ortopedia.doc

(173 KB) Pobierz
1

1. ORTOPEDIA

-          dział medycyny zajmujący się profilaktyka i leczeniem wrodzonych i nabytych zaburzeń narządu ruchu

 

1.1. LECZENIE W ORTOPEDII

Ø      leczenie nieoperacyjne

·         unieruchomienie zewnętrzne

-          polega na wyłączeniu ruchu w jednym lub kilku odcinkach narządu ruchu, co umożliwia wygojenie uszkodzeń tkanek miękkich lub kości

ü      rodzaje opatrunków:

-          gipsowe (podłużniki, opatrunki okrężne)

-          druciane lub metalowe szyny (szyna Kramera)

-          opatrunki plastikowe i ortezy (kołnierz Schanza, Campa, Florida, sznurówki, gorsety itp.)

ü      uwagi:

-          opatrunki gipsowe zawsze powinny być założone na podściółce z waty i bandaża

-          zawsze należy odciążyć wypukłe elementy kostne (krętarz, rzepka, pięta, łokieć itp. oraz nerwy i naczynia)

-          opatrunek gipsowy nie może być zbyt luźny bądź obcisły

-          po jego założeniu konieczna jest ocena stanu ukrwienia i unerwienia kończyny oraz ocena nasilenia dolegliwości bólowych

·         wyciągi

ü      bezpośrednie

-          klamra wyciągowa mocowana jest do pręta metalowego przeprowadzonego przez kość (piętową, guzowatość piszczeli, okolicę nadkłykciową uda, wyrostek łokciowy, kości goleni, śródstopia i palców)

ü      pośrednie

-          wyciąg mocowany jest klejem, przylepcem do skóry lub za pomocą kamaszka na stopie oraz pętli Glissona za głowę

ü      działanie wyciągów:

-          nastawienie złamania i utrzymanie odłamów do uzyskania zrostu kostnego

-          leczenie złamań w przypadku przeciwwskazań do leczenia operacyjnego

-          powolne nastawienie zwichnięć lub podwichnięć

-          zniesienie przykurczów mięśniowych i torebkowo-wiezadłowych

·         redresje

-          zabiegi ortopedyczne polegające na ręcznej korekcji ustawienia stawu

-          pozwalają na rozciągnięcie przykurczonych mięśni, torebek stawowych lub rozerwanie zrostów

-          następnie stosuje się zewnętrzne unieruchomienie utrzymujące uzyskaną korekcję oraz intensywne usprawnianie

-          nieumiejętnie wykonywane redresje mogą być przyczyną: złamań kości i powierzchni stawowych, uszkodzeń ścięgien, krwiaków, skostnień okołostawowych oraz wtórnych przykurczów stawowych

ü      podział redresji :

-          jednoczasowe – wykonywane w znieczuleniu lub bez w przypadku przykurczów około- i śródstawowych

-          stopniowe – polegające na stosowaniu wyciągów, które powoli zmniejszają wielkość przykurczu lub ortez korygujących  zniekształcenie

-          ćwiczenia redresyjne

·         blokady i nakłucia

ü      blokady:

-          polegają na wprowadzeniu środków leczniczych (np.: znieczulających, steroidów, antybiotyków) do zmienionej chorobowo okolicy (staw, kanał kręgowy, przyczepy ścięgien, okolice pni i splotów nerwowych)

ü      nakłucia:

-          diagnostyczne (uzyskanie materiału do badań histopatologicznych, bakteriologicznych, podanie środków cieniujących)

-          lecznicze (opróżnienie krwiaka lub ropnia)

 

Ø      leczenie operacyjne

-          polega na wykonywaniu zabiegów operacyjnych w zależności od stwierdzonej patologii

 

Ø      rehabilitacja

·         kinezyterapia

·         fizykoterapia

 

Ø      zaopatrzenie ortopedyczne

-          stosuje się w profilaktyce i leczeniu chorób narządu ruchu

-          nie powinno upośledzać czynności zdrowych mięśni i stawów

-          w czasie stosowania aparatów ortopedycznych wymagana jest stała kontrola prawidłowego ich funkcjonowania oraz stanu skóry pacjenta

 

2. CHIRURGIA URAZOWA NARZĄDU RUCHU – WIADOMOŚCI OGOLNE

URAZ

-          działanie czynnika zewnętrznego wywołującego w organizmie  zmiany anatomiczne i czynnościowe

