeniami psychicz-
nymi.
Zgodnie z nowymi regula-
cjami ośrodkami wsparcia
dla osób z zaburzeniami
psychicznymi są: środowi-
skowy dom samopomocy
lub klub samopomocy dla
osób z zaburzeniami psy-
Większa wiedza
W uzasadnieniu stwierdzono,
że nowy art. 68a zobowiązuje
podmiot prowadzący placów-
kę całodobowej opieki do pro-
wadzenia szczegółowej doku-
mentacji dotyczącej osób prze-
bywających w placówce.
Wprowadzenie konieczności
posiadania wymienionych do-
kumentów będzie skutkowało
większą wiedzą na temat
m.in.: stanu zdrowia, zapew-
nienia opieki medycznej nad
osobami, co będzie źródłem
oceny dostępności do świad-
czeń zdrowotnych dla pod-
opiecznych tych placówek re-
alizowanych w ramach ubez-
pieczenia zdrowotnego, faktu
stosowania na terenie placów-
ki przymusu bezpośredniego,
faktu ewentualnego ubezwła-
snowolnienia osób przebywa-
jących w placówce, danych
kontaktowych do rodziny lub
opiekuna prawnego, co przy-
czyni się do polepszenia jako-
ści świadczonych usług i lep-
szej kontroli nad placówkami.
W celu lepszej rozpoznawal-
ności wśród potencjalnych
klientów placówek, które dzia-
łają legalnie, od tych działają-
cych nielegalnie zostanie wpro-
wadzony obowiązek dla pod-
wprowadzenie kary w wy-
sokości 40 tys. zł dla placó-
wek, które mimo wcześ-
niejszego nałożenia kary
pieniężnej nadal działają
bez zezwolenia;
danie wojewodzie w okre-
ślonych przypadkach moż-
liwości zastosowania, poza
karą pieniężną, również
sankcji w postaci nakazu
wstrzymania prowadzenia
placówki zapewniającej ca-
łodobową opiekę osobom
niepełnosprawnym, prze-
wlekle chorym lub osobom
w podeszłym wieku.
Wyciąg z rejestru placówek opieki
W przypadku nałożenia
kary związanej z prowa-
dzeniem bez zezwolenia
placówkę zapewniającą
całodobową opiekę oso-
bom niepełnosprawnym,
przewlekle chorym lub
osobom w podeszłym
wieku wojewoda przed-
stawi osobom przebywa-
jącym w placówce oraz,
w ramach posiadanych
informacji, członkom ro-
dziny, opiekunom praw-
nym, kuratorom osób
przebywających w pla-
cówce wyciąg z rejestru
placówek zapewniają-
cych całodobową opiekę
osobom niepełnospraw-
nym, przewlekle chorym
lub osobom w pode-
szłym wieku, z danymi
teleadresowymi placó-
wek z terenu wojewódz-
twa.
Jak wynika z przepisów
zawartych w ustawie
z 12 lutego 2010 r.
o zmianie ustawy o po-
mocy społecznej oraz
niektórych innych ustaw
(Dz.U. nr 40, poz. 229),
w określonych przypad-
kach wojewoda skoordy-
nuje działania zmierza-
jące do zabezpieczenia
niezbędnej pomocy oso-
bom potrzebującym,
przy udziale kierownika
ośrodka pomocy spo-
łecznej gminy właściwej
ze względu na położenie
placówki.
Powiadamianie rodzin
Przez dodany art. 131a zosta-
ną wprowadzone przepisy zo-
bowiązujące wojewodę do
informowania rodzin osób
przebywających w placówce,
właściwych ośrodków pomo-
cy społecznej oraz powiato-
wych centrów pomocy rodzi-
nie o nałożeniu sankcji opisa-
nych wyżej na nielegalnie
działające placówki.
Kwota dotacji
Zgodnie ze wspomnianym
przepisem wojewoda co-
rocznie ustala średnią mie-
sięczną wojewódzką kwotę
dotacji na jednego uczestni-
ka odrębnie dla środowisko-
wych domów samopomocy,
klubów samopomocy dla
osób z zaburzeniami psy-
chicznymi, nie wyższą jed-
nak niż średnia miesięczna
kwota dotacji wyliczona dla
województwa.
Podstawa prawna
Ustawa z 12 lutego 2010 r. o zmia-
nie ustawy o pomocy społecznej
oraz niektórych innych ustaw
(Dz.U. nr 40, poz. 229).
Podstawa prawna
Ustawa z 12 lutego 2010 r. o zmia-
nie ustawy o pomocy społecznej
oraz niektórych innych ustaw
(Dz.U. nr 40, poz. 229).
273678745.010.png 273678745.011.png 273678745.012.png 273678745.013.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin