Ken McClure -- Steven Dunbar 2 - Spisek.pdf - Cykl z dr Stevenem Dunbarem - Arekszefunio

$#guid{EDA0 87E3-FBE3-4 C66-B276-62A42A 81082 C}#$

KEN McCLURE

Spisek

Przekład Tomasz Wilusz

„KB”

Jeśli ktoś oszuka mnie raz -

hańba mu,

jeśli dwa razy - hańba

mnie.

J. Jelly Complete Collection of Scottish

Proverbs, 1721

Prolog

Blackbridge, West Lothian, Szkocja

Lato 1999

Pogoda była niezwykła jak na Szkocję. Od dwóch tygodni

nie spadła ani jedna kropla deszczu, więc kiedy Alex Johnston zarył

tylnym kołem bmx-a w ścieżce biegnącej wzdłuż kanału, w

powietrze wzbiła się imponująca chmura kurzu. Obrócił rower o sto

osiemdziesiąt stopni, oparł łokcie na szerokiej kierownicy i

wyszczerzył zęby w uśmiechu. Patrzył wyczekująco, czy któryś z

kumpli powtórzy ten wyczyn, łan Ferguson zaczął zjeżdżać po

grobli wyraźnie wystraszony, ale zdecydowany sprostać wyzwaniu.

Szło mu całkiem nieźle aż do chwili, kiedy przy wyjściu z zakrętu

tylne koło oderwało się od ziemi i chłopiec wyłożył się jak długi

razem z rowerem.

- Kurde, ale jazda! - zarechotał Alex.

- Wpadłem na kamień, nie widać? - odburknął łan, zwany

przez kolegów Fergie.

Ścieżką nadjechał trzeci chłopak. Zatrzymał się i z

rozbawieniem patrzył, jak Fergie gramoli się z ziemi.

- Kurde, Fergie - powiedział, kręcąc głową. - Jak stara

zobaczy twoje gacie, przez resztę wakacji masz przechlapane.

Fergie obejrzał rozerwane siedzenie dżinsów. Na miejscu

prawej kieszeni ziała wielka dziura. Zaklął i sprawdził co z

rowerem. Przytrzymał kolanami przednie koło i wyprostował

kierownicę.

- Już wiem - rzucił z chytrym uśmiechem. - Powiem, że pies

Rafferty’ego ugryzł mnie w tyłek,

Alex i trzeci z chłopców, Malcolm Watson, zwany Wattiem,

wydarli się na całe gardło na znak aprobaty.

- No, to jest kawał bydlaka - powiedział Alex. - Gdybym

wiedział, że Khan lata bez smyczy, nie podszedłbym do domu

Rafferty’ego bliżej niż na kilometr.

- W dodatku Lane ściąga ochroniarzy na Peat Ridge. Mają

pilnować tego gówna, które tam rośnie. Niedługo nie będziemy

mieli dokąd chodzić - narzekał Wattie.

- Tata mówił, że w tym roku ognisko u Lane’a będzie

wcześniej niż zwykle - stwierdził Alex.

- No i dobrze. Mój stary opowiadał, że facet posadził całe to

gówno, nikogo nie pytając o zdanie - dodał Fergie.

- Podobno ten syf jest cholernie niebezpieczny - powiedział

Wattie.

- Stary mówił, że jeśli nie powstrzyma się Lane’a, to

Rafferty może pożegnać się z tą swoją farmą organiczną - stwierdził

Alex.

Wattie prychnął.

- Mój stary u niego pracuje. Mówi, że Rafferty wie o

rolnictwie organicznym tyle co o „ginekologii”.

- Co to jest „ginekologia”?

- Cholera wie.

- Mój stary mówi, że organiczne farmy to interes z

przyszłością - powiedział Fergie. - W mieście pełno jest dzianych

frajerów, co zapłacą masę forsy za ziemniaki rosnące na gnoju

zamiast na nawozach sztucznych.

- To co robimy? - spytał Alex, dyplomatycznie zmieniając

temat. W ich paczce obowiązywała niepisana zasada: nie

krytykować rodziców. O innych można było mówić co ślina na

język przyniesie.

- Moglibyśmy pójść do zagajnika, zajarać i się wyluzować -

rzucił Fergie.

- A masz fajki? - spytał Alex.

- Jasne. - Fergie wyjął z ocalałej tylnej kieszeni zgniecioną

paczkę papierosów.

- Super! - ucieszył się Alex.

- Ja odpadam - powiedział Wattie. - Muszę skoczyć do

Rafferty’ego i uprzedzić starego, że na podwieczorek przychodzi

ciotka Kate ze swoim paskudnym bachorem. Matka powiedziała, że

zabije mnie i ojca, jeśli się spóźnimy. Ale zajarać zdążę. Fergie?

- Dla kumpla fajka zawsze się znajdzie - powiedział

chłopiec, dając Wattiemu papierosa.

- A ogień?

- A, to już inna sprawa - powiedział Fergie, cofając się.

- Ty kurduplu!

Fergie roześmiał się i wyjął z kieszeni pudełko zapałek.

Zapalił jedną i zbliżył płomyk do twarzy Wattiego. Ten, nie

schodząc z roweru, zaciągnął się głęboko i wypuścił dym z ust z

jękiem rozkoszy.

- O, cholera, jestem twoim dłużnikiem, słoneczko.

- Dopilnuję, żebyś oddał wszystko, co do grosza -

powiedział Fergie głębokim głosem filmowego mafioso. - Inaczej

odbiorę dług w naturze od twojej siostry.

- Nie mieszaj jej do tego!

- Gdybym tylko mógł - westchnął Fergie. - Jeśli oślepnę, to

przez nią.

- Spadaj! - krzyknął Wattie i próbował kopnąć Fergiego, nie

zsiadając z roweru. Nie mógł powstrzymać się od uśmiechu na

widok wymyślnych uników kumpla, jakich nie powstydziłby się

matador.

- Wiecie, gdybyście skoczyli ze mną do Rafferty’ego, to

moglibyśmy popływać w kanale, jak będziemy wracać - podsunął

Wattie.

- Wchodzę w to! - powiedział Alex. - Spociłem się jak

świnia.

- Jesteście pewni, że Rafferty uwiązał tego swojego

cholernego psa? - spytał Fergie.

- Nie pękaj. Khan cały dzień siedzi zamknięty w szopie.

Chyba nawet Rafferty się go boi.

- No to jedziemy, stary - powiedział Fergie i dał Alexowi

papierosa, a następnego wziął dla siebie.

Ruszyli przed siebie, każdy z jedną ręką na kierownicy i z

papierosem w drugiej. Jechali zygzakiem, tak dla zabawy. Był

środek wakacji, a oni mieli po trzynaście lat i nie musieli zawracać

sobie głowy dorosłymi problemami.

Alex i Fergie zaczekali przy bramie farmy Crawhill, aż

Wattie przekaże nowiny ojcu, który leżał na środku podwórza i

dłubał w żniwiarce.

- Co powiedział na to, że Kate przyjdzie z bachorem? -

spytał Alex.

- Słowo, które zaczyna się na „k” i jest rodzaju żeńskiego.

- Nie dziwię się. Gnój ryczy jak mało kto - powiedział

Fergie.

- Kate powinna zatkać go pieluchami z obu stron, byłby

Ken McClure -- Steven Dunbar 2 - Spisek.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: