ENDOPROTEZY
Ogólna charakterystyka protez
l Trzpień
l Głowa kości udowej
l Panewka
Podział protez
l endoproteza cementowa całkowita (trzpień z główką i panewka stawowa), stosowana u pacjentów po 65 roku życia; jej trwałość to ok. 10-15 lat
l endoproteza cementowa połowicza (sam trzpień z główką; bez panewki stawowej); stosowana u pacjentów między 70 a 75 rokiem życia np. Austin – Moore`a lub Thompsona; jej trwałość to ok. 5-7 lat
l endoproteza bezcementowa całkowita (trzpień z główką i panewka stawowa z wkładem polietylenowym, metalowym, lub ceramicznym), stosowana u pacjentów do 65 roku życia; jej trwałość to ok. 25 lat
l endoproteza hybrydowa, w której jeden element endoprotezy osadzany jest na cemencie (trzpień), a drugi mocowany techniką bezcementową (panewka).
Endoprotezy totalne- zużycie
l Metal-metal - szybkie zużycie 10-15 lat
l Polietylen-metal – niższy współczynnik tarcie 25 lat
l Endoprotezy ceramiczne – bardzo niski współczynnik tarcia ok. 50 lat
Technika operacyjna
l Otworzenie stawu biodrowego
l Zwichnięcie głowy kości udowej
l Przecięcie szyjki kości udowej
l Usunięcie głowy kości udowej
l Przygotowanie loży pod sztuczną panewkę
l Usunięcie chrząstki stawowej z panewki przy użyciu frezarki
l Umieszczenie próbnego przymiaru panewki ( duplikat panewki znajdujący się w komplecie endoprotezy)
l Sprawdzenie czy loza pod panewkę jest odpowiednich rozmiarów
l Preparowanie kanału w kości udowej przy pomocy specjalnych raszp, dzięki którym usuwamy zbędny materiał z kanału i nadajemy mu odpowiedni kształt
l Jeżeli kształt i długość jest odpowiednie to operator wkłada trzpień protezy
l Założenie głowy na trzpień protezy
l Wprowadzenie głowy protezy do panewki
l Przed zamknięciem stawu robi się kontrolne rtg żeby sprawdzić czy wszystko jest w porządku
Powikłania pooperacyjne
l Zakrzepica
l Zatorowość płucna
l Infekcje stawu biodrowego
l Zwichnięcia stawu poluzowanie protezy
l Zapalenie kości
Korzyści z operacji
l Zniesienie bólu
l Odzyskanie prawidłowego stereotypu chodu
l Poprawa czynności ruchowej biodra
l Ustawienie kończyny w pozycji fizjologicznej
Rehabilitacja
l Regularne ćwiczenia mające na celu powrót pacjenta do aktywności dnia codziennego
l Ćwiczenia 20-30 minut 2 razy dziennie podzielone na trzy części:
-profilaktyka przeciwzakrzepowa
-zwiększenie siły mięśniowej
-poprawa zakresu ruchu kończyny
Kapoplastyka, zalety:
– metoda znacznie mniej inwazyjna - minimalny ubytek kości
– zachowany zostaje anatomiczny układ kośćca, dzięki czemu siły i naprężenia w trakcie ruchu rozkładają się tak samo jak w zdrowym stawie, odtworzeniu ulega biomechanika stawu
– małe ryzyko obluzowania
– małe ryzyko zwichnięcia
– eliminacja problemu nierównej długości kończyn
– łatwa i bezpieczna możliwość rewizji
– szybka rehabilitacja
Jacek-Paulina