-          może być on spowodowany czynnikami: fizycznymi, chemicznymi, mieszanymi

-          może działać przez długi (sumowanie się mikrourazów) lub krótki okres czasu

-          uraz bezpośredni – zadziałanie siły w miejscu powstania uszkodzenia

-          uraz pośredni –zadziałanie siły w pewnej odległości od miejsca uszkodzenia (jego siła przenoszona jest przez kości, stawy, ścięgna, mięsnie)

USZKODZENIE

-          wynik działania urazu na organizm

-          jego wielkość i charakter zależy od rodzaju i siły urazu oraz odporności tkanek

 

2.1. STŁUCZENIE

-          uszkodzenie powstałe zazwyczaj a wyniku upadku na twarde podłoże lub na skutek urazu zadanego tępym przedmiotem

-          dotyczy skory, tkanki podskórnej, mięśni, kości, stawów, nerwów i naczyń

·         objawy

-          obrzęk

-          bolesność uciskowa oraz podczas wykonywania ruchów

-          krwawe wylewy (uszkodzenie naczyń)

-          wzmożone ucieplenie skóry

-          rtg - brak zmian

-          usg - krwiak

·         leczenie

-          zimne okłady, krioterapia miejscowa

-          unieruchomienie miejsca stłuczenia

-          niekiedy konieczne usuniecie krwiaka z tkanek miękkich

·         rokowanie

-          goja się bez powikłań

-          w okolicy stłuczenia w mięśniu powstają zwłóknienia i zwapnienia

-          możliwe pogrubienie sąsiednich kości (skostniały podokostnowy wylew krwawy)

-          stłuczenie chrząstki – zmiany awyrodnieniowo-zniekształcajace

 

2.2. ZŁAMANIE (fractura)

złamanie – przerwanie ciągłości tkanki kostnej obejmujące cały jej przekrój

nadłamanie - przerwanie ciągłości tkanki kostnej obejmujące część jej przekroju

złamanie wielomiejscowe – dotyczy jednej lub kilku kości nawet w odległych miejscach

złamanie wielofragmentowe – u osób starszych, obraz podobny do stłuczonego szkła

złamanie kości gąbczastej – w obrębie nasady i przynasad, często ulega zaklinowaniu poprzez wbicie jednego odłamu w drugi, może nie występować ruchomość między odłamami

·         mechanizm powstawania

ü      uraz bezpośredni:

-          siła urazu działa bezpośrednio na kość

-          złamanie poprzeczne, skośne lub z pośrednim odłamem w kształcie klina

-          bardzo silne urazy powodują rozkawałkowanie kości (złamanie wieloodłamowe)

ü      uraz pośredni:

-          złamania z pociągania

-          najczęściej na skutek gwałtownego napięcia mięśnia lub więzadła oraz oderwania jego przyczepu kostnego

-          złamania z wygięcia

-          złamania z e skręcenia

-          złamania ze zgniecenia

·         podział

Ø      przebieg szczeliny:

-          podłużne

-          poprzeczne

-          skośne

-          spiralne

-          wielofragmantowe

Ø      przemieszczenie odłamów kostnych:

ü      kierunek przemieszczenia

-          do boku

-          na długość (z wydłużeniem, ze skróceniem)

-          kątowo

-          obrotowo

ü      rodzaj przemieszczenia

-          pierwotne – powstające w chwili urazu

-          wtórne – wynikające z działania mięśni, ścięgien, więzadeł

ü      czynniki powodujące przemieszczenie

-          siła i kierunek działania urazu

-          ciężar ciała lub części kończyny położonej obwodowo w stosunku do szczeliny złamania

-          siła i kierunek działania mięśni (trakcja mięśniowa samoistna

-          siła i kierunek ruchów wykonywanych przez chorego i osoby udzielające mu pomocy (trakcja wymuszona)

-          nieprawidłowe unieruchomienie transportowe

Ø      umiejscowienie:

-          trzonu

-          przynasady

-          nasady

-          wystepów kostnych

-          powierzchni stawowych

Ø      obecność kontaktu złamanej kości z otoczeniem:

-          zamknięte – bez kontaktu i z zachowaniem ciągłości skóry

-          otwarte – z kontaktem i przerwaniem ciągłości skóry

Ø      obecność powikłań:

ü      nie powikłane

 

 

ü      powikłane

-          ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin