KONSPEKT LEKCJI
Nazwisko i imię nauczyciela kontraktowego: Halina Nowak
Nazwisko i imię hospitującego : Małgorzata Matuszek
Klasa: II a
TEMAT: I ty możesz być świętym – „Bajka o Dziwnolandzie”
CELE OGÓŁNE:
- ukazujemy dzieciom, że każdy człowiek może być święty,
CELE OPERACYJNE:
- dziecko zna swojego patrona,
- dziecko umie modlić się do świętych,
- dziecko wie, że każdy zaproszony jest do świętości,
- dziecko rozumie, że świętym stajemy się na co dzień,
- dziecko wnioskuje, że człowiek święty to człowiek szczęśliwy,
- dziecko przejawia postawę gotowości do bycia świętym, dobrym,
- dziecko postanawia robić dobre uczynki /wobec Boga i ludzi/
METODY:
- metoda story- line /opowiadanie zawierające 3 epizody/
- pantomima
- zabawa
- piosenka
- rozmowa
FORMA:
- katecheza z całą grupą
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- świeca, obrazy przedstawiające świętych, znaczki przyporządkowujące dzieci do poszczególnych grup, taśma w celu wyznaczenia granic krajów, rekwizyty tematyczne do pantomimy /zabawa, praca, modlitwa, posiłki/, duży różaniec, herby.
PRZEBIEG:
Wstęp:
1. Powitanie dzieci i gości.
2. Modlitwa wstawiennicza do świętych patronów
3. Powtórka o dniu Wszystkich Świętych z zapowiedzią tematu /człowiek święty żył kiedyś na ziemi i był podobny do nas: jadł, pracował, bawił się i modlił/.
4. Podział dzieci na grupy /przydział znaczków oraz zajęcie wyznaczonych miejsc/.
5. Opowiadanie „Bajki o Dziwnolandzie”.
Treść opowiadania:
Katecheta opowiada pierwszą część „Bajki o Dziwnolandzie”.
Było kiedyś państwo Dziwnoland, które składało się z czterech krajów. W każdym kraju żyli dziwni ludzie. Między krajami były wyraźnie wyznaczone granice. Nikt nie mógł ich przekroczyć. Nikt nie znał ludzi z innego kraju oraz nikt nie wiedział czym się zajmują i co robią. W pierwszym kraju ludzie tylko się bawili, w drugim kraju ludzie cały czas jedli i pili, w trzecim kraju ludzie ciągle pracowali, a w czwartym kraju wszyscy cały czas się modlili.
Pytania kluczowe:
- O jakim państwie opowiada bajka? /Dziwnolandzie/
- Ile krajów znajdowało się w Dziwnolandzie? /cztery/
- Co znajdowało się między krajami? /granice/
- Czym zajmowali się mieszkańcy pierwszego kraju /drugiego, trzeciego, czwartego/? /zabawą, jedzeniem, pracą, modlitwą/.
/Katecheta opowiada kolejną część bajki, a cała grupa słucha/.
W pierwszym kraju gdzie ludzie tylko się bawili nie można było spać, odpoczywać, a także jeść czy pić. Ludzie grali w piłkę, układali klocki, lepili z plasteliny. Kobiety i dziewczynki ubierały lalki, czesały je, karmiły. Chłopcy budowali domki z klocków, jeździli z tatusiami samochodzikami i pociągami. Dzieci nie chodziły do szkoły, dorośli do pracy bo byli zajęci nieustanną zabawą.
W drugim kraju ludzie ciągli jedli i pili. Od rana do samego wieczora każdy kto mieszkał w tym kraju nie mógł nic innego robić jak tylko to co inni. Dzień był bardzo męczący, gdyż ludzie jedli przeróżne pokarmy np. owoce, słodycze, warzywa, kiełbasę bez umiaru. W nocy spali a wczesnym rankiem znowu zaczynali wszystko zjadać. Czasem kogoś bolał brzuch ale niestety musiał jeść dalej, tak jak wszyscy. Ludzie ci nie zawsze byli szczęśliwi.
