Szkice i meldunki.pdf

RANGER SURVIVAL CLUB

SZKICE I MELDUNKI

INSTRUKCJA SKRìCONA

Zatwierdzam Instrukcję Skróconą „Szkice i Meldunki” do stosowania w Stowarzyszeniu Ranger Survival

Club.

Za Zarząd Stowarzyszenia

( )

Grzegorz Miszkiewicz

( )

Marcin Morawski

( )

Krzysztof KałuŜa

MOTTO

“…4. Tell the truth about what you see and what you do. There is an army depending on us for correct

information. You can lie all you please when you tell other folks about the Rangers, but don't never lie to a

Ranger or officer…”

„…4. Mów prawdę jakoby na spowiedzi o tym, cóŜeś widział i cóŜeś robił. Cała armia baczy na

wieści od ciebie. MoŜesz łgać do woli gdy mówisz innym o Rangerach, lecz nigdy nie łŜyj innemu

Rangerowi lub oficyjerowi…”

Standing Orders, Rogers' Rangers

mjr Robert Rogers

1754

WPROWADZENIE

Szkice terenu i meldunki słuŜą do przekazywania informacji o terenie i nieprzyjacielu zgromadzonych

podczas działań. Stanowią zatem materialny wynik pracy rozpoznawczej. NaleŜy pamiętać, Ŝe nawet

najdokładniejsza mapa topograficzna zawiera informacje o terenie z okresu, w którym została sporządzona –

najczęściej sprzed kilku a nawet kilkunastu lat. Do tego dochodzą zmiany spowodowane działaniami

wojennymi a takŜe informacje o obecności i aktywności nieprzyjaciela.

Meldunek jest słownym opisem zastanej sytuacji, przebiegu działania, własnej aktywności lub realizacji

jakiegokolwiek wyznaczonego zadania. Obecnie procedury NATO wyznaczają całkowicie sformalizowane

typy meldunków dotyczących określonych zagadnień.

Szkic jest graficznym przedstawieniem wycinka terenu lub obiektu. MoŜe to być szkic widokowy– rysunek

terenu (obiektu) w taki sposób, w jaki się go widzi, obecnie coraz częściej zastępowany fotografią, albo teŜ

szkic topograficzny sporządzony przy uŜyciu znaków topograficznych jak na mapie topograficznej. Szkic

moŜe być załącznikiem do meldunku albo samodzielnym meldunkiem.

Nawet najlepiej przeprowadzone rozpoznanie w najtrudniejszych warunkach będzie nic nie warte, jeśli szkic

czy meldunek o jego wyniku zostanie sporządzony niestarannie czy błędnie. Dlatego umiejętność

sporządzania prawidłowych szkiców i meldunków jest podstawową cechą dobrego zwiadowcy.

SZKICE

Do sporządzania szkicu potrzeby jest zestaw przyborów piśmiennych: blok meldunkowy, ołówek czarny,

niebieski, czerwony (jeśli to moŜliwe równieŜ zielony, Ŝółty, brązowy i niebieski), guma do mazania, busola,

linijka dowódcy (lub inna linijka bądź ekierka z kątomierzem). Przybory te powinny mieścić się w mapniku i

stanowić etatowe wyposaŜenie co najmniej dowódcy druŜyny. Docelowo naleŜy dąŜyć do tego aby kaŜdy

zwiadowca posiadał taki zestaw.

Nie naleŜy uŜywać ołówków chemicznych, atramentu i pisaków, poniewaŜ rozmazują się one pod wpływem

wody.

Szkice wykonuje się stojąc, klęcząc lub leŜąc – w zaleŜności od sytuacji taktycznej. Najwygodniej szkicuje

się w pozycji leŜącej, jednak pozycja stojąca daje najlepszy wgląd w szkicowany teren.

KaŜdy szkic musi mieć skalę lub podziałkę, oznaczony kierunek północy, datę sporządzenia i podpis

sporządzającego.

Rysowanie szkicu stojąc

Szkic topograficzny sporządza się przy uŜyciu znaków topograficznych, rysowanych przepisowo i

odpowiednio ustawionych. Jeśli dla określonego, waŜnego taktycznie elementu brak jest znaku

topograficznego, naleŜy wrysować własny znak umowny, oznaczając go następnie na legendzie szkicu.

Szkic nie moŜe być przeładowany szczegółami bez znaczenia. Sytuację taktyczną wrysowuje się przy uŜyciu

znaków taktycznych NATO, przy czym wojska własne i sprzymierzone oznacza się kolorem czerwonym, zaś

wojska nieprzyjaciela – niebieskim.

Jeśli to moŜliwe, przed wykonaniem szkicu moŜna sporządzić odpowiedni szkielet z mapy. W tym celu

na kartce przeznaczonej na szkic rysujemy szkielet z mapy w skali 1:25000 lub 1:50000, powiększając ją do

skali 1:1000 lub nawet 1:5000 1 . Na szkielecie zaznacza się delikatnymi liniami przebieg dróg, rzek, warstwic

oraz waŜniejszych obiektów. Na tak wykonanym szkielecie w terenie wrysowujemy szczegóły terenu i

sytuacji taktycznej. Dzięki sporządzeniu szkieletu unikamy wykonywania pracy pomiarowej, ograniczając

się jedynie do wrysowania zmian i nowej sytuacji, co z jednej strony skraca czas potrzebny na wykonanie

szkicu, zaś drugiej zwiększa jego dokładność.

1 w skali 1:5000 1 cm na mapie (szkicu) odpowiada 50 metrom w terenie

Mapa i sporządzony na jej podstawie szkielet

Szkic z miejsca

Szkic ten jest najczęściej spotykanym szkicem, wykonywanym w styczności z nieprzyjacielem, przy

graniczonej moŜliwości manewru.

Szkic taki wykonuje się następująco:

•

wyrwij z bloku meldunkowego kartkę i odwróć ją kratkowaną stroną do góry

•

ustal skalę szkicu i wpisz ją na kartkę – skalę dobierz w taki sposób, aby na kartce zmieścił się najdalszy

obiekt znajdujący się na obszarze objętym szkicem (jeśli odległość ta wynosi 1km, przyjmij skalę

1:10000, jeśli 500 m – przyjmij 1:5000).

•

zorientuj szkic i wrysuj w lewym górnym rogu kartki (w bloku meldunkowym znajduje się tam specjalna

kratka) kierunek północy

•

nanieś na szkic miejsce z którego prowadzisz obserwację (moŜna go wrysować kółeczkiem z literą „S”

albo trójkątem z literami „PO”)

•

nanieś kierunki na wyróŜniające się obiekty terenowe (oddzielne domy, wieŜe, drzewa, szczyty itp.):

zorientuj szkic według naniesionej północy i metodą celowania linijką wrysuj kreski do oznaczanych

obiektów

Celowanie w przód

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: