Robert A. Haasler - Jezus - człowiek, który nie istniał.pdf - E-Booki MIX_wiara - ostres

Katowice 2007 ISBN: 83-922736-8-0

Opracowanie techniczne: Redakcja

Redakcja i korekta: Jerzy Piasek; Jan A. Fręś

Wydawnictwo "Lux" Katowice

tel. 032 201 03 08, 0501 312 736

e-mail: klubdavinci@interia.pl www.klubdavinci.eu

Adres do korespondencji: Skryt. poczt. 1585 ; 40-001 Katowice 1

Robert A. Haasler

JEZUS

CZŁOWIEK, KTÓRY NIE ISTNIAŁ

Pytania do Benedykta XVI

Wydanie drugie

Od wydawcy

Niezbadane są koleje losu. Zapowiadaliśmy wydanie w pierwszej kolejności książki

pt. „Dzieci Jezusa". Kiedy jednak opublikowana została, w wielu krajach świata

jednocześnie, książka papieża Benedykta XVI pt. „Jezus z Nazaretu", postanowiliśmy

zmienić nasze plany oddając w ręce Czytelników pracę Roberta A. Haaslera pt. „Jezus.

Człowiek, który nie istniał", a w podtytule: „Pytania do Benedykta XVI". Tym samym

chcemy nawiązać do papieskiej publikacji, zadając odwieczne pytania: kim naprawdę był

Jezus z Nazaretu; dlaczego nagromadziło się tak wiele nieścisłości i nieporozumień co do

historyczności tej postaci? Długo zastanawialiśmy się w wydawnictwie nad edycją tej

książki. Zdajemy sobie bowiem sprawę jak wielu ona oburzy, gdyż pytamy w niej o

osobę najważniejszą dla każdego chrześcijanina. Gdyby okazało się, że wątpliwości co

do istnienia historycznego Jezusa były uzasadnione, wtedy musielibyśmy wszyscy

zweryfikować nie tyle podstawy wiary, co tradycję, w której byliśmy wychowywani.

O przygotowanie tej publikacji zwróciliśmy się do autora, który wielokrotnie

współpracował już z polskimi wydawnictwami - z prośbą, aby ta nowa książka

nawiązywała do wspomnianej już publikacji papieża Benedykta XVI.

Pierwotnym naszym zamiarem było przygotowanie polskiej edycji słynnej

skandalizującej książki „Bajka o Chrystusie" Luigiego Cascioliego. Dlaczego odstąpiliśmy

od tego zamiaru, piszemy we wstępie do książki, którą przedstawiamy ocenie naszych

Czytelników.

Mimo wielu kategorycznych stwierdzeń, zawartych w naszej książce, jak w całej

serii Biblioteki Klubu da Vinci, nie dajemy ostatecznych odpowiedzi na stawiane pytania.

Zasada, że Czytelnik sam, we własnym sumieniu i rozumie, odpowie sobie na te pytania

- jest dla nas niezmienna.

Na koniec pragniemy zapewnić wszystkich stałych naszych Czytelników, że kolejne

publikacje Biblioteki Klubu da Vinci wydawane będą zgodnie z wcześniejszymi

zapowiedziami. Na przełomie czerwca i lipca wydana zostanie książka „Dzieci Jezusa", a

po wakacjach „Nieznana historia diabła". Dziękujemy przy okazji wszystkim, którzy w

listach i telefonicznie dzielą się z nami uwagami o książkach i w tak ciepłych słowach

zachęcają nas do kontynuowania serii wydawnictw w ramach Biblioteki Klubu da Vinci,

mimo wielu kłód, jakie rzucają nam pod nogi przeciwnicy takich publikacji. Wiemy, że

grupę naszych przeciwników obecna książka zjednoczy. Spodziewamy się różnych

działań i reakcji. Do poszukiwania prawdy o historycznym Jezusie zachęca nas sam

Benedykt XVI, pisząc w przedmowie do swojej książki, że „każdemu wolno mieć

przeciwne zdanie". I my prosimy „Czytelniczki i Czytelników o odrobinę sympatii, bez

której niemożliwe jest jakiekolwiek zrozumienie".

Wstęp

„Chrystus nigdy nie istniał, został wymyślony przez Kościół katolicki i jest produktem

fantazji, tak jak inni bohaterowie bajkowi" - tak twierdzi Luigi Cascioli, autor książki

„Bajka o Chrystusie", która wywołała we Włoszech wiele zamieszania. Chociaż sama

książka ostatecznie nie zasługuje na większą uwagę, dotyka niezwykle złożonego i

trudnego problemu podstaw wiary chrześcijańskiej. Autor jest zdania, że postać Jezusa

zbudowana została na postaci Jana z Gamali, syna Judy Galilejczyka, przywódcy jednej z

rewolucyjnych grup żydowskich. Należy żałować, że Cascioli popełnia tak wiele pomyłek

w swoim tekście, jawnie ignorując znane od dziesięcioleci okoliczności historyczne

związane z opisanymi w ewangeliach sytuacjami i postaciami. Niemniej jednak sam fakt

podjęcia problematyki jest interesujący. Teza Cascioliego nie jest ani nowa, ani

odkrywcza. Przynajmniej od Oświecenia umysły racjonalistów zajmowało pytanie, kim

Jezus był naprawdę. Od tego czasu powstało na ten temat sporo opracowań, chociaż nie

zyskały one szerszego rozgłosu. Zwłaszcza w Polsce, ale także w innych ultrakatolickich

krajach, upowszechnianie wiadomości o braku dowodów na historyczność postaci Jezusa

było i jest zadaniem o tyle trudnym, co niebezpiecznym. Zbyt wielkie przywiązanie do

tradycji zawsze krępowało rozum.

Luigi Cascioli nadał swoim wątpliwościom wymiar prawny o zasięgu

międzynarodowym. Kiedy w 2002 roku w jednym z włoskich dzienników ukazał się

artykuł księdza Enrico Righiego, proboszcza w starożytnym mieście (założonym jeszcze

w VI wieku p.n.e. przez Etrusków) Bagnoregio, że Chrystus narodził się jako syn Marii i

Józefa i był prawdziwym człowiekiem z krwi i kości, Luigi Cascioli zareagował

natychmiast. Złożył doniesienie w prokuraturze przeciwko Kościołowi, który poprzez

osobę proboszcza Righiego, wykorzystując naiwność osób trzecich nakłania je do wiary

w rzeczy fałszywe. Postępowanie przed sądem w Viterbo trwało do stycznia 2006 roku.

Ksiądz Righi nie przedstawił żadnych dowodów, że Chrystus istniał w rzeczywistości,

mimo to trybunał umorzył postępowanie, a kosztami procesu obciążył Cascioliego. Ten,

korzystając z pomocy prawnej adwokata Giovaniego di Stefano z jednej z

najważniejszych rzymskich kancelarii adwokackich, skierował skargę do Trybunału Praw

Człowieka w Strasburgu.

Skarga została przyjęta, a jej rozpatrzenie wyznaczono na 2007 rok. Jest to

wydarzenie bez precedensu. Oto bowiem przed trybunałem międzynarodowym sądzone

będą sprawy podstaw wiary jednego z najliczniejszych wyznań religijnych na świecie.

Kancelarii adwokackiej nie chodzi o prawdę historyczną o Jezusie, a o rozgłos

międzynarodowy. Specjalizuje się ona w najbardziej znanych procesach w skali świata.

Uczestniczyła między innymi w postępowaniu przeciwko Saddamowi Husejnowi czy

postępowaniu w sprawie śmierci Lady Diany oraz Roberta Calviego z masońskiej loży P-

2, zamieszanego w aferę watykańskiego Banku Ambroziano.

Luigi Cascioli sam siebie nazywa ateistą i antyklerykałem. Pochodzi z tradycyjnej

włoskiej rodziny katolickiej. Jako dziecko regularnie chodził do kościoła i praktykował,

chociaż, jak dziś przekonuje, od zawsze miewał wątpliwości co do słuszności nauk

przekazywanych przez księży. Przez wiele lat mieszkał we Francji, tam został członkiem

Unii Ateistów. Przyznaje się do gruntownych studiów nad Biblią, szczyci się, że poznał ją

„od deski do deski". Po raz pierwszy natknął się na problem historyczności Jezusa

właśnie we Francji, w jednym z tamtejszych pism ateistycznych. Sprawa ta

zaintrygowała go do tego stopnia, że poświęcił jej dalsze badania, których efektem jest

wspomniana już książka „Bajka o Chrystusie".

Cascioli na pytanie o powody uporu i cel swojej akcji przed Trybunałem Praw

Człowieka odpowiada tak: „Kościół katolicki od wieków nadużywa ignorancji ludzkiej,

zmuszając ludzkość do wiary w rzeczy nieprawdziwe na podstawie Starego Testamentu i

czterech wybranych ewangelii. Książka Dana Browna „Kod Leonarda da Vinci" sprawia

Watykanowi wiele kłopotów, gdyż ludzie są ciekawi i chcą poznać prawdę. Procesu

ujawniania prawdy nie da się zatrzymać. Watykan musi pokazać światu prawdziwe,

niepodważalne dowody na istnienie Chrystusa, a nie tylko opowiadać bajki biblijne".

