1.GENEZA I HISTORIA IN. NAUKOWEJ
Powstanie związane z nowym etapem rozwoju cywilizacji około XIX w. W drugiej ćwierci XIX w. okres prawdziwego rozkwitu BIBLIOGRAFI SPECJALNEJ (bibliografie opracowywane były już od końca XV w) rozwój piśmiennictwa i prasy naukowej wywołuje potrzebę rejestracji produkcji wydawniczej. Bibliografie specjalne retrospektywne zaczynają ustępować miejsca bieżącym. Niektóre bibliografie przekształcają się w samoistne periodyki wydawane przez towarzystwa naukowe.
*MIĘDZYNARODOWY INSTYTUT BIBLIOGRAFICZNY utworzony w 1895 przez Henriego la Fontaina i Paula Otleta. MIB miał stać się światowym ośrodkiem informacji bibliograficznej, służącym potrzebą wszystkich dziedzin wiedzy i pracowników kultury i nauki wszystkich krajów. Narzędziem i źródłem informacji miała być BIBLIOGRAFIA POWSZECHNA wykazującą dorobek umysłowy ludzkości utrwalony w dokumentach.
Twórcy przyjęli w bibliografii powsz, system klasyfikacji dziesiętnej który został rozbudowany i nazwany UKD. Pierwsze wydane tablice tej klasyfikacji- 1905r. 1931 MIB przekształcił się w Międzynarodowy Instytut Dokumentacji 1938 MID przekształcił się w Międzynarodową Federację Dokumentacji
2.ROZWUJ DOKUM. I INF NAUK. W OKR. MIĘDZYWOJENNYM
16-21.08 1937 Światowy Kongres Dokumentacji Powszechnej w Paryżu. Zagadnienia: wytwarzanie dok / gromadzenie rejestrowanie i przechowywanie dok / działalność dokumentacyjna / zagadnienia administracyjne organizacyjne i techniczne / światowa sieć dokumentacji
1925 powołanie Komitetu Ekspertów Bibliotecznych POLSKA zainteresowanie problematyką dok zaczęło się od 2poł lat 40. 1950- powołanie Głównego Instytutu Dokumentacji Naukowo- Techniczne zobowiązany do zorg. krajowej służby dokumentacyjno- informacyjnej oraz do prowadzenia prac naukowo badawczych. Lata 70 program krajowy SINTO System Informacji Naukowej Technicznej i Organizacyjnej Wzrost ilościowy polskiego piśmiennictwa z zakresu informacji naukowej następuje od drugiej połowy lat 50. Wiąże się to z powołaniem do do życia organy CIDNT pt. „Aktualne Problemy Dokumentacji Naukowo-Technicznej”. Organizowane od 1950 r. przez GIDNT/CIDNT kursy dla pracowników sieci dokumentacji naukowo-technicznej przyczyniły się do konsolidacji tego środowiska, kształtowania jego zainteresowań zawodowych i naukowych. Wyrazem rosnące zainteresowanie pracowników CIDNT badaniami naukowymi są publikowane na ten temat artykuły. Początek lat 70 zaznaczył się w rozwoju informacji naukowej w Polsce ważnymi wydarzeniami. Wśród nich należy wymienić ukazanie się uchwały nr.35 Rady Ministrów z 1971 roku w sprawie rozwoju informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej
3. NOI STATUS DYSCYPLINY
TERMIN inf. nauk. używany jest w znaczeniach: działalność naukowo informacyjna / dziedzina wiedzy obejmująca całokształt zagadnień teoret. i praktycznych związanych z dziedzina naukozn.
/ nauka o informacji naukowej / wiedza naukowa lub zawodowa utrwalona w dok źródłach inf
NOI należy do nauk praktycznych, które zajmują się różnymi dziedzinami działalności ludzkiej. Zadaniem nauk praktycznych jest informowanie o tym jak można na podstawie opisanego stanu rzeczy uwzględnionych ocen oraz znajomości między rzeczami zrealizować postulowane stany rzeczy
PRZEDMIOT NOI to działalność naukowoinfor której zadanie polega na udostępnianiu wyników nauki lub osiągnięć praktyki w celu wykorzystania tej zdobyczy do dalszego rozwoju nauki kultury i gospodarki
RÓŻNE JĘZYKI: POLSKI: informacja naukowa, nauka o informacji naukowej, informatologia ANGIELSKI: information science, informatics FRANCUSKI: science Se l” information, informatologie NIEMIECKI informationswissenschaft, informatyk (NRD) ROSJA: informatyka
+INFORMATOLOGIA U DEMBOWSKIEJ jako nauka humanistyczna prakseologiczna
Podst. Metodologii nauk praktycznych jest naczelna zasada prakseologiczna= zasada ekonomizacji działań, dlatego też nauki ukierunkowane na realizację określonych celów praktycznych bywają nazwane naukami prakseologicznymi. Można wyróżnić nauki prakseologiczne humanistyczne i przyrodnicze. Humanistyczne zajmują się szukaniem efektownych sposobów i procedur pozwalających na drodze wychowania, uczenia, planowania, organizowania czy administrowania osiągnąć zamierzone stany osób lub społeczeństw. Można więc zaliczyć do nich informatologię oraz nauki pokrewne: bibliotekoznawstwo, naukę o książce archiwistykę
+INFORMOLOGIA I INFORMOLOGIA NAUKOWA RATAJEWSKI
Nie istnieje jedna nauka o informacji ale cały kompleks nauk o inf. ze względu na jej różnorodne własności fizyczne, matematyczne, biologiczne, techniczne, społeczne, psychologiczne i metodologiczne. INFORMOLOGIA NAUKI jako samodzielna i niezależna dyscyplina zaczęła wyodrębniać się w latach 30 XX w. Przedmiot badań: informacja naukowa i techniczna oraz wszelkie na niej operacje. Informacje pojmuje się tu jako wiadomość bądź dane naukowe i techniczne. Ideałem inf nauki jest aby informacje czy dane można było nie tylko wartościować i oceniać ale liczyć mierzyć obserwować i eksperymentować na nich. Pole badawcze związane jest z komunikacja naukową która z kolei jest częścią komunikacji społecznej
5. KONFERENCJA ROYAL SOCIETY W LONDYNIE 21 czerwiec – 2 lipiec1948 zadaniem było omówienie sposobów racjonalnej organizacji IN w zakresie nauk przyrodniczych, ścisłych i technicznych ZAGADNIENIA: publikowanie i rozpowszechnianie oryginalnych prac naukowych / bibliografie analityczne / opracowanie indeksów i inne usługi biblioteczne / periodyczne omówienia postępów poszczególnych dziedzin nauki. Zagadnienia te były rozpatrywane głównie od strony użytkowników informacji- specjalistów nauki i techniki
MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA NA TEMAT INFORMACJI NAUKOWEJ WASZYNGTONH 1958
Miała być poświęcona zagadnieniom magazynowania i wyszukiwania informacji naukowych przy pomocy urządzeń naukowych oraz omówieniu metod i systemów istniejących w tym zakresie. Jednak okazała się potrzeba kompleksowego ujęcia problemów dok i inf naukowej podobnie jak miało to miejsce w Londynie 1948 ZAGADNIENIA: potrzeby pracowników naukowych w odniesieniu do piśmiennictwa i służby informacyjnej / zadania i efektywność bibliografii analitycznej / efektywność monografii naukowych kompendiów itp. oraz rola wyspecjalizow, ośrodków informacji / org magazynowania i rozpowszechniania inf i charakterystyka istniejących systemów / problemy zwiaz z wprowadzeniem nowych sys, magazynowania i wyszukiwania inf / możliwość stworzenia ogólnej teorii magazynowania i rozpowszech inf / rola i odpowiedzialność czynników naukowych zawodowych uniwersytetów i instytucji przemysłowych w zakresie udoskonalania służby informacyjnej i rozwoju badań ej dziedzinie