W trzecim kraju znowu ludzie bez odpoczynku pracowali. Każdy miał swoje zajęcia: jedni sprzątali w domu, drudzy pracowali w ogródku, jeszcze inni szyli i prasowali. Ludzie ci byli bardzo zmęczeni, znudzeni i smutni, ponieważ każdy ich dzień wyglądał tak samo.
W czwartym kraju ludzie cały czas się modlili: jedni klęczeli i odmawiali różaniec, inni modlili się z książeczek, a jeszcze inni swoimi słowami. Nie wolno było bawić się, jeść, ani pracować- tylko modlitwa. W tym kraju było bardzo cicho, nudno i wydawało się, że nikt tam nie mieszka. Ludzie byli smutni, głodni i nieszczęśliwi.
- Co robili ludzie w pierwszym kraju?
- Co robili ludzie w drugim kraju?
- Co robili ludzie w trzecim kraju?
- Co robili ludzie w czwartym kraju?
Formy aktywności:
- Pantomima /dzieci z wykorzystaniem rekwizytów w poszczególnych krajach przedstawiają zajęcia mieszkańców/.
- Rozmowa katechety z dziećmi na temat odczuć i przeżyć dzieci w czasie zabawy /krótkie wypowiedzi dzieci/.
/Katecheta kończy opowiadanie , problem zostaje rozstrzygnięty, zakończenie dzieci zadowala i satysfakcjonuje/.
Pewnego dnia zdarzyło się coś zdumiewającego. W kraju gdzie ludzie się modlili pojawił się człowiek, który zniszczył różaniec, a paciorki rozrzucił na wszystkie kraje w państwie Dziwnolandzie.
Jak myślicie, co ludzie zrobili? Co się stało dalej?
- Kto pojawił się w państwie Dziwnolandzie?
- Do którego kraju przybył dziwny człowiek?
- Co zrobił w czwartym kraju cudzoziemiec?
Forma aktywności:
Opowieść ruchowa – Ludzie zaczęli szybko zbierać porozrzucane kulki i nawet nie zauważyli jak się wszyscy wymieszali. Przekroczyli nawet granice swego kraju. Po chwili całkowicie one zniknęły /katecheta odpina taśmy wyznaczające granice krajów/. Nigdy wcześniej nie było tak radośnie w całym państwie Dziwnolandzie, więc wszyscy zaśpiewali radosną piosenkę: „Jaka jest siła” lub „Pan łączy nas”. /Po piosence dzieci wymieniają się herbami krajów/.
Katecheta dokonuje podsumowania
Człowiek jest szczęśliwy wówczas, gdy je, bawi się, pracuje oraz modli się.
Na naszych ostatnich lekcjach poznaliśmy ludzi , którzy potrafili służyć Panu Bogu i ludziom swoją pracą, potrafili bawić się i zawsze znajdowali czas na modlitwę. Swoim dobrym życiem zasłużyli sobie na wieczne szczęście, czyli niebo.
Katecheta zadaje pytania
- Jak nazywamy tych, którzy kochali Pana Boga i ludzi, a za ich dobre życie Pan Bóg nagrodził ich szczęściem wiecznym? /święci/
- Poznaliśmy wielu świętych, niektórzy żyli bardzo dawno temu,
co potraficie mi opowiedzieć o życiu tych świętych?
Katecheta odsłania obrazki przedstawiające świętych, a dzieci opowiadają o ich życiu:
/ św. Maryja, św. Józef, św. Barbara, św. Franciszek, św. Jan Bosko, św. Piotr/ - Spróbujmy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy każdy z nas może zostać świętym ?
- Czym można na tę świętość sobie zasłużyć?
6. ZAKOŃCZENIE
Zatem, aby zasłużyć sobie na to by być świętym, by dostać się do nieba, każdy z nas nie musi w swoim życiu robić czegoś nadzwyczajnego. Po prostu być dobrym dla ludzi, kochać Pana Boga, mieć czas na zabawę, jedzenie, pracę i modlitwę. Pamiętajmy, że my również możemy być świętymi oraz powinniśmy tę świętość zdobywać każdego dnia.
7. Rozwiązywanie krzyżówki i kolorowanie obrazków przedstawiających świętych.
8. Modlitwa z wykorzystaniem piosenki: „Święty kocha Boga – życia mu nie
szkoda”.
Pajaczek