Pielęgniarstwo – to termin wieloznaczny, używany w takich znaczeniach, jak: szeroko rozumiana działalność zarówno w zakresie kształcenia, jak doskonalenia zawodowego pielęgniarek, system organizacyjny tych działań, zespół działań profesjonalnych, składowa część pojęcia służby zdrowia z jej różnorodną problematyką, techniką, sztuką, wiedzą, nauką (Poznańska,1989).
Termin stosowany do określenia różnego rodzaju zadań i działań zawodowych oraz sztuki, wiedzy i nauk z tą działalnością związanych.
Wieloznaczność pojęcia „pielęgniarstwo”:
- zawód o charakterze opiekuńczym
- przedmiot nauczania
- dyscyplina naukowa
Pielęgniarstwo – szerokie rozumienie pojęcia
- działalność teoretyczna (często określana jako pielęgniarstwo)
- pielęgnowanie inne niż zawodowe (w tym samopielęgnowanie)
Filozofia pielęgniarstwa – system sądów, przekonań o istocie pielęgniarstwa, stanowiących wynik rozważań tego, w co wierzą profesjonaliści w osobach pielęgniarek.
Pielęgniarstwo – działalność praktyczna i naukowa
Pielęgniarka – osoba przygotowana merytorycznie i praktycznie do pielęgnowania, profesja.
Założenia teoretyczne, na których opiera się polskie pielęgniarstwo, to prace teoretyków pielęgniarstwa:
· F. Nightingale
· V. Henderson
· D. Orem
Pielęgnowanie zawodowe to:
· pomaganie (pomaganie w pielęgnowaniu)
· towarzyszenie człowiekowi w zdrowiu, chorobie i niepełnosprawności
· kształtowanie umiejętności samoopiekuńczych (samopielęgnacyjnych) w celu utrzymania komfortu życia codziennego, a jeśli nie jest to możliwe, to do życia w cierpieniu i z chorobą
Istota pielęgnowania nowoczesnego:
· pomaganie w pielęgnowaniu
· asystowanie (podmiotowi opieki)
Holizm – w założeniu wyraża pogląd, że naturę zjawisk należy ujmować całościowo, a nie jako sumę części. Holizm w odniesieniu do pielęgniarstwa oznacza świadczenie opieki we wszystkich obszarach życia człowieka i we wszystkich jego stanach.
Zdrowie – dynamiczny dobrostan człowieka pod względem biologicznym, psychicznym, społecznym i duchowym, a nie tylko brak choroby czy ułomności.
Zdrowie (def. wg WHO) – nie jest stałym, ale dynamicznym procesem. Aby proces ten przebiegał w kierunku korzystnym, konieczne jest podejmowanie stałych o to starań. Każdy człowiek osiągnąć może własne optimum zdrowia (również osoba cierpiąca na chroniczną chorobę, a podejmując własne starania w sposób ciągły – zdobywa możliwe dla siebie optimum zdrowia).
Uwarunkowania zdrowia:
- dziedziczne i wrodzone
- środowiskowe
- aktywność własna
1
ewa.kowalska756