6. GENEZA POLSKA
Prace teoretyczne i koncepcyjne Za najważniejsze prace teoretyczne, obok rozprawki Jana Muszkowskiego pt. „Dokumentacja i dokumentologia”, należy uznać artykuły S. Sierotowińskiego pt „Dokumentacji w świetle krytyki naukowznawczej”, „Metodyka dokumentacji” a także wydaną anonimowo przez Adama Łysakowskiego pracę pt. „Polska służba bibliograficzno-dokumentacyjna”. Dokumentacja i informacja naukowa na Kongresach Nauki Polskiej I Kongres nauki Polskie (29.VI-2.VII 1951) w ramach przygotowania do kongresu opublikowany został w 1951 r. artykuł Z. Majewskiego pt. „Założenia dokumentacji naukowo-technicznej i rola instytutu jej poświęconego” a także rozprawa S. Sierotowińskiego pt. „Metodyka dokumentacji” zalecił powołanie w ramach organizacyjnych PAN specjalnej komórki do badań nad zagadnieniami dokumentacji II Kongres Nauki Polskiej w przygotowaniach brała udział m.in. Podsekcja Informacji i Dokumentacji Naukowej wykorzystane zostały na nim materiały z II Ogólnokrajowej Konferencji SBP. Tematyka prac zaprezentowanych na konferencji obejmowała zagadnienia miejsca i roli biblioteki w systemieinformacji naukowej, działalności informacyjnej bibliotek polskich, badań potrzeb użytkowników informacji, nowych technik stosowanych w wydawnictwach informacyjnych. Jan Muszkowski „Dokumentacji i dokumentologia” (opublikowana w 1946 w czasopiśmie „Zycie nauki) – była to pierwsza większa praca na temat dokumentacji i dokumentologii. Muszkowski rozróżnił w niej działalność praktyczną – dokumentację, która określił jako zespół działań archiwalnych, bibliotecznych, muzealnych, bibliograficznych oraz dokumentologię tj, tworząca się nową dyscyplinę naukową , która miałaby zająć się problematyka i metodą całego zespołu działań dokumentacyjnych, zmierzając do opracowania teorii nowych poczynań badawczych. Stanisław Sierotowiński „Dokumentacji w świetle krytyki naukoznawczej” (opublikowana w 1949 w czasopiśmie „Zycie nauki”) - artykuł ten należy do jednej z wcześniejszych prac teoretycznych na temat dokumentacji. Dokumentacje pojmował Sierotowiński jako dziedzinę specjalizacji pracy naukowej i zawodowej, której to dziedzinie należy wyznaczyć miejsce na pograniczu nauki i życia praktycznego. „Metodyka dokumentacji” (rozprawa wydana przed I KNP w 1951) – w tym artykule Sierotowiński stwierdził, że dążeniem dokumentacji jest planowe i zorganizowane ułatwianie wykorzystywania dokumentów, posługiwania się nimi dla potrzeb nauki i zawodów. . To trafne ujęcie zadań dokumentacji podkreśla element planowanie i organizacji w działalności dokumentacyjno-informacyjnej oraz jej cel – służenie potrzebom nauki i praktyki zawodowej. (wypowiedź z 1953 umieszczona na łamach „przeglądu bibliotecznego) – Sierotowiński przypomniał, że dokumentacje jako naukę i dziedzinę specjalizacji zawodowej uważać trzeba za dalszy etap rozwoju form pracy stosowanych dawniej w bibliotekach, jednakże rozwój wiedzy naukowej i technicznej, stały wzrost liczby publikacji , postępująca specjalizacja naukowa i zawodowa, konieczność wykorzystania wcześniejszych osiągnięć sprawiły, że pojawiła się paląca potrzeba nowej, radykalniejszej koncepcji obsługi rożnych kategorii użytkowników dokumentu. Sierotowiński omówił ponadto zasady organizacji i działalności GDIN/CDINT (Główny/ Centralny Instytut Dokumentacji Naukowo-Technicznej).
