ZNIECZULENIA – 3.10.2007

-          rzetelny wywiad ogólnolekarski! Zrozumiały dla pacjenta!

o         schorzenia ogólne

o         potrzeby stomatologiczne

-          znajomość technik

-          znajomość środków i metod znieczulenia

I.                     Premedykacja doustna – otumanienie

-           

-          zaleca się środki tonizujące system nerwowy lub uspokajające na bazie preparatów ziołowych lub farmakologicznie zmniejszające napięcie mięśniowe oraz obniżające poziom lęku;

-          podaje się systematycznie na kilka dni przed wizytą lub godzinę przed leczeniem

II.                   Znieczulenie ogólne („narkoza”)

-          z wyboru stosowane u pacjentów:

o         upośledzonych psych.

o         niepełnosprawnych

o         uczulonych na środki farmakologiczne miejscowo znieczulające

-          można stosować u małych dzieci i ludzi z panicznym lękiem przed zabiegiem

-          zabieg prowadzi specjalista anestezjolog

-          pacjent wyraża pisemną zgodę

-          odpowiedzialność cywilno-prawną ponosi w równej mierze stomatolog i anestezjolog

-          znieczulenie zapewnia pacjentowi pełną analgezję (p/bólowe w sensie jest), niepamięć wsteczną, relaksację, sen narkotyczny, całkowite lub częściowe zniesienie odruchów

-          stosuje się wziewne środki anestetyczne lub preparaty farmakologiczne podawane drogą dożylną

III.                  Znieczulenie farmakologiczne – sedacja

-          może być wziewne (podtlenek azotu J) lub dożylne (gupi jasiu), to jest przygotowanie do zabiegu. Sedacja to stan mniejszej aktywności psychofizycznej. Zabieg nie znosi uczucia bólu, a znosi lęk i wprowadza pacjenta w krótki sen bez utraty kontaktu słownego.

o         sedacja płytka – pacjent zachowuje ograniczoną przytomność, ma zachowane odruchy obrone, reaguje na bodźce fizyczne i słowne

o         sedacja głęboka – pacjent zachowuje odruchy obronne, w trakcie zabiegu spełnia proste polecenia, okres budzenia długi

o         sedacja kontrolowana (miareczkowana) – pierwszą dawkę podaje lekarz, o kolejnej decyduje sam pacjent

by BiAnKaJ

IV.                 Znieczulenia miejscowe (przewodowe, nasiękowe, powierzchniowe)

A) PRZEWODOWE – okolide dużych pni nerwowyc (np. w otwór bródkowy, żuchwowy)
B) NASIĘKOWE – wyłącza drobne zakończenia nerwowe

* śródkostne
* śródwięzadłowe [dr. Doda mówi że beznadziejne], 50:50; - bezpośrednio do więzadeł    
    ozębnej i szpary ozębnowej, stosuje się strzykawkę w kształcie pióraz krótką i cienką  
    igłą;
    nie należy wykonywać głębokich w stanach zapalnych przyzębia, u osób ze złą higieną 
    jamy ustnej, w zębach stałych z nieuformowanym wierzchołkami
C) POWIERZCHNIOWE – dotyczy błon śluzowych i skóry; żele, spray’e, kremy, plastry

à stosujemy środki farmakologicznie hamujące przewodnictwo we włoknie nerwowym, przenikające przez błonę śluzową do jego otoczenia

à na określonym obszarze tkanek dochodzi do osłabienia lub zniesienia uczucia bólu o charakterze przejściowym i odwracalnym

à niektóre preparaty zawierają środki zwężające naczynia krwionośne i są przeciwwskazane u osób z zaburzeniami czynności mięśnia sercowego, niewydolności naczyń wieńcowych, w chorobie nadciśnieniowej, nadczynności tarczycy, cukrzycy, tyreotoksykozie, jaskze, astmie oskrzelowej

à przeciwskazaniem względnym (sami określamy) jest ciąża, przyjmowanie środków psychotropowych, antydepresyjnych lub z grupy fenotiazyn

à standardowo używamy strzykawek typu Carpula; lub „the wand” – aplikator – strzykawka dawkujący preparat znieczulający bardzo wolno pod kontrolą mikroprocesora, posiada automatyczny program aspiracji wykrywający natychmiast wkłucie w naczynie, przerywa wówczas podawanie preparatu; można nim wykonać znieczulenie przewodowe, nasiękowe i śródwięzadłowe

V.                   Metody fizykalne (ściema)

a)       Jonoforeza – można stosować kokainę do znieczulenia skóry a lignokainę z epinefryną (albo z adrenaliną) do znieczuleń do ekstrakcji; pod elektrodą dodanią występuje podwyższon próg pobudliwości i zmniejszona wrażliwość włókna nerwowego;

b)       ACS – służy do bezbolesnego opracowywania ubytków próchnicowch; końcówka wiertła podłączona jest do bieguna dodatniego aparatu zwiększając natężenie prądu podczas leczenia zachowawczego pacjent sam usuwa przykre doznania bólowe;
w elektroanalgezji wykorzystywany jest efekt hiperpolaryzacji występujący pod elektrodą dodatnią; uzyskany wyższy próg pobudliwości zabezpiecza  przed bodźcami dochodzącymi z zewnątrz. Urządzenia do elektronicznej stymulacji nerwów oparte są na zasadzie blokowania zakończeń nerwowych a tym samym przewodnictwa do OUN odczuć bólowych. Powodują wytwarzanie endorfin pojawiających się natychmiast gdy do mżgu dociera informacja o obecności bólu;

c)        Prądy diadynamiczne – hamują uczucie bólu w tkance utrzymujące się do kilku godzin, wymagana jest seria zabiegów;

d)       Znieczulenie bezigłowe – wprowadza się preparat znieczulający pod ciśnieniem do szpary ozębnowej

e)       Magnetostymulacja – VIOFOR JPS – wykorzystuje rezonansowy system magnetostymulacji, końcówki punktowe i eliptyczne, program przeciwbólowy, wymaga serii zabiegów