Panie Jezu, upadłeś pod tym ogromnym ciężarem. Rozgrzane kamienie naznaczają bólem Twoje Święte ciało. Upadłeś tak jak i upadł pierwszy człowiek. Adam w swoim upadku chciał sięgnąć tego, co nie należało do niego, chciał sprzeciwić się Twojej woli. Ty jednak nie uciekłeś, nie odrzuciłeś krzyża choć będąc Bogiem, mogłeś to zrobić. Proszę Cię Panie, naucz mnie szacunku do autorytetów jakie mnie otaczają. Daj mi siłę abym mimo upadków nie uciekał od powołania do którego mnie kierujesz.
Panie, upadasz po raz kolejny. Tak jak wiele plag było potrzebnych Mojżeszowi do wyswobodzenia Izraelitów tak i ja, wiele razy upadam pod ciężarem grzechu. Tak łatwo sobie odpuszczam. Tak szybko idę na łatwiznę. Tak łatwo mówię nie, przykazaniom; Eucharystii; modlitwie; drugiemu człowiekowi. Jezu, daj mi Twoją siłę, abym umiał walczyć z grzechem i przezwyciężać po raz kolejny odnoszone niepowodzenia.
To już długa droga dla Ciebie Chryste, tak jak długo oczekiwał spełnienia obietnicy Abraham. Poszarpane grzechami Boskie Ciało odmawia już posłuszeństwa. A wokół nie widać nadziei, ciągle stawiasz mi większe wymagania, pragniesz większego zaangażowania, więcej mojego cennego czasu, więcej zmęczenia. Przecież tak łatwo Ci odmówić. Czyż nie borykam się z brakiem cierpliwości, pokory do Twojej woli, czy nie odczuwam pragnienia aby tylko otrzymywać szybciej, dostawać więcej, odczuwać mocniej? Panie, uchroń mnie przed pogonią za mylnymi wartościami i zachowaj przed omijaniem dobra.
Hanza