Adam Łysakowski „Polska służba bibliograficzno-dokumentacyjna” (praca wydana anonimowo w 1956) – przedstawi ona program organizacji bibliografii w Polsce. Autor zwrócił uwagę na zagadnienia tworzenia krajowej sieci placówek bibliograficzno-dokumentacyjnych. Scharakteryzował metody dokumentacyjne stosowane w ośrodkach dokumentacji. Tadeusz Zamoyski „Zagadnienia dokumentacji naukowo-technicznej” (artykuł opublikowany w 1952 w „biuletynie Instytutu Bibliograficznego”)- zostały w niej mówione cechy metody dokumentacyjnej (zwracając głównie uwagi na treść dokumentu, selekcje dokumentów, troskę o użytkownika), przedmiot dokumentacji. Autor przedstawił w niej koncepcję i organizację dokumentacji naukowo-technicznej w Polsce, technikę prac dokumentacyjnych. Podkreślił tez potrzebę kontynuowania i pogłębienia badań nad teoretycznymi podstawami dokumentacji, jej naukowymi metodami, nad psychologią użytkownika dokumentacji i trafiania z nią wprost do użytkownika. Henryk Sawoniak „Technika na usługach bibliografii i dokumentacji” (praca opublikowana w 1955 w „biuletynie Instytutu Bibliograficznego”)- jest to pierwsze w polskim piśmiennictwie obszerne opracowanie dotyczące nowoczesnych technik pracy bibliograficzno-dokumentacyjnej. Autor poruszył w niej zagadnienie mikrofotografii i mikrodruku, mechanicznej selekcji dokumentów, reprodukcji dokumentów. Maria Dembowska „Bibliotekarswto i bibliografia a dokumentacja” (rozprawka) – była to pewnego rodzaju polemika ze stanowiskiem wyrażonym w referacie Z. Majewskiego. Kwestionował on w niej fakt genetycznego i metodycznego pokrewieństwa dokumentacji, bibliotekarstwa i bibliografii. Dembowska wyjaśniała i podobieństwa i różnice pomiędzy tymi dziedzinami działalności. Mirosław Kunicki „O niektórych zagadnieniach naukowych w informacji techniczno-ekonomicznej” (artykuł opublikowany w 1959 w czasopiśmie APID) – autor zwrócił uwagę na zjawiska masowe występujące w informacji techniczno-ekonomicznej i podzielił tematykę badawczą w tym zakresie na badanie potrzeb poszczególnych kategorii użytkowników oraz badanie prawidłowości zachodzących w samej pracy placówek informacyjnych. Eugeniusz Ścibor „Metody programowania, prowadzenia i wdrażania prac naukowo-badawczych CIINTE z dziedziny informacji” (opracowanie wydane w 1970) – autor przedstawia problematykę prac naukowo-badawczych obejmująca badania podstawowe i stosowane oraz prace rozwojowe, charakteryzuje metody badawcze, ze szczególnych uwzględnieniem metod stosowanych w badaniach procesów informacyjnych , omawia zasady programowania, planowania, realizowania i wdrażania prc naukowo-badawczych w zakresie informacji naukowej.
CZASOPISMA
Aktualne Problemy Informacji i Dokumentacji (APID) 1956-1990 (wydawca Centarlny Instytut Dokumentacji Naukowo-Technicznej) Było to pierwsze polskie czasopismo fachowe z dziedziny informacji naukowej. Było on kwartalnikiem zamieszczającym oryginalne opracowania o ważniejszych wydarzeniach z życia organizacji związanych z dokumentacją. Niektóre zeszyty miały charakter monograficzny (np. numer z 1-1960 poświęcony dziesięcioleciu CIDN-T lub numer 2/1960 poświęcony XXV Konferencji FID). W 1958 czasopismo zmieniło nazwę z Aktualnych Problemów Dokumentacji Naukowo-Technicznej na Aktualne Problemy Dokumentacji. A w 1962 na Aktualne Problemy Informacji i Dokumentacji. W drugiej połowie lat &0 zaproponowano zmianę profilu pisma. Zgodnie z nowa koncepcja APID miał być czasopismem wiodącym dla całej zintegrowanej sieci inte i zawierać w szerszym niż dotychczas zakresie artykułu poświęcone upowszechnieniu osiągnięć i doświadczeń krajowych placówek informacji. Wprowadzone nowe działy, zwrócono tez uwagę na estetykę pisma. W tym samym czasie na łamach czasopisma toczyła się dyskusja na temat pojęcia przedmiotu i nazwy „informacja naukowa, techniczna i ekonomiczna. Wypowiadali się w niej m.in. Maria Dembowska, Zbigniew Żmigrodzki, Wojciech Piróg. Obchody trzydziestolecia działalności inte w Polsce były okazją do opublikowania wielu materiałów, zarówno historycznych jak i prognostycznych. W latach osiemdziesiątych dominowała tematyka współpracy międzynarodowej, systemów informacyjnych, teorii informacji, języków informacyjnych, kształcenia i doskonalenia kadr oraz automatyzacji działalności informacyjnej. Zagadnienia Informacji Naukowej (ZIN) 1962- Czasopismo stanowi kontynuację wydawnictwa Ośrodka Dokumentacji informacji naukowej PAN pt. pt. Biuletyn ODiIN PAN” (1962-1971). Zamieszczano w nim, w części problemowej, własne prace z dziedziny informacji naukowej i tłumaczenia ważniejszych artykułów obcych, a w części informacyjnej – omówienie podstawowych przepisów prawnych dotyczących dokumentacji i informacji naukowej, wybrane informacje bibliograficzne. Sporo miejsca poświęcano także tematyce języków informacyjnych, badaniu potrzeb użytkowników informacji, organizacji dziedzinowych systemów informacyjnych. Zamieszczano także autoreferaty prac doktorskich i dziedziny informacji naukowej, obronoinych w rożnych uczelniach. Większośc prac ma ujęcie teoretyczne. W 1972 biuletyn przekształcił się w ZIN. Utrzymano podstawowy zakres tematyczny, zasadniczy układ, częstotliwość i ciągłość numerów zeszytów. Zawartość została podzielona na następujące działy: artykuły (prace oryginalne z zakresu badań dotyczące systemów informacyjnych, procesów wyszukiwania informacji, normalizacji w dokumentacji, selekcji i klasyfikacji dokumentów) materiały i przyczynki (prace powstałe na podstawie innych opracowań) recenzje i omówienia (omówienia najnowszych wydawnictw polskich i zagranicznych) kronika (materiały dotyczące działalności PAN) Redakcja postawiła sobie za cel naświetlenie najważniejszych problemów informacji naukowej w kraju i na świecie oraz popularyzowanie zagadnień informacji oraz publikowanie prac czołowych teoretyków informacji i jej organizatorów. Po likwidacji OIN PAN tytuł został przejęty przez Instytut Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UM oraz SBP. Obecnie materiały prezentowane są w trzech częściach: Rozprawy- Badanie – Materiały, recenzje i omówienia. Dominuje tematyka dotyczące automatyzacji procesów bibliotecznych oraz informacyjnych. Praktyka i Teoria Informacji Naukowej i Technicznej (PTINT) 1993- Czasopismo wypełniło lukę po APID-zie. Jest to kwartalnik organ Polskiego Towarzystwa Informacji Naukowej. Problematykę, która miała być omawiana na łamach czasopisma została przedstawiona szczegółowo w pierwszym numerze. Także już w pierwszych numerach można poznać aktualny stan informacji w Polsce. Helena Dryzek formułuje postulat organizacji służby państwowej w zakresie informacji naukowej, Wacław Wasiak przedstawia Ośrodek Przedstawiania Informacji. Charakteryzuje też kilkanaście baz danych oraz ważniejsze wydawnictwa generowane na ich podstawie (np. Katalog rozpraw doktorskich i habilitacyjnych). Maria Dembowska dzieli się uwagami na temat nazwy Towarzystwa, tytułu czasopism i założeń programowych. Bogato reprezentowana jest tematyka komputeryzacji działalności informacyjnej. Już od pierwszego numeru pisma propagowane są problemy związane z Internetem. Publikowane materiały grupowane są w działach, z których najczęściej występują Problemy-Badania-Przeglądy. Szczególnie interesujące są numery z dominanta jednego zagadnienia. Numer 3/1995 publikuje sprawozdanie z II Krajowego Forum INT, nr 1-2/1997 z projektem dotyczącym rozwoju informacji naukowej w Polsce. Czasopismo wciąż się rozwija a jego poziom naukowy i merytoryczny wzrasta