Cascioli stawia sobie trudne zadanie. Co bowiem oznaczałoby dla ludzkości

udowodnienie przed strasburskim trybunałem, że Chrystus naprawdę nie istniał? Czy

byłby to koniec Kościoła katolickiego? Luigi Cascioli tak odpowiada na to niezwykłe

pytanie: „Udowodnienie tego w sądzie będzie oznaczać z punktu widzenia prawnego

anulowanie dogmatów, na jakich opiera się chrześcijaństwo. Nie będzie już można

twierdzić, że Chrystus przybył na ziemię pod postacią człowieka, by odkupić grzech

pierworodny ludzkości. To również koniec Eucharystii. Żaden ksiądz udzielając komunii

nie mógłby już mówić: „Oto ciało Chrystusa". Celebracja sakramentu Eucharystii stałaby

się oszustwem ściganym prawnie. Kościół nie mógłby twierdzić, że dogmat przemiany

wina oraz chleba w krew i ciało Chrystusa jest prawdą. To tylko niektóre dogmaty, jakie

musiałyby zniknąć, ponieważ są fałszywe". /Cytat za „Fakty i Mity"/. Tezy i oczekiwania

formułowane przez Cascioliego wielu mogą zainteresować. Są nośne i prowokujące, choć

mało prawdopodobne. Przytaczamy je z kronikarskiego obowiązku.

W tej książce przedstawimy wiele pytań kierowanych do Urzędu Nauczycielskiego

papieża Benedykta XVI, autora książki „Jezus z Nazaretu", co do pojawiających się

wątpliwości na temat Jezusa historycznego. Do takiego postawienia zagadnienia zachęca

nas sam papież, zapraszając do poznawania prawdy, która, według ulubionego

papieskiego ewangelisty Jana, nas wyzwoli.

Ta książka wielu oburzy. Do tej pory nie ukazała się bowiem w Polsce żadna publikacja,

w której tak jasno i zdecydowanie formułowane byłyby wątpliwości co do istnienia

Jezusa. Nikt tak odważnie nie stawiał pytań, choć wielu poszukiwało na nie odpowiedzi.

Czy po lekturze tej książki teza, że Jezus nigdy nie istniał, wyda nam się bardziej

prawdopodobna? Czytelnik odpowie sobie sam.

Przystąpiłem do lektury książki papieża Benedykta XVI z entuzjazmem. Ogromnie

zachęcające były zapowiedzi na jej temat, ukazujące się od kilku miesięcy w prasie na

całym świecie. Liczyłem na to, że papież odważnie rozprawi się z coraz częściej

pojawiającymi się publikacjami wątpiącymi w istnienie Jezusa.

Miałem nadzieję, że nie będzie to kolejna książka teologiczna, zawiła ze swojej

natury, skierowana do bardzo wąskiego grona wtajemniczonych. Wierzyłem, że kto jak

kto, ale papież nie będzie przekonywał przekonanych, że podejmie wielki trud i zmierzy

się z tymi, którzy odważyli się mieć przeciwne zdanie i, co więcej, szukają dowodów na

inne widzenie osoby Jezusa.

Książka Benedykta XVI jest z pewnością interesująca. Świetnie napisana, bogato

udokumentowana, czerpiąca głęboko z dorobku teologów, zwłaszcza niemieckiej strefy

językowej, nie jest jednak książką, która przybliża nas do prawdziwego poznania Jezusa.

Nie odpowiada na żadne wątpliwości, nie podejmuje żadnego z drażliwych tematów. Jest

pewną nadzieją, że papież w zapowiadanym drugim tomie książki „Jezus z Nazaretu"

podejmie dyskusję na temat dowodów na istnienie Jezusa. Najwięcej wątpliwości co do

osoby Jezusa dotyczy Jego dzieciństwa i wczesnej młodości. A właśnie temu okresowi

chce poświęcić swoją zapowiadaną już książkę Benedykt XVI, stąd nasze pytania

kierowane do papieża.

Benedykt XVI, najbardziej wnikliwy naukowiec-teolog naszych czasów, zdaje sobie

sprawę z istnienia rozdźwięku między Jezusem historycznym a Jezusem wiary.

Bezgranicznie jednak wierzy i ufa ewangeliom. Pisze wprawdzie, że biblijna wiara z

samej swojej istoty bowiem musi się odnosić do autentycznie historycznego wydarzenia,

że nie opowiada ona historii jako symboli prawd ponadhistorycznych, lecz zasadza się na

historii, która toczyła się na naszej ziemi, ale jednak poprzestaje - póki co - na kolejnym

przedstawieniu postaci i orędzia Jezusa dla umocnienia żywej z Nim relacji. Papież

wierzy i bezgranicznie ufa ewangeliom, a książka jest wynikiem jego osobistego

szukania „oblicza Pana".

