Wysiłek w cukrzycy
Aktywność fizyczna odgrywa dużą rolę w terapii cukrzycy oraz profilaktyce późnych powikłań. Wysiłek fizyczny jest szczególnie ważny w cukrzycy typu drugiego.
Badania potwierdzają fakt , że brak aktywności fizycznej sprzyja wystąpieniu cukrzycy typu 2, a osoby, które raz w tygodniu wykonują intensywne ćwiczenia fizyczne mają znacznie niższe ryzyko wystąpienia cukrzycy. W zapobieganiu cukrzycy efekt daje już lekki wysiłek fizyczny taki jak spacer.
U chorych na cukrzycę wysiłek fizyczny, dieta i stosowane leki stanowią podstawowe elementy skutecznego leczenia. (MAGDA)
Aktywność fizyczna ma szczególne znaczenie w profilaktyce cukrzycy typu 2.
badania potwierdzają fakt, że brak aktywności fizycznej sprzyja wystąpieniu cukrzycy typu 2, a osoby, które raz w tygodniu wykonują intensywne ćwiczenia fizyczne mają znacznie niższe ryzyko wystąpieniacukrzycy.
Nawet lekki wysiłek fizyczny np. spacer daje efekt w zapobieganiu cukrzycy U chorych na cukrzycę wysiłek fizyczny, dieta i stosowane leki stanowią podstawowe elementy skutecznego leczenia.Wysiłek fizyczny jest szczególnie ważny w cukrzycy typu 2, gdzie stosowany przynosi wyraźne efekty. Do najkorzystniejszych należą:
– utrzymanie lub wręcz spadek masy ciała, znaczna poprawa wyrównania cukrzycy,- spadek wartości glikemii w wyniku wzrostu wrażliwości na insulinę po wysiłku fizycznym,- wreszcie stosowanie w wyniku tego mniejszych dawek insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych.(ANIA)
Zasady treningów
-Każdy trening poprzedzać 5-10 min. rozgrzewką ; kończąc ćwiczenia stopniowo zwalniać tempo i rozluźniać mięśnie (ćwiczenia o małej intensywności np. marsz )
-buty i ubiór wygodne, dostosowane do rodzaju ćwiczeń
-nie należy ćwiczyć na czczo- i najlepiej 1-2 godziny po posiłku (stężenie glukozy we krwi jest wtedy największe)
-przed i po ćwiczeniach należy dokładnie sprawdzić czy na stopach nie pojawiły się pęcherze bądź zranienia
-należy prowadzić samokontrolę glikemii przed i po wysiłku fizycznym
-zapobiegać odwodnieniu
-przed planowanym wysiłkiem zredukować dawkę insuliny; gdy wysiłek jest nieplanowany-spożyć dodatkowy posiłek (ryzyko hipoglikemii)
-znać symptomy hipoglikemii i być przygotowanym na ewentualne jej przeciwdziałanie (cukierki)MONIKA
Objawy hipoglikemii:
-„wilczy głód”
-stany lękowe, drażliwość
-przyspieszone bicie serca
-drętwienie warg, języka, palców
-nudności
-bladość skóry, zimny pot
-uczucie słabości, zmęczenia
-zaburzenia koncentracji i świadomości
Co zrobić w przypadku wystąpienia powyższych objawów : przerwać wysiłek fizyczny, wypić słodki napój( o wysokim ideksie glikemicznym), zjeść posiłek o niskim ideksie glikemicznym np. bułka ANNA
Przeciwwskazania do ćwiczeń :
-gdy poziom glikemii we krwi jest większy niż 250 mg/dl w cukrzycy typu 1
-lub gdy poziom glikemii we krwi jest większy niż 300mg/dl w cukrzycy typu drugiego
trzeba wtedy unormować cukrzyce
Ćwiczenia wskazane w cukrzycy
Typu 1
zaleca się ćwiczenia wytrzymałościowe, takie jak: szybki marsz, bieganie, jazda na rowerze, pływanie.
Ćwiczenia na siłowni nie są zalecaną formą aktywności fizycznej. Chory na cukrzycę może również uprawiać sport wyczynowo, nawet zdobywać złote medale olimpijskie, ale wymaga to ścisłej współpracy pacjenta, diabetologa i trenera.
Przeciwwskazaniem do podejmowania nasilonej aktywności fizycznej u chorych na cukrzycę typu 1 są zaawansowane przewlekłe powikłania cukrzycy,( takie jak retinopatia nefropatia, neuropatia zespół stopy cukrzycowej)
TYP 2
w cukrzycy typu drugiego zalecane są
Ćwiczenia tlenowe jak np. jazda na rowerze po płaskim terenie spacer
pływanie taniec marsz gra w golfa gra w tenisa ziemnego areobik i joga
Nie powinno się wykonywać ćwiczeń siłowych, nurkowanie, boks, zapasy, wspinaczka wysokogórska, przesuwanie ciężkich przedmiotów
Podczas planowania aktywności fizycznej należy uwzględnić wiek pacjenta ,poziom glikemii, rodzaj insulinoterapii, możliwości fizyczne chorego, stan zdrowia i współistniejące powikłania AGA
potajemna