ORIENTACJA NOI I DEMBOWSKIEJ
Orientacja cybernetyczna - przyjmuje szerokie rozumienie pojęcia "informacja". NoI zajmuje się badaniem wszelkich procesów informacyjnych związanych z przekazywaniem danych - między ludźmi - wszelkimi istotami żywymi - maszynami. Ujęcie cybernetyczne jest zbyt szerokie dla bibliotekoznawców. Ujcie prakseologiczne - widzi NoI jako naukę zajmującą się skutecznym działaniem. Dziedzina, której twórcą był T. Kotarbiński. Mówił on o usprawnieniu informacji i wskazał warunki, w których informacja ma odpowiadac: szybkośc; wiernośc; szczegółowośc; czytelnośc; określonośc; uzdolnienie odbiorców do rozumienia języka informacji. Podejście naukoznawcze - podejście to zwraca uwagę na informacyjny model nauki. Spojrzenie na naukę, jako na system informacyjny, w którym zachodzą odpowiednie procesy: gromadzenie informacji, generowanie, udostępnianie, przetwarzanie informacji. Bada strumienie informacji zachodzące w nauce między badaczami - studentami - nauką a jej otoczeniem. Podejście systemowe - Interesujące są tu związki pomiędzy elementami procesu informacyjnego. Bada się je jednak mając na uwadze efektywność całego procesu komunikacyjnego. Wiąże ją to z teorią systemu. Podejście psycho-socjologiczne - wiąże informację z komunikacją społeczną. Informacja to proces społeczny. podejście to skupia się na ludziach, uczestniczących w tych procesach. Najważniejsi są pośrednicy komunikacji. SŁOWNIK IN DEMBOWSKIEJ
INFORMACJA: - w ujęciu potocznym - powiadomienie o czymś, zakomunikowanie czegoś, wiadomość. - w ujęciu cybernetycznym - każdy czynnik zmniejszający stopień niewiedzy o badanym zjawisku, umożliwiający człowiekowi i innemu organizmowi żywemu lub urządzeniu polepszenie znajomości otoczenia i w sprawniejszy sposób przeprowadzenie celowego działania. - w ujęciu informatycznym - znaczenie przypisywane danych z uwzględnieniem konwencji stosowanych do ich wyrażania. - na gruncie inte - 1) każda wiadomość będąca odbiciem rzeczywistości lub ją zastępująca. 2) dziedzina nauki, której przedmiotem badań są procesy informacyjne. 3) zorganizowana działalność, której zadaniem jest gromadzenie, opracowywanie i udostępnianie informacji o osiągnięciach nauki, techniki i innych dziedzin życia społecznego.
INFORMACJA NAUKOWA - 1) informacja o osiągnięciach nauki. 2) informacja przeznaczona dla pracowników nauki. 3) informacja opracowana metodą naukową. 4) dziedzina wiedzy obejmująca całokształt zagadnień teoretycznych i praktycznych związanych z działalnością informacyjną. Słownik encyklopedyczny informacji, języków .... INFORMACJA - 1) informacja to struktura relacyjna, odpowiadająca sytuacji będącej źródłem informacji postrzeganej przez odbiorcę informacji, odpowiadająca jej cechom relewantnym dla odbiorcy. 2) jeżeli obiektem postrzeganym jest komunikat, informacją nazywa się sygnał, gdy komunikat jest tekstem języka bez semantyki albo odpowiadająca temu sygnałowi treścią, gdy komunikat jest sygnałem semantycznym albo tekstem języka z semantyką. INFORMACJA NAUKOWA - dziedzina wiedzy zajmująca się systemami i-w ich użytkownikami, aspektami teoretycznymi, projektowaniem i funkcjonowaniem. Najważniejsze problemy to: teoria, projektowanie i funkcjonowanie jiw, tworzenie zbiorów wyszukiwawczych, systemów informacji dokumentacyjnej, opracowanie strategii wyszukiwawczych, badanie potrzeb informacyjnych użytkowników systemów i-w. Informacja naukowa korzysta z dorobku przede wszystkim bibliotekoznawstwa i innych nauk bibliologicznych, a także lingwistyki, psychologii, socjologii, informatyki i z innych dziedzin wiedzy zajmujących się procesami informacyjnymi. INFORMATOLOGIA - nauka o informacji naukowejINFORMETRIA - dyscyplina informacji naukowej, której przedmiotem badań są te zjawiska i procesy informacyjne, które można badać metodami matematycznymi. Termin ten pojawił się literaturze niemieckiej w 1979 r. w pracach O. Nacke'a, L. Blackerta i S. Siegla. BIBLIOMETRIA - 1) zbiór metod statystycznych badania zjawisk i procesów, w jakich biorą udział dokumenty oraz interpretacji tych danych. 2) Dyscyplina stosująca metody bibliometrii oraz zajmująca się metodologią takich badań. Termin ten wprowadzili w swoich pracach A. Pritchard i R.A. Fairthorne w 1969 r, na łamach angielskiego czasopisma "Journal of Documentation". LINGWISTYKA - językoznawstwo - nauka o językach, przede wszystkim o języku naturalnym rozumianym jako pewien typ kodu oraz o różnych językach naturalnych będących realizacjami tego modelu, ich strukturze, rozwoju i funkcjonowanie w różnych systemach komunikacyjnych, a także o ich podobieństwach i różnicach. SEMIOTYKA - ogólna teoria znaków, obejmująca semantykę, pragmatykę i syntaktykę. TEORIA INFORMACJI - teoria matematyczna, której twórcami byli C. Shannon i N. Wiener, zajmująca się modelowaniem procesów informacyjnych, rozumianych jako procesy nadawania i odbierania sygnału informacyjnego bez względu na to czy są one sygnałami z semantyką czy bez, teoria ta nie uwzględnia jednak przyporządkowanej danemu sygnałowi treści.
POŁĄCZENIA INTERDYSCYPLINARNE
Wśród najważniejszych powiązań nauki o informacji zwykle wskazuje się bibliotekoznawstwo i informatykę. Akcentowanie związków nauki o informacji z bibliotekoznawstwem, bibliotekoznawstwem także naukoznawstwem i innymi naukami społecznymi lub komunikacyjnymi charakteryzuje orientację społeczną, przyjmowaną przez wiele europejskich ośrodków badawczych w tym również polskie. Identyfikacja związków interdyscyplinarnych współczesnej nauki o informacji przeprowadzona została na podstawie analizy łącznie 222 artykułów opublikowanych w 2004r. w najważniejszych zagranicznych i polskich czasopismach z zakresu informatologii. Za kryterium identyfikacji przyjęto wykorzystywana aparaturę pojęciową, metody badawcze, cytowana literaturę oraz bezpośrednie odniesienia do poszczególnych dyscyplin. Łącznie w analizowanej próbie wyodrębniono powiązania nauki o informacji z 34 innymi dyscyplinami, wśród których najczęściej występują powiązania z informatyką (powszechność zastosowań technologii informatycznej w procesach komunikacji i zarządzania informacją), z bibliotekoznawstwem, z socjologią. Te trzy dyscypliny od następnych dzieli skokowa różnica (chodzi o ilośc art., która chyba nie jest AŻ tak bardzo istotna….). Kolejno związki wykazuje: statystyka, naukoznawstwo, językoznawstwo, matematyka, sztuczna inteligencja, zarządzanie i organizacja, psychologia, medycyna, bibliografia(ta wyłącznie za sprawą czasopism). W grupie czasopism międzynarodowych najczęstsze powiązania z informatyką, socjologią, statystka, bibliotekoznawstwo, naukoznawstwo, matematyka, językoznawstwo, sztuczna inteligencja. Powiązania z innymi dyscyplinami wystąpiły mniej niż 10razy. W analizowanej grupie polskich artykułów najczęstsze relację łączą naukę o informacji z bibliotekoznawstwem, informatyką, socjologią oraz zarządzaniem i organizacją.
M.Konieczny