Odnosząc się do bogatej literatury teologicznej poświęconej Jezusowi, którą

Joseph Ratzinger zachwycał się u progu swojego życia kapłańskiego, zauważa, że

„wszystkie one ukazywały tworzony na podstawie ewangelii obraz Jezusa Chrystusa:

Człowieka żyjącego na ziemi, który jednak - będąc w pełni człowiekiem - jednocześnie

przynosił ludziom Boga, z którym jako Syn stanowił jedno. W ten sposób przez

Człowieka Jezusa stał się widzialny Bóg, a w Bogu - obraz autentycznego człowieka". I

dalej pisze Benedykt XVI: „Począwszy od łat pięćdziesiątych sytuacja się zmieniła. Rysa

dzieląca historycznego Jezusa od Chrystusa wiary stawała się coraz głębsza i te dwie

rzeczywistości coraz bardziej oddalały się od siebie. Co może jednak znaczyć wiara w

Jezusa Chrystusa, w Jezusa Syna Boga żywego, jeżeli Człowiek Jezus zupełnie różni się

od Tego, którego ukazują ewangeliści i na podstawie Ewangelii głosi Kościół? Rozwój

badań historyczno-krytycznych prowadzi do coraz bardziej drobiazgowego wyróżnienia

warstw tradycji, a ukazująca się spoza nich postać Jezusa - do którego przecież odnosi

się wiara - była coraz mniej wyraźna i jej kontury coraz bardziej zamazane.

Jednocześnie rekonstrukcje tego Jezusa, którego musiano szukać poza tradycjami

ewangelistów i ich źródłami, stawały się coraz bardziej sobie przeciwstawne: od

antyrzymskiego rewolucjonisty, dążącego do obalenia panujących potęg i ponoszącego

porażkę, po łagodnego moralistę, który na wszystko zezwala, a mimo to, nie wiadomo

dlaczego, sam zostaje stracony. Kto przeczyta kilka takich rekonstrukcji, może od razu

stwierdzić, że są one bardziej fotografiami ich autorów i ich własnych ideałów niż

ukazywaniem Ikony, która straciła wyrazistość. W tym samym czasie narastała co

prawda nieufność wobec tych obrazów Jezusa, sama jednak Jego postać coraz bardziej

się od nas oddalała.

Jako wspólne osiągnięcie tych wszystkich prób pozostało w każdym razie wrażenie,

że o Jezusie mamy niewiele pewnych wiadomości i że Jego obraz dopiero później

ukształtowała wiara w Jego boskość. Tymczasem wrażenie to przeniknęło w znacznym

stopniu do świadomości chrześcijan. Sytuacja ta jest dramatyczna dla wiary, ponieważ

niepewny staje się właściwy punkt jej odniesienia: zachodzi obawa, że wewnętrzna

przyjaźń z Jezusem, do której przecież wszystko się sprowadza, trafia w próżnię".

Papież zdaje sobie sprawę z zagrożeń, jakie niesie dla wiary i Kościoła

poszukiwanie Jezusa historycznego. Jeszcze nie podejmuje próby odpowiedzi na pytania

szerokich kręgów wiernych, jednakże wie, że w niedalekiej już przyszłości Kościół będzie

zmuszony do zmierzenia się z tym problemem. Kościół nie może nie liczyć się z

wątpiącymi, poszukującymi innej prawdy niż przekazywana w ewangeliach. Żeby

przetrwać musi odpowiedzieć na ich pytania i to językiem konkretu, a nie zawiłych

dyskusji teologicznych. Przynajmniej część z tych pytań stawiamy w naszej książce.

Chrześcijaństwo jest paradoksalne, jak mawiali Grecy. Oby te pozornie poprawne

założenia nie prowadziły do sprzeczności i fałszu.

Historyczny Jezus, Żyd z Galilei, syn Józefa i najprawdopodobniej Marii, niewiele

ma wspólnego z Chrystusem - ideą, na której zbudowano chrześcijaństwo. Jezus,

jakiego znamy z opowiadań ewangelistów, w ogóle nie istniał!

Luty-maj 2007 roku

Część I

Kalendarium życia i działalności Jezusa

Przedstawiamy kalendarium życia i działalności Jezusa, opracowane i opublikowane za

zgodą władz kościelnych. Kościelne imprimatur podpisał w tej sprawie obecny

arcybiskup metropolita warszawski Kazimierz Nycz w czasie kiedy pracował jeszcze w

Krakowie. Do tego kalendarium będziemy wielokrotnie odnosili się w naszej książce. Jest

ono o tyle interesujące, że próbuje uwzględnić wiele wątpliwości, jakie pojawiają się co

do faktów z życia Jezusa. Twórcy kalendarium z łatwością jednak znajdują

Robert A. Haasler - Jezus - człowiek, który nie istniał.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: