Głębia ostrości - co to jest.pdf - Fotografia porady .pdf - haneczka.84

| fotopolis.pl © | sharing >> a u d i o k s i a z k i.org |

Głębia ostrości - co to jest

Głębia ostrości, jest jednym z najważniejszych dla fotografa środków wyrazu. Ostre obiekty

przyciągają uwagę widza, a rozmazane cofają się na drugi plan. Jak sterować głębią ostrości

piszemy w naszym poradniku.

Nasze oczy, a także obiektyw aparatu fotograficznego mogą w danym momencie ostro widzieć

tylko jeden punkt. Wszystko co znajduje się przed nim, jak i za nim będzie dla nas nieostre,

rozmazane. Oczywiście nasze oczy mogą szybko "ustawić" ostrość także na inne obiekty, jednak

wtedy inne staną się nieostre.

Co to jest głębia ostrości?

Fotografia jest statyczna i jednowymiarowa. Oglądając gotowe zdjęcie nasze oczy nie mogą

wyostrzyć obiektów, które podczas robienia zdjęcia były nieostre i zostały tak zapisane na kliszy

fotograficznej. Dotyczy, to również aparatów cyfrowych, gdzie obraz zamiast na kliszy,

odczytywany jest z półprzewodnikowej matrycy światłoczułej pełniącej rolę kliszy. Fotografujący

stoi więc przed wyborem, co na zdjęciu ma być ostre. Musi podjąć decyzję, na który obiekt ustawić

ostrość w aparacie. Przyglądając się uważnie niektórym zdjęciom można jednak zauważyć, że

zakres ostrości jest większy i nie ogranicza się do jednego punktu (patrz ilustracja poniżej).

Dzieje się tak ponieważ zarówno przed, jak i za obiektem na który nastawiona jest ostrość istnieje

przestrzeń, która na zdjęciu sprawia wrażenie ostrej. Przestrzeń tą nazywamy głębią ostrości . W

przybliżeniu, zakres głębi ostrości przed obiektem jest dwa razy mniejszy niż za nim (rys. 1). .

| fotopolis.pl © | sharing >> a u d i o k s i a z k i.org |

rys. 1: zakres głębi ostrości

Obiekty znajdujące się poza zakresem głębi ostrości wyjdą na zdjęciu nieostro (rys. 2). Należy

jednak pamiętać, że granica głębi ostrości nie jest linią. Po prostu im bliżej punktu ustawienia

ostrości, tym obiekt ostrzejszy, a im dalej, tym bardziej rozmazany. Oddalając obiekt od punktu

ustawienia ostrości osiągamy w pewnym momencie punkt, w którym jego ostrość spada poniżej

akceptowanego przez nas poziomu (nie można na przykład rozróżnić szczegółów). To jest umowna

granica głębi ostrości.

rys. 2: poza zakresem głębi ostrości obiekty są rozmazane

Gdy wykonujemy zdjęcie, często chcemy, aby wszystkie obiekty (plany) były dobrze widoczne i

zachowały szczegóły. Aby to osiągnąć musimy zadbać, żeby znalazły się w zakresie głębi ostrości

(rys. 3).

| fotopolis.pl © | sharing >> a u d i o k s i a z k i.org |

rys. 3: obiekty w zakresie głębi ostrości zachowują szczegóły

Robiąc zdjęcia możemy dążyć, aby tylko jeden obiekt był ostry (bo chcemy go na zdjęciu

wyróżnić) lub starać się pokazać szczegóły większej ilości obiektów. Jednak zazwyczaj nie jest

możliwe dowolne zaaranżowanie interesującego nas planu zdjęciowego. Dlatego pożądane byłoby

wydłużanie (zwiększanie) lub skracanie (zmniejszanie) głębi ostrości.

Co decyduje o głębi ostrości?

Doświadczeni fotografowie potrafią w całkiem dużym zakresie sterować głębią ostrości, aby

uzyskać pożądany efekt. O głębi ostrości decydują trzy podstawowe czynniki:

• wartość przysłony

• długość ogniskowej obiektywu

• odległość od fotografowanego obiektu

O zastosowaniu jednego z nich lub ich kombinacji decydują warunki w jakich fotografujemy (ilość

dostępnego światła, zakres ogniskowych obiektywu, możliwość zbliżenia się do obiektu itp.).

Poniżej omówimy każdy z czynników decydujących o wielkości głębi ostrości.

Wartość przysłony

To najprostsza i zarazem najbardziej efektywna metoda kontroli głębi ostrości. Podstawowa zasada

brzmi: Im większa wartość przysłony, tym większa głębia ostrości . Dlatego, jeżeli na zdjęciu

chcemy uzyskać małą głębię ostrości, to powinniśmy wybrać małą wartość przysłony. Na przykład

f/2.8 lub f/4 w zależności o tego jaką wartość oferuje nasz obiektyw. Na rysunkach poniżej

pokazano zdjęcia tego samego tematu wykonane przy takiej samej długości ogniskowej, jednak

różniące się wartością przysłony (im większa wartość przysłony, tym bardziej przysłona zamknięta

i mniej światła wpada przez obiektyw).

| fotopolis.pl © | sharing >> a u d i o k s i a z k i.org |

rys. 4: ogniskowa 50mm, czas 0,4s, PRZYSŁONA f/22

rys. 5: ogniskowa 50mm, czas 1/200s, PRZYSŁONA f/3.2

Jak widać na rys. 5 tylko środkowy kwiatek jest ostry. Głębia ostrości w tym przypadku jest tak

mała, że pozostałe kwiatki są rozmazane. Dopiero zmniejszenie przysłony na rys. 4 pozwoliło

pokazać ostro wszystkie trzy kaktusy. Jak widać, aby uzyskać dużą głębię należy stosować duże

wartości przysłony, jak na przykład f/16 lub f/22.

Niestety użycie większej przysłony zmniejsza ilość światła padającego na kliszę. Dlatego

konieczne jest wydłużenie czasu naświetlania (1/200s na rys. 5 i 0,4s na rys. 4). Może być

konieczne użycie statywu, aby uniknąć poruszenia zdjęcia. Innym sposobem jest dobieranie

minimalnej wartości przysłony, która w danych warunkach gwarantuje pożądaną, nie koniecznie

maksymalną, głębię ostrości (na przykład f/5.6 lub f/9).

Na rys. 5 widać także, że kaktus z przodu jest bardziej rozmazany, niż ten daleko z tyłu. Ilustruje to

dwa zjawiska, o których już było wspominane. Ostrość nastawiona jest na środkowy kwiatek, tak

więc jej zakres z przodu wynosi 1/3 całej wartości głębi ostrości, za środkowym kaktusem wartość

ta jest dwa razy większa (rys. 1) . Kaktusy są od siebie równo oddalone. Ten z produ jest bardziej

rozmazany, bo stoi dalej od granicy głębi ostrości niż tylny kaktus, który z kolei jest wyraźniejszy,

bo bliższy umownej dalszej granicy głębi ostrości. Widać, że zjawisko głębi ostrości jest płynne.

Wybór wartości przysłony jest możliwy tylko w aparatach oferujących możliwość ręcznych

nastawów. Taką opcję ma większość tradycyjnych i cyfrowych lustrzanek. W przypadku innych

aparatów należy sprawdzić w instrukcji obsługi lub zapytać sprzedawcę. W aparatach manualnych

przysłonę ustawia się najczęściej pierścieniem na obiektywie. Natomiast w przypadku aparatów

sterowanych elektronicznie (tradycyjnych i cyfrowych), należy najpierw wybrać odpowiedni tryb

pracy (priorytet przysłony), oznaczany najczęściej Av lub A . W tym trybie aparat sam dobierze

czas naświetlenia do wybranej wartości przysłony.

Jeżeli aparat nie dysponuje możliwością wyboru nastawów przysłony pozostaje skorzystać z innych

metod kontroli głębi ostrości.

Długość ogniskowej obiektywu

Większość oferowanych na rynku aparatów wyposażona jest w obiektywy zmiennoogniskowe

(zoom). Oznacza to, że fotografujący może nie ruszając się z miejsca powiększyć lub zmniejszyć

obraz w aparacie. W rezultacie uzyskuje mniejszy (dłuższa ogniskowa) lub większy kadr (krótsza

ogniskowa). Za krótkoogniskowe, czyli szerokokątne obiektywy uważa się szkła o ogniskowej

mniejszej niż 30mm. Natomiast obiektywy tele, mają ogniskową w dłuższą niż 200mm i może ona

osiągać nawet 600mm. W praktyce wykorzystuje się najczęściej obiektywy w zakresie 28-210mm i

przyjmuje się, że obiektywem standardowym jest obiektyw 50mm.

Wracając do głębi ostrości, tu obowiązuje zasada, że: Im dłuższa ogniskowa, tym mniejsza głębia

ostrości . Oznacza, to że w przypadku bardzo szerokich kątów (np. 16mm) praktycznie nie trzeba

martwić się o głębię ostrości. Jest ona tak duża, że obejmuje cały kadr. Z tego powodu obiektywy

szerokokątne (również dłuższe np. 28mm) idealnie nadają się do zdjęć krajobrazowych, gdzie

pożądana jest jak największa głębia ostrości. Jednak również w przypadku dłuższych ogniskowych

widoczny jest wzrost zakresu ostrości (rys. 6).

rys. 6: OGNISKOWA 75mm, czas 1/10s, przysłona f/16

Głębia ostrości - co to jest.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: